KERSTAVOND
>0. 50.
Woensdag 29 September 1920.
36e «Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 75 Cent; franco per post 871/, Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Kr. 56. - Postbox 6.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent; voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Ad verten tiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrtjdagvoormiddag ELF ure.
Frankrijk.
Etienne Alexandre Millerand is ge-
lozen tot President van "de Fransche
republiek.
Uitgebracht zijn 892 stemmen, van
welke Millerand er 695 verwierf,
terwijl er 169 zijn uitgebracht op den
geunificeerden socialist Delory, afge
vaardigde van het département du
Nord eu burgemeester van Rijsel en
er 28 verdeeld zijn op andere candi
daten.
Millerand is de elide President der
tweede Fransche republiek. Zijn
voorgangers waren Adolpbe Thiers, 17
Pebr. 1871 tot 24 Maart 1873; Patrice
de Mac Mahon 25Mei 1873 tot 30 Jan.
879; Jules Grevy tot 2 Dec. 1887;
Saai Carnot tot 26 Juni 1894; Casimir
Périer tot i5 Jan. 1895; Félix Faure
tot 16 Feör. 1906; Emile Loubettotl8
Febr. 1906; Armand Falliéres tot 18
Febr. 1913; Raymond PoiDcaré tot 18
Febr. 1920 en Paul Deschanel tot 21
Sept. 1920.
Het offieieuse Ha vas-bureau seinde
over de verkiezing
Bij den aanvang van de zittiDg der
Nationale vergadering heeft Léon
rgeois, na een laatste eerbetuiging
te hebben gebracht aan Deschanel,
Millerand gelukgewenscht. Hij verklaar
de, dat diens verkiezing een schitte
rende erkenning is van de diensten
welke hij bewezen heeft.
Daarna stelde Lhopiteau aan Mille
rand de authentieke acte ter hand,
Ik was pas achttien jaar en leefde
als juffrouw van gezelschap bij mevrouw
BrockmanD, een rijke weduwe, met
zeer veranderlijk humeur. Door baren
oeef Werneck von Allenhof, eigenaar
»ao een riddergoed, was zij uitgenoodigd
liet kerstfeest bij hem te komen door-
brengen en nu had zij er op aangedron
gen, dat ik mede zou gaan. Ik was er
eerst zeer tegen geweest, want ik had
volstrekt geen genegenheid voor haar
geloofde te mogen aannemen, dat hare
bloedverwanten even onaangenaam
zouden zyu, als zij. Het was ook reeds
bepaald, dat ik haar aan het einde van
bet jaar zou verlaten; daar zij echter
bij het verlangen bleef, dat ik haar
zou vergezellen, zoo reisde ik mede.
Na een half uur rijdens door een
beineeuwden bergweg bereikten we de
Ustanjelaan, die naar het kasteel Alien-
bot leidde. Het was een groot, deftig,
S"js gebouw, uit welks vensters een
beider licht straalde.
Mijn tegenzin voor dit bezoek zou
"orden opgeheven, want al dadelijk
bel ons een zeer hartelijke ontvangst
'«e deelDe landheer zelt, een kloek
welke vaststelt, dat de Nationale verg.
hem de uitvoerende macht opdraagt,
en verrichtte de formaliteiten waarmee
de overdracht van het bewind gepaard
gaan.
Millerand zeide, na te hebben
gedankt en aan Deschanel eer te
hebben betuigd
Het besluit van het Congres legt
f lichten op mij, waarvan ik noch deD
ernst, noch de uitgebreidheid misken.
Vertegenwoordiger van het nationaal
belang temiddeu van den party strijd,
ijverig bewaker van dien grootsten
waarborg voor de vrijheid, welke de
scheiding der maebten is, ervoor
zorgende om de rechten van elkeen
tegen inbreuk te vrijwaren, is de
eerste magistraat van de republiek
ook haar eerste verdediger.
