Nu. 99. Woensdag 19 Maart 1919. 34e Jaarg. Nieuws- en A d v e r t e ut i e b 1 a,d voor Zeeuw sch- Vlaanderen. J. C. VINK - Axel. Het Koninklijk bezoek en de bioscoop. FEUILLETON. Binnenland. .Skas®) Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrij dagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 76 Cent; franco per post 871/, Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER Bureau Markt C 4. Telefoon Sr. 56. - Postbox O. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent: voor eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentibn worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag TWAALF ure. Het zal zeker tijdens het Koninklijk bezoek nan velen niet ontgaan zijn, dat talrijke fotografen hun best deden om op verschillende plaatsen een mooi kiekje te nemen van de geestdriftige menigte, die zijn Vorstin omstuwde. Welnu in verschillende geïllustreerde bladen zagen we dau ook min en meer duidelijke opnamen afgedrukt. Maar wat we ook zagen, is een plaat in Het Tjtvenwaarop een Goesche boer en boerin het met elkander hebben over de annexatie, terwijl er ondergedrukt staat „uit Zeeuwsch-Vlaanderen". En dit laatste nu moet ons hinderen, nl. dat de redactie van Het Leven niet schijnt te weten, dat de Goesche kleederdracht metZeeuwsch-Vlaanderen niets te maken heeft. Een geïllustreerd blad als Het Leven, dat uitgegeven in onze hoofdstad en door het gansc-he land verspreid wordt, moest o. i. Zaeuwsch- Vlaaoderen beter kennen, dan dat het eyn lezers een verkeerde voorstelling geeft van onze kleederdracht. Een bewys alweer, dat te weinig Nederlan ders het Nederlandsche Vlaanderen kennen. Maar ter zake. We wilden het hebben over de bioscoop. Onder die toestellen was er ook één, die foto's maakte voor een bioscooponderneming. En zeker tal er wel geen overtuigender bewys ryn te levereu van onzen innigen wensch om Nederlandsch te blijven, dan door de vertoouing van deze film beelden, waarop men de gansche Och ja, maar Diet intiem. Hij is een goede kerel, maar vanmorgen sehynt het hem niet af te gaan en dan is hij iiorsch. Maar, willen we een eindje oploopen stelde hij voor. Maar ik zou zoo graag de opname tien en u zou het mij alles uitleggen Daar komt Dog tijd genoeg voor. We blijven hier tien dagen.... En vleiend Kom, wie weet of ik weer 'n kansje krijg. Hier onder al die menschen kunnen we niet gezellig prateD. Hij trok haar mee naar een zijstraat, waar 't rustig was. Hier speelde hij zijn rol meesterlijk en reciteerde de van buiten geleerde lesjes, waarmede onbeduidende mannen onnoozele meisjes voor zich keten te winnen en haar do.m gelooveD lat wat zij te hooren krijgen, werkelijk liefde is. De middelmatige acteur had tan zijn beetje talent juist genoeg om len snelle verovering te maken. Toen Mary huiswaarts snelde, tegeD etenstijd, gonsde het in haar ooreu van tatdige woorden en grappige gezegden En één ding hield haar vooral bezig Ee had den cavalier beloofd, hem dien tvoDd weer te ontmoeten, om den hoek 'M de straat, even voorbij het mode bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen de Koningin ziet toewuiven en toezwaaien tusschen door de bevlagde straten en versierde pleinen. In Den Haag, te Amsterdam en Rotterdam heeft men dat reeds kunnen zien. De film is 700 meter lang en naar de N. R. Ct. schrijft is vermoedelijk de Koningin wel nooit zoo „levend" op het eerste plan „genomen" kunnen worden als hier herhaaldelijk in allerlei typische omgevingen. De film heeft Hare Majesteit zoowel in