Zaterdag 24 December 1921
37e .3aar#
1V1
Vrede op Aarde!
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
B ER IC H T.
De geheimzinnige moord.
J. C. VINK - Axel.
Nieuwjaars-Advertentiën
FEUILLETON.
Oit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Galden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon N>Tr. 56. - Posthox 6.
aDVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 1'2 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdag voormiddag ELF ure.
B\j dit blad behoort een byvoegsel.
iSmET* Wegens het Kerstfeest
zal het eerstvolgend nummer
van dit blad in plaats van Dinsdagavond,
Donderdagavond uitkomen.
Advertentiën voor dat nummer worden
ingewacht tot Donderdagochtend
uiterlijk elf u r.
Voor de Nieuwjaarscourant,
die zal verschijnen op Maandag
ochtend 2 Januari, kunnen
worden opgenomen a 40 cents van
1—8 regels. Deze worden ingewacht
tot Zaterdagmiddag uiterlijk 12
uur.
DE UITGEVER.
Het Kerstfeest is het feest van vrede
en eendracht.
Het feest van de geboorte des Heeren,
van den Zaligmaker der menschen, die
door Zijn daad van hoogste liefde boette
voor de zonden van de Schepselen Gods,
dat feest doet ons denken aan de liefde
bij uitnemendheid, gesproken uit den wil
tot vrede.
Het Kerstfeest is het feest van Chris-
telijken vrede.
En daaraan denkend, moeten wij ons
toch in gemoede afvragen Is het dar/
wel een feest van dezen tijd
Heerscht' niet over de geheele wereld
onder de natiën een slechts schijnbare
zekerheid van algemeen streven naar
behoud der onderlinge eendracht?
In de conferentiën en congressen
worden weliswaar door Ministers en
Gezanten redevoeringen gehouden en
verdragen ontworpen, die alle wijzen
op een ernstigen wil tot behoud van
de eendracht, doch stiekum wapent de
eene natie zich al sterker dan de andere
met vloten een legers, zoogenaamd om
daardoor oorlog te voorkomen.
Er is alle reden om aan de goede bedoe
ling te twijfelen. De stemmen van vij
andschap worden onderdrukt en thuisge
komen ziet men op middelen naar
wraak en de lust tot overheersching
ontbrandt opnieuw, terwijl men onder
het lui'den der klokken rond den kerst
boom zit geschaard.
De wereldsteden, die de centra zijn
van het menschelijk verkeer, zijn broeines
ten geworden van alle kwaad, dat
spot met wetten en zeden.
De gruwelen van den oorlog vinden
een vergelijking in de gevolgen der
wandaden van gewetenlooze lieden, die
op allerlei treden van den maatschappe-
lijken ladder geplaatst, andere burgers
uitzuigen en ten gronde richten ten
bate van enkelen.
Zij spelen met de belangen van een
geheel volk, alleen denkend om eigen
voordeel,
Aan de eene zijde zijn het de man
nen, die opstaan tegen de machthebbers
en met vreeselijke wapens als dynamietr
bommen, enz. verderf en dood dreigen
te brengen over eigen volk en steden
alzoo de menschen dompelend in bit
tere vrees en angst.
Aan de andere zijde staan de hoofden
van partijen en regeeringen, die in naam
van godsdienst en sociaal recht de per
soonlijke vrijheid met voeten treden en
zich zwak betoonen tegenover geweld
van stakende arbeiders en hunne oprui
ende leiders.
En zie dan eens de politiekOok
daar is immers het „Vrede" ver te
zoeken
We staan voor de groote verkiezingen
van 1922 en zien we niet reeds hoe de
wapens gesmeed worden om in stad en
land te voeren den verkiezingsoorlog
Ook dat is geen vredestichten. We
kunnen ons voorstellen, dat daar in de
brandpunten der partijen zich een actie
ontwikkelt, die vervuld is van niets
ontzienden zucht naar macht, welke
een bondgenoot zal vinden in winstbejag.
Vrede op aarde, den menschen een
welbehagen
Het lijkt meer een tegenstelling, want
de menschen scheppen blijkbaar meer
behagen in vijandschap, dan in vrede.
