TNo. 8.
Zaterdag I Mei 1920.
36e Jaarg.
voor
Nieuws- en Advertentieblad
J. C. VINK - Axel.
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Buitenland.
FEUILLETON.
cis.
Dit ttiao verscnynt eiken Dinsdag- en Vrtjdafiravond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 87V, Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Kr. 56. - Posthox 6.
aDVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent; voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Yrfldsig;voormiddag ELF ure.
By dit blad behoort een bqvoegsel.
De vredesconferentie.
J Weer zijn de gedelegeerden der
Enteüte-Mogendheden aan het schippe
ren en scharrelen geweest over de vre
desvoor waarden. Er zijn er ook zooveel
gemaakt ten opziehte vau de verschil-
lende landen, dat men er in gaat
warreD.
De vredesconferentie, die te San
Remo werd gehouden is op voorstel
van Lloyd George met twee dagen
verlengd. Dit besluit is genomen na
een diner, door Lloyd George gegeven
ter eere van maarschalk Poch en
waarbij o.a. ook Millerand aanzat.
Zooals bij de meeste groote diploma
tieke congressen speelden ook te San
Remo de diners ter eere van dezen of
genen een groote rol en ook deze gele-
gemheid8maaltijd heeft de toenadering
tusschen het Britsche en het Pransche
standpunt gebracht.
Millerand rèdeneerde Eerst de
schadevergoeding voor Frankrijk en
strikte uitvoering van het verdrag van
Versailles aoor Duitschland", terwijl
Nitti, gesteund door Lioyd George, en
ook wel de kleinere goden, beweerden
dat Duitschland niet kan voldoen aan
die eischen teDzij het daarbij wordt
gebolpen.
Nitti heeit zyn gedachteogang ont-
vouwd aan Pransche journalisten eu
hun gezegd, dat de vrede moet worden
•G. hersteld in geheel Europa en dat het
in 't belang van alle volken weer aan
Ze boog zonder mijne hand aan te
nemen eD ging aan mijne zijde voort
zij scheen zeer geroerd. Mijnheer, mijn
edele landsman, sprak zij met bewogen
stem, ik moet toch woord houden om u
en' te danken. Ik kom heden stellig Diet
om opnieuw een beroep op uwe goedheid
te doen. Ach, hoe rijk, hoe vrijgevig,
hebt gij ons begiftigd Kan de innige
i dank van eene dochter, kunuen de
met gebeden en zegewenschen mijner kranke
1036, moeder u daarvoor schadeloos stellen
ends Spreken we daar niet van, antwoordde
ik. Hoe gaat bet uwe moeder? Ik
5,1) geloof weder te mogen hopen, antwoordde
sij. De dokter geett wel geen zekerheid
maar zij zelve gevoelt zich krachtiger,
l O, hoezeer daDk ik u 1 Van uw geschenk
kon ik haar weder krachtige spijzen
s I bereiden, en geloof me, de gedachte dat
3 er nog zulke goede menschen zijn, heeit
haar bijna evenzeer versterkt.
Wat zeide uwe moeder toen ge te huis
kwaamt? Ze was zeer bezorgd over
my, omdat het reeds zoo laat was,
antwoordde zy ach ze had mij zoo on
gaarne verlof gegeven, om dien gang te
te doen en stelde zich steeds een ongeluk
bet werk moet worden gezet. Hiertoe
moeten overwinnaars en overwonnenen
tot elkaar worden gebracht. Nitti
begrjjpt, dat dit vooruitzicht Frankrijk
niet aanstaat, dat evenals Italië,
vreeselijk van den oorlog heeft gele
den. Italië helpt Oostenrijk, opdat dit
niet door hongersuood ten ODder ga.
Op de zelfde wijze moet worden
gehandeld jegens Duitschland, dat in
de gelegenheid moet worden gesteld
om te leven en te werken, opdat het
zyn verplichtingen kan nakomen.
Geschiedt dit niet, dan zal Duitschland
ten onder gaan door bolsjevisme of
militairisme.
Nitti verklaarde het eens te zijn
met Prankrijks nopens de noodzakelijk
heid vau Duitschland's ontwapening
en zeide Het is niet juist, dat ik een
voorstander zou zyn van herziening
van het verdrag of dat Itftlië met de
middelrijken door geheime overeen
komsten verbonden zou zyn. De
politiek van het democratisch Italië
kent geen geheimen.
