Zaterdag I April 1922
38e Jaari*
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuw sch- Vlaanderen.
De geheimzinnige moord.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
FE UILLETO N.
Dit biad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco oer post 1 Galden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Sr. 56. - Postbox 6.
ADVERTENTIE-N van 1 tot 5 regels 60 Cent: voor
alken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot-
Dinsdag- en Vrij dag voor middag ELF are.
k
De kosten der sociale verzekering.
Het Hbl. heeft getracht een beeld te
krijgen van de kosten der sociale ver
zekering, maar dit is slechts ten deele
gelukt. De gegevens zijn zoo verspreid,
verscholen en vaak zoo bij raming, dat
een dergelijke studie misschien een jaar
oi langer zou kosten en dan is de toe
stand zooveel veranderd, dat de cijfers
toch niet meer deugen. In 't kort komen
de cijfers hierop neer
Werkloosheidsverzekering
Administratiekosten in 1920 totaal
898.003, aan premiën uitbet. f 14,542,489.
Dus 6.2 pet. van het totale bedrag der
onkosten.
Ongevallenverzekering
Onkosten 2,280,700, de toegekende
schadeloosstellingen beliepen f6,124,321.
Voor vrijdom van port en hulp van
onbetaalde gemeen te-ad ministratiën
komt daar nog een en ander bij, zoodat
men zeggen kan, dat ongeveer 40 pCt.
van het bedrag, dat de werkgevers
hiervoor opbrengen, aan administratie
kosten verloren gaat.
Zeeongevallenwet
60,000 administratiekosten tegen
1.8 millioen aan uitkeeringen of
3.3 pCt.
Landbouw- en tuinbouwongevallen
Onkosten 175.000, uitk. 400.000
Invaliditeits- en ouderdomsverzeke-
ring
Onkosten 5 millioen, uitkeeringen 16
millioen.
De drie groote verzekeringen (tegen
Uit het Eogelsch vertaald.
43)
>Ja zeker. Het is het herkennings-
teeken van eene vereeniging tot bescher
ming der veiligheid, welke zes of zeven
jaar geleden te Lima werd opgericht,
ten einde eene bende moordenaars
onschadelijk te makeD, die wijd en zijd
schrik onder het volk verspreidde.»
»Ja,c zei Rixton, »dat heb ik al ge
dacht. Er is geen twijfel aan, of de be
weegreden tot den moord moet in Peru
gezocht worden.
»Wel,€ antwoordde Duncan; »het zou
mjj niet verwonderen, zoo ge gelijk
hadt.c
»Ga voort met uwe geschiedenis, Dun
can,» sprak Rixton ongeduldig. >Zoodra
ik alle feiten ken, zal ik er beter over
kunnen oordeelen.»
Nu dan. Een jaar of zeven geleden
vormde er zich eene bende dieven en
mooi denaars, waarvan Ward een der
leden was. Ze roofden en pluDderdeD,
en wel met zooveel sluwheid en overleg,
dat ze altijd buiten het bereik der wet
bleien. Om daaraan een einde te
maken, stichtten eenige mannen eene
vereefaiging, welke als herkenningsteeken
een karbonkelsleen met een wezel er
werkloosheid, ongevallen en invalidi
teit met ouderdom) vergen ongeveer
81/, millioen voor administratie tegen
een uitkeeriogsbedrag van 38 millioen,
of bijna 23 pCt.
Maar de kosten moeteD, zoo eindigt
het blad. wel hooger zijn. Het heeft
geen rekening kunnen houden met
allerlei kleine of verscholen en indi
recte kosten wie een begrooting eens
aandachtig doorkijkt, krijgt een denk
beeld van de moeilijkheid, om alles te
ontdekken.
Een ding staat wel voor het blad
vast, er moet, op welke manier dan
ook concentratie en bezuiniging komen.
Gaan wij zonder vereenvoudiging door,
dan wordt de sociale verzekering top
zwaar.
Openbare verpachtingen.