Haat en nijd heerschen alom afgunst
in zaken, jaloezie onder de standen,
eerzucht op politiek en maatschappelijk
terrein ziedaar de onderlinge verhouding
waarin de menschen leven.
We weten, dat het geen nieuws is,
wat we hier verkondigen. Maar de
gedachte, dat qns nummer, vlak voor
Kerstmis uitkomt, bracht ons in die
overpeinzing en dan stemt het droevig,
te ontwaren hoe de vrede des menschen
Uit het Engelsch vertaald.
Wat hij van Bennett gehoord had,
Mrs. Rrynmour's gedrag en de houding
van Madraszo gaven hem ruime stof tot
overpeinzingen. Doch hij brak vooral
zijn hoofd over de beteekenis van den
armband met den karbonkelsteen en kou
er in de verste verte geen gissing naar
maken, waarom de overledene het figuur
van den wezel iu bruin lak op het
schutblad vanzjjn dagboek afgedrukt had.
Eeoige woorden van Conway wekten
hem uit zijn afgetiokkenheid. De jon-
geling was opgestaan en liep met afge
meten schreden tusschen de ontbijttatel
en de deur der kamer heen en weer.
*Ik ga met de nachtboot naar Fiank-
rijk,« zei hij half tot zichzelven. »Ik
heb er geen lust in, allerlei nieuwsgierige
vragen te beantwoorden en bloot te staan
aan twijfelachtig gemeende gelukwen-
achingen.*
Rixton zag op en schudde het hoofd.
«Als ik u was, zou ik dat niet doen,
zeide hij.
«Waarom Diet? Ik ben toch vrij,
geloof ik sprak Conway niet zonder
bitterheid. «Niets belet mij toch, Enge
land te verlaten, is 't wel
«Volstrekt niets, tenzij de verplichting
om uw goeden naam niet te benadeelen.c
CoDway bleef staan en zag zijn vriend
vrageüd aan.
«Uwe vrijspraak is het gevolg van
onwederlegbare bewijzen,* antwoordde
Rixton bedaard, «en ik twijfel niet, of
het grootste gedeelte uwer landgenooten
zal aan uwe onschuld geloof hechten.
Doch er zijn andere menschen, lieden
met vooroordeelen, beste vriend, die
zullen zeggen, dat er geen koe bont
wordt genoemd, of er is een vlekje aan.
Uw vertrek uit Engeland zou een tint
van waarheidaaD hunne bewering geven.*
«In andere woorden, uien verdenkt
mij nog altijd?*
«Lieden, die steeds het ergste denken,
ja,« zei Rixton. «Dit blad zelfs,* ging
hij voort op de «Morning Planet* wijzend,
«weidt er over uit, dat gij uw neef niet
herkend hebt, toen hij hier dood in de
kamer gevonden werd, en dat zijn over
lijden u het genot van eeD aanzienlijk
inkomen verzekert. De menschen willen
nu eenmaal praten, en zells uwe vrien
den, zooals ten duidelijkste uit het blad
blijkt, doen u onder voorwendsel van u
te verdedigen, soms Dog meer kwaad
dan uwe vijanden.*
«Ge raad me dus aan
«Blijf hier; bied het hoofd aan alle
lasterpraatjes en helpt mij den moordenaar
op te sporen.*
«Dat schijnt eene onmogelijkheid.*
in contrast komt met den vrede, die
de Engelen verkondigden. Die stem
ming in onze lezers te brengen tn een
wijle stil te staan bij de schrille werke-
ijkheid, dat ons leven zoo snel heen-
vliegt en men het dan elkaar nog zoo
zuur maakt, kan wellicht van nut zijn en
moge een gunstigen ommekeer maken
in de ongepaste verhoudingen, waarin
velen tot elkaar staan.
Het Kerstfeest, dat zoo in zich sluit
de aantrekkelijkheid van een huiselijk
en vredig samenzijn, geeft zoo bij uit
stek de gelegenheid om oude veeten te
begraven.
Welnu, men ^rijpe die gelegenheid
aan en zingt dan niet het vredelied,
alvorens vrede gesloten te hebben met
uw medemenschen, zoo noodig (maar
dan in de eerste plaats) met uwe ver
wanten. Eerst dan kan de vrede des
harten leiden tot een hoogeren vrede.
