Nu. 99.
Woensdag 19 Maart 1919.
34e Jaarg.
Nieuws- en A d v e r t e ut i e b 1 a,d
voor Zeeuw sch- Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
Het Koninklijk bezoek en de bioscoop.
FEUILLETON.
Binnenland.
.Skas®)
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrij dagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 76 Cent; franco per post 871/, Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
Bureau Markt C 4.
Telefoon Sr. 56. - Postbox O.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent: voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentibn worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagmiddag TWAALF ure.
Het zal zeker tijdens het Koninklijk
bezoek nan velen niet ontgaan zijn, dat
talrijke fotografen hun best deden om
op verschillende plaatsen een mooi
kiekje te nemen van de geestdriftige
menigte, die zijn Vorstin omstuwde.
Welnu in verschillende geïllustreerde
bladen zagen we dau ook min en meer
duidelijke opnamen afgedrukt. Maar
wat we ook zagen, is een plaat in Het
Tjtvenwaarop een Goesche boer en
boerin het met elkander hebben over
de annexatie, terwijl er ondergedrukt
staat „uit Zeeuwsch-Vlaanderen". En
dit laatste nu moet ons hinderen, nl.
dat de redactie van Het Leven niet
schijnt te weten, dat de Goesche
kleederdracht metZeeuwsch-Vlaanderen
niets te maken heeft. Een geïllustreerd
blad als Het Leven, dat uitgegeven in
onze hoofdstad en door het gansc-he land
verspreid wordt, moest o. i. Zaeuwsch-
Vlaaoderen beter kennen, dan dat het
eyn lezers een verkeerde voorstelling
geeft van onze kleederdracht. Een
bewys alweer, dat te weinig Nederlan
ders het Nederlandsche Vlaanderen
kennen.
Maar ter zake. We wilden het hebben
over de bioscoop. Onder die toestellen
was er ook één, die foto's maakte voor
een bioscooponderneming. En zeker
tal er wel geen overtuigender bewys
ryn te levereu van onzen innigen
wensch om Nederlandsch te blijven,
dan door de vertoouing van deze film
beelden, waarop men de gansche
Och ja, maar Diet intiem. Hij is
een goede kerel, maar vanmorgen sehynt
het hem niet af te gaan en dan is hij
iiorsch. Maar, willen we een eindje
oploopen stelde hij voor.
Maar ik zou zoo graag de opname
tien en u zou het mij alles uitleggen
Daar komt Dog tijd genoeg voor.
We blijven hier tien dagen.... En vleiend
Kom, wie weet of ik weer 'n kansje
krijg. Hier onder al die menschen kunnen
we niet gezellig prateD.
Hij trok haar mee naar een zijstraat,
waar 't rustig was. Hier speelde hij zijn
rol meesterlijk en reciteerde de van buiten
geleerde lesjes, waarmede onbeduidende
mannen onnoozele meisjes voor zich
keten te winnen en haar do.m gelooveD
lat wat zij te hooren krijgen, werkelijk
liefde is. De middelmatige acteur had
tan zijn beetje talent juist genoeg om
len snelle verovering te maken.
Toen Mary huiswaarts snelde, tegeD
etenstijd, gonsde het in haar ooreu van
tatdige woorden en grappige gezegden
En één ding hield haar vooral bezig
Ee had den cavalier beloofd, hem dien
tvoDd weer te ontmoeten, om den hoek
'M de straat, even voorbij het mode
bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen de
Koningin ziet toewuiven en toezwaaien
tusschen door de bevlagde straten en
versierde pleinen.
In Den Haag, te Amsterdam en
Rotterdam heeft men dat reeds kunnen
zien. De film is 700 meter lang en
naar de N. R. Ct. schrijft is vermoedelijk
de Koningin wel nooit zoo „levend" op
het eerste plan „genomen" kunnen
worden als hier herhaaldelijk in allerlei
typische omgevingen.
