E
i\o. 59.
Dinsdag 21 October 19%%,
.>.8-
»lam ir.
det
tie
mi
nèlfrdd'
wra
3 adres
Nieuws- en Advertentieblad
J
voor Zeeowsch-Vlaanderen.
:rgem.
[koop.
'23
bdfc*
SS?
ÏS'*'
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
0.60
1,25
npen.
FEUILLETON
onze
n bij
udel.
1, h.eD
;V K'
HIS.
ling.
■uil0
GILDE.
dj afname
(10)
;en
te Axel,
[ACONIE
EL, in de
Kerk op
922, des
9u biad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telef. AO. - Postgiro 60363.
DVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regei meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
IMnsdae- en Vrïjdainroormiddag ELF ure.
1
traat be-
en 2 in
Ruben
ig zijnde
.en
Kameroverzicht.
De wijziging van de bepalingen van j
ons Burgerlijk Wetboek tot regeling
van de
erfopvolging
heeft de Tweede Kamer geruimen tijd
bezig gehouden Het is een zeer veel
vuldig voorkomende dwaling, dat de
langstlevende echtgenoot(e) volgens ons
geldende recht gelijk met de kinderen
erft. In werkelijkheid komt die echt-
genoot(e) eerst na de bloedverwanten
in den 12den graad, verwanten dus,
die men voor het grootste gedeelte zelfs
niet kent. Aan deze groote onbillijk
heid een einde te maken, is bet aoel
van bet thans behandelde wetsontwerp.
Onder hen, die tegen de thans be
staande bepalingen hebben gestreden,
kwamen steeds twee stroomingen voor.
De ééue partij, welker opvatting door het
wetsontwerp wordt gehuldigd, wil dat
de langstlevende echtgenoot(e) van de(n)
overlede(n) echtgenoot(e) erft, dus den
eigendom van een deel ol de geheele
nalatenschap verkrijgt. De andere op
vatting, die door den heer De Monté
VerLoren met klem werd verdedigd, is,
dat de echtgenoot niet den eigendom
doch slechts het vruchtgebruik moet
verkrijgen. Deze afgevaardigde gat
uitvoerig^ beschouwingen over de wen-
schelijklioid, het familievermogen on
aangetast te laten, hetgeen hij aanbeval
met een beroep op de volksovertuiging.
En het merkwaardige was, dat hij het
met zijn partijgenoot Minister Heems
kerk lichtelijk aan den stok kreeg over
de vraag, wat de anti-revolutionnaire
opvatting is. Wanneer twee voor
mannen zoo zeer van meening ver
schillen, mag men wel aannemen dat
de politieke leer geen bepaalde richt
snoer geeft.
Minister Heemskerk wilde de(n)
echtgenoot(e) gelijk stellen met een kind.
Dit ging den heer Oud niet ver genoeg.
Hij meende dat als er vele kinderen
zijn, het aandeel van de echtgenoot te
gering zou worden en stelde daarom
voor, diens aandeel te bepalen op ten
minste y. gedeelte van de nalatenschap.
Maar de meerderheid der Kamer dacht
hierover met den Minister anders en
verwierp het amendement met 55 tegen
22 stemmen, zoodat de echtgenoot
voortaan geheel gelijk zal staan met
een kind en een kindsportie erft.
Aanvankelijk had de Minister voor
gesteld, het wettelijk erfrecht te beper
ken tot de bloedverwanten in den
derden graad. Wilde men andere
bloedverwanten bevoordeelen, dan zou
dit dus uitdrukkelijk bij testament
moeten geschieden. Z. Exc. merkte
echter dat groot verzet tegen dit voor
stel bestond en verruimde dus het
wettelijk erfrecht tot deu zesden graad,
dus toch nog heel wat miuder ver dan
wij het thans kennen. De heer Duys
deed nog een voorstel om den derden
graad weder als uiterste grens te doeu
aannemen, maar zijn amendement werd
verworpen met 55 tegen 23 stemmen.
Meer succes hadden de pogingen om
een nieuwe regeling ingevoerd te
krijgen om aan den langstlevende echt
genoot den tot de gemeenschappelijk
huishouding behoorenden inboedel te
geven. Deze zal dan, voor zooveel die
behoort aan den erflater, ih mindering
komen van het erfdeel van den echt-
geuoot. De heer Oud had hiertoe het
voorstel gedaan, doch trok zijn amen
dement in ten behoeve van een gelijk
soortig amendement van de Commissie
van Rapporteurs, dat na eenig debat
met 65 tegen 12 stemmen werd aange
nomen.
Het tweede onderwerp dat de Kamer
deze week geruimen tijd bezig gehouden
heeft, was de interpellatie van den heer
Van Braambeek, omtrent de tekorten
bij de^
Ned. spoorwegen
en de wijze van dekking daarvan.
