33 Zaterdag 31 Juli 1920 3Öe voor Nieuws- en Advertentieblad Zeeuwsch- Vlaanderen. J. C. VINK - AxeL Nog duurder brood. FEUILLETO N. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Psr 3 Maanden 75 Centfranco Der post 871/» Cent. Afzonderlijke Nos. 'Gent. DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefoon Mr. 56. - Postbox 6. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels S6 Cent; voor eiken regei meer 10 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vr^dagyeormiddag ELF ure. Bij dit blad behoort oen bQ voegsel. De circulaire, die de minister van Landbouw, in verband met de verstrek king van broodgrondstoflen na I Sept. e,k. thans den burgemeesters heelt toegezonden, verdient alle aandacht. Boewei de minister bepaald had, dat de invoer vaö, en de handel in tarwe en meel resp. met ingang van 15 Aug. en 15 Sept. zouden worden vrijgfgeven, blijkt thans, dat de regeering veorloopig, op denzeltden voet als tot dusverre, do broodgrond stoflen blijft verstrekken. Deze houding moet verklaard worden uit het feit, dat de Nederlandscbe meelfabikanten eenvoudig geweigerd hebben, op den xslfden voet als vóór deu oorlog, hunne fabrieken weer te exploiteeren. Gedurende zes jaren, die thans achter aen rug zijn, zijn de meelfabri kanten in ons land grootendeels opge treden als loon-molenaars voor de regeering. Deze verstrekte de benoo- digde tarwe (plus de andere minder gewenscbte meug ingrediënten) en nam het gemaal voor een van te voren bepaalden prijs weer af, en geen meel fabrikant die ooit mopperde tegen den prijs. Kortom, gedurende die oorlogs jaren hebben de meelfabrikanten hun bedrijf zonder eenig risico kunnen exploiteeren. Het was de minister van Landbouw, die de verantwoorde ljjkheid droeg. Die gegarandeerde bedrijfswinst, wilden de heeren nu niet prijsgeven Zij hebben dan ook onlangs ronduit aan den minister verklaard, dat «y bij de huidige hooge tarweprijzen, het risico van import niet durven loopen. Alsof niet iedere zakenman te allen tijde, in zijn bedrijf kans op verlies looptDan maken de importeurs van buitealandsche bloem, die nu reeds belangrijke partijen bloem in Amerika kochten, opdat, wanneer 15 Sept. in het land is, de bakkerij weer over Araerikaansche patentbloem zal kunnen beschikken, een heel wat ondernemen der flgaur. Er is voor den minister maar één weg om het gemakzuchtig monopolie dor meelfabrikanten te breken, zegt do Telegraaf en wel deze de minister koope, inplaats van tarwe uitsluitend bloem in het buitenland (Amerika) en late die, na aankomst door tusschen- komst vaa de meelhandelaren, ve#r regeeringsprijs, verhoogd met een kleine provisie, over de bakkerij verdeeien. Men zal dan eens zien, hoe spoedig de meelfabrikanten hun laksche houding laten varen en hoe spoedig zij, trots alle hooge tarweprij zen, weer tarwe zullen gaan impor teeren. Dit zal da eenige weg zijn om eindelijk aan de regeeringsbeHaoeiing in zake meel en bloemvsorziening een einde te maken. Wat de bovenbedoelde ministariaele circulaire aan de burgemeesters betreft, blijkt nog, dat ens met ingaDg vau 1 Sept. e.k. bijzonder hooge broodprijzen te wachten staan. Wij lezen toch, dat de rogeerings- bloem na 1 Sept. geleverd zal worden tot een prijs, welk# zoeveel mogelijk zal overeenstemmen met den wereld- prijs. En aangezien deze laatste ep dit oogenblik reeds circa 50 por 100 kilo bedraagt, zou indien de prfs in Aug. ge?n enkele verhooging neer ondergaat, de witbroedprijs met Sept. matig becijferd 43 a 44 cent per 800 gram moeten gelden. Een breodprijsverheoging dus van niet minder dan 7 a 8 ct.