i\'o. 57. 22 October 1910. 55® Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-VIaanderen. J. C. VINK - AxeL Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdae- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 75 Cent; franco per post 87V8 Cent. Afzonderlijk® Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefoon Kr. Postbox 6. tot 5 regels 50 Cent; voor Gtroote lettere worsen naar ADVERTENTLY van 1 eiken regel meer 10 Cent. plaatsruimte berekend. AhvertentiËn worde» t+anso ingewacht, uiterlijk tot fltBsdae- m Vrijdagmiddag TWAALF nre. De dnurte. Donderdag kwam in de Tweede Kamer aan de orde de interpellatie van mr. Sannes over de levensmidde- lenveorziening en de prijsstijging. De heer Sannes stelde ia een uitvoerige rede een viertal vragen, welke door Minister Van IJsselstegn eveneens breedvoerig werden beantwoord. Kortelings komen vragen en ant woorden hierop neer le. Is de Regeering voornemens spoedig maatregelen te treffen, waar door de eerste levensbehoeften, waar onder mede te begrijpen kleeding, manufacturen, schoenen en brandstoffen tegen lagere dan de thans geldend® prijzen verkrijgbaar zullen worden gesteld AntwoordJa, met uitzondering van de kolen die door de regeering worden gedistribueerd. Voorschotten zullen beschikbaar worden gesteld voor de coöperaties. 2e. Indien gemeenten levensbehoef ten tegen verminderden prijs verkrijg baar stellen door bijslag uit de gemeentekas, is de Regeering dan bereid deze gemeenten op den voet der Distributiewet 1916 te steunen Antwoord positief ontkennend. Geen enkele regeeriug zal de rykskas zóó voor de gemeenten openstellen dat be: Rijk nog 90 pCt. der kosten zal betalen. 3e. Acht de Regeering het ter bereiking van sub. 1 genoemde doel Hiet noodzakelijk de bevoegdheid te krygen tot controle over alle particu liere ondernemingen AntwoordIk weet niet of de heer Sannes Ryks accountants wil voor alle ondernemingen. Dat kan niet. Maar als men meent, dat er ondernemingen zijn die woekerwinsten maken, dan kunnen zy onder controle worden 4e. Wanneer de door de regeering te treffen maatregelen mochten blyken het gestelde doel niet te kunnen be reiken, wil de regeering dan door een commissie, waarin de verschillende maatschappelijke belangen en sociaal politieke richtingen vertegenwoordigd zijn, een onderzoek doen instellen naar de mogelijkheid van een planmatige organisatie van bet economisch leven, alsmede naar de wyze waarop deze zou moeten plaats hebbon, teneinde zoowel een grootere productie als een goedkooper product te verkrijgen ADtwoordDe Minister heeft op zich zelf geen bezwaar tegen zulk een commissie. Socialisatie voor bepaalde bedryven is geen zaak vaii politiek. Dat de staatsmijnen in Limburg tot zoo grooten blgi i zijn gekomen, is voor hot grootste deel te danken aan de energie van den man die du als hootd der afvaasditiiug paar de arbeidscon- ferentie te Washington is vertrokken, dr. Nolens. Als spr. b.v. eens denkt aan de socialisatie van den landbouw dan zou spreker wel eens willen weien hoe dit moest geschieden. Van de regeering is niet te verwachten, dat zij een staatscommissie instelt voor dit academisch vraagstuk. Wel wil zij steun verleenen als een ©f ander wetenschappelijk instituut zulk een commissie mocht instellen. Natuurlijk ging de beantwoording dezer vragen gepaard aan een uiteen zetting van wat de regoering reeds gedaau heeft ter voorkoming van nog hoogere prijsstijging, waarvan we hier een paar bijzonderheden laten volgen. Wat de steenkool betreft zei de Minister dat op het oogenblik de kolen- positie van geen enkel land zoo gunstig is als hier, en dat dit hieraan te danken is, dat de distributie van kolen niet is opgeheven. Het