Woensdag 15 October 19111.
55®
i 1 MJ J
.,*0. oo.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Ze euwsch-Vlaan deren.
J. C. VDÏK - AxeL
Binnenland.
Allerlei.
-
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 75 Centfranco per post 871/» Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Kr. 56. - Poetbox O.
ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels §0 Cent; voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters werd«o naar
plaatsruimte berekend.
AdvertenttBn worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagmiddag TWAALF ore.
Zeven milliard voor onze West.
't Is een groot bedrag lezer. De Ver-
eenigde Staten rammelen er mee en
denken, dat wij Hollanders, die immers
zoo op bet geld gesteld beeten te zijn,
er van watertanden.
Zeven duizend maal een millioen
gulden, inderdaad, het is geen klein
kapitaaltje zegt de „Fin. Revue". Toch
blijven de politieke hooge oomes er
Siberisch bij. Zy zijn het in elkaar
draaien van nieuwe belasting-wetten
zoo gewend, dat zij bet zonde en jammer
zouden vinden, wanneer UbcIo Sam
het ons thans mogelijk maakte, eens
tien jaar heelemaal geen belasting te
betalen entoch je schulden af te
doen.
Zeker, we zouden „onze" Wast dan
kwijt zijn. Maar wat voor deugd hebben
wy de laatste jaren aan „onze" West
beleefd.
Het doet ons genoegen, dat er een
politieke partij is, die naar wij vernemen,
voor dit plan gewonnen is. Eu het
merkwaardigste is, dat dit een politieke
partij is, die niemand te weinig nationaal
bewustzijn zal durven verwijten het
is de Christelijk Historische Unie. In
haar oificieele weekblad de „Zuid-
Hollander" toch laat zij schrijven:
„Grooter knoeirommel, grooter bende
(dan in de West, Suriname inbegrepen)
is werkelijk niet te bedenken.
Wat moet Nederland daartegen doen
Geen man en geen cent er heen Wg
moeten zeggenSuriname voor de
De gevaren der aviatiek.
Roger Depagniat heeft een interessant
werk geschreven over aviatiek, waarin
hij ook een uitvoerig overzicht omtrent
haar gevaren ingelaöcht heeft, waaruit
men Dagaan kan, dat die gevaren steeds
vertmnderen.
Inll908 wareD er bij7. 5 vliegeniers,
die Vamen 1900 K.M. aflegden. Een
hunner moest zijn koene vlucht met den
dood bekonpeD.
In 1910 legden reeds 500 aviateurs
met elkander 690.000 K.M. af; het aan
tal dooden, dat aan 't einde van het jaar
te betreuren viel, beliep slechts 29.
In 1912 doorkliefden 58.000 vliegeniers
het luchtruim de afgelegde afstand be
droeg circa twintig millioen K.M. Hon
derd acht en veertig mannen vonden
daarby den dood.
Recaputileerend zien we, dat er in
1908 één slachtoffer op de de 1600 K M.
was, iD 1910 was het aantal gedaald op
éên op de 33.000 K. M. en in 1912 een
doode op 140.000 K.M.
Over de oorlogsperiode konden we
geen statistieken gepubliceerd vinden.
Maar uit het bovenstaande blijkt genoeg
zaam dat de aviatiek vooruit gaat en
en dat vliegenier Weymann's verklaring
in de »Le Tempsc, dat het weldra
moeilijker zal zijn een auto te besturen
Surinamers, of..... de beele boel ver-
koopen".
En dan vervolgt de Zuid-Hollander",
geen provinciaaltje, maar een officieel
blad van een door en door degelyke en
door en door nationale politieke partij
„Het woord dat ik den laatsten tijd
uit veler mond opvingWaarom ver
koopen we de West niet? Waarom
ontdoen we ons niet van Curasao,
Aruba, Bonaire, eilanden met een half
Nederlandsche, half Neger bevolking,
waar onzedelijkheid welig tiert, die we
toch niet behoorlijk besturen kunnen,
en waar Amerika milliarden voor geven
wil? Men zegt: 5 A 7 milliard. Als
dat gebeurde waren we ineens van
onze heele oorlogsschuld en van alle
crisislast af. Waarom niet Gedoogt
onze nationale waardigheid niet, zegt
men.
