,»o. 03.
Dinsdag 7 NovembiïHV.
*i8e Jaarg.
A J Ui U k
>Di
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
rj'
m
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON
Dit biad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanaen 75 Cent; franco per post 1 Galden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. 50. - Postgiro 608Ö3.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdag voormiddag ELF nre.
Vergadering van 30 October 1922.
Aanwezig de heeren F. Blok, burge
meester, voorzitter, J. M. Oggel, C. T.
van de Bilt, wethouders, benevens de
h.h. A. E. C. Kruysse, Jac. Weijns, J.
de Kraker, Jac. Dekker, J. M. Baert,
F. Dieleman en M. W. Koster Secre
taris de heer J. A. van Vessem.
(Slot
7. Verzoek bewoners Julianastraat
om adkaesie te betuigen aan hun
verzoek.
Door A. 't Gilde en 42 anderen, allen
bewoners van de Juliauasiraat was een
verzoek ingekomen, waarin adressanten
te kennen geven:
B. eu W. stellen voor niet gunstig
op dit verzoek te adviseeren, aangezien
de inhoud van bet verzoek niet den
juisteD toestand weergeeft en de meeste
handteekeningen, die op het request
voorkomen, vau hen ziju die nog geen
loonsverlaging hebben.
Dhr. Dieleman meent toch, dat er
personen op voorkomen, wier inkomen
veel verminderd is, b.v. die tot den
arbeidersstand behooren en een groot
gezin hebben. Er staat 16 op het
adres, maar dat is nog veel te hoog
geschat als weekloon. Nu is dat wel
zoo in de suikerbietentijd, maar die
houdt straks op. Ook voor sommige
ambtenaren is de buur nog te hoog.
Bet gevolg ervan is, dat de huizen be
woond worden door meer gegoeden,
wat niet de bedoeling was. De wo
ningen zijn gezet voor arbeiders.
De Voorz. zegt het adres te moeten
behandelen zooals het hier is en dan
kunnen B. en W. daaraan geen steun
geven.
Wanneer er menschen zijn, die min
der inkomen heoben, dan dat waarop
hun huur is gebaseerd, en zij komen
bij B. en W., dan kan daar rekening
mee worden gehouden, maar nu komt
het voor, alsof allen minder dan 16
verdienen en dat is toch eigenlijk een
groote leugen. Zoo n adres kunnen
we niet steunen.
Dhr. Van de Bilt Z8gt dat als alleen
de menschen kwamen die te veel huur
betalen, dan was het niet zoo erg, maar
sommigen der bewoners hebben een
burgerlijk inkomen en willen even
goedkoop wonen als een arbeider. En
uu kan spr. wel verdragen, dat die
menschen ook goedkoop woneu, maar
dan moeten wij het er met bijleggen,
want het is bekend, dat de huizen meer
j kosten, dan ze aan huur opbrengen.
I Dhr. Oggel zegt, dat de gedachte van
het adres zuiver is, dat de huur moet
overeenkomeu met het gemiddelde
dagloon. Maar nu er op een vroeger
verzoek al eens afgeweken is van dien
regel, is eigenlijk dat adres niet vatbaar
voor 'adhaesie. Wel voor die menschen,
die^een lager inkomen hebben. We
hebben nog pas gezien, dat een persoon,
die ook nu weer geteekend heeft, om
atslag vau huur vroeg en dit niet kreeg,
omdat zijn huur niet te hoog bleek, het
zou dus onbillijk zijn, om dan zoo'n
adres te steunen.
Zooais dhr. Van de Bilt zegt, als het
allen arbeiders waren, was het wat
anders, maar er wonen handelaars,
winkeliers, ambtenaren en onderwij
zers die zouden er dan wel allemaal
uit moeten.
Dhr. Kruysse zou gaarne het adres
steunen, als het niet zoo gevaarlijk
was. De onderteekenaars doen met
het inzenden van dat adre3 een ge
vaarlijk werk, wantzeloopen kans, dat
het geheel anders uitkomt, dan ze wil
len. Als de minister ean onderzoek
doet instellen, dan zullen sommigen
misschien 6 of 7 moeten betalen er
is dus geen heil van te verwachten.
Meer wil spr. als voorzitter van de
bouwvereeniging in een openbare ver
gadering niet over deze zaak zeggen.
Dhr. Van de Bilt wil er ook liever
maar niet te veel van zeggen, want
nu bezuinigd wordt, zal de Minister
eer zoeken meer huur te krijgen, dan
minder. Er wonen winkeliers in, die
4 huur b stalen, en waar zal nu ia
Axel een winkelhuis te huur zijn voor
ƒ4? 'tGaat toch niet op dat zulke
menschen goedkooper wonen dan een
burger
Dhr. Dieleman zou juist daarom steun
willen verleenen. Dan houdt die onge
zonde toestand op. De bedoeling is,
dat er arbeiders in wonen en dan moeten
de anderen er maar uit, als ze meer
verdienen.
