45,
Dinsdag 5 September 1922,
38s
aai'
Scheiden?
P
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
«eftt
ïd$iHï
idf>
J. C. VINK - Axel.
Raadsverslag.
FEUILLETON.
r-H
reif ®n
(f
25358,78
5841,82
920.20
1006.78
4844.-
758.29
1024.25
9750.40
3810.55
13.12
418.07
268.95
10963,84
2450,—
500,
2270 34
4348.60
t hf rl
hairui J
wi'WD-
deC
:m
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITG EVER
tot 5 regels 60 Cent; voor
Groote letters worden naar
A DVERTENTIEN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
Dinsdag- en Vrfl dagvoormiddag ELF ure
tot
Vergadering van Dinsdag 29 Augustus.
(Vervolg.)
Aanwezig de Voorzitter, de heer F.
Blok, Burgemeester, de heeren J. M.
Oggel, C. Th. van de Bilt, wethouders
en de heeren A. E. C. Kruijsse, Ph. J.
van Dixhoorn, Jac. Weijns, J. de Kra
ker, Jac. Dekker, J. M. Baert, F. Die-
leman, J. de Feijter en M. W. Koster,
raadsleden.
6a. Goedkeuring rekening gem gas
fabriek, dienst 1921.
De Voorz. heelt in het rapport ge
zien, dat de commissie verschillende
uitgaven niet verantwoord vond, maar
als hij die posten hier genoemd ziet,
dan moet hij toch zeggen, dat daarvan
de kwitantiën aanwezig zijn.
Dhr. Kruysse zegt, dat de commissie
er na nauwkeurig zoeken tevergeefs
naar gezocht heelt en zoowel debet als
creditnota's ontbraken. Als ze er nu
zijD, dan moet het bepaald vergeten
zijn, die er bij te doen, maar dan stelt
hij voor om de rekeningen nogmaals
aan de commissie te zenden voor on
derzoek. Spr. maakt bezwaar hier los
over heen te loopen. Ter bespoedi
ging is hy ook genegen, wanneer de
commissieleden er genoegen mee nemen,
persoonlijk met den boekh. Cornelisse
de zaak na te zien.
Dhr. Oggel is daar wel voor. Al was
het maar uit waardeering van het
werk van de commissie, die haar taak
ernstig heeft opgevat.
Z. h. s. wordt dit goedgevonden.
Aan de rekening der gasfabriek zijn
de volgende posten ontleend
Inkomsten
Lichtgas aan particulieren
Straatverlichting
Krachtgas
Meterhuur
Cokes
Teer
Verkoop fittings
Arbeidsloon
Leeningen
Diverse ontvangsten
Restitutietonds
37905 43
4200.—
6897.88
1540.95
5997.22
988.01
2552.04
37.50
33000
12305,46
2956,73
Aflos
Onvoorzien
31075.—
284.51
Totaal 110.381.22
Uitgaven
Aankoop kolen
ld. fittings, enz.
Meters
Gereedschappen
Buizen
Straatverlichting
Onderhoud gebouwen
ld. machines, terrein
toestellen, ovens, gas
houder, enz.
Muntmeters, aanleg
en geleiding
Werkzaamheden
Kantoormeubelen, schrijf
behoeften en drukwerk
Administratie
Arbeidsloonen, fitters
en stokers
Salaris Directeur
ld. boekhouder
Algemeene onkosten
Renten geleend kapitaal
Totaal 104.125.55
Goed slot 6256.67.
De goedkeuring dezer rekening wordt
nog aangehouden.
6b. Goedkeuring gemeente-rekening
1921.
De Voorz. zegt, dat deze rekening
sluit met een batig slot van 13727,98
en lost de verschillende bemerkingen
van de commissie van onderzoek op.
Op de vraag van den Voorz., of nog
iemand het woord over de rekening
verlangt, merkt dhr. Koster op, dat is
gebleken, dat aan de firma De Ruyter
een bedrag is betaald voor het ver
strekken van drinkwater. Spr. dacht,
dat dat water gratis werd gegeven.
De voorz. zegt, dat dit jaar weer
water werd gevraagd en hem toen is
gebleken, dat de Ruyter 1 vraagt,
niet voor het water, maar voor iederen
dag, dat water werd gehaald, als scha
devergoeding voor het terrein en den
man, die het hek moest openhouden
en sluiten enz.
