m
Vo. 78.
i f oensdag 7 Januari liJ^O
35e Ȇaj*r|;.
Nieuws- en Advertentieblad
3l.
oor Zeeuwsch-VI a anderen.
Terugblik.
t
FEUILLETON.
Ul
M 8iaü verscmiru alkezi Mnsd&g- e» VrfJdacavyïHi.
A B0KFEMSJITSP8US:
Par 3 Maanden 7§ Cent: franco per poet 871/» Ceot.
Afzonderlijke Nok. Cant.
ADVERTENTDSN von 1 tot 5 regeis 50 Cent; voor
öfiUÏIEBUITGEVER j
T n \ttvtr a «keu regel meer 10 Cent» Sroebe letters worden naar
1 wastarunnte berafcend.
Bureau Markt C 4. Adwrtentfftu worden franeo mgpwacht. uiterlflk tm
idnwlap- en Trydagmiddng TWAALF arc.
Tclcfown Mr. 50. - Ponteox
Zendt uwe advertentiën
vroegtijdig in.
Inzenders van advertentiën, die deze
bet bl^ad van den dag van uitgave
fenschen opgenomen te zien, verzoe-
en wij beleefd, doch dringend, deze
(9veel mogelijk een dag vóór de
e verschijning der Courant, dus vóór
ünsdag of Vrijdag ia te zenden.
Hoewel wij steeds znllen trachten
ik advertentiën geplaatst te krijgen,
,e ons in den loop vaH den voormid
ig van bedoelde dagen worden toege-
iBden, kunnen wij dat, vooral als het
*ote advertentiën betreft, niet meer
irzekeren.
Men zendo dus de advertentiën zoo
roeg mogeiyk in.
Ook worden advertentiën, welke
riemaal ter plaatsing worden aange
aden, van af heden driemaal berekend
oedat de reductie derde maal gratis"
vervallen.
DE UITGEVER.
éér
Toen wij verleden jaar met ons
rerzicht begonnen mochten we een
»ord van groote erkentelijkheid en
aakbaarheid uiten, dat eindelijk de
loedige strijd, die Europa had geteis
1L.
I.
Wie in het jaar 1824 's avonds in
8 herberg „de Koning vau Engeland"
i Stutgart kwam, of 's namiddags
Jsscheu twee en drje uur in het
iaut8oen op den breeden weg wandelde,
toet zich, als zijn geheugen goed is,
eeuige gestalten herinneren, die
tenmaals aller oogen tot zich trokken,
let waren nameljjk twee mannen die
t het geheel niet tot de Stuttgarter
riakebroers of plaatsoenwandelaars
ehoorden, maar eerder op het Prado
Madrid ot in een koffiehuis te Lissa-
m of Sevilla pasten. Denk u een
uden, grooteD, mageren mau met
wartachiig grijzend haar, diepe vurige,
onkerbruiue oogen, sterkgebogen neus
(t kleinen, ingevallen mond. Bij gaat
tagzaam, trotsch en recht. By zijue
wartzijden oaderkleederen en kousen,
8 groote rozeu op zjjue schoenen eu
8 groote gespen aan do kniëen, by
es hoogen, eenigzins spitstoeloopenden
oed met breeden rand, diep ap het
oorhoofd gedrukt, zoudt gij, als ge
echts eenige iantasie bezit, een kort
terd en ook ons voordurend had
genoodzaakt op onze heede te zijn,
was beëindigd. En we spraken de
hoop uit, dat met dat einde van den
vreeselyken worstelstrijd een nieuwe
aera zou aanbreken, waarin de wereld
zich zou herstellen van de geweldige
slagen welke zij had gebadwaarin
ook ons land al was het dan buiten
den stryd gebleven tot herademing
zou komen. Wij hadden iets van die
herademing kunnen constateeren in
de maatregelen, van Regeeringswege
genomen, om aan den meest nijpenden
voedselnood tegemoet te komen, nu
niet voortdurend meer in het oog
behoefde te worden gehouden de moge
lijkheid, dat wy vau den aanwezigen
voorraad gebruik zouden moeten maken
als voor den oorlog opgespaard.
