Axelsche Courant BIJVOEGSEL Zaterdag 10 September 1921. No. 16. Gemengd Nieuws. FEUILLETON. VAN DE VAN stee» weg en zag tot zijn verbazing dat de afdruk van den steen overge gaan was op het papiertje en de ge dachte kwam bij hem op dat hij met een grooter steen programma's en andere dingen zou kunnen drukken. Hij nam proeven en ontdekte ten slotte door dit toeval de sieendrukkunst. Daardoor werd hy de eerste lithograat. Perforatie was een andere toevallige ontdekking want onze postzegels waren vroeger met geperforeerd. Een naaister verloor op een dag haar humeur in een twist met haar man. Om haar woede te koelen prikte zij met haar naald gaatjes in een stalenboek, dat voor haar lag. Ten slotte scheurde zö het papier langs de gaatjes in stukken, Haar man kwam dadelijk op het denkbeeld dit iöéa toe te passen op postzegels en hij nam er zelt een proef mee. Kort daarna werd patent genomen op een perloratiemachine en zoo werd dit systeem uitgevonden tijdelijk door slecht humeur. Een ander voorbeeld van toevallige ontdekking is die van vloeipapier. Vroeger gebruikte men een bepaald soort zand om inkt te drogen, maar in een papierfabriek vergat eens een vrouw by de fabricage van papier de kleefstof bij de pap te voegen. Tengevolge daarvan werd de voorraad onbruikbaar. De hardnekkige minnaar. De Daily Chronicle" verneemt de volgende wanhopige liefdesgeschiede nis van haar correspondent uit Parijs. De paden der ware liefde, schrijft hij, zijn nimmer gebaand, en in de geschie denis van luitenant Marcus Sakartos, een Grieksch zeeofficier en een Engelsch meisje, leidde Cupido den minnaar langs Koninklijk bezoek aan de Jaarbeurs. Woensdag bezochten H. M. de Ko ningin en Z. K. H. Prins Hendrik per auto van het Leo te Utrecht de Jaar beurs. Na bezoek aan verschillende stands werd de lunch gebruikt ten huize van den Commissaris der Konin- giD- Te kwart over één werd een bezoez gebracht aan het terrein op 't Vreeburg en inzonderheid aan de Koloniale afdeeling. Te 4 uur verliet het vorstelijk echtpaar Utrecht weer. Een 6-jarig knaapje te Lunteran dat voor een blaffend hondje achteruit liep, geraakte onder een passeerende kar met zand. Het knaapje overleed bijna onmid dellijk. Toevallige ontdekkingen. Er zijn in den loop der tyden legio ontdekkin gen door zuiver toeval gedaan. Een paar van de interessante gevallen ver melden we hier In 1796 werd een man, die kaartjes afstempelde in een theater te MilncheD, de eerste lithograat. Zijn naam was Aloys Senefeider en zijn werk was I een oijzonder kronkelenden en slechten het stempelen van schouwburgkaarten, weg, van toppen waarbij zijn materiaal bestond uit ge- polijsten sljjpsteen, een stempel en gekleurden inkt. Op een avond in October had hij een orderbriefje voor zijn salaris ont vangen en bad dit in zijn werkkamer op tafel laten liggen. Een windvlaag blies het briefje plotseling van de tafel in een kom met water die op den grond stond. Senefeider droogde het briefje zoo goed hy kon en plaatste het om het weer vlak te maken onder den slijpsteen, die op den stempel bad ge legen. Zoo liet hy het gedurende den nacht liggen. Den volgenden morgen nam hy den Een familieschets uit het Engelsch vertaald door Zij mochten wat hem betrof, al hun wenschen vervuld zien, maar hy had dan toch óok recht op de vervulling van de zijne, een jaar of zoo van vrij heid, vóórdat zyn kans weerkeerde! Peter Mayes vertrok naar Amerika, als tu83chendebspassagier, had allerlei ongemakken op reis te verduren en genoot zelfs dkar ten volle van. Hij was erg gezien onder zijn medepassagiers en maakte veel vrienden. Hij ontdekte, dat hij nog niet verleerd was liedjes te zingen en eenige vroolijke voordrachten, die in No. 7 van de modelhuizen ver boden waren geweest, omdat ze >ordinair« waren, schoten hem nu weer te binnen en vonden veel bijval. In New-York aangekomen was hy verstomd over de enorme grootte van de stad, en twee dagen lang liep hij met zyn kof fertje in de hand, de straten door, inde gelukkigste stemming ter wereld. Hij leefde er eenvoudig, maar goed van, Zijo trek in scbaapscoteletten leek wel ooverzadelijk. Hy bestelde er steeds twee tegelyk, en liet altijd de smalle uiteinden liggen, en dan dacht b|j met van toppen van zaligheid tot afgronden van wanhoop, dwars door de slagvelden van Europa, tot het hoogste geluk en deed hem ten