No. 24,
Dinsdag 3 Juli 1923,
39e «faarg
üij is 4« Wpake
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FEUILLETON.
Du blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos, 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. Att, - Postgiro 60363.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uitbrlijk tot
Dinsdag- en Vrfldagyoormiddag ELF ure.
Kameroverzicht.
Tweede Kamer.
Het is de Tweede Kamer gelukt
Donderdag met vacantie te kunnen
gaan. Men heeft de laatste weken
zeker eenige onrustige dagen gehaa,
maar zoo'n zomervacantie van om
streeks drie maanden vergoedt veel.
De militaire pensioenwetten hebben
nog eenigen tijd gevorderd. Het mocht
de Commissie van Rapporteurs geluk
ken eene bepaling opgenomen te krij
gen, waarbij aan de militairen eene
korting voor pensioen kan worden op
gelegd van ten hoogste 3 pCt. In de
pensioenwet voor de zeemacht werd de
pensioengerechtigde leeftyd met 5 jaren
verhoogd, zoodat deze thans voor de
officieren 55 jaren en voor de minderen
50 jaren zal bedragen. Overigens valt
er van de debatten weinig belaugrijks
te vermelden.
Mevrouw Bakker-Nort heeft succes
gehad met haar poging om ook voor
anderen, dan de weduwe en weezen
van een ambtenaar recht op pensioen
te verkrijgen. Men zou nu, wanneer
ook de Eerste Kamer met het wetje
was meegegaan, zusterpensioen krijgen.
Indien een ambtenaar of ambtenares,
die minstens 25 dienstjaren had, overleed
zonder weduwe of weezen achter te
laten, zou de inwonende ongehuwde
zuster van dien ambtenaar, die zonder
eene bezoldigde betrekking te vervul
len gedurende ten minste de laatste
(Vrij uit het Duitsch.)
Een kreet ontsnapte de lippen van het meisje,
zij liet het hoofd op den schouder der overste
zinken. „Mijn moeder,'' zei zij diep ademhalend,
„mijn arme moeder was zij
De sterke aandoening, die haar had over
weldigd, moest langzaam voorbijgaan. Eenige
minuten heerschte er tusschenbeide een diep
zwijgen. Eindelijk richtte Theresa zich op.
„Mijn moeder was zij," herhaalde zij vol
smartelijke ontroering, „en ik heb het nooit
geweten."
„Gij zoudt naar haar eigen bepaling, die zij
op een harer weinige heldere dagen maakte,
eerst heden haar geschiedenis en den waren
naam van uwen vader vernemen. Zij verlangde
daarvoor een zekere rijpheid van hart en oor
deel, opdat gij met helderen wil de beslissing
nemen zoudt, die ik u zal voorleggen, zoodra
mijn mededeelingen zullen geëindigd zijn,"
Zij trok Theresa weder op de bank onder
den plataan en ging voort„Ik heb bijna alleen
nog over uw moeder gesproken, weinig nog
over uw vader, want een blik te slaan in zijn
hart, dat vergunde hij slechts aan God. Hij
was van een trotsche natuur, hoe teeder en
diep ook van gevoel, hoe gloeiend hij liefhad.
Stom stond hij er bij, toen zijn geluk in puin
viel, met bovenmenschelijke kracht zocht hij
het zinkend verstand der geliefde vrouw op
te heffen, doch tevergeefs. Duistere vizioenen
omzweefden haar en een in nacht hullende
zwaarmoedigheid sleepte haar reddeloos mee
in de diepte."
„Mijn dierbare, dierbare vader!" riep het
jonge meisje uit, in tranen losbarstend, „wat
heeft hij geleden Waarom bleven wij niet
bij elkander, waarom hield hij mij zoover van
10 jaren vóór het overlijden, de huis
houding heeft waargenomen, een zeker
recht krijgen. Het wetsontwerpje,
waarby dit eerste beginsel op zóó
uiterst voorzichtige wijze was vastge
steld, werd met 45 tegen 38 stemmen
aangenomen door de Tweede Kamer,
doch de Eerste Kamer heeft het ver
worpen.
Als grootste stuk van deze week was
het wetsontwerp blijven liggen tot het
verleenen van steun aan de Hanze-
credietbanken. Aanvankelijk bestond
daartegen zóóveel bezwaar, dat de aan
neming geenszins verzekerd scheen,
maar minister De Geer heeft tijdens
de behandeling zóó talrijke en zóó in
grijpende wijzigingen aangebracht, dat
ten slotte het ontwerp met slechts drie
stemmen tegen werd aangenomen.
