EEN KERSTAVOND.
No. 55.
Zaterdag 16 October 1920
36° «iaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse h-Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 87V, Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon »r. ött. - Postbox O.
AUVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent; voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagvoor middag ELF ure.
Overzicht.
De fiuancieele conferentie te Brussel
s uiteengegaan na tot positieve resul
taten te zijn gekomen. Een rapport,
dat de unanieme meeniDg der confe
rentie vertegenwoordigt en dat duidelijk
omlijnde voorstellen bevat, die van
verstrekkende beteekenis zijn voor het
internationaal financieel en economisch
leven, zal den Volkenbond worden aan
geboden die het weder aan de ver
schillende Staten ter hand zal stellen.
Ot het tot een verwerkelijking van de
in het rapport uitgesproken denkbeelden
inderdaad zal komen, zal de toekomst
moeten leeren, maar alleen reeds het
feit, dat een aantal Staten met zoozeer
uiteenloopende belangen en wenscben
een dergelijke hoogst gewichtige
materie tot overeenstemming ie ge
komen, houdt 'n belofte in, die in dezen
uiterst critieken tydx waarin het streven
van alle landen gericht moet zijn op
spoedig mogelijk herstel van het
economisch evenwicht, opwekkend is.
Voor Nederland heeft het bereikte
resultaat nog een b ijzonder aangenamen
kantde denkbeelden van twee zijner
beste financiers, de heeren Mr. Visse
ring en Ter MeuleD, zijn door de con
ferentie als de meest deugdelijke en
voor verwezenlijking vatbare aanvaard
beloven eerlang in vervulling te
zullen gaan. Voor ons Nederlanders,
die reeds zoo vaak het buitenland ge
toond hebben, iets te presteereD, is dat
een reden voor groote voldoening en
wij willen niet nalaten hier een woord
van hulde te spreken voor het geniale
werk van de heeren Vissering en Ter
Meulen.
Hetzelfde wat te Brussel is geschied,
gebeurde ook te Riga de besprekingen
namen betrekkelijk onverwacht een
gunstige wending. Al was het te ver
wachten, dat de bolsjewiki te Riga
ernst van de zaak zouden maken, de
elkaar voortdurend tegensprekende be
richten, die in het begin der week uit
Riga kwamen, deden niet verwachten,
dat zoo spoedig reeds een resultaat zou
worden bereikt. Overigens, de berich
ten die dagelijks ontvangen worden
over den inwendigen toestand van Rus
land en de militaire situatie, maken
dit resoluut optreden der bolsjewiki
begrijpelijk. Van vele zijden is er
reeds op gewezen, en de bolsjewiki
hebben het zelf toegegeven, dat zoowel
de economische als de zuiver militaire
toestand het onmogelijk maken den
oorlog op twee fronten den winter door
voort te zetten. Het Russische leger
is gedemoraliseerd aan approviand is
gebrekin heel het land lydt men
honger on de anti bolsjewistische be
weging neemt van dag tot dag toe.
Wat kan de Soviet regeering anders
doen dan aan alle kanten vrede sluiten
(ook te Dorpat zal de vrede geteekend
worden, terwijl eveneens aan Wrangel
een vredesaanbod is gedaan) Al moge
die vrede dan ook minder eervol en
minder voordeelig zijn, op het oogen
blik is elke vrede beter dan voort
zetting van den oorlog, die op den
duur (en wellicht reeds heel spoedig)
noodzakelijk tot een algeheele vernieti
ging van het bolsjewistische rijk moest
6)
Den morgen volgende op den nacht
v»n het feest zag Irmgard er zeer bleek
en ontdaan uit. Als gewoonlijk bediende
lij aan tatel, doch toonde weinig eetlust.
Na het ontbijt gingen wij in haar kamer,
doch zij was zoo met hare eigen gedachten
bezig, dat ik van een gesprek met haar
afzag. Zij zat dicht bij het venster en
hield hare oogen op het winterlandschap
gevestigd, terwijl van tijd tot tijd een
diepe zucht aan hare lippen ontsnapte.
