m
m
Woensdag 8 December 19*20
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuw sell - Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
ttuiteuiand.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad versenijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 87V, Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Br.56. - Postbox
A DVÉRTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent; voor
eiken regei meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrtjdagvoorraiddag ELF ure.
Da geheimzinnige ziekte te Parijs.
In den Franschen Senaat heeft de
senator Godin de Villaine zijn aange
kondigde interpellatie gehouden ever
het gevaar voor de volksgezondheid,
dat de komst van een groot aantal
vluchtelingen uit het Oosten te Parijs
heeft veroorzaakt. Een teheimzinnige
ziekte, zeide hij, heeft zich sedert
Augustus van dit jaar over Parijs ver
breid. Meer dan 300 gevallen %ün
geconstateerd. Men noemde deze ziekte
kommer 9, maar zij is niets anders
dan de pest. Ongetwijfeld is deze
ziekte hier ingevoerd door vluchtelin
gen uit het Oosten, die zeer ouby
giëuisch leven. Bet aantal dier vreem
delingen bedraagt thans meer dan vier
naai honderdduizend, men kan zich
dus voorstellnn, welk een gevaarlyke
besmettingshaard zich in de stad be
vindt. De autoriteiten zijn volgens
spreker in deze kwestie zeer laksch
geweest. Niet alleen heeft men de
grens niet gesloten voor deze onge-
wenschte elementen, maar bovendien
heeft men niet voldoende maatregelen
op byhiënisch gebied tegen hen geno-
man, Dit gaat niet alleen den medi
ichon autoriteiten aan maar deze
maatregelen hooren ook thuis op
economisch en maatscbappe lijk gebied.
Al deze vreemdelingen verergeren
den woningnood en doen ook den
binnenlandschen kleinhandel groote
concurrentie aan.
Dr. Fernsnd MerliDg gaf daarna
21)
Arno von Pahlen nam den brief ean
en begon aandachtig te lezen. Nadat
hij den inhoud vernomen had, legde hy
met een zucht den brief op de tafel.
»Bet is een treurige geschiedenis,
mijnheer Werneck,» zeide by, »wanneer
gij echter straks zult gehoord bebbeD,
wat Robert u heeft mede te deeleD, dan
zult gij hem wellicht zachter beoordeeleD.
Beneden wacht mijn rijtuig U en
mejuffrouw Irmgard, laat ons dus niet
dralen, vervolgde de edele ziel. Ik heb
eerst van al om geneeskundige hulp
gestuurd en dokter Brinkman trok zeer
bedenkelijk de schouders op, toen hy
den verongelukte zag. Volgens zijn
meening zou de patiënt misschien nog
maar een paar uren te leven hebbeD
en toch heb ik nog hoop, dat hy het
langer houden zal, als hij maar eerst
zijn hart heeft kannen uitsorten. Bij
zal, vermoed ik, dan rustig liggen en in
slaap vallen. En daarom, mijnheer
Werneck, moet U me dadtlyk volgen.»
-Arno,» zeide de landheer, stotterend
t en overweldigd van de edele bedoelingen
van den jongeling, «Arno, kunt gij mij
ooit vergeven
«enige geruststellende bijzonderheden
over den toestand. Volgens bem was
er nog geen sprake van eee epidemie.
Wel dreigde zy te komen. Maar door
krachtige tegenmaatregelen zou het
mogelijk ziju om bet gevaar af te
wenden. Hij drong met klem op een
energieke vervolging der ratten aan
ea uitte den wensch, dat de autoritei"-
ten krachtig zuilen optreden tegen de
levensmiddelenbandelaars, die de ge
woonte hebben om licht aan bederf
onderhevige etenswaren op den publie-
k«n weg uit te stallen, waardoor
allerlei ziekten kunnen worden veroor
zaakt.
De Bamburgsche stoomboot .Bathor",
3609 ton groot, van de DuitwChe
stoomvaart Mij. „Kosmos" is op de
reis vau de West Amerikaanscbe kust
naar Hamburg, bij slecht weder by
de Scilly-eilanden aan den ingaDg
van het Engdscbe kanaal lek gewor
den en gv-zoukeu. De stoomboot werd
gesleept door 2 sleepbooton, die het
tot manoeuvreeren onbekwame schip
naar zijn land zouden breDgen.