De dag van de geboorte van onzen
Heiland deed ons een blik werpen op
den ernstigen toestand van het oogen-
blik. Maar tegelijk geeft die gedachte
aan dat grootsche feit, dat door elk chris
ten wordt herdacht, ons moed.
Het Kerstfeest vernieuwt in ons de
hoop, maakt het vertrouwen meer leven
dig, dat Gods oneindige goedheid en
onveranderlijke liefde voor de mensch-
heid uitkomst zal geven in den nood
der volkeren, dat Hij zal schragen, wie
steun vragen, dat Hij zal zegenen, wie
haat in liefde veranderen, dat Hij vrede
zal brengen, waar om vrede verlangd
wordt.
Eere zij God in de Hoogste Hemelen
Vrede op Aarde, den menschen een welbehagen
«Volstrekt niet. Ik heb wel ingewik
kelder gevallen onder handen gehad
Denk er aan, dat ik een man ben van
ondervinding. Hoe laat moet ge te
Kerrymore Gardens zijn
«TusscheD elf en twaalf,* antwoordde
Conway, verwonderd overdeonverwachte
vraag.
«Goed,* sprak Rixton, hem bij den
arm nemende. «Laten we in de andere
kamer gaan, dan kunnen we nog een
uurtje samen spreken.*
«Over die zaak
«Juist. Ik heb nog eenige ontdek
kingen gedaan, welke gij met belang
stelling zult hooren. Ik wil gaarne uw
oordeel over enkele bijzonderheden ver
nemen.*
«Maar ge zijt toch al tot een besluit
gekomeD.*
«Wel,* zei Rixton glimlachende, «zoo
stijfhoofdig ben ik niet, of ik laat mij
nog wel van een eenmaal opgevatte opinie
afbrengen, indien ik er goede gronden
voor heb. Ik zal zien, of gij er in dit
geval misschien eenige kunt aanvoeren.
Komaan.*
Conway volgde den detective in de
studeerkamer. Zijn vriend sloot beide
deuren van het vertrek, stopte zijn pijp
en sprak met een tevreden hoofdknikje
«Rook, beste jongeD, rook. Ons ge
sprek kan lang duren, en zal, hoop ik,
niet- van belang voor u ontbloot wezen.*
Een oogenblik later zaten de twee
mannen tegenover elkaar, elk met een
pijp in den mond. Conway's gelaat
stond helderder dan straks en na een
poos leunde hij glimlachend achterover
in zijn stoel en vroeg:
»Nu,RixtoD, wat hebt ge te vertellen
«Wie is Mrs. Brynmanr,* vroeg de
ander, terwijl hij Conway scherp aanzag.
«Een vreemde vraag,* gat deze ten
antwoord. «Gij weet evenveel omtrent
haar als ik.<
«Misschien wel meer; doch dat is
wat anders. Wanneer een vrouw ver
liefd is op een man, dan spreekt ze
dikwijls veel met hem over haar zelf.*
«llaar ziet ge indien ge meent,
dat Mrs. Brynmaur -«
«Ja, ja, dat meen ik. Mrs. Brynmaur
is verliefd op u. Ontken het als ge durft.*
«Als fatsoenlijk man kunt ge Diet van
mij verwachten, dat ik zoo iets toe zou
geven, zelfs indien het zoo ware.*
«Tut, tut, tut! We kuDnen ons na
met zulke beschouwingen niet inlaten.
Uw goede Daam, uw toekomstig geluk
staan op het spel. Ge moet me alles
zeggen of mets.*
«Wat moet ik zeggen?*
«Wel, ot Mrs. Brynmour verliefd op
u is of niet.*
«Ik geloot,* gaf Conway min of meer
gemelijk ten antwoord, «dat ze mij nog
al genegen is.<
«H'm 1 Juist. Nu doorzie ik hare
bedoeling.*
n
»-
.1
n
:e
3.
m
sr
r-
e-
ae
ie
na
en
sr,
ma.
rt.
S°
en
en
iat
est
ser
sur
.en
- 1
jr