(Hier is dan nog slechts sprake van waterbrood). Wat de zaak neg ernstiger maakt, vooral voor hen, die van een bescheiden inkomen moeten leven wij hebben hier' niet alleen de arbeiders op het oog is de bepaling, dat ook het regeering8meel geleverd zal worden tot den door de regeering vastgestslden pry»- M. a. w. dusde bijslag welke de schatkist tot nu toe op het opgebuilde meel verstrekte, houdt alsdan op, en ook het bruin-brood zal met sprongen omhoog gaanveorloopig 8 4 9 cent per 800 gram. Nog zegt de minister in zijn jongste rondschrijven dat het ,1e verwachten (is), dat door het betrekken van bloem van vrije grondstoffen do behoefte aan regeeringsbleem zal verminderen." Wij wenschen hierbij op te merken, dat, nu vaststaat, dat de regeering bloem zal blyven verstrekken, de vraag naar .vrije" bloem juist veel minder zal worden, omdat de regeering door haar zooveel lagere vrachtprijzen, beduidend goedkoeper zal kunnen importeeren dan 2) Het bleek mij, dat Kennedy het paard eenige bloeddruppels had afgetapt tot ondersoek, want het deed erg onrustig en slechts met eenige moeite ilaa'gde myn vriend erin het paard te kaimeeren. We keerden toen naar het kantoor terng en kwamen daar juist bij tijd8 aaneven later Arriveerde de auto met Murchie. Deze noodigde ons naar zijn huiskamer, welke zeer weelderig was ingericht, evenals zijn geheele woniDg. Men zag overal foto's en plateD, waaruit de conclusie was te halen, dat Murchie zijn liefde verdeelde tusschen paarden en vrouwen. Mijn aandacht werd getrokken door het portret vau een heel mooie blonde vrouw, dat ik meer gezien had en plot- leling herinnerde in mij, dat 't in een der geïllustreerde bladen had gestaan. Ik herinnerde mij nu ook, gelezen te hebben van de avonturen van Murchie, o.a. dat hij een paar jaren geleden eeD jonge typiste had ontvoerd. Cecilie Stafford neette zij. 't Gesprek liep steeds over paardeD, maar ik bemerkte, dat ook Kennedy's aandacht, getrokken werd door de portretten. Gaandeweg stond mij het geheele verhaal weer voor den geest. Op 't tijdstip van de ontvoering was Murchie getrouwd. Sedert was hij gescheiden maar ofschooD hij beloofd had, Cecilie te trouwen, was hij uu seengageerd met een rijk meisje, Arnelie Guernsey. Weldra verscheen Broödburst. Hij bracht ons met de auto naar New York waar wij voorloopig afscheid van hem namen. Kennedy bracht my naar een hotel in 't centrum der stad, waar veel sport- volk kwam. Wij traden een restaurant binnen, die prachtig en schitterend was ingericht. Mijn vriend had heel lang werk, eerst met den kellner, dan met den oberkell- ner en ik merkte, dat hij met opzet het diner rekte. Kent u bijgeval, vroeg hij den sobere die Cecilie Stafford, 't meisje dat er met Murchie 7an door ging, dien traiDer van Broodhurst De man knikte. Ze placht vroeger veel hier te komen, maar U zylt haar nu niet viöden in Broadway. Eerder in de Eigth Avenne. Hij noemde den Daam van een cabaret. Kennedy rekeiide af, wij stonden op en we waren kort daarne aan 't aange wezen lokaal. Kennedy begon weer te informeeren. Eu hij was fortuinlijk. De kellner wees hem een meisje, dat met een jongmensch. aan tafel zat. Ik herkende Cecilie, maar zij was niet meer dezelfde van het portret. Haar frissche schoonheid was verdwenen zij was 't type van de verlepte vrouw, die men in zulke gelegenheden vindt. Het avontuur