Zuid Limburg als in Staats-Vlaan deren gevolgd en de fabriek „die Haghe" heeft er een groot aantal afdrukken van gemaakt. Zij bestaat uit zeker dertig verschillende opnamen van actualiteiten, tezamen gevormd door een 35000 foto's. Drie copieën gaan er nu door ons land, en twintig gaan er de volgende week onzo grenzen over naar Amerika, Engeland, Frankrijk, België en onze koloniën, zoodat ver klaarde de operateur binnen veertien dagen zeker een millioen menschen met eigen oogen gezien zullen hebben hoe de bevolkingen van de door België begeerde gewesten spontaan hun trouw aan het vaderland en de Koningin hebben uitgejubeld. - De filmisiunig Nederlandsch eu vol van karakteristieke Nederlandsche beelden, die haar voor het buitenland des te aantrekkelijker zullen maken. Inderdaad zal geen referendum welsprekender kunnen zijn dan deze naar het leven genomen beelden van geestdriftige vaderlands liefde. magazijn, waar hij zijn brief had gelezen. III. 't Was den laatsten avond dat men in het Californische stadje vertoefde. De voorstellingen waren afgeloopen en de acteurs beurden hun geld, zoodat het zilver in de zakken rammelde. Er werd druk gespeeld en gedronken, zoodat de hoofden verhit werden. Waar zit Shake toch, zei één hunner ik moet nog tien dollar van hein hebben, die hij gister van me geleend heeft. Van jou ook al, mij heeft hij te pakken voor vijf. Een paar anderen vielen bij, dat hij hun eveneens nog moest betaleD. Maar waar zit ie Heeft nu Diemand hem gezien Ja, zei er een ik zag hem aau 't station, waar ik een kennis vergezelde. Hij kocht daar twee biljetten voor Los Angelos. Twee riep John. Ja, twee, zooals ik je zeg. En betaalde hij Neen, ze geven tegenwoordig aan den spoorweg crediet, spotte de ander. Kom jongens, wat kan 't ons scheleD, laat ons doorgaaD. De meesteri keerden tot him kaartspel teru£, inaar John niet! Twee kaartjes gekocht, dacht John, en morgen kunnen we allen met het gezel schap meedat kostte hem geen cent. Tegen de annexatie. In „Tivoli" te Utrecht is eene betoo ging gehouden, georganiseerd door het hoofdbestuur van het Alg. Ned. Verbond, ten bate van de ondeelbaarheid van Nederland. De belangstelling was ont zaglijk grootzaal en gaanderyen waren dicht bezet. Vóór den aanvang speelde een orkest verschillende vaderlandsche liederen, aanvangende met „Wij willen Holland houen". Aanwezig waren o.m. de commissarissen der Koningin van eenige provincies, tal van burgemeesters en voorts vertegenwoordigers van meer dan 800 gemeenten uit alle deelen des lands, zoowel mannen als vrouwen. Dr. H. J. Kiewit de Jonge, alg. voor zitter van het hoofdbestuur van het A. N. V., opende de betooging en legde er den nadruk op, dat aller wensch is een ongeschonden en ondeelbaar geheel te blijven: een ondeelbaar Nederland te behouden. Onder begeleiding van het orkest zongen de aanwezigen daarop bet eerste couplet van het „Wien Neêrlands bloed". Onder luid applaus van alle aanwe zigen, werd daarop op voorstel van dr Kiewit de Jonge besloten het volgende telegram aan de Koningin te zenden „Da Nederlanders uit alle provincies des lands als vertegenwoordigers van omstreeks 800 gemeenten, heden te Utrecht op uitnoodiging hoofdbestuur A. N. V. samengekomen, om te ge tuigen van de één- en ondeelbaarheid van Nederland, danken Uwe Majesteit Daar zit wat achter. Hy informeerde hoe laat de trein vertrok en berekende, dat hy nog tijdig aan het station kon zyn, waar hij William stellig zou ontmoeten. Hij wilde eveneens met hem afrekenen, al was het nu niet met dollars. 