Axelsche Courant
t
TWEEMAAL (MED.
m
BIJVOEGSEL
GE
Zaterdag 5 Februari 1921. No. 87.
Landbouw.
FEUILLETON.
m,
Gemengd Nieuws.
Ingezonden Stukken.
VAN DE
slag
VAN
Geitcnteelt.
Men schrijft aan de M. Crt.
I Voortdurend wordt ds beteekeiria
van de geitenteelt in onze provincie
jrooter, want niet alleen, dat het aan
tal toeneemt, maar ook do qualiteit is
in de laatste jaren veel beter geworden,
daar door de uitmuntende zorgen van
de Provinciale Vereemging, vooral wat
bet mannelijk tokmateriaal aangaat, de
teelt in de goede richting gaat. Even
wel niet alleen in Zealand, maar in
bet gansche land legt men zich op
een intensieve teelt toe, dis .de koe
der armen meer en meer in waarde
doet stijgen.
I ln het buitenland gaat men dat ook
[begrijpen; zoo deelde de heer Timmer
mans, Rijks veeteelt-consulent in Lim
burg dia speciaal veel werk maakt van
de geitenteelt dezer dagen mede, dat
er een aantal aanvragen uit het bui
tenland zyn gekomen over het te koop
lijud materiaal op het gebied der gei-
tenfokkerij in ons land, over de prijzen
enz. en wel uit Frankryk, Brazilië,
Polen enz. Polen noemde het getal
van duizend. De heer Timmermans
beeft deze aanvragen in de bestuurs
vergadering der Nederlandsxtbe com
missie behandeld on men was unaniem
van meening, dat men volkomen me
dewerking zoude vorleenen, op één
voorwaarde, n.l. dat de handel geheel
door het vereenigicgslevea zoude ge
«cbieden. Dus dat alle vereenigingen,
welke aangesloten zij a door haar bon
den of federaties in gelijke mate konden
proficeerea, en dat in de betrokken
Banden de dieren direct aan de gebrui
kers zouden geleverd worden, liefst
ais zy geoiganiseerd waren, door
middel van de vereenigingen. De
genoemde consulent voegt daaraan toe,
dat men zich te veel geërgerd heeft
in den vryen handel op België, waar
de goederen bij de O.-W.-ers bleven
911
.7 A.
zing.
erlijk
j d»
i sal
Ter
zijns
runrl
orpa,
■tan!.
lik»
So ar
il.fl.
Hittorüch verhaal.
jlO)
Een schampere lach klinkt hem tegen
I- ontzet wykrt de officier achteruit
.bij ziet een zwarte gestalte voor zich,
■en miter, die dreigend naar den kant
van de stad wijst. »Luitenaat de Cod
s roept deze, »ge hebt uw pliaht
[verzuimd. Ge komt te laat op dit
pogenblik verlaat Jakob Stuart onge
deerd de stad
Contades staarde verbijsterd voor zich
»it Adèle" liet eeD kreet zij had
[den vreemdeling van dien namiddag
psrkend.
OpzitteaOnmiddellijkbrulde
jGuston. Mailly, zyne echtenoot, de
bediendeD, allen kwamen toeloopen. De
loldaten van het escorte begrepen
Voistrekt niet hoe hun aanvoerder opeens
talk een haast maakte half door
jden wyu Deneveld, wierpen zij zich in
Ben zadel. Adèle stond sprakeloos op
hes voorplein, uwit Louise's hand in de
hare geklemd.
»Verdient die prins het offer, dat hem
gebraoht wordt, met een militair on-
ftrcuw te makeu aan zijn plicht jam
merde zij in stilte.
hangen en de verwoeste stroken het
uitschot kregen.
Deze aanvragen uit het buitonland,
ook het bezoek vaa tal van buiten
landers aan de laatste tentoonstelling
van geiten te Steenbergen, wyzen er
op, dat de geit uit ons land naam
krijgt in den vreemde en dat dus het
voorheen meestal geminachte dier in
de toekomst staat t® worden een dier
van beteekenis in den kleinveebandel.
Da inveer van geiten naar Frankrijk
is weer toegestaan.
Ingevolge gepleegd overleg met
de Z. L. M., is behalve door de nota
rissen L. J. van der Moer te Ter
Neuzen, W. van Campen te Goes, J.
