SCUOOAMAAKDAG* \o. 72. If oensdag 15 December 1920 «H6e slaarjg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. J. C. VINK - Axel. Binnenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 87Vj Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent,_ DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefona Ar. ött. - Postbox 8. ADVËRTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent: voor eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentièn worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrtjdagvoormiddag ELF ore. Kameroverzicht. Dinsdag deed de Voorzitter van de Twsede Kamer mededeeline van een brief van Minister van Ysselsteijn, wsaruit bleek, dat bij er niet aan denkt at te treden. Wat do oplossing vau de kwestie van den Hoold-adviseur Toor juridische zaken betreft, welke ambtenaar de Minister had verklaard Diet te kunnen missen en die toch door de Kamer was verworpen, die (plossing is in hooge mate origineel. Ds heer van IJsselsteijn stelt zich nu voor, dezen ambtenaar eenvoudig uit den post crisis-zaken te betalen, zooal» ook reeds voor zijn adviezen geschied de I Inderdaad zeer aardig om zijn zin te krygen, maar het is niet te ver wachten, dat de Kamer zich bij een dergelijke handelwijze zal neerleggen. Verder werd Dinsdag de Water- staatsbegrooting behandeld. Voor den heer König een zware en in vele op lichten onaangename dag. In de isrste plaats werd de motie van Rave iteyn om voor de bestuurders van automobielen een vaardigbeidsdiploma le eischen met 30 tegen 27 stemmen aangenomen. Hoewol de Minister de motie onuitvoerbaar had verklaard, bleek toch, dat hij in deze uitspraak van de Kamer geen aanleiding zag, zijoe portafeuiila ter beschikking te •tellen. En daarin had hij zeker {root gelijkeen minister kan toch niet om elke kleinigheid zijn ambt neerleggen, doch mag dit alleen doen, als het een vraag van het allerhoogste regeeringsbeleid betreft. Maar er kwamen meer onaangenaam heden voor Minister Köuig. Bij de de Landsgebouwen waren 60 ambtena ren intijdelyken dienst vast aangesteld. Nu is de ontevredenheid over de werking van dezen tak van dienst algemeen, men acht de Rijksbouw meesters voor hun ambt niet geschikt. De gebouwen, die worden opgericht zijn leeiyk en ondoelmatig en admanistra- tief is de dienst een janboel. Daarom viel het besluit tot uitbreiding van het personeel in vasten dienst op zoo'n groote schaal in slechte aurde eD hot rgsta was nog, dat de Mieister reeds tot de benoeming was overgegaan, zonder at te wachten, dat de Staten- Geueraal over de gelden hadden beschikt. De heer Marchant stelde voor den post te schrappen, maar bet was niet geheel duidelijk welke gevol gen de aanneming van dit voorstel zou hebben gehad. Want de ambte naren waren op rechtsgeldige wijze benoemd en men kon hen dus niet maar zonder meer ontslaan. Dit zag de meerderheid der Kamer in en het was alleen aan deze omstandigheid te danken, dat de Kamer het amen dement Marchant verwierp, doch geens zins omdat, de Kamer de handelwijze van den Minister goedkeurde. Hy heeft daarover zeer onvriendelijke woorden moeten hooren een zeer bezadigd man als de heer de Monte- Ver Loren meende dat er nog nooit Pioksteren stond voor de deur natuur eu menschen maakten zich voor het groote feest gereed. Ook mevrouw Burghard, de echtge soote van den opperhoutvester, ging aan den slag, op de wijze van een goede huisvrouw. Vóór Pasehen was wel het huis met bezemen gekeerd maar met Pinksteren kou men toch niet »in een vuilen boel zitten.