In beginsel is overeenstemming
bereikt ter zake van Duitschland, dat
een .administratie! antwoord" zal
krijgen, met name nopens zijn ontwa
pening, de schadevergoeding en de
gemeenschappelijkheid van actie. Het
bedrag dier schadevergoeding zal zoo
spoedig mogelijk worden geraamd en
de Duitsche regeering zal tegenvoor
stellen mogen doen. Frankrijk en
Engeland zyn het er over eens gewor
den, dat zij gezamenlijk zullen aan
dringen op de outwapening waartegen
over Frankrijk zich verplichtte, het
denkbeeld dar bezetting van den
rechter Rijnsever en het Ruhrgabied
los te laten. Nitti drong er op aan,
dat Duitschland op de been dient
geholpen, wil het zich economiscb
kunnen herstellen en een vaste demo
cratische regearing kunnen krijgon.
Men zegt, dat de definitieve bespre
kingen zullen plaats hebben ep 10
Mei, hetzy te Brussel, hetzij te Parijs.
Intusschen is de byeenkomst te San
Remo geëindigd en zijn ministers en
generaals na de gezelliga bijeenkomsten
weer naar huis toe.
Uit Berlijn wordt gemeld: De
minister van buitenlandsehe zaken,
Dr. Koster heeft zijn meening gezegd
over de te San Remo genomen beslui
ten, waarbij by als voornaamste punt
de uitnoodigiug aan Duitschlaud tot het
zenden van een vertegenwoordiger
naar de te Spa te houden conferentie
besprak. Hij verklaarde daaromtrent
het volgende
.Bij deze besprekingen, waarby wy
van de veronderstelling uitgaan, dat
zij zullen worden gevoerd tusschen
twee in dezeltde mate van hunne ver
plichting tot eensgezinden opbouw van
Europa overtuigde partijen, hopen wy
onzen voornaaligen tegenstanders te
kannen aantoonen, dat wy door den
eerlijken wil bezield zyn de bepalingen
van het vredesverdrag tot aan de
uiterste grenzen van ons kunnen na
te komen. En wat deze grenzen
betreft, zoo gelooven wij juist by deze
ouderhandelingen te kunnen bewijzen,
hoever onze organische en energieke
voor oogen, dat mij zou overkomen zijn.
Ik vertelde haai alles; maar toen ik
mijn doek opendeed en de giften die ik
verzameld had te voorschijn haalde en
goud daarbij was, goud,, ouder de koper
en zilverstukken, toen stond zij verbaasd,
en Bij bleef steken eD scheen niet
verder te kunnen spreken. Toen dacht
ik dat een moeder haar van erger dingen
besehuldigd had en vorschte verder uit
uiaar met roerende openhartigheid
bekeode ze, dat hare moeder gezegd had,
dat de grootmoedige landsman öf een
engel, óf een prins moest geweest zijn.
Noch bet een noch het ander, zeide
ik tot haar. Maar hoever zijt ge ermee
gekomen Hebt ge Dog geld
O ja, we hebben nog, antwoordde ze
tuoetjig, ten minste het scheen zoo
maar het ontging mij niet, dat ze, wel
licht onwillekeurig, daarbij zuchtte.
En wat hebt ge nog, vroeg ik iets
bepaalder en dringender.
We hebben er eene, apothekers-rek»
niug en eene maand huishuur van
betaald, en ik heb er van voor moeder
gekookt; er is echter altijd nog iets
overgebleven.
Hoe armoedig moesten zy huishouden,
als zij van dit geld eene apothekers-
rekening en eeuo maand huishuur kon
den betalen en acht dagen lang leven
Ik wil echter, nauwkeurig weten,
ging ik voort, wat en hoeveel ge nog hebt.
Mijnheer 1 zeide zij, terwijl zij belee-
vermogens reiken. Wanneer dit een
maal geschied is, zal het ons ook niet
moeilijk vallen de tegenparty te
kunnen wijzen ep de ongegrondheid
der beschuldiging, dat wy ons tegen
de uitvoering der bepalingen van het
vredesverdrag verzetten.
