Zaterdag 24 Januari 1920 35e Jaar^. tO. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuws ch - Vlaanderen. J. C. VINK - Axel. Binnenland. FEUIL LET O N. Gemengd Nieuws. A\T. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 871/, Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefoon Nr.- Postbox 6. ADVERTENTIEN van 1 tots5 regels 50 Cent; voor eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advèrtentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag TWAALF ure. Rentekaarten. Vele rentekaarten behooren thans in Januari reeds te worden ingeleverd, andere weder in Februari, in Maart, enz. Vele werkgevers denken hierbij aan een vergissing en verkeeren in de meening, dat dit moet zijn b.v. Januari 1921. Dit is niet fc^et geval. Indien alle rentekaarten vanaf 3 December 1919 met den duur van ééu jaar waren uitgereikt, dan zou de Raad van Arbeid elk jaar eeu paar honderdduizend kaarten op één dag moeten verwisselen. Teneide dit te voorkomen, is het aan tal kaarten verdeeld over alle werk dagen van 1920 en vervallen er nu reeds in de maand Januari verschillen de rentekarten. Men lette dus goed op den vervaldag en zende tijdig de rentekaart ter ver wisseling hij den Raad van Arbeid in. Wie thans nog een rentekaart ontvangt, waarvan de vervaldag reeds is aange broken, verzoeke aan zijn werkgever te plakken tot de week vóór den aan gegeven vervaldag (vooral niet daarna) en zende de kaart tegelijk met het renteboekje ten spoedigste in. Men ontvangt aaarna heel spoedig de tweede rentekaart, die alsdan één vol jaar geldig is. Bbl. De metselsteenen. Men weet, zoo schri/ft het Vaderland dat in den crisistijd te Amsterdam het Rijkskantoor voor Bouwmaterialen be stond. Doordat de toestand weer lkng zamerhand normaal werd, is dit kantoor, 6) »Zonderliug En die deelen van het gelaat, welke gewoonlijk minder indruk plegen te maken dan oogen, voorhoofd en haar, die zouden, nadat gij ze slechts ééns gezien hebt, zoo levendig in uw hart staan >0, Don Pedro U sprak de jongeling bewogfen, »een mond, dien men eens gekust heelt, zulk een mood vergeet zoo licht nier. Maar ik zal u vertellen hoe het is toegegaan.» »Houd op, geen woord !c viel hem de Spanjaard in de reden. »Ge zoudt mij voor zeer slecht opgevoed moeten houden, als ik een ridder zyn geheim wilde ontstegen, zonder hem eerst het mijne, als pandi gegeven te hebben. Ik zal u verhalen van de dame, die ik in dit zonderling portret herkende, en als gij Snij dan uw vertrouwen waardig keurt, zoo moogt gij mij uwe geschiedenis vertellen. Doch, ge drinkt niet. Het is echte Statische wijn, en ge moet dien drinken, als ge met mij Valencia bezoeken wilt.« Ze drouken van den vurigeu Pieiro Ximeues, eu de oude begon evenals zoovele zuster-instellingen, geli quideerd. De liquidatie was nog niet geheel geeindjgd of de watersnood kwam. En met hem de verontrustende berichten. Toen deed Minister van IJselsteyn een flinken stap. .Onmiddellijk richtte hg, ten einde sen thans meer dan ooit gevreesden chaos in de steenbakkerij en daarmee gepaard gaande prijsstijging te voorkomen, een nieuw kantoor op, 't Rijkskantoor voor Steen, dat in de Perponcherstraat 121 werd gevestigd. Tot directeur benoemde de Minister den heer W. Elenbaas, oud hoofdinge nieur van den Waterstaat in Indié en oud-buitengewoon hoogleeraar in de waterbouwkunde te Delft. Het hoofddoel is prysregelend te werken. Onmiddellyk werd oen ver- voerverbod van steen anders dan met consent, uitgevaardigd. Bij dit kautoor bobben we ons om inlichtingen gewend. Op onze vraag