Dhr. Oggel wijst er op, dat het vo
rige jaar te Axel maar één pomp goed
water gat en dat was de pomp bij de
Ruyter, zoo^at alleen daar ook water
werd gehaald. In 't begin mocht dat
gratis, maar later vroeg men 1 per
dag, zooals de burgemeester zegt, niet
voor 't water maar als schadevergoe
ding.
Dhr. Dieleman betwijfelt of dat 80
dagen geduurd heeft, in elk geval komt
hem die post te hoog voor.
De Voorz. zegt, dat B. en W. toch
gebleven zyn beneden den post, die
hun voor watervoorziening was toege
zegd.
Vervolgens merkt de Voorz. op, dat
gewezen is op achterstallige posten, en
hij den gemeente ontvanger persoonlijk
heeft aangezegd, dat het het laatste
jaar moet zijn, dat die regeling zoo
plaats heeft.
Opgemerkt is o. a. ook, dat de reke
ning .verteer"' van den keurmeesters
der jaarmarkt te hoog was en daarom
wordt in overweging gegeven, daarvoor
in 't vervolg een vast bedrag te be
palen.
Met alg. st. wordt hierna de reke
ning goedgekeurd.
We treffen op die rekening o.a. aan
de volgende posten
Inkomsten
Batig slot 1918 2485.97
Inkomsten uit bezittingen 1927.46
Keurloonen 688.53
Marktgelden 12.75
Begrafenisrechten 300.
Burg. stand 88.15
Schoolgelden 716.40
Gasfabriek (rente, aflos, enz.) 36845.53
Opcenten rijksbelastingen 9393.06
Inkomsten belasting 69472.04
Hondenbelasting 623.
Vergunningsrecht 555.
Uitkeeringen en bijdragen
van het Rijk voor onder
wijs, verpleging, pensioen
enz. 25399.29
De vioolspeler streek haar over 't gladde
vel, rolde haar over den vloer en begon
vroolijk met haar te speleD.
»Gij zult zoo meteen uw plezier wel
op kunnen,* zeide hij, »want ik ga viool
spelen, maar misschien ook zijt gij een
muzikale kat of zal ik u betooveren met
myn tonen, evenals Orpheus de dieren
deed.*
Op dat oogenblik kwam de horloge
maker weer in de kamer.
»Ik ben klaar met mijn werk,* zeide
h\j vroolijk, »ik laat alles in de beste
orde achter, zoodat ik morgen met een
gerust geweten kan heengaan. Mijn
vrouw zegt me, dat ge wat voor ons
wilt spelen. Ik hoor gaarne muziek
hoewel mijn vrouw zegt dat het niet zoo
is. Gij hebt zeker in dien tusscheDtijd
wel alles omtrent den zee-officier ver
nomen Ik ben nooit van dien man
verlost kunnen worden, hoewel hij al
verscheidene jaren dood is. Ik beklaag
een man, wiens vrouw zulke hooge fami
lie heelt.*
De vreemdeling lachte en nam zijn
viool uit den zak.
De oude man volgde zijn bewegingen
oplettend.
»Gij zijt me nog een raadsel,* zeide
hij, »gij hebt de manieren van een heer
en toch zijt ge maar een straatmuzikant,
zonder dak en zonder geld.*
»Niet heelemaal,* lachte de vioolspe
ler. »Ik ben nog de gelukkige bezitter
van zeventien en een halve cent, hier
zijn ze.«
»Gij zijt een vreemde snaak,* mees
muilde de horlogemaker. De oude dame
had inmiddels baar werkmandje gehaald
en ging nu naast haar man op de bank
zitten. Hun gast stood voor hen en
stemde zijn viool.