't Is misschien heel onwaardig van
me, maar ik kan het niet zien. Ik
dacht dat het verstandig was niet
verder te springen dan onze polsstok
lang is. In het gewone leven nóèmt
men dat tenminste verstandig. Waarom
zou het dan niet kunnen, niet mogen
Als we ons land er mee uit de nesten
hielpen en die verre eilanden aan een
krachtig bestuur, waarvan de leiding
dichtbij zit? Neen, ik snap het niet.
Misschien wil een ander wel eens
zeggen wat er eigenlijk tegen is".
Iets voor leegloopers.
Als ik niet meer weet wat ik begin
nen moet, schryft de Amsterdammer
dagboekschrijver in de Tel. word ik
bemiddelaar in stakingen. Dat is een
dan een vliegmachine wellicht bewaar
heid zal wordeD.
Volhouden.
Op zijn talrijke reizen bezocht de
beroemde Engelsche predikant Spurgeon
een klein dorp in Schotland. Hij betrad
het juist, toieu de school uitging, welke
vlak bij de kerk stond.
Een stuk of twaalf kleiDe joDgens
stormden in razendeu ren de schoolpoort
uit en de torendeur van de kerk in om
yliugs met man en macht aan het klok-
ketouw te hangen en zoodoende door
trekken de klokken boven in de hoogte
in beweging te brengen. Doch al hun
pogen bleef vrachteloos.
Het hoofd van de school keek glim
lachend (oe, bleef kalm tegen de deur
met de armen over elkander geslagen
leunen hij verroerde geen hand en liet
de jongens rustigjes tobben.
Nadat Spurgeon dat een paar minuten
had aangezien, werd hem meesters on
verschilligheid wel wat te machtig en
hij riep hem dan ook driftig toe
»Maar ziet dau niet, dat dit een
veel te zwaar werk is voor die jonge
kinders Waarom doet u het zelf niet
ot helpt tenminste een handje dat is
toch niet te veel gevergd zon ik meenenv.
De aangesprokene wendde zich mstig
tot den hem onbekenden predikant en
antwoordde laconiek >Geloof me, als ik
u zeg, dat dit werkje de grootste beloo-
prachtig vak. Je begint met de stakers
by je te roepen en vraagt ze hun
minimum-eiscben. Zij leggen die over.
Je kijkt ze niet aan. Daarop ontbied
je de patroons, vraagt ze han maximum-
concessies. Die kijk je evenmin aan.
Daarop laat je ze allebei tegelyk bij
je komen. Je steekt een sigaar op van
den leider der werkgevers en begint
aldus
Dit zijn dus uw maximum-conces
sies En daar wijkt u geen duimbreed
van af
Geen duimbreed zeggen de
patroons.
Voortreffelijk, zeg je.
En dit zyn nu uw mmimum-
eisehen? vraag je den stakers. En
daar staat u op als op een rots
Als op een rotsantwoorden de
arbeiders.
Schitterend, zeg je.
Dan zet je een wijs gezicht, je doet
een paar nadenkende trekken aan je
sigaar en je zegt
Daar moet ik over peinzen.
Je laat ze de deur uit en gaat op
kosten van de gezamenlijke strijdkassen
lunchen. Je luncht stevig, want het
vraagstuk is moeilyk. Je dineert ook
op kosten van de partijen. Als je dan
de oplossing van het geschil nog niet
hebt, ga je voor hun rekening naar
Flora of de Monnaie. Dan roep je ze
den volgenden dag weer bij elkaar. Je
vraagt ze opnieuw eu het blijkt, dat ze
nog altijd geen duimbreed geweken
zijn, dat ze nog altijd op een rots staan.
En zegt
Precies wat ik dacht.
ning voor mijn jongens is. Als ze goed
oppassen mogen zij de klokken luiden.
En juist omdat het zoo moeilijk gaat
bezit het actractie voor hen.«
En zich tot de knapen richtend, moe
digt hij ze aan om het niet op te geven.
