38e Ja»stg
Scheiden?
tb
jfco. 40.
Nieuws- én Advertentieblad
voor Zeeuwscb-Vlaanderen.
bl" f
I J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
'MaW-J
1°edie|(l<l2l
h*£'
Dit blad verscmmt eiken Dinsuas- en Vrijdaeavonu.
A B O E N iE M E N T S F R IJ 8
Per 3 maanden 75 Cent: franco Der post 1 Gulden.
Afzonaeriifke Nos>. 5 Cent,.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Nr. 5®- - Postbox O.
„DVSRTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
niaatsmimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
dinsdag- en Vrijdagvoor aid dag ELF ure.
Na de conferentie te Londen.
Nu de opwinding van de conferentie
begint te luwen gaat men zich in En
geland rekenschap geven van wat er
eigenlijk gebeurd is en wat de naaste
toekomst zal brengen.
Van de Fransche dreigementen over
afzonderlijke actie tegen Duuschland
geloott mon niet veel, om allerlei re
denen, doch wel hoort men de opvat-
- ting verdedigen, dat de afbreking der
conferentie eigenlijk Frankrijk niet
onwelkom is omdat bet daardoor de
beteekenis krijgt, waarnaar sommige
zijner staatslieden streven en waarvan
zij zich zeer veel beloven, in verband
met het feit, dat Frankrijk militair de
hegemonie van Europa bezit.
De „Daily Cronicle" schrijft met
betrekking tot de verklaring vauPoin-
caré aan flavas over de conferentie te
Londen dat het blad van meening is,
dat „Groot Britannië onmogelijk de
bewering vaD Poincaré kan goedkeuren,
dat, omdat Frankrijk 62 pet. van de
schadevergoeding krijgt, dit land over
wegende stem moet hebben in de vast
stelling van de voorwaarden, waarop
deze van Duitschland zal worden
verkregen. Dit is het geval waarin
alle mogendheden samenwerken, des
noods met alle hulpbronnen precies
zooals zij deden in 19.14. Dientenge
volge bebben allen van ons vol stem
recht. Evenmin is bet waar dat
Frankrijk meer betrokken is bij hetgeen
er gebeurt dan Groot-Britaunië. Het
is op Groot-Britannië, dat de voor
naamste last van slechten handel en
werkloosheid is gevallen als gevolg van
den economischen toestand, waarvoor
de Frausche politiek weinig heeft ge
daan om het te verbeteren.
Zich bezighoudende met dit punt,
ontkent de Westminster Gazette, dat
de val van de mark een bewys is van
den kwaden wil van Duitschland en
zijn üuancieele deskundigen en staats
lieden. „De koers van de valuta wordt
vastgesteld door menschen met koel
hoofd en helder verstand, wier bezigheid
de internationale financiën betreft. Het
is de schatting van de Duitsche capa
citeit tot betalen en het geheele verloop
der wisselkoersen hebben kracht en
beteekenis gegeven aan het Britsche
standpunt, dat niets van Duitschland
zal zijn te krijgen, tenzij dit land tijd
gegeven wordt zijn binnenlandsch leven
op te bouwen.
De Times verwelkomt de verklaring
van Poincaré, dat de mislukking der
conferentie niet behoeft te beteekenen
een scheuring in de Entente. Het is
evenwel duidelijk, voegt de Times er
aan toe, dat nu alleen op Frankrijk de
verantwoordelijkheid rust voor de be
slissingen, welke een ernstigen invloed
zullen hebben op de naaste toekomst
van Europa. Deze beslissingen betreffen
ook ons en wij kunnen ze dan ook niet
met onverschilligheid gadeslaan.
de houding van Italië ongewijzigd en
dus tegen iedere overijlde en daardoor
g vaarlijke oplossing in het schadever-
o-oedingsprobleem. De schadevergoe-
dingskwastie kan niet worden opgelost
zonder eeD regeling te treffen voor ue
intergeallieerde schulden.
De volgende conferentie.
Uit Londen wordt gemeld, dat de
Geallieerden in principe zouden hebben
besloteD de volgende zitting nopens de
financieele regeling met Duitschland
te Brussel te convoceeren.
Het Duitsche moratorium.