'tWas zeer donker aan het kleine station, waar slechts een handlantaarn aanwezig was, die straks ook door den wisselwaehter weggenomen zou worden. John stond alleen op het perron en ver kende terrein. Reeds hoorde hij het rommelen 7an den naderenden treio en binnen enkele seconden verlichtten de lantaarns der locomotief het geheele perron. Waar blijven ze nu dacht hij. Zou 't plannetje mislukken? De locomotief floot De lange trein vertraagde zijn vaart, de zware rem deed de. wielen akelig piepen. In het nu felle licht dsr gloeiende mousteroogeD van het ijzeren gevaarte ontwaarde John nu twee figuren, die uit eeu hoek te voorschijn kwamen. Langs den muur gleden zy langzaam vooruit, als wilden ze liever niet gezien worden. Dit was het moment voor JohD. Hallo Shake! riep hij joviaalga je nu al vat) ons vandaan Juffrouw Mary kroop achter den wijden ja» van den acteur, die weifelend biaof staan, niet wetend of hij antwoorden zou. voor de liefde en trouw, waarmee zy in moeilijke jaren ons volk als leids- vrouwe is voorgegaan, en betuigen hunne aanhankelijkheid en onverander lijke trouw". De muziek viel toen in met het „Wilhelmus", waarvan de vergadering met groot enthousiasme drie verzen zong. Daarop voerden tien sprekers het woord uit verschillende provinciën, onder wie ds. J. N. Pattist, uit Aarden burg voor Zeeland en mr. L. B. J. van Oppen, burgemeester van Maastricht, voor Limburg. De redevoeringen der verschillende sprekers werden natuurlijk herhaalde lijk door levendige bewyzen van in stemming onderbroken, en aau het einde alle luide toegejuichtin het bizonder was dit het geval, toen de sprekers uit de bedreigde provincie's het woord hadden gevoerd. Tusschen de verschillende spreek beurten zongen de heer Jac. Ph. Caro en het koor van de afdeeling Utrecht van de Nat. Ver. voor den Volkszang, nationale liederen. De vergadering zong meestal de tweede en derde verzen medevooral het Limburgsche en het Zeeuwsch-Vlaam8che volkslied werden geestdriftig aangeheven. Te Middelburg. Ook de botooging te Middelburg is volkomen geslaagd. De Nieuwe Kerk en de Noorder Kerk waren baideu propvol Donderdag avond. In belde werden door de heeren ds. Pattist eu dr. Rutten dezelfde redevoeringen gehouden. Inde Nieuwe John Hello vervolgde echter «pottend Nou, ik kan me best begrijpen, dat je naar huis verlangt. Je vrouw zal ook blij zijn, als ze je ziet en de kleine William liet de beide valiezen, die hij droeg, op het perron ploffen. Het meisje begon te huilen. Mijn vrouw? Zeg, moet dat een grap verbeelden? Ik heb geen vrouw, ik heb nooit een vrouw gehad en ook geen kleine I Wou je mij nu wat voorliegen? hernam John op strengen toon. Beu je vorgeten, dat ik menigmaal bij je aan huis kwam en je vrouw met de kleine.... Je liegt! schreeuwde Shake. Waarom zou ik er om liegen, iedereen weet, dat je een vrouw hebt en een lief kind, dat naar je verlangt. Allemaal leugensherhaalde de ander wanhopig geloof er geen woord an Mary 1 Mary? vroeg JohD, die deed alsof hij niet had bemerkt, dat het meisje bij hem was, dat iutusschen in een snikbui was losgebarsten. Heb je nog iemand bij je? Dan begrijp ik, datje liever niet getrouwd bent. Stoor je niet aan ham, liefste, zoo wendde de vluchteling zich tot lif t, meisje 'tls een grap, een flauwe grap, ri t moet ik bekenuen. Kom, maak nu geeu scène Hij vatte haar by den arm, doch zij sloeg naar hem en week terug in 't duister.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1919 | | pagina 1