Verder verklaart de minister te
hopen, dat, nu de beweegredenen veor
eene bezetting van het Rijnland zijn
weggevallen, ook hunne bezettings
troepen uit dit gebied zullen terug
trekken".
Uit Belgie.
,De Schelde" wijst er ep, dat het
voorrecht om met drie andere groote
mogendheden 15 jaar lang een gedeelte
van Duitschland te bezetten, België
jaarlyksch op ten minste 100 millioen
franc zal komen. Het blad vraagt
hoeveel millioen daartegenover ten
gevolge van dat voorrecht in de
Staatskas zal stroomen. Tot nu tos,
zegt het, heeft ons niemand een
gedachte van die voordeelen gegeven,
en dat is een leemte, welke velen met
ons betreuren.
De grondwetsherziening. Da com
missie ad hoe uit den Senaat heeft
besloten, voor te stellen, den leeftijd
voor hot kiezerschap op 30 en dien
voor da verkiesbaarheid op 40 jaar te
stellen. De leeftijd van 21 jaar voor
gesteld door de uiterst linkschen, is
met groote meerderheid verworpen.
Onze „gevaariyke" galden.
De .Nation Beige" maakt zich weer
eens boos op de Nederlanders en den
digd eene schrede terugtrad.
Mijn goed kind, ge begrijpt me niet,
hernam ik, terwijl ik haar naderde, of
ge wilt het niet begrijpen uit overdreven
kiescheid ik vraag u in .ernst, als uwe
paar franks overschot op zijn, hebt ge
dan hulp te verwachten
Neen, zeide ze schuchter en bewogen
geeneDenk aan uwe moeder en ver
smaad mijne hulp niet 1 Ik had haar
bij deze woorden mijne hand geboden.
Zy greep die driftig, drukte ze aan haar
hart, en prees mijne goedheid.
Nu, welaan, kom dan mede, ging ik
voort terwijl ik haar arm in den mijnen
legdeik kwam niet recht van huis
toen ik hierheen kwam en had mij niet
van geld voorzien wilt ge aaarooi de
goedheid hebben, eenige straten ver met
mij mede te gaan tot in mijne woning
opdat ik u iets voor uwe moeder kan
mede geveD. Zij liet zioh zwijgend
medevoeren, en hoe aangenaam mij ook
de gedachte was, haat Dog verder te
kunnen steunen, was toch mijn gevoel
bijna beleedigd, omdat zij zoo geheel
zonder tegenstribbelen mede ging.
's Nachts in de woning van een man
maar geheel aoders gebeurde het dan
ik dacht. We konden ongeveer twee of
drie honderd schreden voortgegaan zijn,
toen ze bleef stilstaan en oiij haren arm
onttrok. Neen, het kan, het mag niet
zijn riep zij uit in tranen uitbarstende.
Wat bedroefd u zoo opeens, vroeg ik
verwonderd, wat mag niet
Neen, ik ga niet mede, ik mag niet
met u gaan.
Maar mijn hemel, hernam ik, terwijl
ik mij eenigszins boos hield, ge hebt
toch waarlijk zeer weinig vertrouwen in
mij als het niet om uwe moeder was,
bepaald, dan verliet ik u nu want ge
krenkt me.
Ze greep mijne hand en drukte die
bewogen. Heb ik a dan beleedigd, riep
zij uit. O, God vreet dat zulks mijne
bedoeling niet wasvergeef een arm
onervaren meisjeGij zijt zoo groot
moedig en ik zou n beleedigen
Nu kom dan mede, zeide ik, terwyl
haar verder trok, er is geen tijd te ver
liezen, het is laat en de weg is lang.
Maar zij bleef staan, weende en fluisterde
Neen, tot geen enkelen prijs ga ik mede.
Maar waar z»jt ge dan bang voor
Niemand keDt n, niemand ziet ugo
kunt gerust met mij medegaan.
Ik bid u om Gods wil, laat mij
NeeD, neen, htt mag niet zijn, dring me
niet verder! Ze sidderde; ik gevoe.iae
wel dat, als ik haar den nood harer
moeder nog eens duidelijk schetste, uat
zij dan zou medegaan maar de angst
van het meisje roerde mij diep.
Goed, blijf dan hier, zeide ik. Maar
zeg kunt ge wellicht werken
O ja mijoheer, antwoordde ze hare
tranen drogend.
Wordt vervolgd).
