No. 79.
Vrijdag 5 Januari 1923.
38e Jaarg.
ij is
ER1ESCHE BAAI
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
J. GRUNO'S
J. C. VINK - Axel.
De Zaaigraanhandel.
FEUILLETON.
Winschoterkade 13 - GRONINGEN.
Ou blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:-
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 56. - Portgiro 60363.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en VriJdagvoormiddag ELF ure.
Bi] dit blad behoort een bijvoegsel.
In de laatste 25 jaar zijn vele oudere
graansoorten vervangen door nieuwe en
betere, voortgebracht door bekwame
kweekers. Aan alle eenigszins inge
wijden is het bekend, dat alle betere
soorten in verreweg de meeste gevallen
slechts na langdurig vorschen en zoeken
worden verkregen. Aanvankelijk werd
het kweekersbedrijf hoofdzakelijk ter
band genomen door mannen, die zich
bij dien arbeid voornamelijk lieten
leiden door eigen groote liefhebberij en
vooral ook door hun zeer specialen
en bijzonderen aanleg, zonder welke
uitblinkende eigenschappen byua nim
mer iets in die richting zou kunnen
worden bereikt.
Naast dien byzonderen aanleg voor
voortbrenging van betere cultuurgewas-
sen is natuurlijk vooral van groote be-
teekenis, dat de kweeker zich geheel
laat leiden door altruïstische gedachten,
namelijk in dezen zin, dat hij door zyn
arbeid het algemeen belang dieDt.
Slechts steunend op eigen bekwaam
heid en op initiatief zouden de voort
brengers onzer nieuwere graansoorten
hun arbeid steeds met enthousiasme
voortzetten, iDdien deze arbeid niet
eene voortdurende aaneenschakeling
van teleurstellende resultaten was.
In verhouding tot de groote noeite,
die elke kweeker zich voortdurend
moet getroosten, verkrygt hij slechts
(Vrij uit het Duitsch.)
Zij lieten een huis in de stad bouwen en
deden Tannensee verfraaien op een wijze, die
meer overeenkwam met de gewoonten van het
echtpaar, dan met de voornemens van den
eigenlijken bezitter. Daarbij verslonden reizen
en onbekrompen gastvrijheid beduidende som
men en de eenige zoon wist weinig af van
bezuiniging.
Een reeks van jaren bleef de jonge graaf
Herbert ook eenig kind en de ouders, om hem
niet eenzaam te laten opgroeien, gaven hem
een speel- en Ieermakker in den zoon van een
welgestelden opperhoutvester, die het zich tot
een hooge eer toerekende, door zijn chef op
zulk een wijze uitgekozen te worden. Eerst
na langen tijd, toen Herbert reeds zestien jaar
oud was, werd den opperjachtmeester nog een
dochter geboren en ter wille van dit kind, dat
nu tien jaar was en een gouvernante moest
krijgen was Magdalena naarTannenseeontboden.
Het was een schoone zomerdag, vol bloe
mengeur en vogelenzang, waarop het jonge
meisje haren intocht houden moest en het
landschap, in den purpergloed der avondzon
zich badend, lag daar even schitterend en
vreedzaam, als de beelden der toekomst, die
Magdalena's ziel vervulden.
De laatste zonnestralen fonkelden in de spie
gelruiten van het huis en deden die schitteren
als ijdel goud, een -verblindende en ondoor
dringbare hinderpaal voor den onderzoekenden
blik.
Maar naar de zijde van den tuin, aan den
achterkant van het huis, waren de vensters en
glazen deuren, die leidden naar een met steen
bepleisterd en met standbeelden versierd terras,
wijdgeopend en gaven de zoele lucht van den
zelden voor de praktijk waardevolle
successen.
Indien een kweeker van aanleg en
met veel ambitie bovendien is toegerust
met byna onuitputtelijke geldmiddelen,
dan is bet denkbaar, dat hy louter uit
altruïsme zich ten volle geeft aan zijn
veelomvattende taak, maar dergelijke
voorbeelden zullen natuurlijk slechts
uiterst sporadisch voorkomen. Indien
't kweekersbedrijf dus tot de grootst
mogelijke hoogte cal worden opgevoerd
tengevolge van het kweekersbedrijf zeer
veel hooger kan worden opgevoerd,
zou men meenen, dat de overheid
met voortvarendheid de gelegenheid
zou aangrijpen, om dit bedrijf door in
stelling van een officieel handelsprivi
legie voor de kweekers zoo krachtig
mogelijk te steunen. En toch was
zulks tot nu toe geenszins het geval 1
Werd in dat opzicht bier en daar in
het buitenland een goed voorbeeld ge
geven, dit vond nog lang niet overal
Letter A
Letter B
Letter C
Letter D
per ons
40 cent
36
30
36
in dien zin, dat iedereen, die daarvoor
Bpecialen aanleg bezit, er zich geheel
aan kan geven, zonder dat de finan-
cieele factor als een overwegend be
zwaar behoeft te gelden, dan zou in
de eerste plaats de overheid moeten
ingrijpen, om door het scheppen van
een bepaald handelsprivilegie zulks
mogelijk te maken.