»Ik kan toch maar -niet begrijpen,,
waarom ter wereld gij morgen van elkaar
wilt gaan,* zeide hij. »Ik zou haast
zeggen, dat men krankzinnig moet zijn
om zoo iets te doen. Wat mij zelf betreft,
ik koos mijn eigen weg en die weg
leidde naar de gevangenis. Terwijl ik
daar mijn straf onderging, stierf mijn
moeder van verdriet, zooals men mij
zeide. Toen ik vrij was, wilde ik mijn
leven beteren, missehien ter wille van
haar herinnering, maar ik kon nergens
een betrekking krijgen. Toen dacht ik
aan mijn viool want ik was Toeger een
goed speler geweest. Ik trachtte muziek
lessen te geven, maar de geschiedenis
van myn verleden werd bekend en mijn
leerlingen verlieten me de een na den
ander. Ik speelde een week in het orkest
van een schouwburg, maar ook daar
kwam men alles te weten en ik was
verplicht te gaan. Ik speelde met een
harpist in de straten van Londen, maar
op een goeden dag schold hij me uit
voor eeü boel en wilde niets meer van
me weten. En zoo door iederen ver-
stooten, speel ik nu alleen. Gij kent nu
mijn geschiedenis: mag ik blijven of
wilt ge dat ik heenga De meeste
menschen zeggen me te vertrekken, als
ze alles weten. Gij zult mijn gevoel
niet meer kwetsen, zeg dus openhartig,
hoe gij er over denkt.*
Geen van beiden antwoordde. De
oude lieden staarden in het vuur, alsof
ze daar beelden zagen uit het verre
verleden, treurige beelden, want er
stonden tranen in hun beider oogen.
Dan zal ik maar heengaan,* zeide de
zwerveling treurig.
»Neen,« sprak nu de oude man, blijf
bier, gij zijt onze gast. Ik antwoordde
alleen niet, omdat uw verhaal me aan
onzen zoon deed denkeu, die nu vijftien
jaar geleden in een vechtpartij van
dronken lieden gedood werd. Als hij
was blijven leven, zou hij dan geworden
ziju wat gy zijt We zullen u voort
helpen ter wille van hem, nietwaar
Volumnia
»Dat is juist wat ik wensch,* ant
woordde zijn vrouw en de arme viool
speler boog zich en kuste eerbiedig de
oude verrimpelde hand.
»Ik heb in vele jaren niet zooveel
Vriendelijke woorden gehoord,* zeide hij
neerci
licht i
getroffen. »Ik gevoel me nu een ander
mensch, en ze zullen me een steun zijn
in mijn volgend leven. En nu zal ik u
iets voorspelen, maar ik vraag een toe
gevend gehoor, want gij begrijpt, dat de
muziek die men gewoonlijk in landelijke
herbergen verlaDgt, niet bepaald klassiek
is. Ik zal u een wals voorspelen.*
Misschien beduidde zijn techniek niet
veel, maar hij wist tonen aan zijn viool
te ontlokken, die regelrecht doordrongen
tot 't hart van het oude echtpaar. Hij
had hun tegenwoordigheid geheel ver
geten en zag zich op een dorpsweide
waar de jeugd vroolijk danste. Hoe
langer hoe soeller werd de maat, en hij
wist van geen uitscheiden. Plotseling
ging hij over tot een zachte, weemoedige
melodie; het was of de viool weende en
snikte.
De horlogemaker sprong op, alsof hij
een electrischen schok kreeg. »Volum-
nia,* fluisterde hij gejaagd, »waar hebben
we diezelfde muziek gehoord O, nu
weet ik het, het is het stukje, dat mijn
jongen voor myn verjaardag gemaakt had.
Gij hebt het immers nog, Volumnia!
Zeg vrouw, droom ik soms
»Neen lieve, gij droomt niet, het is
wel degelijk dezelfde muziek, die onze
zoon componeerde. Gy weet nog wel,
hoe trotsch we daarop waren.*
[Slot volgt.)
vei.,
'ge-
JU
eer1(")2l
n. g{-
ina Lq-
i ie,ie Oog
flfcjnélen
"*kt W>h-
irlhij
'3r; f eir.
e^ren
el*ou
1w
DOtj
rvel!arhge
nsti gr
leepriaveL,
drsjuilH
ijliri'
bh'.
onfkJ
'ke
Va ,elu
au Bn
ira irs
Itu akif,
veb teste,
uije w,,
étjordt!
ifjteti
"j J
0(! euv
'0!tsone
'1Clt H
et ïize
tel
el,n6tra(
redden
„i d
ai
bi,