In het V. V. van het wetsontwerp
tot het regelen van het dragen der
kosten van openbare verpachtingen en
het uitloven van premiën bij openbare
verkoopingen en verpachtingen wordt
de meening geuit, dat de voorgestelde
regeling tot een ongewenschte vrijheids
beperking zal leiden. Tegen bet nemen
van maatregelen om misbruik bij
openbare verpachtingen en verkoopin
gen te beletten is geen bezwaar doch
de wetgever gaat te ver indien hij, in
strijd met de beslaande gebruiken, de
onkosten van verpachtingen laat dragen
door den verpachter.
Van andere zijden was dit ontwerp
met ingenomenheid gezien, al is het
jammer dat de indieniug niet vroeger
had plaats gehad, om al vroeger ern-
op gegraveerd, voerde. BeDnett werd
er lid vao. Het gevolg was, dat alle
misdadigers binnen korten tijd waren
uitgeroeid, behalve ééo, Ward genaamd,
die de ergste was van den heelen troep.
Ik kwam in aanraking met hem, toen
hij Don Felipe vermoord had.
»Met welk doel deed hij dat
»Don Felipe voud eens een sterven
den Indiaan op een eenzamen weg in
het gebergtehij nam hem mee en
verzorgde hem, tot hij stierf. Uit
dankbaarheid gaf de Indiaan hem eenige
aanwijzingen over een rijke zilvermijn,
welke de vroegere bewoners van Peru
reeds bewerkt hadden, en Don Felipe
maakte een kaartje, waarop de plaats,
stond aangegeven. Daar zoek ik nu
naar.»
»Deuk ge, dat Ward het in zijo bezit
heeft
»Ik weet het niet zeker. Hij trachtte
het Don Felipe afhandig te maken, die
er zich iets over had laten ontvallen.
Ward doodde den oude man, doch werd
overvallen door Bennett en vluchtte.
Nu is het mogelijk, dat Ward het papier
heeft gevonden, maar ook dat de ge
wonde het vóór zijn dood tegelijk met
den stok aan Bennett heeft gegeven.»
>Een stok vroeg Rixton opspringend.
»Een met snijwerk versierde stok met
ebbenhouten knop
»Ja. Het is een tooverstaf der oude
Indianen, met een gouden dolk, waar-
stige misbruiken te bestrijden.
De eigenaar-verpachter legde het er
dikwijls op aan, dat de verpachting
jaarlijks plaats had, om aldus te profi-
teeren van het onderling opbieden der
gegadigden.
Betreurd werd evenwel, dat het ont
werp alleen de onkosten van openbare
verpachtingen voor rekening van den
verpachter brengt, doch in afwijking
van bet voorstel der Staatscommissie,
de vrijheid laat de onkosten van open
bare verkoopingen door den kooper te
doen dragen.
Ook kon men niet toegeven, dat het
practisch onverschillig zou zijn, ot men
den kooper dan wel den verkooper de
kosten der verkooping laat dragen. Im
mers indien de onkosten voor rekening
van den kooper worden gebracht, heeft
de verkooper geenerlei belang om die on
kosten te beperken. De kooper is dan
vaak geheel aan de willekeur van den
notaris overgeleverd. Intusschen werd
de regeling ook verdedigd.
Zeer velen had het teleurgesteld, dat
de Regeering gemeend heeft het uitloven
van strijk- of inzetgelden bij openbare
verkoopiDgen en verpachtingen niet
te moeten verbieden. Zij merkten op
dat het uitloven van strijkgelden beoogt
het opjagen van de prijzen omdat het
den .strijkgeldschrijver" in den regel
slechts erom te doen is de premie voor
het hoogste bod te verdienen.
Voor het argument, dat de prijs ge
drukt zou worden, indien geen strijkgeld
wordt uitgeloofd, is meende men wel
licht iets te zeggen, indien eerst bij
opbod en daarna bij afslag verkocht
mee ze de dieren bij hunne offerfeesten
slachten. Hebt ge hem gezien
»Ja. Hij is thans in myn bezit. Ik
houdt het ervoor, Duncan, dat diezelfde
dolk gediend heeft om Bennett te
vermoorden.»