Mede omdat in den loop der jareD
is gebleken, dat de bodemproductie juist
laten namiddag ongehinderd toegang.
Een reeks min of meer kostbaar ingerichte
vertrekken bevonden zich hier, alle uiterst
smaakvol en elegant ingericht. Hier schenen
zich de woonkamers en kleine ontvangkamers
der familie te bevinden de wijdgeopende tuin-
salon met de prachtige wandversieringen, de
schoone kleine marmeren standbeelden, die aan
de purperzijden gordijnen een warmen levens
adem ontleenden, diende zeker tot algemeen
familiegebruik en als de inrichting eener kamer
tuigt van het karakter der bewoners, dan kon
dit vertrek gevoegelijk spreken van den smaak
en van de gewoonten der familie.
Op een met mozaïek ingelegde tafel lag een
nieuwe Fransche roman opengeslagen en op
den geopenden concertvleugel lag een salon
stuk zonder bijzondere waarde. Men zag hier
een mengsel van schitterende oppervlakkigheid
en werkelijke kunst, want het heerlijke portret,
dat in het midden van den salon hing, moest
een ieder bekoren. Als een echt kunststuk
sprak het onmiddellijk tot het hart en verrukte
ook het oog van een leek door kleur en tee-
kening. Het stelde een Ariadne voor, die met
een uitdrukking van stomme vertwijfeling in
de wonderschoone trekken het schip nablikte,
welks zeilen aan den verren horizont nog zicht
baar waren.
Op dit oogenblik rustte geen bewonderende
blik erop, de kamer was stil en verlaten en
wachtte op de aankomst der jonge gouvernante,
die hierheen gebracht zou worden, als zij zou
aankomen vóór het grafelijk paar van zijn
wandeling terug zou zijn. Zij waren ver weg
gegaan, langs het meer, welks kleine gekrulde
gtlven als zilver glansden, tot aan den donkeren
zoom van het woud, dat zijn toppen en zijn
rijkdommen telkens opnieuw aan de smachtend
verlangende blikken van den opperjachtmeester
toonde, als een verbodene vrucht. De koele
schaduwen der boomen lokten er toe uit om
de wandeling te verlengen en met een lichten
zucht dwaalden de blikken van den graaf naar
de prachtige stammen, die voor hem een zoo
navolging. Ook in Nederlaud worden
de kweekersbelangen voortdurend zon
der officiöele bescherming gelaten.
Elke poging in die richting scheen
steeds op onoverkomelijke bezwaren te
stuiten; althans de lang verbeide're
geling liet steeds op zich wachten.
Gelukkig heeft de zaaigraan handel
zelve, voor zooverre dit zonder wette
lijke bescherming mogelijk was, den
kweekers het noodige privilegie be-
veilige brug zouden zijn, om heen te komen
over zijn voortdurend geldgebrek.
Juist wilden zij wederkeeren, toen het rollen
van een rijtuig den opperjachtmeester stil deed
staan. Onmiddellijk daarop werd een licht
voertuig zichtbaar, waarin naast de groene
uniform van den houtvester, die zelf de teugels
in handen had, een ouder heer gezeten was.
Beiden groeten eerbiedig,deopperjachtmeester
lichtte even den grauwen vilten hoed en bleef
staan.
„Ziedaar, heer Ruben, zijt gij hier om alles
op te nemen," vroeg hij vriendelijk. „Zijt gij
tevreden over den Heer die de boomen zoo
prachtig doet groeien en over den houtvester
die ze omhakt?"
De heer had bij deze toespraak nogmaals
hoffelijk den hoed afgenomen en een oogenblik
zag men onbeschaduwd het flinke gelaat met
de levendige onmiskenbaar Joodsche trekken.
Zijn haar begon reeds grijs te worden, maar
de zware wenkbrouwen boven de donkere
schitterende oogen waren nog zwart en toen
hij lachte om de woorden van den opperjacht
meester, toonde hij twee rijen onberispelijke
tanden.
