\o. 70 Zaterdag 3 December 1021 37e Nieuws- en Advertentieblad voor Zeen wsch- Vlaanderen. J. C. VINK - Axel. Wettenergernis. FEUILLETON. De geheimzinnige moord. Binnenland. AXELS COURANT. Dit blaa verscnriQt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco Der post 1 Gulden. Atzonrierlilke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefoon Mr. 5». - Postbox ADVERTENTIEN van 1 tot 5 reeels 60 Cent; voer eiken regel meer 12 Cent. Greote lettere worde» na* plaatsruimte berekend. Advertentidn worden traneo ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrfjdagvoor middag ELF are. Wie meende, dat na de oorlogsjaren, waarin iedereen de moeilijkheden van distributie-controle, enz. onz. de keel uithing, weldra terug zouden keerea vrijheid van arbeid, van inkoop en verkoop on van gebruik, die heelt abuis. De ametonarea hebben ook geleerd voor zich ta zorgen sn aiet het minst zij, die een vet baantje hadden, dat ophield na de distributiemaatregelea. Vandaar dat men zon op nieuwe wette», en nieuwe bepalingen in bet leven werden geroepen, alle zooais bet heette ,in bet belang des volks". Men zoa er een rij kunnen noemen, en er is nog geen eind aaD, want verschillende besluiten en maatregelen liggen nog te wacntea op behandeling. Bet is eigenlijk onbegrijpelijk, dat menpchen met zooveel staatsmanswijs heid en zulk oen breeden blik in de staathuishoudkunde het de bevolking zoo lastig maken en we hebben ons wel eens atgevraagd, ot al die dure wetten en hst scheppen van al die zwaardere lasten de bevolking op don duur niet opstandig zullen maken. Wel neen", zoo boorden we dan bet ant woord, „de middenstand maakt geen revolutie, daarvoor is ze te fatsoenlijk. Vechten, dat hoort tot de hoogste en de laagste standen. De eersten maken oorlog en de laatsten maken oproer, maar de middenstand blijft er altijd buiten". Dit antwoord mag overdreven zijn, toch zit er iets in. Aan don anderen kant hoerden we ook vragen, wat moeten de heeren Kamorcandidaten hun kiezors toch gaan beloven, om ze warm te maken voor de stembus Men hoort immers niets dan klageo en morron over wetten en lasten Wel, zegt Criticaster in da .Residen tiebode" (en bij neemt het nogal gees tig op), we vragen een zuurkoolwet en mtusschen steekt hy flink den draak met de Gezondheidswetten, in 't bijzon der met de Vleeschkeuringswet. Er is - zoe schryft hy in den laHde een agitatie ontstaan tegen de Vleoscnkeurmgswet, die de velgende lente in werking zal treden. Wie de agitatie ontketend heelt, bljjkt niet, ze Kwam blijkbaar uit he^ innerlijke der men8Chbeia zeil voor den dag. Byzon der is de ontstemming gerezen onder de boeren. Zooals men weet, hebben de buitenmenscben de gewoonte, ge durende den wmter één ol meer var kens neer te steken en in te zouten. De winter staat voor de deur en de huisslacntiugeu zyn dus weer begonnen, leder mest, slacht, braadt en eet de beestjes zooals hy dat verkiest. Dat zal volgend jaar zoo gemakkelijk niet meer gaan. De nieuwe Vleesch keuringswet steekt daar een stokje voor. Het is immers niet van onzen tyd zulke dingen zoo gemakkelijk en zonder kosten te laten afloopen. De nieuwe wet wil, dat voortaan elk var ken voor en na zijn dood zal gekeurd worden. De boeren zullen dus met hun zwynijes een paar uur ver weg moeten trekken om ze op een cenlrale slachtplaats te laten alnaaken en Uit het Engelsen vertaald. 