Wel gat November „Novemberstor
men" maar met goeden moed en hoop
volle verwachting gingen we het
nieuwe jaar in.
Hoe is alles anders uitgekomen
Welke gruwelijke ontgoochelingen heeft
1919 ous gebracht! De oorlog is nóg
niet afgeloopen. De offieieele vrede
tusschen Centralen en Geallieerden is
nóg niet geteekendal zal het dan
misschien niet lang meer durende
hardheid waarmee nog steeds door de
laatsten tegenover de eersten wordt
opgetreden is vrywel even groot als
in den oorlogstijd, zy het dan met dil
versehil dat niet meer wordt gevochten.
Herinneren we alleen maar aaD het
feit, dat thans duizenden kinderen
uit Oostenrijk-Hongarije naar ons land
worden gehaald of gezonden om hen
sluitend wambuis en een Spaanschen
mantel wenschen, in plaats van den
zwarten frak, dien de oude had omge
daan.
En de dienaar, die hem met even
trotschen tred volgt, doet die niet, door
zijn dom, driest spitsboevengezicht,
door zyne vreemde, grillige kleeding
door het brutale gelaat, waarmede by
om zich heen ziet, alles aangaapt en
niets bewondert, doet die niet denken
aan die dienaars in de Spaanscbe
komedie, die hunnen heeren tfouw zyn
als hun schaduw en in beschaving
diep beneden hen, en trotsch nevens
hen, in list en slawheid boven hen
staan Onder den arm draagt hij
regenscherm en mantel van zijnen heer
in de hand een zilvereu koker met
sigaren en eene lont.
Wie, die deze twee langzaam voorbij
zag wandelen, bleef niet staan om ze
na te zien Het waren immers blijk
baar niemand anders dan Don Pedro
di San Moataajo Liger, de hofmeester
vau Prins Vou P. die zich toenmaals
ia Stuttgart ophield, eu Diego, zyn
bediende.
Gelijk het dikwijls gebeurt, dat
slecbts eene kleiuigheid uoodig is om
iemand beroemd en ia bet oog-vallend
te maken, zoo geschiedde dit ook met
den jongen Fröboa, die reeds gedurende
een naif jaar— zoo iang hield hij zich
wel in Stuttgart op alie dag op
voor den hongersnood en den honger
dood te redden, een hongerdood waar
van de blokkade maatregelen der
Geallieerden, tegenover Oostenrijk nog
toegepast, de oorzaak zyn. De Gealli
eerden, met Frankrijk vooraan, blijven
hard in hun eischen tegenover de
overwonnenen en de vrees is zeker
niet ongegrond, dat, al wordt binnen
kort de vrede definitief geteekend, er
van toenadering voorloopig geen sprake
zal syn, als ze ooit komt en de grond
slag niet is gelegd voor nieuwen ver-
bitterdei strijd.
En in de verschillende Rijken zalf?
Hoe is de toestand, om daarmee te
beginneD, in Rusland Men kan alleen
hopen dat eindelijk het bolsjewisme
de wapens zal strijken en er op den
duur wat rust zal komen, maar zal
het dan niet de rust op het kerkhof
wezen? zoo vragen wij, als we ons
alleen maar herinneren de vreeselijke
berichten omtrent de massa sterfgeval
len in de groote Russische steden
Hoe is het in Duitschland, waar dit
jaar de eene party de andere bestookte,
waar stroomen bloeds vloeiden by den
verwoeden strijd om de oppermacht
waar monsters of verdwaasd afschuwe
lijke wreedheden bedreven, die ons
deden vragen of bet eenmaal zoo
machtige schitterende Rijk geheel tot
den ondergang was gedoemdof het
nog ooit weer gelouterd uit de ellende
zou te voorschijn komen en zyn
bevolking nog ooit weer met de oude
energie zou trachten de vorige plaats,
maar nu zonder militairisme van vroe
ger in de Europeesohe Rijken in te
slag van tweeën door het portaal van
het kasteel in het plantsoen trad, drie
maal om het meer ging en vytmaal
den breeden weg op en neder wandelde.