De geheele bemanning werd gered.
Op de Westkust van Engeland
strandde tijdens een heftige» storm,
in den nacht van 1 op 2 December
de Dnitsche stoomboot „Angir" van
6000 ton. Do bemanning werd gered.
Een gebouw van negen verdiepingen
is te New York plotseling ingestort.
Het gebouw was gelukkig oubewoond,
mot uitzondering vaa do benedenver
diepingen waar een automobielhandel
zyn kantoor Had. Van het kantoor-
Terwyl de man dit zeide, klonk be
neden onder de gasten het gezang en
duidelijk konden we de woordeD ouders
scheiden: «Vrede op aarde!»
Ook de landheer hoorde het en her
haalde; «Wilt ge me vergeven, Arno?»
Irmgard en ik keken elkaar aan en
beiden barstten we in tranen los, terwijl
Irmgard luide begon te snikken. Ik
keerde me om, om mijn tranen af te
wisschen en trachtte me verder goed te
houden. Toen ik me weer gewoon
neerzette, zag ik hoe Von Pahlen zyn
arm om de gebrokeo gestalte van den
eertijds fiereD landheer gelegd had en
hem steunde bij het opstaan. De oude
man liet het hoofd .op de borst vaD
Arn zinken en zeide schreiend.
«Ik had u steeds lief, als mijn kind,
Arno, en des te meer was mij daarom
ondragelijk de gedachte, dat ik u voor
schuldig moest houden. Het deed me
wegzinken van smart, maar ik kon
niet andershet was mijn overtuiging,
Valeska drukte hare gedachteD Diet dui
delijk uit en het sterven verhinderde
het arme meisje zich nader te verklareD.
En toch begrijp ik nu, dat zij u niet
wilde aanklagen, toen zij u noemde,
maar ook, dat zy op het sterfbed niet
heeft willen zeggeD Het was de zoon
van uw broeder, die deze misdaad be
ging. Zy heeft ook my Diet willen
grieven, En dat alles is de oorzaak
van zooveel misverstand, dat ik u en
personeel werd niemand gewond, doch
men vreest, dat zes pérsonen doed
onder de puinhoopen liggen..
Lugubere vondst. Dezer
dagen hebben werklieden by de
gelijkmaking van het land in de buurt
van Yperen in een ingeschoven
loopgraaf 400 lyken van Eugelsche
soldaten ontdekt die er levend begra
ven waren by het Duitache offensief
in 1918.
De lijken, waarvan er verschillende
herkend werden, zijn op een naburig
Engelsch kerkhof begraven.
De Duitscho vee leveringen aan de
Entente. Naar het Wolff-bureau ver
neemt, zijn na langdurige en meeilyke
beraadslagingen te Parijs, de onderhan
delingen tuascken de Duitache cemrnis-
sie en de commissie van herstel over
de veeleveranties tea einde gebracht.
Men is tot een besluit gekomen vol
gens hetwelk Duitscbland de door de
Entente grëiscbte 1.740.000 stuks pluim
gedierte, 27.165 geiten, en 15.250 var
kens, zal moeten leveren en verder
binnen zes maanden 30.000 paarden,
125.000 schapen, 60.000 stieren, oseen
enz., alsmede 30.000 drachtige koeien
en vaarzen.
De Entente heeft in totaal 150.000
paarden meer dan 880.000 runderen,
waarvan 640.000 melkkoeien en drach
tige vaarzen en ongeveer 900.000 scha
pen geëischt.
Spoorwegongeluk aaby Visé. Ten
gevolge van grondverzakking is een
locomotief op eenige wagons geloopen
en stortte daarna met twee wagons in
niet Robert «Hoor hem eerst persoon
lijk, mijnheer Werneck, vóór gij Robert
veroordeelt,» hernam von Pahlen. Daarna
giDg bij naar Irmgard. «Mijne geliefde
trouwe ziel,» zei hy, «wat hebt gij ge
leden Neen, er was van avond geen
brief voor U neergelegd. Luister, hoe
dat kwam
Ik was juist van plan hem naar ods
postkantoor te breDgen, toen ik een
zwak gekerm hoorde aan den voet van
de rots. Het was leerdorker en ge weet
welk weer er heerschte. Ik had echter
mijn lantaarn by my en xoebt daarom
0"t zoolang, tot ik den kermende vond.