Meulanberg te St. Annaland, door de
alle overige H.H. notarissen in Zeeland
besloten met ingang van 1 Januari
1921 d® volgende tarievaH voor den
verkoop van vaste goederen in te
voeren
By een opbrengst vsn
t 15000 en daarbeneden 87s pCt.
daarvan f 15001 tot 1 30000 8 pCt.
daarvan f 30001 tot i 45000 71/, pCt.
daarvan; f 45001 tot f 65000 7 pCt.
daarvan f65001 tot f 90000 G1/^ pCt
daarvan beven de f 90000 6 pCt.
daarvan. Z. Lb.blad.
Op verzoek van generaal Smuts
heeft de koning van EBgeland stappen
gedaan om de beelden en plsquttte?,
voorstellende de figaren vaa Boereu,
en oorspronkelyk bestemd om deel
uit ts maken van het Kruger-standbeeld
in Pretoria, aan de regeering van de
Zuid-Afnkaansche Unie terug te geven.
De Duitsche regeering heeft als
natioualen rouwdag ter herdenking
van de Duitsche gesneuvelden, den
eersten Zondag iu Maart vastgesteld.
- In Pennsyivanië werd dezer
dagen .het zeldzame verschijnsel waar
genomen, dat een varken deel uit
maakte van een koppel jachthonden.
In zya jeugd leidde zijn weg zeer
toevallig door een kennel eu zoo ge
beurde bot dat een van de houden
zich het lot van het toenmaals niet
zeer groote biggetje aantrok en het
opvoedde. De jager, op zekeren mor
gen zijn honden tellende, bemerkte
tot zij a verbazing, dat de troep bestond
uit vijftien koppels en eea varkentje,
dat zich zeer enthousiast betoonde
»Maar, mijnheer de Contades,* riep
Mailly, »van waar op eens die schrik,
die overhaasting
»Iu vliegenden galop naar de stad
kommandeerde Gaston. Vaarwel, mijn
heer de Mailly, Adèle ik zal 't
mijzelf nooit vergeven mijne eer is
er meao gemoeid!*
Do laatste woorden drongen reeds
niet meer tot haar door, in ijlende
vaart joegen de soldaten het slotplein
af. Adèle zoük halt bezwijmd in de
armen barer vriendin.
»Ik heb hem in het ongeluk gestort
riep zij. »Papa, ga hebt aan dien ar
men man veel goed te maken zijn
laatste hoop op bevordering is nu voor
goed den bodem ingeslagen
»De prins pretendent zal gered zijn,* zai
de de aanhanger van het oude regime. Eb
dit is vau het grootste belang. De
Contades zal men wel schadeloos kunnen
stellen.*
Gaston had zijn pistolen iq de handeD,
de teugels in den mond geDOmon. In hun
woeste vaart raakten de half dronken
S' Idaten verscheidene malen tusschen
de boomen verdwaald. aHierheen
HaltReohts kommaedeerdo de lui
tenant, doch weldra werd hij tot zijn
onts.eiteuis gewaar, dat de kleine troep
zich verstrooid had. Gaston s eer als
militair stood op het spel. Hij stormde
als krankzinnig vooiwaaits, hij liep en
schreeuwde in de duisternis eindelijk
voor het werk dat er to doen was.
Otzchoon men het dier herhaaldelijk
terugriep en naar huis stuurde, bloot
het op zijn stuk staan en wilde iederen
dag, dat er jacht word gehouden met
zijn hondenvriend mede. Ten slotte
stemde de jager er dan eindelijk in
toe en het resultaat is geweest, dat
het dier tot een zeer bruikbaree jacht
hond opgroeide. Zoo melden ten min
ste de Amerikaaqsche bladen.
Geacht* heer Redacteur
Indien mij vergund, verzoeke beleefd opname
van onderstaande in Uw veelgelezen blad.
Bij voorbaat dank.
Het is niet mijn gewoonte en dit ligt ook
niet op mijn weg, om tegen te schrijven op
voorstellm of behandelde zaken den gemeente
raad alhier betreffende, doch naar aanleiding
van het raadsverslag zitting van 25 Jan.