Zooals bekend is, heeft het tekort op
de exploitatie gedurende 1920 en 1921
mee inbegrip van het 4^or den Staat
aan de aandeelhouders der maatschap
pijen gegaraudeerde dividend omstreeks
33 millioen bedragen. Over 1922 zal
het tekort zeker niet geringer zijn, aan
gazien tegenover geringere uitgaven
voor enkele materialen, als steenkool,
staat de lagere opbrengst ten gevolge
van de malaise. Het ziet er dus zeer
slecht uit. En toch heelt de regiering
in de laatste Troonrede zeer kalm ge
decreteerd, dat op de Staats- en semi-
Staatsbedrijven geen tekort mag worden
geleden.
Op welke wijze nu echter die groote
tekorten te dekken Opvoering van
ontvangsten gaat bezwaarlijk, verhooging
van tarieven is over het algemeen niet
mogelijk en zou wellicht juist in de
tegenovergestelde richting werken. Men
wil nu beproeven weder verschillende
faciliteiten toe te staan, als buurtverkeer,
kilometerkaarten, enz. maar of daardoor
de opbrengst zal stijgen, mag worden
betwjjfeld.
Aangezien dus de verhooging van
ontvangsten in elk geval niet afdoende
zal zijn moet men overgaan tot beper
king van uitgaven. En aangezien verre
weg het grootste deel der uitgaven be
staat in die voor het personeel, (voor
1921 zells 129 van de 194 millioen
gulden), ligt het voor de hand, dat men
daarop allereerst zijn oog heeft laten
vallen. Ook de Regeeringsvertegen-
woordigers in den Raad van Commis
sarissen drongen er bij de Regeering
op aan, allereerst de loonen te verlagen
en dit geschiedde zelfs zonder dat men
trachtte aannemelijk te maken dat die
loonen te hoog waren. Dat zoo iets
kwaad bloed zet en niet alleen bij de
sociaal-democratische tegenkanting ont
moet, spreekt van zelt. Er zijn ook
nog wel andere middelen tot bezuiniging;
daartoe behooren vermindering van
personeel, waarnaar reeds gestreeld
wordt, betere samenwerking met de
posterijen, het uitstellen van verschil
lende werken enz. De heer Van
Braambeek nu vroeg den Minister een
commissie te benoemen, waarin ook het
personeel vertegenwoordigd zou zijn,
om te onderzoeken of niet een beier
loonende exploitatie mogelijk zou zijn,
waarnaar Z. Exc. wel ooren had.
Maar van de tweede eisch om geen
O.
nsteu.
(Uit het Engelsch.)
3) j
»Ja, juffrouw. Ik heb u met kapitein
Ferrers in het circus gezieD. Het was den
avond, waarop hij mij het kwartje gaf.*
»Je hebt gehuild*, zei Mignon, en zij
wilde de oorzaak vau zijn droelheid
weten. Maar Terry merkte op, dat de
kleine Tom vandaag geen eten had
gehad en dat hij ergen honger had.
>Dag jongen riep zij, toen de gou
vernante haar in de armen nam en
met haar heenging.
Terry en Tom gingen Daar beneden
in de keuken, waar een stevig warm
middagmaal wachtte.
III.
Wouderl(jk snel gewende Tom aan zijD
nieuwe leven. Binnen eeD week droeg
hij kaplaarzen en een grooten hoed met
een kokarde.
Hy werkte hard bij zijn lessen en
J aanbad Ferrers. Alles wat zijn meester
toebehoorde#was heilig in zijn oogen en
diens eens gegeveu bevelen werden even
onveranderlijk uitgevoerd als de wetten
der Meden en Perzen.
In Tom' s oogen bestoud er in het
regiment geen officier die zoo sterk en
knap, zoo elegant en rijk als zijn mees
ter was niemand kon zoo rijden, sturen
of schieten als de kapitein.
De wintermaanden giDgen voorbij en
de roode huzaren werden van Idlemiuster
naar Iderschot verplaatst. Ferrers wensch-
te dat Tom Terry zou vergezellen met
zijn tweede strijdros, deels omdat hij van
buitengewoon licht gewieht was, deels
omdat hij hem ooder zijn eigen hoede
wilde houden.
Tom had reeds geleerd veel beter te
praten, dan toen Ferrers hem uit Fris
co's wreede handen gered hadhij kon
al tamelijk een bladzijde lezen, als de
woorden nfet telang waren en zijn eigen
naam leesbaar schrijveD.
>01 hij is bij de hand genoeg», zei
Louis eens tot Ferrers, .maar wacht eens
een tydje, dan is hij vetgemest, eu waar
blijt je dan met je aardige kereltje Een
voudig geen cent waard.*
Maar Tom werd niet dik* en vet. Hy
at goed en smakelijk, maar nooit werd
hij anders dan een magere dreumes met
bleeke wangen hij scheen in het geheel
niet te groeien.