Indien de onvergetelijke diensten,
welke de republiek sinds 50 jaren aan
het land heelt bewezen baar ook in
feite en in Pechte boven eenigerlei
bespreking stellen, dan brengt de
ondervinding van een halve eeuw
toch ook lessen mede, welke zoowel
in het belang van Frankrijk als van
de republiek zelf in toepassing moeten
worden gebracht en zoo spoedig als de
huidige moeilijkheden het toolaten in
de wetten dienen te worden vastgelegd.
Om deze moeilijkheden te overwinnen,
moeten alle krachten der Franschen
in den vrede even broederlijk veree-
nigd blijven als zij dat in den oorlog
waren. Het zegevierende Frankryk
moet zyn bouwvallen weder oprichten,
zijn wonden heelen, zich herstellen en
zorgen de volledige kwijting te ver
en deftig grijsaard kwam ons beminne
lijk tegemoet. Het huis scbeen vol
gasten en we hoorden niets dan muziek
gezaDg en gelach.
»Wij willen eens een echt onderwetsch
Kerstfeest vieren," zeide vriendelijk de
oude heer en het was heerlijk om te
zien, hoe het huis inwendig was ver
sierd. Overal dennetwijgen met lichtjes
en alom vroolijke gezichten tot zelfs
het knorrige gelaat van mevrouw
Brockmann klaarde op.
Nu, als dat uw plan is, neef, zeide
mevrouw, zal bet wel lukkeD, want u
verstaat uitstekend de kunst om feest
te vieren.
Ook mij heette de vriendelijke en
waardige heer welkom. Een voorkomend
dienstmeisje bracht ons Daar de voor
ods bestemde kamers. Er brandde een
heerlijk vuurtje terwijl de lichten reeds
waren ontstoken.
>De freule dacht, dat u het na de
lange reis koud zon hebben, zei het
meisje... Mij is opgedragen U te bedie
nen, zoolang u hier vertoeven zult. Ik
heet Marie, juflrouw.«
Met een dankje en de voorspelling,
dat ik haar taak niet zwaarder zou
maken, gaf ik een wenk, dat zij gaan
kon. Daarna verwisselde ik mijn klee
ding, doch vóórdat nog mijn kapsel
was herzien, werd geklopt. Ik dacht
dat het Marie was, en riep >binnen<
zonder om te zien.
krijgen van de rechtvaardige verplich
tingen, welke jegeDs hem op den
grondslag van het verdrag van Ver
sailles zijn aangegaan.
Een nieuwe orde doemt op. De
Fransche democratie zal in overeen
stemming met zijn bondgenooten waken
om zich te handhaven en zich te ont
wikkelen. Indien er voor den Presi
dent der republiek één in het byzonder
aangegeven taak is weggelegd, dan
is het deze om in overleg met zijn
ministers, die de regeeringspolitiek
hebben te verdedigen ia de Kamers
en bij den President de vertolkers zijn
van den wil van het parlement, de
continuïteit te verzekeren van een
buitenlandsche politiek, welke onze
overwinning en onze dooden waardig
is. "De republikein, die de Nationale
vergadering juist voor deze taak heelt
aangewezen, zal al zijn vernuft en al
zijn geestkracht aanwenden om zich
het vertrouwen der volksvertegenwoor
digers waardig te maken.
Alle leden van het Congres, met
uitzondering van de socialisten, juich
ten Millerand toe.
Boirgeois riep daarna Millerand uit
tot President van de republiek voor
7 jaar, waarna de zitting is gesloten.
Vervolgens defileerden de parlements
leden voor den President, die te 4.35
het Paleis verliet te midden eener
menigte, welke hem eerbiedig groette
en herhaaldelijk riep.Leve Mille
rand".
De auto van den President kwam
te 6.15 aan de Porte Dauphine, waar
Millerand in een limousine steeg.
Men zal U aanstonds thee bezorgen
gij zult wel door en door koud zijn,«
zeide een zachte heldere stem, waarin
ik niet die van Marie herkende. Ik
keerde mij dus eenigszins versehrikt
om en zag een beeld, dat ik nooit zal
vergeten.