* L Gepantserd in een grooten boezelaar, gewapend met eeD stofdoek, voerde sij zeive hare troepen aan. De Vrydag voor het feest was voor de schoonmaak party bestemd. Adèle, de dochter, hielp mee, schijn baar ijverig, maar hard schoot zij niet opandere dingen dan poetspommade eu zeepsop scheneD hare gedachte bezig te houden. Was het misschien die knappe kaptein von Tossow, dien zij aau 't hoofd van zijn compagnie, welke velddienst had, daar straks zag voorbij ryden Inmiddels was de ochtendpost bezorgd De vlytige huismoeder had eerst geen tijd om da paperassen na te zien pas oa een uurtje, in een oogenblik van verademing, vatte zy de tusschen >die een zoo groote blunder aan een Depar tement was begaan maar de groote critiek ging hier over het hootd van den Minster heen tagen diens ambte naren. Eu Z. E. kon zyn positie slechts redden door de mededeeliag, dat hy in het vervolg geen ambtenaren zou aanstellen zonder de Kamer vóóraf te raadplegen. By du Atdeeling Speorwegen kwamen natuurlijk de velo klachten los over het slechte spoorwegverkeer. Van ver schillende zijden werd betoogd, dat ner gens in West of Midden-Europa de spoorwegtoestanden zóó slecht zijn als in ons land zelfs in Duitschland met zijn gebrekkig materiaal is de toestand veel gunstiger. De Minister trachtte gelukkig niet de slechte toestanden te ontkennen. Tegen de motie van Rap- pard, om «ene deskundige commissie in te stellen voor een onderzoek naar de eorzaken van de vertraging in den treinenloop en andere misstanden had hy dan ook geen bezwaar. Als deze commissie nu maar eenig gunstig resul taat afwerpt en niet al te veel tyd voor haar onderzoek noodig heeft. De overige ingediende moties werden alle verwor pen. En de Waterstaat-begrooting werd zonder stemming aangenomen. De verhooging van ds posttarieven is er vlugger doorgegaan dan menigeen bij een zoo belaugryk voorstel zou hebben vermeed. Aau den eenen kant spreeitt bet wei van zelf dat in een lijd, waarin ailes veel duurder is ge worden en dus ook de kosten van bet peutbedryf aanmerkelijk zijn toegeno kranten* verscholen briefkaart, aan haar geadresseerd. En eTen daarna deed een kreet van mama Adèle opschrikken en angstig vrageo wat er was. Och, tante Sabine heeft 't plotseling in haar hoofd gekiegeb, met Pinkstereu hier te komen en (uaar de klok kijkend)... Hemeltje, over een goed kwartier kan ze er ai syn. Er viel niets aan te veranderen. Nu, Sabine was de ergste niet. Zij werd tante genoemd, ofschoon slechts een tamelijk verre bloedverwante, en ze was een goedig zieltje, wat zeurig, maar zonder prententies. Voor tante Sabine behoefde geen omslag gemaakt te worden, en met poetsen eu wrijven kon onverlet voortgegaan worden. 't Duurde niet laug of de omnibus, die van 't station oaar 't dorp reed, hield stil voor de houtvesterij. Eerst werd een bagage gelost, die er op wees, dat tante van >een paar dagen logeeren* haar eigenaardige opvatting bad. Dan volgde het menschje zelf, rond en welgedaan, en gehuldjin een costuum, dat Adèle terstond qualificeerde als »voorwereldryk.« Dat kon lastig worden met de feestdagen, als er veel bezoek van goede kennissen te wachten viel. De begroeting was niet ceremonieel, doch hartelijk. Daar er eigenlijk op dat moment geeD piekje in huis was, waar men met fatsoen gasten kon ont vangen, werd tante in de veranda geïnterneerd en achter een haastig by- eengescharreld ontbijt gezet ze was dieu morgen al vroeg op reis getogen terwijl Adèle, bezig met groente schooD te maken voor het middagmaal haar gezelschap hield. Toeo tante verzadigd was, haalde zij een haakwerkje voor den dag en keek stil vergenoegd naar den weg, die langs het huis liep. Veel was