Op het eerste gezicht leek het wets
ontwerp eenigszins zonderling. Reeds
vele banken hebben hunne werkzaam
heden moeten staken zonder dat de
Regeering een poging deed, haar te
hulp te komen en thans, nu het een
bank betrof, die bijna uitsluitend voor
Roomsch-Katbolieken werkt, grijpt de
Regeering onmiddellijk in, aldus was
de eerste indruk, dien blijkbaar velen
ontvingen. Maar minister De Geer
heeft er met nadruk de aandacht op
gevestigd, dat het geenszins zijn doel
is de banken zelve te hulp te komen,
doch steun te verleenen aan de debi
teuren, die kunnen aantoonen, dat
hunne financieele positie overigens ge
zond is, doch die zonder hulp straks
aan'uitwinning zouden bloot staan. De
zijn leven, dat ik zoo gaarne zou hebben ver
zacht I"
„Uit liefde tot uw moeder, uit trouw aan
een gegeven woord. Hij zelf had geen aan
gename familiebetrekkingen in Duitschland
zijn verwanten stonden hem verre en hij had,
onafhankelijk als hij was, het spoedig gesloten
huwelijk, waarbij zoo menige hindernis te be
strijden was geweest, den zijnen niet dadelijk
bekendgemaakt. Eerst wilde hij verzoening
met de moeder zijner vrouw, eer hij haar voor
immer medevoerde naar haar nieuw tehuis.
Gij hebt gehoord, hoe de eene smartelijke
gebeurtenis zich aan de andere paarde, hoe
de zaken immer dreigender, immer droeviger
zich voordeden, tot de ziekte uwer moeder ze
zoo smartvol maakte, dat uw vader zijn ver
bintenis geheel geheim hield. Want hoe zou
hij zijn jonge gade inleiden in de familie?
Als een waanzinnige, een met vloek beladene
Een gerucht der verbintenis kon wel nauwelijks
in Duitsehland komen, want het huwelijk was
in stilte vertrokken, ver van zijn verwanten,
evenals van de hare. In Rome was graaf
Wangerloh niet geweest, in Nizza werd zijn
naam onder de vele vreemdelingen vergeten,
men had noch betrekking op hem, noch op
Catharina.
De goede dokter en tante Lorenza, bij wie
uw moeder opname gevonden had, voordat
haar ziekelijk verlangen haar tot ons leidde,
keurden het plan uws vaders goed, om zijn
huwelijk in Duitschland geheim te houden, tot
zich eenige hoop op Catharina's herstel opdeed,
of de dood het oploste.
Door den overgang uwer moeder in het
klooster vond de eerste scheiding tusschen de
echtgenooten plaats. Alleen hij leed onnoe
melijk daaronder, Catharina werd die scheiding
in het geheel niet gewaar. Nu haar verlangen
was bevredigd, nu zij orgelklank hoorde en
koorgezang, nu de stilte des kloosters haar
omgaf, van dat klooster, welks muren zij eens
had zoeken te ontvluchten, nu zij dag en nacht
in deemoedig gebed geknield lag voor het zoete
banken zelf, die zeer slecht blijken te
zijn beheerd, en hunne aandeelhouders,
zulleD van de te nemen maatregelen
geen voordeel genieten.
In het begin bestond er ook bij de
mondelinge beraadslagingen veel verzet.
Ds. Kersten, de bestrijder van Rome,
heeft dit verzet tot het laatst volge
houden. De verschillende sprekers
van de linkerzijde, die aanvaukelijk
ook vele bewaren hadden, werden
langzamerhand tot voorstanders bekeerd.
Het wetsontwerp is dan ook tijdens de
behandeling zeer belangrijk gewijzigd.
In de eerste plaats wordt er van de
Hanzebanken niet meer gesproken en
kan de steun worden verleend ten be
hoeve van alle „credietwaardige mid-
denstandsbedrij veu", die ten gevolge
van moeilijkheden, waarin midden-
staudscredietbauken verkeeren, buiten
staat zouden geraken, hunne bedrijven
voort te zetten. Al is het wetsontwerp
dus ingediend naar aanleiding van
hetgeen thans met de Hanzebanken is
geschied, dit neemt niet weg, dat later
wellicht ook debiteuren van andere
middenstandsbhuken daarvan voordeel
zullen trekken. En een tweede zeer
belangrijke wijziging in de houding van
vele Kamerleden werd veroorzaakt door
de mededeeling van minister De Geer,
dat de Nederlandsche Bank met eene
Staatsgarantie van 50 pet. genoegen
neemt in plaats van de volle 100 pet.,
zoodat deze bank zelt ook een deel
van bet risico zal dragen.
De Kamer heeft het aldus gewijzigde
wetsontwerp met 54 tegen 3 stemmen
hart van Hem, dien zij versmaad had, ter
wille van wereldlijke liefde, nu scheen de
herinnering te verdwijnen aan den droom, die
haar een korte wijle gelukkig had gemaakt."
„Maar het was geen droom 1" riep Theresa
geprikkeld uit, „het was werkelijkheid! Hoe
kon, o hoe kon zij de liefde en trouw vaarwel
zeggen, die haar eigen mond had uitgesproken,
ter wille van den waan, vreemde zonde te
moeten boeten hoe kon zij papa zoo eenzaam
maken, zoo ellendig en verlaten 1"
Zacht zuchtte de non „ja hij was ellendig,
hij was een beter lot waardig. Maanden lang
bleef hij onder in het dal bij den dokter, ge
duldig wachtend, of de herinnering aan hem
in haar zou ontwaken, steeds even liefdevol,
steeds even bezorgd, leefde hij alleen voor
haar rust en voor haar zielevrede. Maar de
hoop stierf allengskens, Catharina verlangde
in een dag van wederkeerende herinnering wel
naar haar kind naar haar echtgenoot nooit.
