m Vo. 78. i f oensdag 7 Januari liJ^O 35e »Üaj*r|;. Nieuws- en Advertentieblad 3l. oor Zeeuwsch-VI a anderen. Terugblik. t FEUILLETON. Ul M 8iaü verscmiru alkezi Mnsd&g- e» VrfJdacavyïHi. A B0KFEMSJITSP8US: Par 3 Maanden 7§ Cent: franco per poet 871/» Ceot. Afzonderlijke Nok. Cant. ADVERTENTDSN von 1 tot 5 regeis 50 Cent; voor öfiUÏIEBUITGEVER j T n \ttvtr a «keu regel meer 10 Cent» Sroebe letters worden naar 1 wastarunnte berafcend. Bureau Markt C 4. Adwrtentfftu worden franeo mgpwacht. uiterlflk tm idnwlap- en Trydagmiddng TWAALF arc. Tclcfown Mr. 50. - Ponteox Zendt uwe advertentiën vroegtijdig in. Inzenders van advertentiën, die deze bet bl^ad van den dag van uitgave fenschen opgenomen te zien, verzoe- en wij beleefd, doch dringend, deze (9veel mogelijk een dag vóór de e verschijning der Courant, dus vóór ünsdag of Vrijdag ia te zenden. Hoewel wij steeds znllen trachten ik advertentiën geplaatst te krijgen, ,e ons in den loop vaH den voormid ig van bedoelde dagen worden toege- iBden, kunnen wij dat, vooral als het *ote advertentiën betreft, niet meer irzekeren. Men zendo dus de advertentiën zoo roeg mogeiyk in. Ook worden advertentiën, welke riemaal ter plaatsing worden aange aden, van af heden driemaal berekend oedat de reductie derde maal gratis" vervallen. DE UITGEVER. éér Toen wij verleden jaar met ons rerzicht begonnen mochten we een »ord van groote erkentelijkheid en aakbaarheid uiten, dat eindelijk de loedige strijd, die Europa had geteis 1L. I. Wie in het jaar 1824 's avonds in 8 herberg „de Koning vau Engeland" i Stutgart kwam, of 's namiddags Jsscheu twee en drje uur in het iaut8oen op den breeden weg wandelde, toet zich, als zijn geheugen goed is, eeuige gestalten herinneren, die tenmaals aller oogen tot zich trokken, let waren nameljjk twee mannen die t het geheel niet tot de Stuttgarter riakebroers of plaatsoenwandelaars ehoorden, maar eerder op het Prado Madrid ot in een koffiehuis te Lissa- m of Sevilla pasten. Denk u een uden, grooteD, mageren mau met wartachiig grijzend haar, diepe vurige, onkerbruiue oogen, sterkgebogen neus (t kleinen, ingevallen mond. Bij gaat tagzaam, trotsch en recht. By zijue wartzijden oaderkleederen en kousen, 8 groote rozeu op zjjue schoenen eu 8 groote gespen aan do kniëen, by es hoogen, eenigzins spitstoeloopenden oed met breeden rand, diep ap het oorhoofd gedrukt, zoudt gij, als ge echts eenige iantasie bezit, een kort terd en ook ons voordurend had genoodzaakt op onze heede te zijn, was beëindigd. En we spraken de hoop uit, dat met dat einde van den vreeselyken worstelstrijd een nieuwe aera zou aanbreken, waarin de wereld zich zou herstellen van de geweldige slagen welke zij had gebadwaarin ook ons land al was het dan buiten den stryd gebleven tot herademing zou komen. Wij hadden iets van die herademing kunnen constateeren in de maatregelen, van Regeeringswege genomen, om aan den meest nijpenden voedselnood tegemoet te komen, nu niet voortdurend meer in het oog behoefde te worden gehouden de moge lijkheid, dat wy vau den aanwezigen voorraad gebruik zouden moeten maken als voor den oorlog opgespaard. Wel gat November „Novemberstor men" maar met goeden moed en hoop volle verwachting gingen we het nieuwe jaar in. Hoe is alles anders uitgekomen Welke gruwelijke ontgoochelingen heeft 1919 ous gebracht! De oorlog is nóg niet afgeloopen. De offieieele vrede tusschen Centralen