»Heel goed mogelijk,» zei Duncan op
onverschilligen toon. »Benuett kreeg den
stok van Don Felipe tegelijk met het
document.
De eerste kon mij niets schelen, maar
het laatste moet ik voor mijn lastgever
in handen zien te krijgen.»
»Doch zoo Bennett het papier had,
waarom gaf hij het dan niet aan Don
Juan
»Omdat hij dadelijk daarop door de
koorts werd aangetast en naar Cuczo
vertiok.»
>En later werd hy voor dood uitge
geven, toen de Indianen hem naar het
binnenland hadden vervoerd. Hij is
hun ontsnapt en hier gekomen om te
sterven.»
»Het zal mij verwonderen, of hij het
papier meegebracht heeft sprak Duncan
in gedachten.
»Hebt ge zijne vrouw, mis. Bennett
wel eens gezien vroeg Rixton eensklaps
»Neen. Ik geloof, dat het eene schoone
dame is met donkere oogendoch al
die sénoritas zyn tameJijk wel aan
elkander gelijk.»
»En hoe ziet Ward er uit V»
>Hij is langheeft een geeiachfig
wordtter vermijding van dit bezwaar
zou evenwel kunnen worden bepaald,
dat openbare verkoopingen en verpach
tingen alleen bij opbod zullen plaats
hebben.
De w^ziging der Arbeidswet.
Het Bureau voor de R.-K. Vakorga
nisatie heeft, naar wij in het „Centr."
lezen, vergaderd om zijn houding te
bepalen inzake de voorgestelde wijzi
gingen iD de Arbeidswet.
Na breedvoerige discussies werd met
overgroote meerderheid van stemmen
besloten zicb te blyven plaatsen op
het standpunt, dat de 45 urige werk
week wettelijk dient te worden gehand
haafd.
Men sprak zich uit voor het beginsel,
neergelegd in het voorontwerp der wet,
den Hoogen Raad van Arbeid aagge-
bodeD, waardoor in overleg tusschen
werkgevers en werknemers de werk
week tot 48 uur zou kunnen worden
verlengd.
Opgemerkt werd, dat het thans bij
de Tweede Kamer ingediende wetsont
werp op verschillende punten ongunstig
afwijkt van de Conventie van Washing
ton.
Het Vakbureau zal, ook wat betreft
nog andere voorgestelde wijzigingen,
zich tot den minister van Arbeid en de
Tweede Kamer wenden.
Verzoeken om verlof.
Herhaaldelijk worden door ouders
van dienstplichtigen of door dienst
plichtigen zelf, gedurende den eerste-
oefentijd verzoeken ingediend tot het
gezicht, zwart haar en een dun kneveltje.»
Opgewonden vatte Rixton den anderen
detective bij den arm. De beschrijving
beantwoordde geheel aan Madraszo's uiter
lijk. Was hij het, die Don Felipe en
later Bennett vermoord had, om het
kaartje van de zilvermijn in bezit te
krijgen? Dat was dus de aanleiding
tot de misdaad geweest
»Ziet gij dien man ginder vroeg
Rixton, toeu hij zijn collega in eene
andere kamer had gevoerd, terwijl hij
hem Madraszo aanwees, die naast mrs.
Biynmaur stond. »Is dat Ward?»
»Neen antwoordde Duncan op stelli—
gen. »Hij gelijkt er veel op; doch hij
is het niet.»
Den volgenden morgen ging Rixton
tusschen elf en twaalf uur Conway een
bezoek brengen. Als naar gewoonte
ontmoette hij op de trap mrs. Phorney,
die in deD laatsten tijd telkens op den
uitkijk stond, wanneer hij eens bij zyn
vriend opliep.
»Mr. Rixton,* fluisterde zij, terwyl ze
een onrustigeu blik in het rond wierp
»ik heb hem gezien
»Wien
»Den man, die op dien avoDd in de
gang stond rond te kijken.»
»Kom nu Hoe kunt ge weten, dat
hij het was Ge hebt hem immers niet
eens goed gezien?» zei R;xton, ongeloo-
vig glimlachend.
Wordt vervolgd.)
t