Om te beproeven, welken invloed uw tegen
woordigheid zou hebben op haar geschokt
gemoed, liet men u met de min naar boven
komen. Het gevolg was verrassend. Het was
niet meer die hevige, ziekelijke teederheid.
waarin angst en berouw zich mengden, het
was de diepe, reine liefde eener moeder, waar
mede zij u aan het hart drukte. De arts be
loofde zich van uw aanwezigheid een voort-
durenden invloed op haar toestand en men
sloeg uw vader voor, u met de min in het
klooster te laten."
Theresa perste de lispen vast op elkander,
als wilde zij een onbedachtzaam woord onder
drukken, vervolgens zei zij op een toon, waarin
de toorn trilde„Men vorderde en hij gaf
gaf het laatste 1"
„Ja, hij heeft een rijk, een grootmoedig hart,"
zei de non met stralenden blik, „de vriend
schap dier dagen, waarin ik als jonge novice
hem nu en dan een woord van troost mocht
toespreken, waarin ik mij bezighield, de ver
bleekte herinneringen aan zijn liefde levendig
te houden in Catharina's gedachtenis, heeft een
aanvaard. Slechts mej. Van Dorp en
de heeren Kersten en Braat stemden
tegen. We willen nu maar hopen,
dat de wet gunstig zal werken en er
toe zal bijdragen, dat het zakenleven
ongestoord zal kunnen voortgaan.
Eerste Kamer.
De Eerste Kamer heeft allereerst het
wetsontwerp tot toetreding van de op
de Rijn vaart betrekking hebbende ar
tikelen van het vredestractaat te Ver
sailles aangenomen, na een verklaring
van minister Van Karnebeek, dat men
vóór alles practisch moet zijn en dat
ons land niets anders kan doen dan tot
het verdrag toe te treden.
De Jachtwet is met de slechts geringe
meerderheid van 19 tegen 15 stemmen
aangenomen.
In de vergadering van Vrijdag heeft
de Eerste Kamer weder bewezen, dat
zij zich nog steeds wil doen gelden.
Het bovenvermeld wetsontwerp van
mevrouw Bakker-Nort tot toekenning,
althans in beginsel van een zusterpen
sioen heeft zij met 17 tegen 10 stemmen
verworpen.
Voor mevrouw Bakker en zeker niet
minder voor de zusters, die bij onge
huwde broers de huishouding waarne
men, moet de uitslag wel een groote
teleurstelling geweest zijn.
Nadat nog een reeks wetsontwerpen
zonder hoofdelijke stemming waren
aangenomen, ging de Eerste Kamer
voor eenige weken uiteen.
hechten band om ons geslagen, dien geen
later tijd weer verscheuren kon. Hij gaf u,
gaf u zwijgend, maar met een bloedend hart.
Wees ook gij haar tot moeder, zuster Angelica,
zei hij, houd gij een plaats open in haar hart,
voor de liefde tot haar vader I"
De tranen van het schoone meisje vloeiden
onophoudelijk over haar wangen, snel boog
zij zich over de doorzichtig witte hand der non
en kuste die vurig.
„Gij hebt die liefde gezaaid en verpleegd,"
zei zij, „nu is zij krachtig genoeg, om hem te
vergelden, wat hij om mij heeft geleden."
„Zijn offer bleef niet geheel onbeloond," ging
de non voort, „nu en dan werden de nevelen
opgeheven, die Catharina's denkvermogen om
hulden. en als zij op en neder golvend zich
slechts voor kortén tijd verdeelden, om het
licht eener heldere herinnering en ervaring van
het tegenwoordige te laten doorschemeren, dan
brachten deze zeldzame dagen toch een gedachte
mede aan den echtgenoot. Zij noemde zijn
naam en vraagde naar hem instinctmatig ge
voelde zij, hoe zijn liefde haar omgaf ieder
oogenblik van haar verduisterd leven. Toen
hij op het eerste bericht der verandering, die
in haar geestestoestand had plaatsgegrepen,
naar haar toe kwam ijlen, toen kende zij hem
en dankte hem onder duizend smarten. Maar
de eerste bede, de eerste aanduiding slechts,
dat zij hem volgen zou in de wijde wereld,
bracht de oude jammeren terug. Een vreese-
lijke angst greep haar aan, de vrees, dat men
haar het kind zou kunnen ontnemen, roofde
haar den slaap, zij ontvlood 's nachts met u
haar bed en zocht bescherming voor het
hoogaltaar.
De hoop op een werkelijk duurzame genezing
was heen. Uw vader vertrok, keerde af en toe
weder als zij wat beter was, maar nimmermeer
maakte hij zijn aanspraken geldig op haar of
op u. Zoo werd haar toestand allengskens
rustiger en vreedzamer.
(Wordt vervolgd).
ANT.