Zoo verliep er ruim een uur, waarna
Zachtjes op de deur werd geklopt. Irtn-
gards kamenier kwam binnen.
»Freule," zeide zy*, de houtvester is
>ao bet voorportaal en weDSCht mijn
heer te spreken over een gewichtige
laak.c
Tot mijn verbazing werd Irmg&rd
doodsbleek.
iZend hem hierheen, Marie* gebood zij.
Eenige minuten later verscheen de
jonge man blootshoofds en met groenen
jagersrok aan. Bij het xien van zyn
meesteres maakte hij een buiging.
»Gij wilt mijnheer spreken
- »Zeer gaarne, freule.*
»Hij is op het oogenblik ongesteld.
Maar kunt gij my de reden uwer komst
ook zeggen
Zonder te antwoorden haalde de man
een klein pakje te voorschijn en Dam
er den armband uit, dien ik den vorigen
avond had vastgemaakt.
»Ik wilde dit slechts afgeven, freule*
zeide hij. »Van morgen vroeg had ik
iets in het bosch te verrichten, en vond
hem daar. Ik dacht, dat hij van meneer
was, omdat zijn portret erop stond.*
Zij keerde zich om, opdat hij de
verandering op haar bleek gelaat niet
zou bemerken. Zij werd zenuwachtig
en ofschoon zy zich zooveel mogelijk
inspande om haar stem gewoon te deen
zijD, klonk die erg gemaakt en opge
wonden. Zij nam den armband aan
met bevende haDd.
»Ik ben u zeer dankbaar,* zeide ze.
»De armband behoort mij toe, en het
zou mij zeer gespeten hebben, als ik
hem niet wedergekregen had. Waar
hebt gij hem gevonden
»Aan den rand van bet bosch,* ant
woordde de man.
»Ik moet hem daar verloren hebben
toen ik er gisteren voorbij wandelde,
zeide Irmgard. »Ik kan u niet genoeg
daDkeD, mijn viiend. En zoudt gij mij
nu nog een dienst willeü bewyzeu
»lk zal doen, wat ik kan, ireule,*
hernam de opzichter met een lichte
voeren. Of het tóch spoedig zoover
komen zal Het is heel moeilijk te
zeggen. Reeds van den aanvang af is
het bolsjewistisch regime een kort
bestaan voorspeld en toch heeft bet
zien nu al 3]/2 jaar weten te hand
haven, tot veler verwondering en trots
de omstandigheid, dat die 31/, jaar lang,
bijna .immer berichten over een nade
rende catastrophe uit Rusland kwamen.
Toch lijkt het dat de toestand in Rus-
laud thans critieker is dan ooit te voren,
en als men kennis neemt van de tafe-
reelen, die worden opgehangen door
menschen, die kortelings Rusland be
zochten, moet men wel over een flinken
dosis optimisme beschikken om aan een
nog langdurig bestaan van het bolsje
wistisch régime te gelooven. Of het
bolsjewisme indertijd levensvatbaarheid
had, dat is een andere vraag, waarop
wij zelfs, waar het Rusland geldt, het
land met zijn idealistisch voelende be
volking, geneigd zouden zijn in be
vestigenden zin te antwoorden. Hat
bangt er maar van at wat men er
ouder verstaat. Goed ging het joiet en
dus moest er verandering komen.
Maar men behoett niet politiek zoo
heel goed Onderlegd te zijB, om in de
wijze, waarop Lenin en Trotzky de
macht hebben gehanteerd, veel te
vinden, dat al heel weinig èn met hun
mooie beginselen èn met elk gevoel
van logica en tact in overeenstemming
is. En wij vreezen, dat veel van wat
bedorven is niet meer goedgemaakt
zal kunnen worden, tenzij (en ook
dan is het nog de vraag) de bolsjewis
tische leiders, door de ervaring geleerd,
bun politiek grondig herzien en vooral
buiging. »Het was me reeds een groote
voldoening, u uit de ongelegenheid te
helpen.