Man meent te Londen met vrij groote
zekerheid te mogen verwachten, dat,
de Commissie van herstel bij gewone
meerderheid van stemmen een mora
torium van twee maanden aan Duitsch
land zal toestaan, waarbij de Fransche
leden, op instructie van Poincaré, na
tuurlijk tegen zullen stemmen. Enge
land zal vermoedelijk een afwachtende
houding aannemen en toezien, in hoe
verre Frankrijk gevolg zal geven aan
zijn dreigement van afzonderlijk op
treden, als er besloten wordt tot ver-
leenen van surséance zonder verdere
nieuwe waarborgen, buiten die door de
garantiecommissie vastgesteld.
Uit Rome wordt gemeld
Het mislukken der conferentie te Lon
den heeft bier geen verbazing gewekt.
Volgens berichten in de bladen blijft
Bedrog by werkloozenstenn.
De officier van justitie te Breda heeft
de aaudacht der gemeentebesturen in
zijn ressort gevestigd op het feit, dat
er bedrog plaats heeft bij het verleenen
van steun aan werkloozen, in zoover,
dat werklieden, ondanks het feit, dat
zij werk hebben, toch zich als werkloos
aangeven en daardoor gaan stempelen.
Dit schijn? door sommige werkgevers
in de hand te worden gewerkt door
den werknemers het verlof te geven,
noodig om, dikwijls vrij ver, elders in
de gemeenten te gaan stempelen, ter
wijl het zelfs schijnt voor te komen,
dat uitdrukkelijk dit verlof om te gaan
stempelen door den pseudo-werklooze
wordt geëischt en door den werkgever
wordt toegestaan.
Waar deze bedriegerijen ook door
den Gem. Dienst voor werkloosheids
verzekering en Arbeidsbemiddeling op
gespoord zijn, en tot heden alleen
terugstorting van het frauduleus out-
vangene geëischt werd, zullen in den
vervolge op verzoek der justitie, tegen
bedrijvers van zoodanige bedriegerij
van werkgevers- en werknemerszijde,
zoo streng mogelijke maatregelen ge
troffen worden.
Protestcerende Kerkvoogdijen.
Het bestuur van de Protesteerende
kerkvoogdijen in de Ned. Herv. Kerk
heeft den volgenden brief aan de Sy
node gezonden
De ondergeteekenden, vertegenwoor
digers van 360 kerkvoogdijen, ter ver
gadering 8 Aug. bijeen te Utrecht, zijn
van oordeel, dat uw college de bevoegd
heid mist, beheersuhbepalingen in de
synod, reglementen op te nemen en
teekenen daarom protest aan tegen het
door vastgesteld reglement op de
predikantstraktementen.
PBfi*
pp
,nden
1°1'1•reu
Mie Y"
zoojp^ u
jigeCL
-dfl'niV'fer;
win;»'
eidirrc3
f'l
re^D L
|M*B
VaHek!
\Wor<lt vervolgd.)
0 j
Hij keek op en ziende, dat haar oogen
vol tranen sroudeD, drukte hij haar hand
en smeekte haar, zich niet van streek
te maken. Maar toen hij sprak, was er
eveneens een vreemde trilliDg in zijD
stem en zijn gelaat was bewogen.
Zoo zaten ze een poos zwijgend dij
elkaar. Toen sprak zij
»Er zijn nog een paar diDgen die we
van avond moeten verdeelen, Thomas.
Gij hebt me gisteren naar het portret
van uw grootvader gevraagd ik heb het I
hier, met een oud portretje van mijn I
moeder. Al odzb andere relieken zijn in
die doos. We kunnen beter zierr, als
we bij de lamp gaan zitten en als we
ze dan verdeeld hebben, zal ik het
avondeteD klaar zetten en wat eieren
voor u bakken.*
Naast elkaar aan de tafel zittend
namen ze een voor een hun schatten
uit de doos en bij elk stuk werden
oude herinneringen opgewekt, treurige
en vroolijke beelden uit het verleden.
Er was een ketting, die aan den vader
vau den zeeofficier had toebehooid en
een portret van hem zelf, waarop o-
lumnia Webster met trots neer zag eD
de horlogemaker met gelatenheid en
enkele ringen waarvan sommige den
ouden man, aödere zijn vrouw toe
kwamen.
»Kijk eens Volumniazeide hij* dit
is haar van mijn moeder, en wat een
aardig medaillon niet waar. Ik heb
miju moeder nooit gekend, maar ik her
inner mij dat ze vertelden, dit voor mij
afgeknipt te hebben. Ik beD blij het
weer eens te zien.