met Murchie, dat haar in afspraak bracht was het begin geweest vau haar ongeluk. Zonderling genoeg had de jongeman tegenover haar volstrekt niet het voor komen van een boemelaar. Hij leek ernstig, meer een student dan een sport-type. Ik liet verder mijn blikken gaan langs het vreemde wereldje om mij heen, toen wjj plotseling werden opge schrikt door een schot. Wij zagen hoe de junge man van Cecilie worstelde met een kerel wion hij 't wapen dat gelukkig geen schade had aangericht trachtte t.e ontwringen Alles drong naar het tafeltje, en weldra verscheen ook een politieagent, 't Had er allen schijn van, dat aanvaller en aangevallene, met het meisje als getuige zouden worden meegenomen. Kennedy schoof langzaam voorwaarts naar het tafeltje. Ik dacht dat hij als vakman tusschen beide wilde komen maar in plaats daarvan raapte hij iets van den vloer op. Kom mee, gauw, zei hy en dArong me da straat op, waar hij haastig dooi liep tot by eeu booglamp en bekeek de handelaren, welke laatsteu de sehade lyke gevolgen van die regeeriugs cen- currentie maar al te gevefelig zullen ondervinden. Nederland België en de Duitsehe kolen. Betreffende de verdeeling van den Duitschen koleuvoorraad, door de con ferentie te Spa bepaald, heeft de Natiën Beige" twee afdoende rnidd Jen ontdekt, meldt de corr. der N.R.Ct. te Brussel door Parijs en Brussel toe te passen tegenover Nederland, namelijk „Frankrjjks overtollige vooraad Duit sehe kolen kan aan Nederland volgens de bepalingen van het verdrag van Versailles, afgestaan worden. Frankryk heeft echter het recht, aan Nederland voer de leveriug van die kolen condities te stellen. De Belgische Regeering moet er bij Millerand op aandringen aan haar de zorg voor de levering van Duitsehe kolen aan Nederland op te dragen waardoer Belgis tegenover de Nederlandsehe regeering een middel tot actio zal krijgen. Frankrijk moet vaa het Kabinet ia Den Haag vergen, dat de nationals eischeu van België ingewilligd werden, vóór Frankryk kan medewerken aan de instelling van :m scheidsgerecht vaa een Volkenbond te '«-Gravanhage. Frankryk's belangen gaan aldus met die van Belgiö gepaard. België mag de goede gelegenheid niet laten ontsnappen." daar 't gevonden voorwerp. 't Was een klein flaconnetje, hij had gezien dat miss Ceeilie het naast zich op den grond had laten glijden. Thuisgekomen onderzocht Kennedy in zijn laboratorium de vloeistof uit het flaconnetje. Daar ik hem hierbij niet behulpzaam kon zijn, ging ik naar huis en begaf mij ter ruste. Den volgenden morgen zocht ik mijn vriend weer op in 't laboratorium. Hij was niet naar bed gegaan en had den geheelen nacht aan het onderzoek gewerkt. Heb je iets bijzonders ontdekt, vroeg ik. Ja, zei Kennedy, ik geloof, dat ik iets gevonden heb. Ik onderzocht het bloed van het paard en den inbond van het flaconnetje. Geheel klaar ben ik er nog niet mee, maar ik oieen toch over eenkomstige bestanddeelen te hebben gevondeD. Ons gesprek werd gestoord door de telefoon bel. 't Was Broodhurst. Hij was in Belmore Park, waar Lady Lee jjieo dag moest mededingen in een belangrijken ren. 't Dier was echter sinds gister nog niet verbeterd. Hij verzocht Kennedy te komen en een oog op t paard te houden eD zijn omgeving. W« gingen er heen en bij de renbaan gekomen zagen we zelfs als met des kundigen al, dat het paard van Brood hurst niet in goede conditie was. Er zat geen vuur in. Wordt vorwlfi.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1920 | | pagina 1