15) »Nadat uw neef u om acht uur ver laten had, zijt ge naar den schouwburg gegaan »Janaar Curtain Theatre, aau het Strand. sAlleeu »Neen, uiet Cuthbert Morton. »Boe laat zijt ge daar vandaan terug gekomen re »0m8treeks elf uur.* »'Zijt ge rechtdoor naar huis gegaan »Neen ik ben met Morton nog even het Tiatalgar Hotel binnengeloopen. Hij moest een vriend spreken en ik heoihem vergezeld. y »Hoe lang zyt ge daar gebleven »Toi halttwaalt. Daarna is Morton lot Westminster met mij meegegaao, daar bij zijn vader in de kamer wilde hooren spreken »Hebt ge toen geen rijtuig genomen »NecD. Het was mooi weer en we heboen gewandeld Morton ging tegen vijt minuten *óór twaalf van mij af, en daarna beb ik mij naar mijne kamers begeven.* Hoe laat zijt ge daar aangenomen »De klok sloeg juist twaalf, toen ik te keuren. Of, als ze thuis geslacht worden - dat ligt aaa de verordeniig van de gemeente moet er een keurmeester den boer op om de beest jes voor de slachting e» eek daarna te keuren. Het een is erg emslacktig en het ander erg kostbaar. Vandaar de agitatie der boeren en de teezeggiDg vaa Minister Aalberse, dat hij zien zal, et de huisslachtingen niet vry kunnen blyven. Is dat nu wel wijie politiek? Zou het niet veel beter zijn, de etenswaren behalve voor dea handel ook voor eigen gebruik te laten keuren Er zijn toch een aantal aardige voordooien aan verbonden. Welk een prachtige gelegenheid voor het scheppen vaa baantjes, als er ep alle dorpea en geUucbten minstens een paar keur meesters noodig zyn, die 's winters keuren ea 's zomers vacantia kunnen vierenEn dan, leven we aiet in een tijdsgewricht, waarin dat land het gelukkigst is, het welk de meeste wette» heeft Weln», deze huis- ïlachungskeuring epent in dit opzicht een reusachtig verschiet 1 Ais de huisvarkeiis gekeurd moeten wor den, oek voer eigen gebruik, dan ka» het niet uitblyven, dat er nog een reeks nieuwe weiten moeten aanga- nemen worden om ook andere voedings waren »a te zien. Ik solliciteer al veer een graaukeuringswetwe zijn nog in het gelukkig bezit van een aantal graan controleurs, die in de crisisjareu de oeeren zoo vermaakt hebben, als ze bowyzon gaven geen tarwo van haver, geen boontjes vaa gerst te kunnen de trap opging.* Was de buitendeur gesloten >Ja.< »Wel,« ging Rixton voort, het hoofd eenigszins voorover buigende, »en wat is er toen gebeurd »lk trad binnen en was verwonderd, dat hel elecirisch licht in de gang en de studeerkamer brandde. De eetzaal, welke er tusscben ligt, was donker. Ik ging er door en stiet de deur van het studeervertrek open. Daar zag ik een man aan den lessenaar zitten, met het hootd op de armen geleund.* »Wat deed ge toen? >Ik vroeg hem, wat hij daar te doen had, eo geen antwoord krijgende, giDg ik naar hem toe en raakte zijn schouder aan. Groote hemel, Rixton ging de jonkman voort met een stem die van aandoening trilde, >als ge wist, wat ik gevoelde, toen net doode licbaam met een bons op den vloer vielHet was ot er een stuk bout neerkwam »Ik kan me voorstellen, hoe verschrikt ge moet geweest zijn. Ge waart in 't eerste oogenblik namurlyk geheel van uw stuk »Dat begrypt ge. Ik wist niet, wat te doen en bleet den doode al maar door aai staren i>Hebt ge hem herkend?