>lDdien mijn vader het hoorde, zou
dit hem misschien onaangenaam aandoeD
hij zou kannen gelooven, dat ik aan zijn
geschenk Diet bijzonder veel waarde
hechtte. Wilt gij er het stilzwijgen 87er
bewaren
»Zooals gij verlaDgt, freule. Ik «on
er in geen geval over gesproken hebbeD.
De plaats waar het voorwerp lag, kwam
mij te zoDderliDg voor, dan dat ik bij
den laüdheer vermoedens zou opwekken,
dat u zich daar zou hebben opgehouden.
Irmgard scheen op deze woorden
geen acht te slaan en haalde uit haar
werktaschje een zilveren beursje, Dam
er een goudstuk uit en gat het den
maD, die het met weerzin aannam.
»Neem het gerust, vriend den eerly
ken viüder komt zijn loon toe,* zeide
ze, »en vergeet uwe belofte Diet.*
»U kunt erop rekenen, freule,* zeide
bij, en ging met een beleetde buiging
been.
Irmgard zei geen woord meer en ook
ik behield bet stiizwpgen, daar ik dacht
dat .het in deze het beste was dat de
freule aan hare gedachten den vryen
loop kon geven. Wij zagen elkander
zelfs niet eens aan, niettegenstaande
myo nieuwsgierigheid natuurlijk geprik
keld was. Ik wist, dat, wanDeer zy den
•phouden terwille van propaganda en
machtsuitbreiding hetgeen zij reeds
bereikt hebben in de waagschaal te
stellen.
Uniformkleeding.
De minister van Waterstaat heeft
ipaald, dat een voor rijksbetrekking
van rijkswege verstrekte uniformklee-
ding, ook al wordt deze gedeeltelijk
door de ambtenaren betaald, niet be
stemd is om te worden gedragen bij
betoogingen en optochten, weshalve
zulks wordt verboden, tenzij daarvoor
bijzondere vergunning wordt gegeven,
Veiligheidsmaatregelen by
luclitvaartvertooningen.
De Minister van Waterstaat heeft
een regeling vastgesteld voor het ver
strekken van deskundige voorlichting
by vliegvertooningen. Aan burge
meesters, die zulks verlangen, wordt
aan de hand dezer regeling door e6n
deskundige voorlichting verstrekt.
Een door de deskundige in te stellen
onderzoek betreft de gesteldheid der
terreinen, de deugdelijkheid der vlieg
tuigen en de bekwaamheid der
bestuurders. Verder kunnen de burge
meesters overeenkomstig deze regeling
aan het toestaan van luchtvaartvertao-
ningeo, veiligheidsvoorschriften ver
binden, o.m. betreffende het vliegen
boven een behouwde kom, het vliegen
boven een groote groep van toeschou
wers, het naar beneden werpen van
voorwerpen, parachutesprongen, enz.
armband werkelijk verloren bad, zulks
in den afgeloopeu nacht moest geschied
zijn. En wat had de dochter van den
landheer omstreeeks dien tijd te doen
aan den raüd van bet woud, alleen, in
de stilte en het huiveringwekkende van
den killen winternacht Deze en andere
vragen rezen bij mij op, doch Dog ge-
ruimen tijd duurde ons stilzwijgen.
Eindelijk zette zij zich naast mij neder
en fluisterde met tranen iD de oogen
»Lieve Bertha, wat er ook gebeuren
moge, wat gij ook ziet of hoort wilt
gij mij vertrouwen
Blijkbaar zag zij het vreemde van
haar honding in en dacht zij een poging
te moeten doen om verlichting van
haar bezwaard gemoed te vinden.
Ik stelde haar gerust en keek haar
aan. De edele, Diets kwaads bewuste
oogen, die du door tranen bevochtigd,
nog schooner geleken dan anders, ont
moetten de mijne. »Ik zou u vertrou
wen, freule, trots de geheele wereld,
trots mijue oogen en ooren, en zal voor
immer trachten daar de levendigste be
wijzen van te geven.*
>lk hoop* hernam zij met diepen
zucht, »dat niemand op aarde zooveel
leed te dragen zal hebben, als ik.«
Meer werd naar aanleiding van het
gebeurde niet meer gesproken.
Wordt vtrvolgd.j