Het was Robert, die van den rotswand
gestort, in een kloot lag, half onder de
sneeuw begraveD. Ik kroop er naar
toe erf"hief hem op, legde bem over myn
schouder en bracht hem met uiterste
krachtsinspanning in mijn huis. Hij
was bewusteloos, anders was het mij
niet mogelijk grweest hem te dragen,
want de ongelukkige zou onuitstaan
bare pijn geleden hebben.
Vermoedelijk door het warme en
zachte bed kwam hij tot zichzelve. Ik
liet onmiddellijk een dokter haleD, dier
bem onderzocht eD verklaarde dat hij twee
ribbeD had gebrokeD en ook iüwenaig
gekwetst was. Toen Robert mij herken
de en boorde, wat er met hem gebeurd
was, bekende bij berouwvol zyoe ver
gryp< n tegen mij en bet ongelukkige
meisje. Hy bad m\j uw vader te ver-
de Maas nabij Visé. Drie man van het
■poorwagpersoneel werd gedood.
Invaliditeitswet.
Voor rekening van de Raden van
Arbeid waren op 1 November 1920 in
•en ziekenhuis of sanatorium opgeno
men 184 patientan.
Voor den Raad van Arbeid te Mid
delburg bedroeg dit op dien datum 11
patiënten. Op 1 Dec. 1920 was dit
aantal reeds gestegen tot 21.
Toegekend waren op l November
6001 Ouderdomsrenten krachtens de
Invaliditeitswet (dus geen kostelooze
Ouderdomsrenten of Ouderdomsrenten
krachtens de Vrijwillige Ouderdomsver-
zekeriug). Het totaal bedrag per jaar,
dat uitgekeerd moet worden, bedroeg
op dien datum 907.868.—.
Toegekend waren 742 Weduwen- en
Weezenrenten. Het jaarlijksch bedrag
aan rente 117.992.58.
Voor den Raad van Arbeid te Mid
delburg bedroeg het aantal Ouderdoms
renten krachtens de Invaliditeitswet
188, het jaarlijksch rentebedrag
28418.het aantal Weduwen- en
Weezenrenten 12, het jaariyksch ren
tebedrag 2215.20.
Uitvoer van paarden.
De minister van landbouw heeft be
paald, dat de uitvoer van paarden naar
en via België behalve per spoor tram
of schip, ook mag geschieden te voet.
Deze beschikking treedt in werking
met ingang van 3 Doe.
zoeken, tot hem te komen.
En alzoo geliefde Irmgard, kan
ik u thaDS mondeling zeggen, wat ik a
had willen scbryven
Arno omhelsde en kuste haar, terwyl
ze elkaar opnieuw hun wederzydscba
trouw en liefde bevestigden. Veel kor
ter, dan ik hier die oogenblikken be
schrijven kan, duurden die stonden.
Want overtuigd van het gevaar, waarin
Robert verkeerde, kleedden zij zich
spoedig en giDgen beide mannen, gevolgd
door Irmgard, die zich noch door den
ijskouden nacht, noch door den sneeuw
storm liet weerhouden om haar Vader
te vergezellen, naar beneden.
Buiten stond een rijtuig met twee
vlugge paarden bespannen, gereed om
het drietal in gestrekten drat naar hst
naburige slot Ravenstein, te brengen,
waarvan Werneck eenmaal zeide «dat
het behoorde aan zyn doodsvijand.»
Op het slot gekomen spoedden de gas
ten zich naar het ziekbed, waar zij hun
neef als onkenbaar aantroffen. Hij bad
olijk baar hooge koorts en scheeü zeer
afgemat. Zijn oogen klaarden echter
wat op, toen hij hunne stemmen her
kende eu met de blijdschap van een
stervende, die de laatste oogenölikken
zijns levens nog in de gelegenheid is
om van zijn naaste betrekkingen afscheid
te nemen, begroette Hij zijn oom Wer
neck en zijne nicht Irmgard.
{Slot volgt.)