bleek ook dat de Minister een Belgisch aanbod had afgeslagen, omdat er een veel te dure pry's voor gevraagd werd. Ten opzichte van de rijst erkende de Minister dat het achterat beschouwd jammer was dat hij niet in 't voorjaar rijst had gekocht. Maar het is in handelszaken altijd heel makkelijk te zeggenge hadt moeten koopen, dan zoudt ge er heel wat aan verdiend hebben. Wat zou de Kamer wel gezegd hebben als er door prijsdaling een paar millioen op was verloren Do Minister meent trouwens dat rijst hier geen eerste levensbehoeite is. De bevolking stelt meer prys op aard appelen, en bovendien er is voldoende havermout, grutten enz. Van de kieskeurigheid van het Neder- landsche publiek gewaagde de Minister o. a. ten opzichte van de schoenen. Aan de gemeente Amsterdam z®n 43.000 paar militaire schoenen gezonden, maar zij zond 17.000 paar als onverkoopbaar terug. En evenmin wenscht het Neder- landsche publiek de standaard-schoenen, men kan za niet verkoopon 25 pCt. beneden den prijs. Vroeger was er maar één soort van schoenen voor den arbeider, de vetleeren schoen, thans wil men lakneuzen enz. Ten opzichte van suiker deelde de Minister mede, dat ruim 1/i deel vaa de aanwezige voorraad uitgevoerd kon worden, waarvan spreker een uitvoer recht kou heffen, om aan het binnenland de suiker goedkooper te leveren. Hij stelde het rantsoen op 21/i ons per hoofd, terwijl bet geheele verbruik van suiker met inbegrip van limonade, jam, banket, vóór den oorlog 2,8 ons was. Wie nu meer dan 2,5 ons suiker wil hebben, kan die intusschen nog koopen. Na tal van andere bijzonderneden, waarmede de Min. zijn rede illustreerde, vroeg hij zich afWat kunnen we nu nog meer doen Een toeslag op de levensmidöeien kan hy niat aanbevelen. Als men het nu doet komt men er in lengte van dagen niet at. Toen men het in den oorlog deed, zag men den vrede te gemoet. Doet men het nu op kolen ot op levensmiddelen, dan komt men er niet af. Men doet hpt nergens behalve op brood, uitgenomen in Duitschland en Oostenrijk. Alleen Noorwegen doet het ook op haring. De toestand is toch bij ons niet zóó, dat men er toe moet overgaan. Verbindt men den toeslag aan een weistandsgrens, dat moet men die laag stellen en komt dan tot een vorm van armenzorg. Wat de overheid wél moet doen, is maatregelen nemen om de pryiop- drijving te voorkom#n. Men moet das by die winsten waar iets aan te doen valt, iagrypen. Eenige weken geleden heeft de heer Henri Hermans een vraag gedaan aan spreker, wat kan geschieden ten aan zien van plaatsetijke commissies. Spreker heeft benoemd da Duurtecom- missie en heeft deze gevraagd haar arbeid zoe snel mogelijk te verrichten en zoo spoedig mogelyk practische voorstellen te doen, welke in een wets ontwerp kunnen worden belichaamd. De voorzitter der commissie, prof. Bruins, ia met twee leden der com missie naar Londen gegaan om de werkiug der profiteering-act na te gaan. Spreker is ook zelf in Engalaud ge weest en heeft ook zijn oor te luisteren gelegd. De heeren zyn Zaterdag uit Engeland teruggekeerd spreker heeft Maandag met zijn ambtgenoot van Justitie en ambtenaren van beide Departementen met die heeren geconfe reerd, en het resultaat is, dat het wets ontwerp spoedig gereed zal zijn. En nu werd de nieuwsgierigheid gewekt. Want ofschoon het antwoord van den Minister niet den indruk gaf, dat hij in zijn betoog sterk Btond tegen over de interpellatie en men twijfelde aan zijn beleid en werkkracht, zoo was men toch belangstellend te weten, welk wetsontwerp de minister hier bedoelde. Een wetsontwerp, zeide de minister, dat zal zijn als volgt Er zal komen een centrale duurte commissie, welke zich zal laten voor lichten door plaatselijke commissies. Aan