„Wie zou dit niet zijn, excellentie, de ééne
is een goed Heer, de andere een trouwe knecht,
wat kan men meer wenschen."
„Het woud van Tannensee is een ware parel,
dat heb ik mijn vader vaak hooren zeggen,"
zei de opperjachtmeester. „Jammer, dat mijn
broeder er zoo weinig plezier van heeft en
het nooit ziet."
„Nu, wat niet is, kan worden, excellentie.
Mijnheer de graaf zal toch mettertijd het zwer
ven wel eens moede worden en als hij komt,
zal hij zich niet alleen verheugen over datgene,
wat de natuur in het woud, maar ook over
datgene, wat gij in Tannensee hebt gedaan.
In het voorbijrijden leek het mij een klein
paradijs geworden te zijn, Kattenstein moet
zich schamen, zoover als het in schoonheid bij
Tannensee ten achter staat."
De opperjachtmeester verbeet meesterlijk
zorgd, door hen bij usantie het recht
toe te kennen, dat slechts hij zyn'voor-
raden der door hem voortgebrachte
soorten als origineele waar mag pre
senteeren, en zoo vervolgens zijn directe
afnemers het daarop volgend jaar hunne
oogsten als eersten nabouw.
By het groote gemis aan overheids
bescherming is dit on-officiëele privile
gie door den kweeker nu reeds sedert
jaren als een onmisbaar recht gewaar
deerd, maar daartegenover spreekt het
vanzelf, dat zoodanig privilegie in de
groote praktijk een uiterst zwak en
derhalve allesbehalve afdoend middel
was, en was de zaaigraanhandel in dit
opzicht nog verre van ideaal. Juist
de kweekers en hun directe afnemers
werden hierdoor immer het meest ge
dupeerd. Gelukkig schijnt die verwar
rende en onregelmatige toestand nu
spoedig zyn einde te naderen.
Door het Proefstation voor Zaadcon-
tróle te Wageningen is n.l. bepaald,
dat alle zaaigaanverkoopers, die hun
goedgekeurde veredelde voorraden on
der A.H.V.Z. aanbieden, voortaan ver
plicht zyn den duur van den nabouw
hunner partyen volledig mede te
deelen.
Door deze bepaling zien de kweekers
het sinds lang nagestreefde ideaal ein
delijk verwezenlijkt. De zaaigraan-
handel zal daardoor in zuiverder en
reëeler banen worden geleid, en dus
eindelyk ontdaan worden van vele tot
nu toe bestaande groote misstanden.
Mogen nu alle direct en indirect
belanghebbenden er krachtig toe mede
werken, dat bedoelde oificiëele handels
bepalingen spoedig en algemeen ingang
vinden
een geheim verdriet over deze opmerking en
antwoordde bedaard„Dat zijn meer verblin
dende en in het oog vallende, dan wel kost
bare verfraaiingen, die met geringe opoffering
van moeite en geld ook in Kattenstein aan te
brengen zouden zijn. Het effect ligt alleen in
een gelukkige en smaakvolle schikking. Ove
rigens ben ik zeer tevreden met het talent, om
met weinig veel te doen, want, wie als ik een
volwassen zoon heeft, die reeds een zelfstan
dige betrekking bekleedt, attaché is bij een
gezantschap en verplicht menige uitgave te
doen ter wille zijner carrière, zoo iemand mag
zich geen buitengewone uitgaven veroorloven."
Een vluchtige spotlach vertoonde zich een
oogenblik op het gelaat van den zaakwaar
nemer.
„Het lot ruimt alle zwarigheden uit den weg,
excellentie; den een geeft het rijkdom, den
ander talent om zich het leven te veraange
namen den een geeft het vreugd door het
bezit van kinderen, den ander bespaart het
zorg door hun gemis."
De opperjachtmeester gevoelde aan een
lichten druk op zijn arm, dat zijn gemalin het
gesprek wenschte geëindigd te zien, ofschoon
zij geen enkel woord daartusschen gesproken
had, maar even onverschillig in de verte blikte,
als sprak de graaf met zijn jachthonden.
Maar deze scheen niet willig het onderhoud
af te breken, alleen veranderde hij van onder
werp.
„Niets nieuws van mijn broeder," vroeg hij
en deed zijn best om zijn toon zoo zorgeloos
mogelijk te maken.
„Niets, excellentie, of ge moest het als iets
persoonlijks beschouwen, dat men bezig is
Kattenstein niet te verfraaien in bouw.en
aanleg maar van binnen te vernieuwen en
in orde te brengen,"
(Wordt vervolgd).
AXELSCHG
COl
99
99
99