of het juist is, dat er wel 30 pet. van de steenproductie door het water ver loren gegaan was ontvingen we het geruststellende antwoord, dat dit cijfer zeer overdreven is. Men is thans bezig den vooraad over het geheele land op te nemen. Vap eeniga districten heeft men reeds re sultaten binnen en deze vallen bijzon der mee. Men schat het verloren gegano op 5 pet. van de productie, doch er zijn ook deskundigen, die spreken van slechts 1 per. Wanneer we nu aanuemen, dat de waarheid in t midden ligt, en als we dan tevens vermelden, dat in het >SeDor, ik ben te Granada geboreD. Mijn vader commandeerde een regimeDt, eu hij en mijne moeder stamden at vaD do oudste familiën van het koninkrijk. Ik kreeg een Christelijke opvoeding en mij werden alle wetenschappen geleerd die eenen edelman tot sieraad strekken. Mijn vader bestemde mij, toen ik twin tig jaar oud en goed opgeschoten was, voor den soldatenstand. Maar hij was een streng man en zonder genade in den dienst, en daar hij wist hoe lief mijne moeder mij had, eu vreesde dat die liefde hem dikwijls zou verhinderen, mij stipt rnyn plicht te doen volbrengen, zoo besloot hij mij naar een ander regiment te zeudeu. Zijne keus viel op PampeloDa, waar mijn oom het bevel voerde. Ik leerde daar den dienst zorg vuldig en nauwkeurig en bracht het in de eerste tien jaar tot kapitein. Toen ik dertig jaar was, werd myn oom naar Valencia verplaatst. Hij had invloed en wist te bewerken, dat ik hem reeds na een half jaar als adjudant volgen kon. Toen ik echter te Valencia aankwam, was in het huishouden vaG mijn oom veel veranderd. Lang geleden toen hij nog in Pampelona vertoefde, was hij weduwnaar geworden. In Valencia leerde hij eene rijke weduwe kennen, en eeoige weken, »adat ik weer bij hem kwam, was hij gehuwd. Ge kunt denken, hoe verrast ik was, toen hij mij eeu oudachtige dame voorstelde eu afgeloopen jaar de productie zeer groot was pl.m. I1/, milliard dan blykt uit deze cyters wel, dat er voor de paniek in de bouwwereld ontstaan gelukkig geen grond is. In enkele bakkerijen is de groene (ongebakken) steen door het onderloo pen ten deele in elkaar gezakt. Ook is bij eenige ovens water gekomen, waardoor ze gedoofd zijn. De steenen zijn dientengevolge gescheurd en onge veer waardeloos geworden. Maar zooals we schreven, de schade is zeer medegevallen en er bestaat geen grond om de prijzen aanzienlijk te verhoogen wat enkele fabrieken en in navolging van deze ook grossiers gedaan hebben. Er waren een paar die zelfs 40 pet. naar boven giugen. Het Rijkskantoor voor Steen zal na tuurlijk alles doen om te voorkomen, dat deze praktijken blijven bestaan. Er wordt alleen consent voor vervoer verleend, wanneer de pryzen het ab normale niet overschrijden. De Watersnood. Nog steeds houden de beriehten aan over hoogen waterstand en zelfs zijn nog meer dijkbreuken ontstaan, waar door hectaren grond, erf en buizen onder water kwamen. De toestand is op verschillende plaatsen hachelyk geweest voor de bewoners, zoodat ze op daken en goten moesten vluchten te midden van een wilde vlucht van de huisdieren. Angst die zijne gemalin noemde. De verrassing werd echter nog grooter en veranderde in vreugde, toen hij ook een meisje, schoon als de dageraad, tot mij voerde en haar zijoe dochter Laura, mijne nicht noemde. Ik had nog nimmer bemind, en mijne kameraden hadden mij daarom dikwijls den steenen Pedro genoemd. Maar deze steen versmolt ais was voor de vurige blikken van Laura. »Gij hebt haar gezien, Don Fröben. Dat portret geelt hare hemelsche trekken