Voor mij stond een slacik, bevallig
meisje in een kleed van lichtrood
fluweel, met gouden boordsels afgezet,
een prachtig eostuum. Hare blanke
armen, waren versierd met kostbare
armbanden op haar boezem hing een
diamanten Kruis. Het schilderachtige
dezer vertooning deed mij verbazen,
doch de vriendelijke, minzame blik
harer oogen herstelde mij en eerst toen
werd mij bewust wat ik zag Een liefe
lijk, opgeruimd en kalm gelaat, met een
uitdruküing, alsof de ziel een bron van
weldadigheid was. De oogen waren
zwart als de nacht, hadden eeD mijme
renden glans en waren omgeven met
lange donkere wimpers. Het voorhoofd
was hoog en de lippen onberispelijk
fijn, waaronder een ondeugende kia.
Het haar was dicht en glanzend, ver
sierd met diamanten en p&arlen. Zie
daar eenige zwakke woorden welke
evenwel niet in staat zyn een indruk
te vormen van de liefelijke verschijning
dezer freule.
>Ik hoop, dat ik u niet verschrikt
heb,« zeide ze met dezelfde teedere
item.
Geëscorteerd door twee eskadrons
cavalerie reed bij het plein van het
Elysée op.
Te 6.30 inspecteerde Millerand de
troepen, die hem de eerbewijzen brach
ten en werd vervolgens geleid naar
den grooten vergulden salon, waar
generaal Dubail, grootkanselier van
het Legioen van eer, hem de versier
selen van het grootkruis van het
Legioen van eer en de keten dier orde
overhandigde.
Eenige minuten later ontving Mille
rand Lhopiteau, die vergezeld was
van alle ministers en onder secretaris
sen. Uit naam der regeering over
handigde de min. van Justitie aan
Millerand den ontslagbrief van het
Kabinet.
Vervolgens begaf Millerand zich in
een open rijtuig naar het gebouw van
den voorzitter der Kamer van Afge
vaardigden, warm toegejuicht door de
menigte.
De Parijsche correspondent van het
Hbld. geeft nog de volgende bijzonder
heden
Millerand is geboren te Parijs, 10
Febr. 1859. Hij huwde madlle Le
Vayer en heelt vier kinderen, twee
zoons en twee dochters; zyn oudste
zoon Jean, is zijn secretaris. Als
advocaat en als publicist heeft hij
grooten naam gemaakt. Na in 1884
gekozen te zijn tot lid van den
gemeenteraad van Parijs, werd hij in
1885 député voor het Seine-departe
ment, „hetgeen bij steeds gebleven is.
In het Kabiuet-Waldeck-Rousseau (1899
1902) trad hy op als miniater van
»Mijn naam ia Irmgard Werneck;
ik heb er een paar minuten afgenomen,
om u te begroeten en eens te zien of
men u van het noodige voorziet.
Ik keek haar strak aan en het leek
,of eene vorstin voor mij stond, voorwie
ik slechts eerbied eu achting ken
koesteren. Was het mogelijk, dat die
gestalte belang in mij kon stellen
Ik zeide toen U is zeer vriendelijk,
freule Werneck, doch ik ben slecnts
de gezelschapsjuffrouw van mevrouw
Brockmann en als zoodanig niet waar
dig, dat men mij als gast of genoodigde
beschouwt.
Nimmer vergeet ik het lachen der
freule, als teeken, dat zij met die
woorden spotte en het haar om het
even was of zij dienstbaren ot vrien
dinnen sprak. »Gij hebt toch ook een
naam vroeg zij.
Ja, freule, mijn naam is
Bertha Halm.
Juffrouw, ik wacht u spoedig in
de feestzaal, vervolgde zij. Weest Diet
verlegen of schroomvallig, maar vermaak
U, zoo goed gij kunt.- Vergeet Diet,
dat wij Kerstfeest vieren, een feest
waarin alle harten zich verheugen.
Vertrouw op mij, ik zal bijzonder
zorg voor u dragen.*
Daarna ging zij heen. Met een
lichte buigiDg groette ik haar.
Wordt vervolgd.)