Toen kwamen ze aan het portretje
van Volumnia Webster op vijfjarigen
leeftijd en de horlogemaker bekeek dat
langen tijd, nu eens het lieve gezichtje
bewonderend, dan weer opgetogen over
het fraai geciseleerde gouden lijstje, eat
de kunstvaardigheid vaD den werkman
verried.
»Dat is een meesterstuk,* zeide hij
verrukt»elke goudsmid kan daar trotsch
op ziin*. i
>Gij hebt hei altijd willen verkoopen,*
antwoordde ze scherp »ge hebt weimg
gevoel.*
»Dat hebt gij mij al dnizeod maal
gezegd,sprak hij zonder eenige bitter
heid.
»Maar dit is het mooiste van alles
Thomas, kijk, dat is het. portret van
mijn moeder. Vroeger zei men, dat ik
sprekend op haar geleek en even hel
dere oogen hadmaar die heb ik nu
niet meer. De oude man keek op.
»Neen, die hebt ge nu niet meer,
beaamde hij.
Hij legde, het portret terzijde, zonder
eenige verdere beschouwing en nam toen
een ander op.
Dat is de oude Peter GoodwiD,* zeide
Volumnia, »mijn moeders grootvader
wat ziet hij er grappig uit niet waar,
met zijn groene jas, zijn witte pruik en
zijn bruine viool. Toch ben ik trotsch
op hem.
,Gjj zijt altijd trotsch op ilw voor
ouders,* bromde de horlogemaker.
Wat mij betreft, ik ben heel dank
baar, dat ik er geen had. Maar ik mis
,;un ze u met; zooals ik u zeide ieder
moet een stokpaardje hebben en in elk ge
val zijn voorouders niet kostbaar. Ter
wijl hij sprak, nam ze stilletjes een geel
geworden portretje vaD een kleinen
jongen uit de doos en liet dit in haar
zak glijden.
Wat verstopt gij daar voor mij f*
vroeg hij wautrobwend.
»Ik zal u toch niet vaD uw familiere
lieken berooveD
»Neen, dat weet ik wel.* Thomas,
ik wilde u alleen maar verdriet besparen.
Maar als gij het bepaald wilt zieD, hier
is het.*
Zjj legde het portret in zijn handen
boog over hem heen zonder een woord
te spreken.
»Wij hebben niet veel reden gehad
om trotsch op ons kind te zijn. Volumnia,*
zeide hij bitter. Hij ziet er zoo onschuldig
uit, niet waar. Maar hij heelt zijn leven
neer
fill"* I
ïegd' 'eu
e ze i9e~l
;d e>%
aRb'riii K
verspild. Hij had een goeden aanleg,
zeker naar uw voorouders, Volumnia,
maar het was niet zeer aristocratisch om
als een dronkaard te sterven. Hier be
houd het maar, uw liefde voor dien
jongen was zoo groot, dat er voor mij
niets over bleet. Hij Dam al gauw uw
'gedachten in beslag.*
»Ja maar, gij waart ook altijd zoo
hard,* klaagde de oude dame.
»Laten we er maar niet meer over
sprekeD,* zei haar maD.
Op dat oogen blik werd er zacht op
de winkeldeur geklopt en Volumnia zeide.
»Ik geloof, dat daar buiten iemand tegen
de deur klopt.*
»Wel neen, uw ooren zijn altijd veel
te scherp.
»En de uwe juist het tegendeel, Thomas
maar als g\j Diet wilt gaan zien of er
iemand is, dan zal ik het doen.*
Toen de oude dame de voordeur
opende, vond ze een man op den drempel
zitten.
»Hebt gij geklopt?* vroeg zij, terwijl
hij opstond en haar aanzag.
»Ja,« antwoordde hij, »ik ben zoo vrij
geweest. Bij u was het eeDig© licht,
dat ik in het dorp zag. Ik heb zoo ver
geloopen en het is zulk vreeseljjk weer,
Tk heb op deD drempel uitgerust en kon
de verzoeking niet weerstaan aan te
kloppen.
e air",.
t we
Sr
/ai
.ra
ila-a
Q»og
rveP 1 k6D
ian ge
ist< sr
leef'afeL
tin.
f
drauisU I
t b
ide lar
ok'c%i!
au JD
;rderi
ltd jfcfc
v ek «.«if
eener]
ezea
;c I