1921 kan ik niet zwijgen en gevoel ik om
der waaiheid wille, mij genoopt mijn recapi
tulatie l»ngs dezen weg kenba- r ta maken,
aangezien het redekavelen ter boveDgencmdo
srgadrring mij veel stof tot denken heeft,
bezorgd
De d< finitie waarop ik echter wil wijzen
bestaat in hoofdzaak in de gehouden loon-
theorie" of de factoren waarop het loon moet
steunen en zulks in verband met het niet
afdoende behandelen van tfiet verzoek van
J. Oost ng en J. van Nieuwenhuizen gemeente
veldwachter! alhier, alsmede hst wel behan
delen der jaarwedde van den Heer Burge
meester.
bij deze behandeling waarover- ik niet
nader wil uitweiden werd echter aangehaald,
dat er een burgemeester moet zijn geweest,
die den raad een lijst voorhie d van de ver
hoogingen van wachtmeester v,»n de maré
chaussee rijksveldwachter.
Of dit nu al of niet een Lerenbedoeling
had, blijkt niet en dit doet dan ook niets ter
zake, doch ieder denke daarvan het zijne.
Ik voor mij kan dit verstaan, dat een wacht-
meeater in c -tu. niet zooveel traktement noodig
heelt, of wel dat een burgemeester (zoo ook
die van d» landelijke eenvoud) hrel eel meer
toekomt, waaromtrent is als wachtmeester van
de koninklijke maréchanssée, zonder veel
moeite, het tegendeel .zou kunnen bewijzen
zonder echter persoonlijk te worden.
Trouwens het zal reien toch wel ongeveer
duide ijk zyn, d-t er wel rusticiteit» burge
meesters zijn, die (nog gezwegen van hunue
nevenbetrekk ngen, welke aardig wat op
brengen) wat hun te verrichten taak betreft
en het bezitten van capiciteiten, ook al iet
uitblinken bij een wachtmeester der kohink-
lijke maréchaussée, (de goede en meer be
kwame niet te na gesproken) vandaar, dat
ik mij bepaal bij het vragen: waarop nu die
reaiiën zijn gegrond en of deze vallen onder
de hieronder vermelde pun.en, t. w.
la het arbeidsvermogen
2e verantwoordelijkheidsfactor
3e de gevorderde eischen ran vakbekwaam
heid;
4e de behoefte; en ten overvloede verwijs
had hij den straatweg weer bereikt
TÓor hem flikkerden de lichteD van
Chateau-Thierry op nauwelijks
dertig schreden afstands bevindt zich
de poort. Daarheen dóórheen Het
geluk is hem misschien gunstig.
Doch zie, daar komt hem een rijtuig
tegemoet een reiswagen met lantarens
aan weerszijden van deo bok, met
gesloten gordijnen en een bediende
achterop. Dat moet een aanzienlijk
man zijc nóg is er hoop, nóg bestaat
de mogelijkheid om da verloren eer te
herwinnen.
»In naam des koningsHalt!* roept
de officier.
Een hoofd wordt uit bot portier go-
stoken en drijft den koetsier tot spoed
aan. Dó.', is sen afdoend bevvys. De
luitenant is slechts eenige schreden meer
van den vluchteling verwijderd, »Ha!t
of ik schiet!* roept bij en Dadert
het portier zijn hand strekt zich uit
om de paarden tegen te houden
daar knettert hat achter hem, een licht
fltkkert hem voor de oogen, rook stijgt
rondom hem op, zijn paard steigert
achteruit en stort doodtlijk gewond
neder.
Verloren Verloren!* roept Gaston.
Een ruiter ijlt over de viakta het
rijtuig van Jakob Stuart vooruit, dat
zien met de grootste snelheid verwy
dert. Bezwijmd door oen vat, wordt
Gaston door zijn soldaten onder zijn
ik U, geaehten raad, naar de groote Staats
commissie IdeBburg". Deze heeft als eerste
factor voor loon van den amHteuaar aange
komen .het behoefie argument".
Zij zegt in haar rapport
.Afge.-cheiden van r.iieandereoverwegmgen,
is het loon in de allereerste plaats bestemd
om te voorzien in de Ie\ eusbehoeften van
den ambtenaat".
Mijns inzien» mag dus niemand minder loon
ontvangen, dan het bedrag, waarvan hij in
zijn stand behoorlijk kan leven.