slotte een ce! van de New-Yorksche strafgevangenis belanden. Een twintigtal jaren geleden ontmoette Sakartos, die' toen pas van de militaire academie kwam, het Engelsche meisje, toen nog op school, dat met haar ouders een bezoek aan Athene bracht Het werü aan beide kanten een geval van liefde op het eerste gezicht, doch zij was zoo jong, dat de ouders niet van een engagement wilden hooren, en ijlings naar Engeland terugreisden. De jeugdige verliefden correspon deerden eea tijdlang met elkaar, doch I geeft de .Figaro" thans een verhaal, de brieven uit Engeland werden dat in elk land in ieder garmzoea zich langzamerhand schaarscher en ten slotte bleet elk bericht uit. Sakarfos was toe» net eerste luitenant geworden. Hij reisde naar Engeland om te weten te komen wat de reden van dit stilzwijgen was en haar tot vrouw te vragen. Tot zijn groot verdriet hoorde hij daar, dat zij naar de Voreenigde Staten was vertrokken. Dat was ia 1911. Vastbe sloten om haar ten koste van alles re vinden, keerde hij naar Griekenland terug, met het doel zijn ontslag uit den dienst te nemen, doch de Balkan oorlog kwam tusschenbeide. Eerst in 191?» kon hij zijn voornemen uit voeren. Hy doorzocht geheel New York, want hij had gehoord, dat zijn geliefde daar woonde, maar hij vond haar niet. Uit wanhoop nam hij dienst by het leger en werd met het 52ste artillerie-regiment naar Frankrijk ge zonden, waar hy verscheidene slagen meemaakte. In 1919 zond neen hem naar New lTork terug, hij vroeg ontslag, doch men verzocht hem te blijven en hij werd bevorderd tot konstabelnaajoor te Tertress Monroe in Virginia. Eu toea eindelijk gebeurde het lang ver wachte. Eenige dagen mot verlef in New-York zijnde liep hij «p een goe den morgen zija geliefde bijna omver en do rest laat zich raden. Men haastte zich een geestelijke op te zoekea, werd in den echt verbendeB, en het einde van alle ongelukken scheen bereikt. Doch zoo was het niet flij had n.l. tevergeefs gepoogd ontslag uit den dienst te krijgen en toen hem op zekeren dag een verlof geweigerd werd, ging hy toch Baar New-York en kwam niet terug. Alles zou goed gegaan zijn, als hij eenige weken later niet door de politie was gearresteerd wegens roekeloos autorijden. Daarop staan strenge straffen en men sloot hem 25 dagen op. Intusschen was hij als een deserteur herkend, en toen de 25 dagen voorbij waren, namen de militaire autoriteiten hem van de civiele over. Hy slaagde er in de wacht to misleiden en andermaal zya vrouwtje op te zoeken. Spoedig echter werd hij nogmaals gearresteerd, en thans zit hij in de strafgevangenis Je New- York in afwachting vaa zyn vonnis. Een slimmerd. Nu er betrekkelijk weinig nieuws is wordt ook in buitenlandsche pers de moppentrommel ijverig nagekeken. Zoo stralende oogen, aan den tijd, toen die het voornaamste deel vsd zijn maal uitmaakten. Toen er drie dagen om waren, vond hij, dat het tijd werd om aan het werk te gaan. Hij was zijn leven lang op een bureau van vaste goederen geweest en hij wist, dat hij daar op zijn plaats was. Hij stapte dus een dergelijk kan toor in Broadway binDen en boud zijn diensten aan. Eerst lachten ze hem uit, maar toen hij wat doorpraatte, be gonnen ze er anders over te denken. »lk heb genoeg geld om er een paar weken van te leven*, zei hij. »Laat my hier een week voor niets werken. Let goed op mijn werk. Als ik wat goeds lever, geef me dan een betrekking. Zoo niet, dan hebt u 't mij maar te zeggen, en ik ga een ander zoeken, die meer verstand heeft van goed werk.* Ze gaven hem zyn zin, en namen de proef met hem, en aan het eind van den eersten dag werd hij aangesteld. De wijze van werken der firma over stelpte hem eerst wel wat, maar hij deed nauwkeurig en goed, wat hem opgedragen was. Na een week waagde hy het, een goeden raad te geven. Peter Mayes was iemand van veel doorzicht, als hij er maar gebruik van wilde maken. Zyn chefs op het kantoor in Londen waren deftige en ongenaak bare menschen, die om den anderen dag golf speelden, en zich nooit met hun heeft voorgedaan, in Duitscnland vooral met den bouquet, welke een luite nant aan zijn „Brant" zond. Het lad vertelt dan, dat een kolonel in eea klein stadje ia midden-Frankrijk, door mevrouw V., de eclstgenoote van een der notabelen te dineeren was gevraagd. Hij voelde zich echter op den bepaalden dag onwel en moest afschrijven. Den