Da joogens spannen zich nog meer in.
Ze trekken nog harder, al harder en
harder, totdat.... jawel plots de stilte
verbroken wordt en de klokken beginnen
te beieren, eerst langzaam, onregelmatig,
aarzelend, maar allengs komt er gang
iD en weldra klinkt het statig gebeier
plechtig door de rnimte.
Toen wendde de onderwijzar zich nog
maals tot den vreemdeling even rustig
als te voren tot hem zeggende»Ziet u,
dat ze het wel koDden. Alles kan als men
maar weet vol te houden. Dat moet de
jongens al vroeg leeren, opdat ze als
groote menschen het zich zoo onuitwisch
baar in het geheugen geprent hebben, dat
*de aanhouder winU, dat ze niets opge
ven, wat ze zich tot taak gesteld hebben.
Spurgeon reikte den onderwijzer de
haDd hem dankend voor 't lesje.
Kortzichtigheid.
Vele kortzichtigen hebben, zooais be
kend is, han kwaal te wijten aan de
schoolbanken. Dat oordeel wordt gesteund
door de resultaten van een proet door
prof. Levinsohn, ophthalmotoog te Berlijn
destijds gehouden en bevestigde dat
kortzichtigheid het gevolg is van de
En je wendt je tet de werkgevers e»
«egt
U betaalt geen cent meer maar....
Hoeraroepen die.
En tot de arbeiders zeg je
En juilie mogen weer aan het
werk gaan, maar
Hoeraroepen die.
En over een maand ot wat zal ik
wel eens wat van me laten hooren.
Jullie hebt allebei gewonnen en bier is
myn onkosten-rekeuing. Goeiendag
Hy kon ook zeggenAls ik niet
meer weet wat ik beginnen moet, ga
ik met koffieboonen leuren, smokkelen,
uit de werkloozenkas naar een Atnster-
damsche voetbalmatch en word ik
propagandist voor de S. D. A. P.
De boter dunrder.
De minister van Landbouw heeft de
navolgende maximumpryien voor boter
resp. in den groottusschen en
kleinhandel per 1 kg. in daarbij aange
geven verpakkingen vastgesteld
Bij verbakking in perkamentpapier
in hoeveelheden van 1/3 of 1/i kg. op
3.45, 3.50, ƒ3.70; in andere verpak
king of by levering in kleinere hoeveel
heden dan 10 kg. ƒ3.41, ƒ346, /3.70.
De maximum groot- en tusschenhan-
del prijzen galden met ingang van 4
October de maximum-kleinhandel pry-
zen met ingang van II October.
Onder groothandelpryzen zijn te
verstaan franco station van bestemming
spoor boot of laatste veer.
Nieuwe Kamerleden.
Na de heeren Heykoop en De Zeeuw
hun benoeming tot wethouder van
hangende houding van het hoofd. De
geleerde dwong n.l. een paar apen een
dergelyke houding als schoolkinderen
aan te nemen en dit eenige maanden
lang een paar uur daags. Het gevolg
was, dat 'n aap, wiens gezicht normaal
kon genoemd worden, na de proef
merkbaar aan kortzichtigheid leed, ter
wijl een aap, die al eenigzins met die
kwaal behept was, in veel ernstiger
graad bijziende was geworden. Nethuid
en oogspieren hadden ook danig onder
deu invloed van de kuur geleden.
Onze roeping.
't Leven is kort maar we hebben een
roeping.
Lielde te geven is heilige plicht.
Laat ons beminnen, vertroosten en
helpen.
Op onzen weg zijn tot zegen en licht.
Verzuchtingen van een zeeman.
AU ik getrouwd beD, zal ik nimmer
een wieg in mijn huis dulden. Ik onder
vind nu zelf hoe dat dat een uiensch
maakt.
Wat heeft men hier ving een schilderij
in mekaar: Een horizontale lijn; de
ruimte daarboven blauw, onder de lijn
groen en op de lijn een halve cirkel van
rood met geel, klaar is je lanschap op zee
Dat hei thnis wel eens regent, begrijp
ik, maar dat het hier op den Oceaan
regent, vind ik overdaad.