Dhr. Weijns vindt het ook onbillijk,
dat de een te veel en de ander te
weinig betaalt.
Dhr. Kruijsse zegt, dat men een
verkeerde voorstelling van de zaak geeft.
Niet allen betalen 4, er zyn er, die
veel meer betalen. Maar spr. wil maar
zeggen, dat als de Miuister een onder
zoek doet instellen, misschien de huur
zoodanig wordt verhoogd, dat de bewo
ners het niet kunnen betalen. Hij weet
dat van andere gemeenten en wie nadere
(Uit het Eogelscb.)
»Het is een zeer gevaarlijke zending,
waar je voor gekozen bent,» zei de
generaal aan Ferrers, toen hij hem
de laatste bevelen gegeven had.
»Dat ben ik mij bewust, mijnheer,*
antwoordde Ferrers, »en ik ben dankbaar
voor de eer die u mij aandoet met mij
er voor uit te kiezen.»
»Eer,« herhaalde Tom verontwaardigd
»mevrouw zou net zoo'n eer niet vinden,
op mijn woord. Oals ik het maar
verhinderen kon als ik maar naar
voren kon treden en zeggen U zult
niet gaan ik wil het niet hebben, maar
dat kan niet. Wat kan een kereltje als
ik doen, die niets anders dan de jongen
van den kapitein is? Waarom kunnen
ze geen sufler zenden, aan wien niets
verloren is, en die er genoeg zijn Als
ik maar een man was 1 Nooit heb ik
er een willen zijnik was trotsch op
mijn kléine gestalte, maar nu zou ik de
wereld geven als ik die had om
even groot als meester te zijn.»
Plotseling braken zijn gedachten af en
tuurde hij scherper naar binnen om te
zien wat er verder in de tent voorviel.
Hy zag den generaal het kostbare
papier aan zijn meester geven zag
dat hy het voor de veiligheid in een
kleiDe bruin lederen portefeuille stak
zag de handen van de anderen uit-
gestiekt om hem een stil vaarwel toe te
wenschen.
Waarom zal ik mijn leven niet ge
ven dacht de jongen bij zich 'zelf.
»De kapitein zou een groot gat in het
regiment maken, maar wie zou mij
missen Als ik terugkeer best 1 als ik
het niet doe, wat zou het daD nog zijn
dacht hij, schouderophalend. Ik wil
best mijn le^en voor het zijne geven en
dat zal ik doen ook
Toen zag hy, dat zijn meester met
een buiging stilzwijgend van den gene
raal weggiug en haastig naar zijn eigen
tent liep Tom stond van zijn obser
vatiepost op en volgde hem snel. Toen
hij bij kapitein Ferrer's tent aankwam,
zag hij zijn meester gebogen over een
met koper beslagen koffer die in een
hoek van de tent stoud, een koffer
waarin, zooals Tom wist zijn revolvers
waren.
»Ben jij dat, Tom?» vroeg hij.
»Ja mijnheer», antwoordde Tom ter
wijl hij het saluut maakte en iD het
midden van de tent kwam.
»Neem mijn veldflssch en vul dien
met cognac, gauw
»Ja mijuheer, zei Tom.
Hij aarzelde geen seconde wat hij
doen wou. Hij had op het oogenblik,
dat hij de tent inkwam gezien, dat
kapitein Ferrers de bruinlederen porte
feuille die het bijzonder belangrijke
bericht bevatte, op de kist had gelegd,
die dienst deed voor tafel. Zoo snel
als de gedachte nam Tom met de fiesch
de portefeulle wegen vluchtte. Eenmaal
buiten, gooide hij <te flesch weg eu liep
naar de buitenwacht.
Het was voor hem niet moeilijk de
wacht te passeeren integendeel, hij
ging eenvoudig plat op zijn buik liggen
en door de slangentoer, waarop hij zich
zoo beroemd had, kronkelde hij zich door
de verschillende wachten even ge-
ruischloo8 als een Indiaansch opperhoofd.
Toen hij den laatsten post voorbij was,
nam hij de porteleulle uit zijn mond,
waarin hij die veiligheidshalve had
vastgehouden, en nadat hij het kost
bare bericht tot de hellt van vroegeren
omvang had ineen gevouwen, deed
hij dit in het biunenzakje van zijn rood
gestreepte vest. Dat zakje was daar op
last van kapitein Ferrers ingebracht,
opdat de jongen een paar' schellingen
veilig mee zou kunnen dragen, die door
zakkenrollers niet konden worden geroofd.