De film heeft Hare Majesteit zoowel
in Zuid Limburg als in Staats-Vlaan
deren gevolgd en de fabriek „die
Haghe" heeft er een groot aantal
afdrukken van gemaakt. Zij bestaat
uit zeker dertig verschillende opnamen
van actualiteiten, tezamen gevormd
door een 35000 foto's. Drie copieën
gaan er nu door ons land, en twintig
gaan er de volgende week onzo grenzen
over naar Amerika, Engeland, Frankrijk,
België en onze koloniën, zoodat ver
klaarde de operateur binnen veertien
dagen zeker een millioen menschen met
eigen oogen gezien zullen hebben hoe
de bevolkingen van de door België
begeerde gewesten spontaan hun trouw
aan het vaderland en de Koningin
hebben uitgejubeld. - De filmisiunig
Nederlandsch eu vol van karakteristieke
Nederlandsche beelden, die haar voor
het buitenland des te aantrekkelijker
zullen maken. Inderdaad zal geen
referendum welsprekender kunnen zijn
dan deze naar het leven genomen
beelden van geestdriftige vaderlands
liefde.
magazijn, waar hij zijn brief had gelezen.
III.
't Was den laatsten avond dat men in
het Californische stadje vertoefde. De
voorstellingen waren afgeloopen en de
acteurs beurden hun geld, zoodat het
zilver in de zakken rammelde.
Er werd druk gespeeld en gedronken,
zoodat de hoofden verhit werden.
Waar zit Shake toch, zei één hunner
ik moet nog tien dollar van hein hebben,
die hij gister van me geleend heeft.
Van jou ook al, mij heeft hij te
pakken voor vijf.
Een paar anderen vielen bij, dat hij
hun eveneens nog moest betaleD.
Maar waar zit ie Heeft nu Diemand
hem gezien
Ja, zei er een ik zag hem aau
't station, waar ik een kennis vergezelde.
Hij kocht daar twee biljetten voor Los
Angelos.
Twee riep John.
Ja, twee, zooals ik je zeg.
En betaalde hij
Neen, ze geven tegenwoordig aan
den spoorweg crediet, spotte de ander.
Kom jongens, wat kan 't ons scheleD,
laat ons doorgaaD.
De meesteri keerden tot him kaartspel
teru£, inaar John niet!
Twee kaartjes gekocht, dacht John, en
morgen kunnen we allen met het gezel
schap meedat kostte hem geen cent.
Tegen de annexatie.
In „Tivoli" te Utrecht is eene betoo
ging gehouden, georganiseerd door het
hoofdbestuur van het Alg. Ned. Verbond,
ten bate van de ondeelbaarheid van
Nederland. De belangstelling was ont
zaglijk grootzaal en gaanderyen waren
dicht bezet. Vóór den aanvang speelde
een orkest verschillende vaderlandsche
liederen, aanvangende met „Wij willen
Holland houen". Aanwezig waren o.m.
de commissarissen der Koningin van
eenige provincies, tal van burgemeesters
en voorts vertegenwoordigers van meer
dan 800 gemeenten uit alle deelen des
lands, zoowel mannen als vrouwen.
Dr. H. J. Kiewit de Jonge, alg. voor
zitter van het hoofdbestuur van het
A. N. V., opende de betooging en legde
er den nadruk op, dat aller wensch is
een ongeschonden en ondeelbaar geheel
te blijven: een ondeelbaar Nederland
te behouden. Onder begeleiding van
het orkest zongen de aanwezigen daarop
bet eerste couplet van het „Wien
Neêrlands bloed".
Onder luid applaus van alle aanwe
zigen, werd daarop op voorstel van dr
Kiewit de Jonge besloten het volgende
telegram aan de Koningin te zenden
„Da Nederlanders uit alle provincies
des lands als vertegenwoordigers van
omstreeks 800 gemeenten, heden te
Utrecht op uitnoodiging hoofdbestuur
A. N. V. samengekomen, om te ge
tuigen van de één- en ondeelbaarheid
van Nederland, danken Uwe Majesteit
Daar zit wat achter. Hy informeerde hoe
laat de trein vertrok en berekende, dat
hy nog tijdig aan het station kon zyn,
waar hij William stellig zou ontmoeten.
Hij wilde eveneens met hem afrekenen,
al was het nu niet met dollars.