Alle schitterende equipages, schoone
vrouwen, een menigte directors, raads-
beeren eu officieren kwam hij voorby
en niemand sloeg acht op hem, want
hfj zag er uit als een zeer gewoon mensch
van omstreeks 28 of 30 jaar. Sinds
hij echter op eenen namiddag op den
breeden weg Don Pedro had ontmoet
en deze hem vriendelijk gegroet, zynen
arm vertrouwelijk in den zijnen gesto
ken en eenige malen, druk pratend,
met hem was op en neer gewandeld,
sedert dien tijd beschouwde men hem
nieuwsgierig, ja zelfs met zekere achting
want de trotsche Spanjaard, die anders
met niemand sprak, bad hem met in
het oog vallende onderscheiding behan
deld.
De schoons dames vonden nu, dat
zyn gelaat in het geheel niet lealijk
was, ja er lag zoo iets belangwekkends,
bizonder aantrekkelijks op, dat men iu
het eerst zoó goed niet zagde direk-
tors en raadsheeren vroegen, wie die
jonge man wel mocht wezen en slechts
eenige officieren konden vertellen, dat
hij nu en dan in „het Museum" biefstuk
at, sedert een haif jaar in de kasteel
straat woonde en eenen schoenen
Meckelenburger bereed, die hem zeiven
toebehoorde. Ze voegden nog veel er
nemen
En die andere Europeescha Rijken
Wat hoerde men er anders dan onte
vredenheid, stakingen, ellende van
allerlei kanten, ontevredenheid, vooral
van de zyde van hen die nu ook wel
eens de macht willen hebben, zoolang
door het kapitaal en wat daarmee
samenhangt bezeten. En waar nog
geen staking was zelfs Amerika
dat naar men gewoonlyk aannam,
schitterend uit den strijd was ts voor
schijn getreden, kreeg er zyn deel
van daar dreigde en kookte en
woelde het al even erg.
Ons eigen land Wy zijn goddank,
we herhalen het, buiten den stryd
gebleven, maar niet bniten de gevolgen
van den strijd. Ontevredenheid heerscht
er in alle lagen der maatschappij, die
eigenlijk iu een vicieuzen cirkel blyft
ronddraaienduurte, verhooging van
loonen en salarissen, weer gevolgd
door eischen van den anderen kant.
Ën daarnaast de duizenden, die, ryk
geworden door de reusachtige winsten
in den oorlogstyd gemaakt, geen lust
hebben daarvan afstand te doendie
gaarne dat spelletje blyven voortzetten
an alleen op forsche wijze kunnen
genoodzaakt worden met meer normale
prijzen tevreden te zjjn. Waarom
zouden wij over dat euvel - beter
gezegd het schandaal dat een deel der
natie zich tegoed doet ten koste van
het andere lang uitweiden Ieder
ziet het om zich heen, ieder ondervindt
het meer of minder ernstig aan den
lijve.
En dan de financieels nood van den
by, over de voortreffelijkheid van dit
paard, hoe het gebouwd was, welka
kleur het had, hoe oud het was, wat
het wel waard was en kwamen zoo te
spreken over paarden, iets, dat wel
zeer leerrijk moet geweest zijn.
Den jongen Fröbea zag men echter
sedert dien tyd meermalen in gezel
schap van Don Pedro, en gewoonlyk
ontmoette hij hem des avonds in „de
Koning van Engeland", waar hij eeuigs-
zins van de andare gasten verwijderd
by den Senator zat en met hem sprak.
Diego echter stond achter dei stoel
van zynen heer en bediende beiden
ijverig van Xeres en sigaren. Niemand
kon eigenlijk begrypen hoe die twos
heeren tezamen gekomen waren, noch
welk belang hen aan eikander bond.
Men giste het een ea ander, maakte
stoute gevolgtrekkingen en in het eind
had de jonge mau zelve den besten
uitleg kunnen geven, als iemand hem
er slechts naar gevraagd had.
Wordt vervolgd.)
Bladvulling.
De gematigde passies zijn do meest
duurzame. Meu komt er suei toe
elkander niet meer te verdragen,
wanneer men aanvangt met eikander
al te zeer lief te hebben.
Gustavm Le Bon.