* >Rixion, ik zweer u bij al wat heilig is, oai ik den man nooit tevoren gezien heb. Hy was een volslagen vreemdeling onderscheiden. Die kunaen dan weer dadelyk hun meei baantje ter hand nemen. Verder, de aardappelen mogen ook aiet ongecontroleerd blijven. En wat is er nu makkelijker te bederven dan zuurkool Dat maakt dan maar overal ongecontroleerd zooveel zuurkool in als men wil. Wat een vat van on gerechtigheid kan dat zya Geen oogen- blik mag dat zoe maar doorgaan Een zuurkoolwet on xuurkoolinspoc- teurs en controleurs zyn dus dringend noodig. De kool moet minstens drie maal gekeurd wordenals ze op het land staat, als se gesneden wordt en de ton ingaat en als se gekoekt is. Als we in deze richting voortgaan, wordt binnen twee jaren alle voedsel beadministreerd, geïnspecteerd en ge controleerd. De sovjet-republiek is er niets by. En de gezondheid zal zoo reusachtig worden, dat ons volk er minstens 25 jaar langer door zal leven. Behalve dan degenen, die van ergenis uit hun vel springen. Maar dat zyn er uitteraard in ons kalme landje, waar men alles slikt, maar weinigen voor my.« »H'm Wat kwam hij dan in uw studeervertrek, aan uw lessenaar doen »Uaar sebuilt het geheim, daar zit ik vast!* riep Couway, de handen wanhopig in elkander slaande. »Ik weer er evenmin iets van, als gij.* Was er iets aan het slot van uw deur geweest?* >Ik geloof het met. Het ging ten miuste gemakkelijk genoeg open.* »Het is een Yale slot geloot ik »Ja en de sleutel past op de straat deur en die van mijne kamers.* »Kunnen er de andere vertrekken van het huis ook mee geopend worden >Neen, dat is het eigenaardige van het slot. Iedere huurder heeft een sleutel, welke op de buitendeur en de deur van zyoe eigen kamers past Niemand kan er evenwel mee in een ander vertrek komen.* >Dat is heel gemakkelijk,* zei Rixton. »Ik wou, dat ik zoo'u slot op mijne deuren had. Nu moet ik met twee zware sleutels in myu zak loopen, en dat is vrij vervelend. Het is aardig gevonden, al de sleutels dar huurders zoo te maken, dat ze op de straatdeur passen en ze er toch niet mee in een anders kamers kunnen komen.* >Ja en net vreemdste is, dat er geen onderscheid tusscben de sleutels is te bespeuren. De mijne bijvoorbeeld en die van Madraixo zyn op het oog vol Overcompleet van onderofficieren. Naar wy uit goede bron vernemen, zullen volgens de nieuwe legerorgani- satie ongeveer henoedigd zyn aan onderofficieren by de intantene 1650; bij de cavalerie 132 by de artillerie 750 en bij de geaie 250hetgeen be- teekent dat er by de infanterie alleen reeds een overcompleet aan endereffi- komen dezelfde.* »Ha, zoo!* riep Conway uit, terwyl hij half van zyue stoel opsprong. »Hebi ge uw sleutel met dien van Madrasxo vergeleken »Jahy is een vreemdeling, gelyk ge weet, en hij vond de inrichting van de sleutels opmerkelijk, even als gij. Op zekeren dag sprak ik er op zijne kamer met hem over, en hij verzocht my onze sleutelt met elkaar te vergelykeo. Ik gat hem den mijnen en hij giug ermee naar zijn slaapvertrek. Toen hij terug kwam, liet hij ze mij allebei zien en ik kon er geen verschil in bespeuren.* »Wanueer is dat gebeurd, Conway?* »Laat ik eens zien,* antwoordde deze, even nadenkende; »een veertien dagen geleden ongeveer.* .H'm! Hebt ge den sleutel bij n Zonder een woord te zeggen haalde Couway uit zyn broekzak een zilveren kettinkje voor den dag, waaraan een bos sleutels hiDg. De detective nam den Yale-sleutel, een prachtig staaltje van fijn smeedwerk, er uit en onder zocht hem met de meeste oplettendheid. Eindelyk peuterde hy er met een speld in, waarom zyn vriend hem vroeg .Waarom doet go dat?* Als eenig antwoord hield Rixton de speld in de hoogte aan welker punt een klem balletje zat. (Wrrdt

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1921 | | pagina 1