brief gat hij aan zijn «ppass- r met de boodschap, dien on middellijk to bezorgen en meteen wat eten voor hem mee te brengen. De pioupiou gat den brief af en zeide erbij, dat hem was opgedragen, een diner mee te brengen. De dame en haar gasten proestten het uit, toen de oppasser de malle boodschap getrouwe lijk overbracht. Er werden snel orders in de keuken gegeven en de oppasser ging met een heel# verzameling lekker ruikende potten en panaea en een flesch champagne naar huis. De kolen A keek verrast by de soep, verbaasd bij het volgende gerecht en onthutst by de daarop velgende gang. Hij liet zijn eppasser komen en vroeg in welk restaurant hij dat voortref felijke eten had gehaald. Toea weru de kolonel van oathutst wanhopig ea terneergeslagen en hy zeide zyn op passer een ,-rooten ruiker te gaan koopen en bij mevrouw V. te bezorgen. Na een half uur kwam de ongeluks vogel terug en legde een biljet van 20 franc voor den kolonel neer, die dadelijk ongerust werd en informeerde wat dat nu weer beteekeade. De dame had hem, als fooi natuur lijk, 5 franc gegeven en toen had hij „Neen mevrouw, het is geen trancik heb er 20 voor betaald." Eonigen tijd geleden is te Londen iomasd die in een lift keek, welke men herstelde, door een puntige ijzeren staat zoodanig getroffen, dat deze bij den schouder binnendrong, daar een long passeerde, een wervel trof, het bekken doorboorde, en ter hoogte van de knie uitkwam, zoodat de man let terlijk werd gespiest. Niettegenstaande de geneesheeren oordeelden, dat de verwonding abso luut doodelijk was, is de man nu in zoover genezen, dat hij het ziekenhuis heeft kunnen verlaten om elders alge heel herstel te zoeken. Men verwacht, dat hij binnen enkele weken zijn ge wonen arbeid zal kuaaen hervatten. employés inlieteD. Peter Mayes was dus daar onder den druk gehouden. Hier evenwel ging het anders toe zooals hij bemerkte. Allen die op het kantoor werkzaam wareD, schenen met elkaar op voet van gelijkheid te verkeeren. Binnen korten tijd was zijn positie bi; de firma zoo vast als maar mogelijk was. De zaken gingen schitterend. Deze gansehe periode van zijn leven voelde hij zich zoo gelukkig als het kon Eerst woonde hij op een zolderkamertje de enorme prijzen, die voor kamers werden gevraagd, schrikten hem at maar al heel gauw was hy er achter dat het voordeeligst was, in een pension te wonen. Hy was zoo fortuinlijk er een te treffeD, dat tamelijk goed was en voordat hij daar goed en wel een week was ingekwartierd, was hij er het meest gezien van alle pensiongasten Hij bad méér dan genoeg van zijn ongezellig leven van vroeger en bij maakte zich zoo aangenaam, dat ze hem dadelijk allen graag mochten lijden. Hij zat altijd aan de grootste tafel, omdat tiaar meer meoschen waren met wiehy praten kon. Hij sprak iedereen aan en hy had een zeker iets in zijn manier van spreken, iets vriendelijks, dat toch niet indringerig was, zoo onbevangeD alsof er geen mogelijkheid bestond, dat men liever niet met hem te maken had, dat ieder op zyn beurt tegen hem praatte. Hy maakte zich rechts en links vrienden. Sommigen daarvan bezorgden hem vrijkaarten voor de komedie, aD- deren waren hem van dienst in zijn zaken, weer anderen zouden hem zeker geld heboen geleend, als hij dat had gewild. En intusschen kwam hij steeds vooruit. Voordat hij een maand in zyn betrekking was had men zijn salaris al verdubbeld. Na eeD jaar was het al viermaal zoo groot en begon hij al een aardig stuivertje over te leggen. Hij werd wat gezetter, liet zien bepraten om zijn bakkebaarden af te scheren en een Amerikaansch barbier koipte zijn haar naar de Dieuwste mode, wat hem zeer goed stond. Hy kocht nieuwe kleeren naar zijn zin en zag er netjes mee uit. Hij was altijd aardig en vriendelijk tegea dames, maar blijkbaar hield hij meer van heerengezelscnap. Hij ging zien nooit te buiten aan drank en weigerde toch nooit, ais hem een glas werd aangeboden. Hij rookte veel maar dat scneen bij hem te passen. Zelden werd hij gezien zonder glimlach op zijn gezicht. Na verloop van twee jaar werd hij als deelgenoot in de zaak opgenomen. Geen veertien dagen later bad hij een speculatie voorgesteld, waar de firma op ïngiDg, en die, hun in een week een grooter winst opbracht, dan zi^ sinds vele jaren hadden gemaakt. vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1921 | | pagina 3