en Geallieerden is nóg niet geteekendal zal het dan misschien niet lang meer durende hardheid waarmee nog steeds door de laatsten tegenover de eersten wordt opgetreden is vrywel even groot als in den oorlogstijd, zy het dan met dil versehil dat niet meer wordt gevochten. Herinneren we alleen maar aaD het feit, dat thans duizenden kinderen uit Oostenrijk-Hongarije naar ons land worden gehaald of gezonden om hen sluitend wambuis en een Spaanschen mantel wenschen, in plaats van den zwarten frak, dien de oude had omge daan. En de dienaar, die hem met even trotschen tred volgt, doet die niet, door zijn dom, driest spitsboevengezicht, door zyne vreemde, grillige kleeding door het brutale gelaat, waarmede by om zich heen ziet, alles aangaapt en niets bewondert, doet die niet denken aan die dienaars in de Spaanscbe komedie, die hunnen heeren tfouw zyn als hun schaduw en in beschaving diep beneden hen, en trotsch nevens hen, in list en slawheid boven hen staan Onder den arm draagt hij regenscherm en mantel van zijnen heer in de hand een zilvereu koker met sigaren en eene lont. Wie, die deze twee langzaam voorbij zag wandelen, bleef niet staan om ze na te zien Het waren immers blijk baar niemand anders dan Don Pedro di San Moataajo Liger, de hofmeester vau Prins Vou P. die zich toenmaals ia Stuttgart ophield, eu Diego, zyn bediende. Gelijk het dikwijls gebeurt, dat slecbts eene kleiuigheid uoodig is om iemand beroemd en ia bet oog-vallend te maken, zoo geschiedde dit ook met den jongen Fröboa, die reeds gedurende een naif jaar— zoo iang hield hij zich wel in Stuttgart op alie dag op voor den hongersnood en den honger dood te redden, een hongerdood waar van de blokkade maatregelen der Geallieerden, tegenover Oostenrijk nog toegepast, de oorzaak zyn. De Gealli eerden, met Frankrijk vooraan, blijven hard in hun eischen tegenover de overwonnenen en de vrees is zeker niet ongegrond, dat, al wordt binnen kort de vrede definitief geteekend, er van toenadering voorloopig geen sprake zal syn, als ze ooit komt en de grond slag niet is gelegd voor nieuwen ver- bitterdei strijd. En in de verschillende Rijken zalf? Hoe is de toestand, om daarmee te beginneD, in Rusland Men kan alleen hopen dat eindelijk het bolsjewisme de wapens zal strijken en er op den duur wat rust zal komen, maar zal het dan niet de rust op het kerkhof wezen? zoo vragen wij, als we ons alleen maar herinneren de vreeselijke berichten omtrent de massa sterfgeval len in de groote Russische steden Hoe is het in Duitschland, waar dit jaar de eene party de andere bestookte, waar stroomen bloeds vloeiden by den verwoeden strijd om de oppermacht waar monsters of verdwaasd afschuwe lijke wreedheden bedreven, die ons deden vragen of bet eenmaal zoo machtige schitterende Rijk geheel tot den ondergang was gedoemdof het nog ooit weer gelouterd uit de ellende zou te voorschijn komen en zyn bevolking nog ooit weer met de oude energie zou trachten de vorige plaats, maar nu zonder militairisme van vroe ger in de Europeesohe Rijken in te slag van tweeën door het portaal van het kasteel in het plantsoen trad, drie maal om het meer ging en vytmaal den breeden weg op en neder wandelde. Alle schitterende equipages, schoone vrouwen, een menigte directors, raads- beeren eu officieren kwam hij voorby en niemand sloeg acht op hem, want hfj zag er uit als een zeer gewoon mensch van omstreeks 28 of 30 