'tWas zeer donker aan het kleine
station, waar slechts een handlantaarn
aanwezig was, die straks ook door den
wisselwaehter weggenomen zou worden.
John stond alleen op het perron en ver
kende terrein. Reeds hoorde hij het
rommelen 7an den naderenden treio en
binnen enkele seconden verlichtten de
lantaarns der locomotief het geheele
perron.
Waar blijven ze nu dacht hij.
Zou 't plannetje mislukken?
De locomotief floot De lange trein
vertraagde zijn vaart, de zware rem deed
de. wielen akelig piepen. In het nu
felle licht dsr gloeiende mousteroogeD
van het ijzeren gevaarte ontwaarde John
nu twee figuren, die uit eeu hoek te
voorschijn kwamen. Langs den muur
gleden zy langzaam vooruit, als wilden
ze liever niet gezien worden. Dit was
het moment voor JohD.
Hallo Shake! riep hij joviaalga
je nu al vat) ons vandaan
Juffrouw Mary kroop achter den wijden
ja» van den acteur, die weifelend biaof
staan, niet wetend of hij antwoorden zou.
voor de liefde en trouw, waarmee zy
in moeilijke jaren ons volk als leids-
vrouwe is voorgegaan, en betuigen
hunne aanhankelijkheid en onverander
lijke trouw".
De muziek viel toen in met het
„Wilhelmus", waarvan de vergadering
met groot enthousiasme drie verzen zong.
Daarop voerden tien sprekers het
woord uit verschillende provinciën,
onder wie ds. J. N. Pattist, uit Aarden
burg voor Zeeland en mr. L. B. J. van
Oppen, burgemeester van Maastricht,
voor Limburg.
De redevoeringen der verschillende
sprekers werden natuurlijk herhaalde
lijk door levendige bewyzen van in
stemming onderbroken, en aau het einde
alle luide toegejuichtin het bizonder
was dit het geval, toen de sprekers uit
de bedreigde provincie's het woord
hadden gevoerd.
Tusschen de verschillende spreek
beurten zongen de heer Jac. Ph. Caro
en het koor van de afdeeling Utrecht
van de Nat. Ver. voor den Volkszang,
nationale liederen. De vergadering zong
meestal de tweede en derde verzen
medevooral het Limburgsche en het
Zeeuwsch-Vlaam8che volkslied werden
geestdriftig aangeheven.
Te Middelburg.
Ook de botooging te Middelburg is
volkomen geslaagd.
De Nieuwe Kerk en de Noorder
Kerk waren baideu propvol Donderdag
avond. In belde werden door de
heeren ds. Pattist eu dr. Rutten dezelfde
redevoeringen gehouden. Inde Nieuwe
John Hello vervolgde echter «pottend
Nou, ik kan me best begrijpen, dat
je naar huis verlangt. Je vrouw zal ook
blij zijn, als ze je ziet en de kleine
William liet de beide valiezen, die hij
droeg, op het perron ploffen. Het meisje
begon te huilen.
Mijn vrouw? Zeg, moet dat een
grap verbeelden? Ik heb geen vrouw,
ik heb nooit een vrouw gehad en ook
geen kleine I
Wou je mij nu wat voorliegen?
hernam John op strengen toon. Beu
je vorgeten, dat ik menigmaal bij je aan
huis kwam en je vrouw met de kleine....
Je liegt! schreeuwde Shake.
Waarom zou ik er om liegen,
iedereen weet, dat je een vrouw hebt
en een lief kind, dat naar je verlangt.
Allemaal leugensherhaalde de
ander wanhopig geloof er geen woord
an Mary 1
Mary? vroeg JohD, die deed alsof hij
niet had bemerkt, dat het meisje bij hem
was, dat iutusschen in een snikbui was
losgebarsten. Heb je nog iemand bij je?
Dan begrijp ik, datje liever niet getrouwd
bent.
Stoor je niet aan ham, liefste, zoo
wendde de vluchteling zich tot lif t, meisje
'tls een grap, een flauwe grap, ri t
moet ik bekenuen. Kom, maak nu geeu
scène
Hij vatte haar by den arm, doch zij
sloeg naar hem en week terug in 't duister.