En omdat dit argumentoverheerschendwps,
kon de commisiie bij het bepalen van de
bedragen van diverse loonschalen ook besluir
ten, om als gevolg van de behoeften, die zich
in zekere periode doen gelden, de salarissen
van minderen tijdelijk boven die van meer
deren te doen u;t oopen. Met een niet fraai
woord, wordt dit in het dagelij nsche leven
genoemd-
Het over elkaar heenloopen an de sala-
risten."
De commissie heeft daarbij ook wel over
wogen welke gevolgen dit stelsel zou kunnen
hebben op de onderlinge gezagsverhouding
tusschen de ambtenaren, doch deze w< gen
voor haar niet op tegen de nadeden, die bij
het loslaten van het behoefte argument zou
den ontstaan.
lmme s als een ambenaar in zekere periode
aan zijn diensttijd op grond a» het behoefte
argument lgezin en kinderen enz.,, een be
paald mii imumloon moet worden toegekend,
dan zouden de meerderen van dien au btenaar
(ofschoon veel minder behoeften konden
doen galden) zoodanig en arijitant hooge aan-
vangsalarisaen behoo en te ontvangen dat dit
op den duur niet zoude kunnen betaald
worden en zij de meerderen, zich in over
bodige weelde zouden kunnen baden.
Volgens mijn bescheiden ireenii-g, is deze
theorie zoo helder en zoo billijk, dat ik mij
moet verbaze dat er nog een enkel ambte
naar gevonden wordt, die dat niet zou durven
erke- nen.
Ik heb de eer derhalve, met het oog op
bovenaangehaalde aangelegenheid, welke naar
ik ho'-p uitvoerig genoeg om te begrijpen is
behandeld, nog mede te dee en, dat het als
grove dwaling mag worden beschouwd, dit
de meerdere zijn gezag over den mindere
behoort af te meten naar salaris dat zij teu
opzichte van elkaar genieten en hoop va
harte dan ook, dat die heerscheade dwaling,
den kop ingedru-t moge worden ca »oo
spoedig mog' lijk za verdwijnen, oo'at men
zich alsdan bij de overweging dar ataat»com-
missie zal kun en aanslu ten en neerleggen
Late men echter wel in oogensch uw neineu
dat het gezonde gezag en overwicht steunt
op bet re en hechter grond lagen dan op
g> ld, doch geve Uwe ambtenaren. alsr> ede
hen die dit redelijkerwijze ver-Henen en toeko
men niet alleen een aanmoediging door het
doen vsn een belofte, mai r een. zoodanig
salaris or belooning [geen goeden tooi waar
mede zij zijn gebaat in het reed. besprokene
argument.
U Mijnheer de Eedacteur nogmaa t> dank
voor de verleende plaatsruimte.
"Verblijf ik Uw dw. dr.
J DANE,
Wachtmeester der Kon. Maréehausseé.
Axel, 31-1-'21.
paard te voorschijn gehaald. Zy hebben
zich allengs weer verzameld en ten
laatste verschynt ook de ongelukkige
ordonDaus. »Eliendeling,« roept de
luitenant hem toe, »wi»ar zijt gy zoo
lang geweest? Uw tydige komst had
de zaak kunnen doen gelukken. Gij
alleen wist wat er op het spel stond.*
»Luitenant,< zeide de soldaat, »la*t
mij als gy wilt voor den krygsraad
terechtstaan, maar ik ben onschuldig
aau het voorgevallene. Daar is verraad
in het spel. Toen ik in de stad kwam
eu bij de poort myn order liet zien,
werd mij gezegd op hot binnenplein van
het raadhuis ie wachten. Dit is alies
wat ik er van weet. Hier. bleef ik
een poos, zonder af te stijgen totdat
ik de poorten boord* sluiten. Ik klopte
en riep te vergeefs. Ze hadden mij
opgesloten en eerst een kwartier gele
den lieten ze mij weer vry.«
Gaston steunde van wanhoop en
spijt. Hij beval, hem een nieuw paard
te brengen. «Wacht mij aaa tiet
zuidereinde van het park van La
Ferté,* zeide hy tot Ge soldaten, die
nog altijd niet het rechte van de zaak
begrepen. De Contades reed naar La
Ferié. De bewoners van bet kasteel
wartn nog in groote spanning in een
der benedenzalen bijeen. Bleek en
kalm trad Gaston binnen.
Wordt vervolgd.)