er niet te zien totopeeds een rytuig verscheen, een prachtige jachtwagen met eeu mooi spao paarden bestuurd door den eigenaar, naast wieu een knecht in livrei zat. Wie is dat, Adele vroeg tante nieuwsgierig, toen zij merkte, dat de heer naar het huis keek. Een landeigenaar, Schröier. Ik hoop dat hij niet hier komt. Maar hij houdt stil voor het hek Goddank, dat papa's kamer nog vrij is, zei Adèle, anders zouden wy hem Diet kunnen ontvaDgen. Och, dat kon bier in de veranda ook wei, meende tante, die erg Delang stellend was. Een echte gentleman fluisterde zy vol bewondering voor des dikken grondbezitter met zijn gblaseerd gezicht, die de tengels toewierp aan den knecht en met weiDig sierlijke be wegingen uit het rijtuig steeg. O, heelemaal ge«D gentleman 1 lachte Adèle minachtend een ver waande gek, dia altijd pocht op zijn geld. Door bemiddeling van de huisvrouw werd de bezoeker dadelyk naar den ineD, ook de inkomsten daarvan moeste» stijgen, hetgeen in hoofdzaak uit ver hooging van de tarieven zal moeten worden gevonden. Maar aan den an deren kant moeten de tarieven Diet meer dan hoog noodig worden verhoogd mag de vraag wel eerst worden overwogen, of op het bedrijf aiet is te bezuinigen. De heer Zylstra nam het nog op voor de dagbladen, met de juiste opmerking, dat een verhooging der porto tot den ondergang der kleine bladen zal leldeB, maar dit scheen de Regeering koud ce laten. En de heer Teenstra stelde twee amendementen voor, de eerste om tegen te gaan, dat de tarieven in het vervolg bij Koninklijk Besluit, dus zonder dat de Kamers daarin gehoord worden, met ten hoogste 25 pCt. zullen kunnen worden verhoogd, de tweede om het portvrijdom voer dienstbrieven, dat de Regeeriig wil opheffen, onaangetast te laten. Vooral dit laatste voorstel kwam ons zeer juist voor, het resultaat zal wel geheel het zelfde blijven, want de voor dienst brieven bepaalde porti moeten toch worden vergoed. Alleen ontstaat er nu een groote administratieve omslag, die bij de tegenwoordige regeling vermeden wordt. Maar beide amendementen mochten geen meerderheid vindon en het wetsontwerp zelf werd ten slotto met 49 tegen 13 stemmen aangenomen. Bij Hoofdstuk II van de Staatsbe- grooting stolde do beer Hermans voor in afwachting van de a. s. Grondwets herziening voorloopig geen ridderorden te verleenen. Minister de Vries meendo opperhoutvester geëxpedieerd, die veilig zat op zijn kamer, welke door de schooomaakwoede Dog niet mocht wor den aaDgetast. Ongeveer een kwartier later hoorde Adelo haar vader luid roepen, en in de glasdeur van de veranda stoud mama, die haar levendig wenkte, binnen te komen. Er scheeD een belangrijke gedachten- wisseling plaats te hebben tusschen vader, moeder en dochter. Wat er ge zegd werd, koh Sabine niet verstaan, doch zij voelde, dat 'tin verband stond met de visite. Toen het dispuut, want dat was het zeker, zijn hoogtepunt be reikt had, werd het eensklaps stil, maar Adèle keerde voorloopig niet terug. Na eeu poos echter werd de huisdeur tamelyk heftig geopend, en de beer Schroder, wiens gezicht nog een nuance rooder leek dan daarstraks, trad Daar buiten, gevolgd door den opperhoutvester. Overigeris even goede vrienden, Schiöder, zei Burghard zijn bezoeker hartelijk de haüd schuddend. De gast nam kort afscheid, steeg op en nam weer de teugels. Tante Sabine, die meende te begiijpen schudde het oude hoofd. Meewarig mompelde zij Hoa is 't mogelijk! Zoo'n gentleman 1 Wat zou het heerlijk zijn geweest, als zij onverwachts een verlovmg had mogCD bywonen 1 Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1920 | | pagina 1