jaar. Sinds hij echter op eenen namiddag op den breeden weg Don Pedro had ontmoet en deze hem vriendelijk gegroet, zynen arm vertrouwelijk in den zijnen gesto ken en eenige malen, druk pratend, met hem was op en neer gewandeld, sedert dien tijd beschouwde men hem nieuwsgierig, ja zelfs met zekere achting want de trotsche Spanjaard, die anders met niemand sprak, bad hem met in het oog vallende onderscheiding behan deld. De schoons dames vonden nu, dat zyn gelaat in het geheel niet lealijk was, ja er lag zoo iets belangwekkends, bizonder aantrekkelijks op, dat men iu het eerst zoó goed niet zagde direk- tors en raadsheeren vroegen, wie die jonge man wel mocht wezen en slechts eenige officieren konden vertellen, dat hij nu en dan in „het Museum" biefstuk at, sedert een haif jaar in de kasteel straat woonde en eenen schoenen Meckelenburger bereed, die hem zeiven toebehoorde. Ze voegden nog veel er nemen En die andere Europeescha Rijken Wat hoerde men er anders dan onte vredenheid, stakingen, ellende van allerlei kanten, ontevredenheid, vooral van de zyde van hen die nu ook wel eens de macht willen hebben, zoolang door het kapitaal en wat daarmee samenhangt bezeten. En waar nog geen staking was zelfs Amerika dat naar men gewoonlyk aannam, schitterend uit den strijd was ts voor schijn getreden, kreeg er zyn deel van daar dreigde en kookte en woelde het al even erg. Ons eigen land Wy zijn goddank, we herhalen het, buiten den stryd gebleven, maar niet bniten de gevolgen van den strijd. Ontevredenheid heerscht er in alle lagen der maatschappij, die eigenlijk iu een vicieuzen cirkel blyft ronddraaienduurte, verhooging van loonen en salarissen, weer gevolgd door eischen van den anderen kant. Ën daarnaast de duizenden, die, ryk geworden door de reusachtige winsten in den oorlogstyd gemaakt, geen lust hebben daarvan afstand te doendie gaarne dat spelletje blyven voortzetten an alleen op forsche wijze kunnen genoodzaakt worden met meer normale prijzen tevreden te zjjn. Waarom zouden wij over dat euvel - beter gezegd het schandaal dat een deel der natie zich tegoed doet ten koste van het andere lang uitweiden Ieder ziet het om zich heen, ieder ondervindt het meer of minder ernstig aan den lijve. En dan de financieels nood van den by, over de voortreffelijkheid van dit paard, hoe het gebouwd was, welka kleur het had, hoe oud het was, wat het wel waard was en kwamen zoo te spreken over paarden, iets, dat wel zeer leerrijk moet geweest zijn. Den jongen Fröbea zag men echter sedert dien tyd meermalen in gezel schap van Don Pedro, en gewoonlyk ontmoette hij hem des avonds in „de Koning van Engeland", waar hij eeuigs- zins van de andare gasten verwijderd by den Senator zat en met hem sprak. Diego echter stond achter dei stoel van zynen heer en bediende beiden ijverig van Xeres en sigaren. Niemand kon eigenlijk begrypen hoe die twos heeren tezamen gekomen waren, noch welk belang hen aan eikander bond. Men giste het een ea ander, maakte stoute gevolgtrekkingen en in het eind had de jonge mau zelve den besten uitleg kunnen geven, als iemand hem er slechts naar gevraagd had. Wordt vervolgd.) Bladvulling. De gematigde passies zijn do meest duurzame. Meu komt er suei toe elkander niet meer te verdragen, wanneer men aanvangt met eikander al te zeer lief te hebben. Gustavm Le Bon.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1920 | | pagina 1