Niemand ha.d daar zorg over. Noch
Ferrers, nog Terry hadden hem graag
grooter of steviger. De knaap zelf be
roemde zich op zijn geringe groote en
klein gewicht.
Hij had een grooter eerzucht, dan wat
hij bereikt had. Dat was het toppunt
van zyn idealen en wenschen.
Kapitein Ferrers had een licht gewicht
voor zijn paarden noodig en dikwijls
een handigeu staljongen voor zichzelf.
Tom voorzag in beide behoeften. Hij
weusehte niet tot een man op te groeien,
omdat hij volmaakt gelukkig was als
kapitein Ferrer's knechtje.
Het was verwonderlijk, hoe gelukkig
de jongeD zich voelde. Hij was overvol
van liefde, allereerst voor den kapitein
en zijn dochtertje Mignon, dan voor
mijnheer Louis en dan voor Terry. Mig-
oon had echter de eereplaats in zijn hart.
Op duizenderlei maniertjes probeerde hij
haar te dieueD b.v. toen Ferrers een
ponnyrje voor haar kocht eD het dametje
in rijkleed verscheeD, kwam het onder
houd van dat p^irdje ten laste van Tom.
Geeu paard kwam uit de breede kazer
nepoort met eeu glanzender eu satijn-
zachter vel.
Soms mocht Tom op een groot kastan
jebruiD paard met zijn meester en Mignon
mee rijdenen op een anderen keer"
mocht hij achter op de groote dogcart
zitten en het gebabbel van zijn kleine
engel aauhooren als dez6 tusschen de
gouvernante en mijnheer Louis- zat.
Dat waren gelukkige dagen. Soms barstte
zijn hart van lietde eu trotsch en toch
was zijn manier van doen altijd een
trouwe copie van die van Terry, met
een gezicht, zoo plechtig als uit bout
gesneden.
Na den kapitein en de kleine Mignon
ren.
oodD- 'f
dav
ge-F veu-
denf- Pge-
1d
di'
,son
zen1'
loot"'4 '*>-
lanf! 1|™.
loom!;'' f^e
QialPCri in
deidd<921
ier gt-
va ,6.
im h110-
eeiite, jioog
31a"^and^en
iige,ru"
5ölf j: GD fi
ikt^iyssch-
ion' or hij
^er. f oen.
3*- eipsren
'Sjtnan '&e
e,.nst( ier
uvariawenet
h ffinVleo
was er een groote plaats in Tom's hart
ingeruimd voor mijnheer Louis die
hem altijd even vriendelijk met Morgen
Tom t groette terwijl Terry de beste
vriend was, dien hij iü de heele wereld
bezat.
Zoo gingen meer dan twee jaren voor
bij en vele veranderingen hadden bij de
roode huzaren plaats, zooals in een regi
ment in zoo'n langen tijd voortkomt.
Ferrers huwde met de weduwe van
een krijgsmakker. Maar ofschoon hij
trouwde, verliet hij den dienst Diet. Hy
was te zeer soldaat om maar een oogen-
blik dat idee te koesteren en zijn vrouw
was tevreden met wat haar goede man
net best vond.
Louis was nog in het regiment, nu als
commandant van een escadron, maar
overigens onveranderd.
Ook was kapitein Ferrers stalknecht*
er nog en Tom Snow, die werkelijk geen
duim gegroeid was.
En toen ging over de geheele beschaaf
de wereld het gerucht dat de zaken in
het Oosten ougewoon slecht stonden en
spoedig namen die zaken een ernstig
karakter aan, werkelijk zoo ernstig, dat
zij zich spoedig daarna oplosten iD beve
len voor het regiment om zich voor ac
tieven dieDst gereed te houden.
Daarop kwam de tijding van het bom
bardement van Alexandria en kregen de
roode huzaren hunne laaste orders.
(Wordt vervolgd.)
c'der,
ia1
eet/ar
derra
i»arKn
»or^;
bte i -
est
die
IU( 17
ZOlh;
',aild
akJutm
!jnVir
ltieamng.e
foekt®
®>n
1:ers r
aaktet
he,eesten
den wg
kidurde-
3óel ten
nieuv
etskome"
atr'1 ve'
jPi
iei! allee,
in-Jxanti
hel ïuize:
1 rtenl
betrat
e Andere
iekn df
iel f rise
ia." Ma'
rlijt
aD^r ot
nij:n ta;
ül.ns' I
j «end 1
:n kir
en
eDti aa1
eiian»
Ml Ut
lal 1
verdei
te veejj
i 1 i evend
eenei'
steed!)
ta1
de
i ialïvJ
E walilj
en ul|
r b>
Idh?
Öf- v)l'
eelde
ongen|
eene
vezer
gd.)