de centrale commissie zal een uitgebreide bevoegdheid worden toege kend, zooals om inzage te nemen van boekeu en contracten. Zij zal contracten volgens welke oegeoorioofde winsten worden genomen, bijv. door aan de afnemers een bepaalden prys op te leggen, waar beneden niet mag worden verkocht, kunnen annuieeren. Die centrale commissie zal verder aan den handel en aan diensten 1 epaalde prijzbn mogen voorschrijven. Het ontwerp zal met den meesten spoed naar den Raad van State werden gezonnen en spreker hoopt, dat de Kamer het spoedig zal behandelen. Maar men zal ook een beroep moeten doen op de particulieren zelf, waar mede spreker nu reeds begint. Zij moeten onderzoekeu waar zy het goedkoopst terecht kunnen zy moeten samenwerken om leveranciers die te duur ziju, te ontgaan. Op die wijze er zijn reeds symptomen van is iets te bereiken. Dit was voorzeker een belangrijke mededeeling, al is het dat de spoed, waarmede dit wetsontwerp mogo worden behandeld, tal van misbruiken niet meer kau voorkomen. Intusschen is van dezen maatregel, indien er eenige samenwerking plaats heeft, veel goeds te verwachten. Men denke echter niet, dat het leven goed kooper zal worden, zoolang de eischen die Jan en Alleman aan dat leven stellen, zoo hoog blijven. Tegelyk met de interpellatie-Sannes werd ook een interpellatie-Braat behan deld, die den prijs van 16 cent voor de boeren te laag vond. Maar tie Minister hechtte niot zooveel waarde aan de cijfers van den inter- pellant en wees op Danemarken, dat op zuivelgebied het meest mat ons land te vergelijken is, en waar de melk 31 cent per liter kost tegen 20 cent hier, de boter f 3,25 tegen 2,80 hier, en de kaas 2,94 tegen 1,80. Trouweas ook blykens andere cijfers van den Minister zyn we er hier beter aan toe dan andere landen. Hier te lande zyn de prijzen der levensbehoeften met 95 pet. gestegen, maar in Denemarken bedroeg die stijging 111 pet., in Engeland 116 pet., in Zweden 157 pet., in Zwitserland 161 pet., in Noorwegen 162 pet., in Frankryk 151 petalleen in Spanje 60 pet. Deze mededeelingen zyn van onze gezanten in het buitenland. O SpaDje na zyn we dus in Nederland nog het goedkoopste uitl Vrijdag werd het debat over de duurte voortgezet en leverden de h.h. Sannes en Braat hunne replieken. De heer Sannes was niet bevredigd door het antwoord van den minister. Hij diende een motie in om de Kamer te doen uitspreken dat het beleid en de toezeggingen des ministers niet vol doende waarborgep, dat in den komen den winter de eerste levensbehoeften lager in prijs zullen zijn dan thans het geval is. De heer Braat diende een motie in waarbij de minister wordt uitgenoodigd de regeling der melkprijzen te herzien. De heer Van Rappard meent dat de minister meer had kunnen doen om de prijzen der landbouwproducten te drukken. De heer Smeenk bestreed het sociali- satie-denkbeeld. Hij acht aanvoer van schoenen, kouseh en dergelijke door de regeering gewenscht, evenals goedkoo- pere melk voor zieken. Het beleid van deD Minister heeft niet belangrijk gefaald. De heer Colijn acht de melkprijzen voor de boeren hoog genoeg. Hij wil verbod van kaasuitvot. r tot er meer en goedkooper kaas beschikbaar komt. Da heer Van Ravesteijn bepleitte confiscatie van de grondrente. De slechte treinverbinding van Zeeland met Holland. Door het dageiijkscb bestuur van de vereeniging van handelaren in granen, zaden en peulvruchten in Zeelauc, is een adres aan den Minister van Water staat verzonden, waarin gewezen wordt op de zeer ongunstige positie, welke Zeeland inneemt iuzake het spoorweg verkeer vergeleken by het overige Nederland. Slechts eens per dag ver-

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1919 | | pagina 1