weder, ten minste voor zoo verre het een aardsch kunstenaar mogelijk is, de wondervolle werken der natuur na te bootsen. Ach, juist zoo droeg zij het haar; even schalks als op die schilderij had zij den hoed met wuivende vederen opgezet, en als zij het donker oog van ouder de lange wimpers opsloeg, dan was het alio! de poorten des hemels zich openden en een lachend,e engel vueodelijk lachend naar beneden groette. »Mijne liefde Senor, was eene vroulijke lietde. Dagelijks kon ik bij haar zijn. Do perken, die iu mijn vaderland gewoonlyk de minuendeo scheiden en de liefde smartelijk, angstig toornig en verslagen maken, die perken scheidden ous niet. Eu als ik in de toekomst blikte, hoe lachte die mij toe! Mijn oom beminde mij als zijn zoon. Begreep ik zijne wenken goed, dan scheen het hem niet onaangenaam, dat ik zijne dochter het hof maakte, eu van myn wekkend most het geloei der runderen geweest zyn in den woedenden storm tu8schen de plonsende golven, die, als een roofdier zyn prooi, de vreedzame akkers verzwelgden. Een geluk is het te noemen, dat by al de ellende geen menschenlevens zijn te betreuren, al kan het haast niet anders of ziekten moeten de menschen bevangen, die nacht en dag werkten in storm en regen om goed en have zoo mogelyk te redden. Het is weer zoo'n worsteling met de baren, waaraan ons land reeds jaren en eeuwen heelt blootgestaan en We ook dank zij den moed waarmede het ziedend element wordt bevochten het bestaan van ons land naast Gods hulp te danken hebben. Een troost voor de ontredderde be volking is het, dat onze Vorstin het lief en leed van Haar volk van zoo nabij volgt en op verschillende dagen het ruwe weer trotseerend, met Gemaal en Dochtertje een bezoek heelt gebracht aan de geteisterde streken om van Hare belangstelling te doen blijken niet alleen, maar om onze Regeering te kunnen bystaan met raad en daad in.het nemen van maatregelen ter verbetering van die toestanden. Nogmaals, dat is een troost en een opluchting, want na H. M. de Koningin volgen veelal meerdere autoriteiten en deskundigen, die zich dan eveneens met meer dan gewone belangstelling op de hoogte stellen en den stand van zaken noteeren en meenemen naar het studeervertrek. Voor verschillende feiten en omschry- vader had ik geene tegenwerking te duchten, want Laura sproot uit edel bloed en de rijkdom harer moeder was bekend. Ge kunt reeds daaruit zien, hoe sterk mijne liefde was, dat ik beminde, waar alles zoo geheel zonder moeite en «mart ging. Want gewoonlijk ontstaat de liefde uit de aangename ontdekking, dat men der geliefde wellicht niet onverschillig is. Zooals het vuur onder de daken voortwoedt en, door een muur wordt weerhouden, op eens verteerend naar beneden in het huis en krakend opwaarts ten hemel slaat, zoo is de liefde. De geringe neiging groeit aaD. Men meent een gloed te gevoelen, dien men slechts kan afkoelen in de armen der geliefde. Men spreekj de dame aan het venster, men zendt haar brieven door middel vau de kamenier, droouiend en wakend schildert men zich haar niet anders dan gehuld in sluier en mantille. Eindelijk het zij door list of geweld neemt men de beletselen weg. Men vüegt er heeD, voert de veroverde ter kerke en beschouwt aaaraa den schat wat nauwkeuriger. Ëve'ials op de sohoone weide, die slechts een tapijt is, over eeu vochtig moerassig land uitge spreid, waar ^ge als op vast bodem voortschrijdt, uwe voeten inzakken en bronnen iu de diepte luischen, zoo is het ook hier. [Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1920 | | pagina 1