Toen gooide Tom de portefeuille weg
en met een laatste blik in de richting
van het kamp, begon hy zijn tocht van
5 mijlen moeite en gevaar, die tusschen
hem en de zending lag, die hy op zich
genomen had, neen die hij in werke
lijk gestolen had vaD dengeen aan wieu
oocIJq.
dal, "k-
ge-:i-
den0*" Pge~
loofni'n ftu
tan
loont?'
or
ueir.
/er,
e' ei pBren
!I im'an j«»
•e.,mst( der
j^lariawehet
h ntinoviieo
pijigf'
1 er
eeHruta|
de4iam
IlJ IQ
5or
oivroa
die
a
ze opgedragen wasmoeilijk, vanwege
de nachtelijke duisternis en zijn onbe
kendheid met het terrein, gevaarlijk
omdat bijua elke meter van den weg
bezet was met vijandelijke geweren en
elk punt door troepen opstandelingen
bewaakt werd.
Maar de dappere jongen verloor geen
oogenblik zijn tegenwoordigheid van geest.
Hij had niet voor niets op het plattorm
van de trapéze gestaan, en hij zag den
dood grimmig in het gelaat. Hy zou
geen lafaard zijn als hij al zijn moed
i noodig had.
Hij dacht geen oogenbli^ aan het
kwaad dat hij misschien gedaan had, nog
minder aan het gevaar dat hij liep hij
dacht er slechts aan, dat aan zijn meester,
den kapitein die gevaarlijke zending
was opgedragen en dat hij, ten gevolge
van zijn kleine gestalte en lenige spieren
en de bijzondere training die hij in het
circus had ondergaan, ergers gemakke
lijk veilg door heen kon, waar zijn
meester niet aan ontsnappen kon den
ken.
Een oogenblik keek de knaap slechts
naar het kamp om. Hij kon de gere
gelde en afgemeten stappen van de
schildwachten in de nabijheid hooren
hij kon de dichtst bijzijnde lichten zien.
Toen verduisterde een tranenvloed zijn
oogen. Hij wreef ze met de handen uit,
sprong de duisternis in eu verdween.
Wordt vervolgd.)
"'yatonene
Se' oekt-j
''e8, gnr
e Ien
eers i
aaktdt
geesten
deD w«
kioiurde-
L3ifelten
meuv
etc komèr
attl" vel
ten
rlift
anj'r oc
nipn tm1
ol. ns> di
ïend i
3,<:ti kid
en
eD n aai
?geïjC
dat zij zich evenals ongeveer een jaar ge
leden tot Z.Exc. den Miuister van Arbeid
hebben gewend met het beleefd, doch dringend
verzoek, de huren hunner woningen in o* er-
een temming te brengen met den ter plaatse
geldenden loonstaudaard
dat, naar zij met recht meenen, deze wo
ningen gelden als arbeiderswoningen eu zij
vertrouwen, dat dit beginsel bij den Raad
zoowel als bij de Vereeniging voorop zit,
dat bij de algemeene malaise in den land
bouw zo.owel als in de vlasindustrie en d»
steeds meer en meer dreigende werkeloosheid
en met dit alles gepaard gaande, loonsverlag ng
slechts loonen weden verdiend van pi.m. 1B
per week (gemidded)
dat hieruit volgt, dat '/i °f Vs Tan het loon
wordt betaald aan huur, terwijl de Minister
als regel 7« of bepaalt;
dat te Zaamslag voor soortgelijke arbeiders
woningen y 3.40 per week wordt betaald;
dat de woniDgen te Axel door de hooge
huren meer en meer het karakter van arbei
derswoningen verliezen en onmogelijk nog
door arbeidersgezinnen kunnen worden be
trokken, indien deze buur gehandhaafd wordt
dat vele gezinnen in dun aanstaanden win
ter de huur niet zullen kunnen opbrengen;
dat het vorige jaar door E. on W. aan den
Minister afwijzend is geadviseerd op ous ver
zoek
dat de Raad thans evenwel met hen van
I oordeel zal zijn. dat er een wantoestand ont
staat door de te hooge huren en er zoodoende
onbillijkhed heerscht;
redenen, waarom zij zich tot den Raad
wenden met het oeleefd, maar dringend ver
zoek adhaesie te betuigen aan hun verzoek
bij den Minister.
Hetwelk doende, enz.
lQ»veiv
naalder3 ]n
deiddi 921
eer g«-
va; ,B
..ana t>
eeijtq, jloog
8la-iaanc.den
'eaige)ru'
zelf r,jke'eu'
akt„iiissich-
hij
zend
:ion
11 U.j p.
ibte
UU 17ics (d
Inaitó
'in
ZO'Othi
akUii<mg,
il
t*.
allee,
ïn-Akant)
hel iuize
irteai
eoetrac
^anderf
het;n dr
iet frist
la* Ma'
et r
etianl
iïlt Tic
laf 'vla§
iverdetj
te veei
1 j event
eenef
steeds,
'^.brtroiijj
7a,1alell
hf waki;
