No. 9.
Zaterdag i Mei 1918.
34® efaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
J. C. VINK - Axel.
Aan de vrouwen van Nederland.
ld<
FEUILLETON.
lm
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 60 Centfranco per post 70 Cent.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKERUITGEVER
Bureau Weststr. D 11.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 50 Cent; voor
eiken regel meer 10 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en VrQdagmiddag TWAALF ure.
17.
17.
i Onderteekend door het dagelij ksch
bestuur van het Vrouwencomité voor
.de Distributie" ontvingen we het volgend
schrijven gericht aan de vrouwen van
^Nederland.
1 Bij Koninklijk Besluit van !9 Maart
"1918 is ingesteld een .Vrouwencomité
jvoor de Distributie", hetwelk tot taak
zal hebben, om zich, gebruik makende
van de gegevens der verschillende
fdistributiebureaux, een overzicht te
verschaffen van de beschikbare voor
baden levensbehoeften en om aan de
hand daarvan de Nederlandsche huis
vrouwen zoo volledig mogelijk in te
lichten en bij haar telkens, wanneer
(At noodig blykt, een doelmatige aan
wending en een zuinig verbruik der
fverschillende artikelen te bevorderen.
Aan dit vrouwencomité is toegevoegd
een .Bureau van Advies" vertegen
woordigend den .Bond van Leeraressen
bij het Huishoudonderwijs".
Nadat het voorloopig comité, op
audiëntie is geweest bij den Minister
op 22 November 1917 en maanden lang
er voor heeft gewerkt, heeft nu eindelijk
een vertegenwoordiging van vrouwen
medezeggingscbap gekeregen bij de
distributie.
Het Comité voelt, dat het een zware
taak en groote verantwoordelijkheid op
zich heeft genomen.
Zijn werk zal alleen dan vruchtbaar
zijn, als het kan rekenen op den steun,
daadwerkelijk op moreel, van alle vrou
wen in het geheele land.
Het stelt zich voor, in iedere provincie
een provinciale hoofdcommissie in te
stellen, die zooveel mogelijk sub-comité's
onder zich krijgt. Aan elk provinciaal
comité wordt een lid van het hoofd-
comité toegevoegd, die aau de sub-com
missies alle mogelijke inlichtingen ver
strekt, en zoo noodig met het provinciaal
comité vergadert.
Het werk zal veel en velerlei zijn.
Aan de hand van de gegevens op de
Rijks-distributiebureaux moet worden
nagegaan of hetgeen in iedere gemeente
gedistribueerd wordt in overeenstem-
'ming is met wat de Minister officieel
aankondigt, dat in een periode van 4
weken verstrekt kan worden.
Kan van het hoog noodige voor
voeding of kleeding geen voldoende
hoeveelheid gegeven worden dan zal
het Bureau van Advies inlichtingen
verstrekken, hoe op de meest practische
wyze zulk een artikel aangevuld of
door een ander vervangen kau worden.
Het Comité is overtuigd, dat nu de
vrouwen medezeggingschap hebben bij
de distributie, de verstrekte quanta
weer in overeenstemming gebracht zul
lën worden met de behoefte, en als er
weinig van iets is dit weinige practischer
verdeeld zal worden.
Er zal gestreefd worden naar samen
werking met de autoriteitan, ook met
de militaire. Getracht moet worden
overeenstemming te brengen tusscheu
het rantsoen der militairen en dat der
burgerij. Vrouwenhulp en vrouwen
controle moeten maken dat onze jongens
krijgen wat officieel heet, dat hun ver
strekt wordt en dat hun voedsel zoo
ks:
OF
NEDERLAND IN 1795.
te.i
I nm.f
nm.l
trek
10.281
jden J
om fl
Maar ook even als eene ster, wier
glans nog zoo even onze aandacht boei
de, doch door het wentelen op de baan
welke ze heeft af te leggen, voor ons
onzichtbaar wordt, had ook Odegunda
I de stad verlaten, om op het land in de
I afgezonderde levenswijs van haar vader
Lte deelen.
Deze, die zich baron Vilroi noemde,
bewoonde sedert drie jaren een oud slot
hetwelk hij van een verarmden Gelder-
schen edelman had gekochtdit kasteel
lag op een lfiein uur afstand van Nij
megen, in een eenzaam oord, een vierde
van een uur ter rechterzijde van de
I Graafsche baan. Slechts zelden
I verliet de baron, die naar zijne taal te
I oordeelen, een Fianschman moest zijn,
I zijne woning. Met edelen uit den
I omtrek had hij geen omgang en dezen,
I de ongezelligheid van den vreemdeling
kennende, deden geen moeite, om met
hem in aanra'king te komen zij iftem
hem een zonderling, die in niets behagen
schepte dan in eenzame wandelingen
door de eiken lanen_ welke zich in de
nabijheid van zijn slot bevonden, of over
de uitgestrekte heide welke ten noorden
aaD zijn erf paalde. Enkelen uit den
adel hadden medelijden met hem, dewijl
zij geloofden, dat hij een dier ongeluk
kige Fransche edellieden was, die bij
het uitbarsten der omwenteling, om hun
leven te redden, haddeu moeten vluch
ten. Was dit het geval, dan had bij echter
een geluk boven velen zijner lotgeaooten
die arm en verlaten in vreemde landen
ronddoolden, terwijl hij een groot deel
van zijn eigendom moest gered hebben
te oordeelen naar de ombekrompen
wijze waarop hij leefde.
Om zijne dochter scheen hij zich even
weinig te bèkommereD als om alle an
dere leden van zijn geslacht.
De eenige meDsch, met wien hij op
een vertrouwelijken voet leefde, was een
bruiokleurig man, of liever mannetje,
want Diemand, die. nog geen vier voet
lengte heeft, zoo mager is, dat hij de
snijkamer schijnt ootloopen te zijn, met
het eene oogc scheel ziet en slechts èén
arm heeft, kau men bezwaarlijk met
den naam vau man vereeren. 't Moest
echter zijn, dat in dit wanstaltig lichaam
waaraan niets daD de toog, die hij met
eene verwonderlijke snelheid wist te
roeren, goed scheen, eene ziel woonde,
die de gebreken van zijn uiterlijken
mensch vergoedde, want het eene oog,
hetwelk hij tot zijnen dienst had, tee
kende een ongemeene levendigheid
slimheid en list. De geheele huishou
smakelijk mogelijk wordt toebereid.
Vrouwen van Nederland, daadwerke
lijk is uwe hulp noodzakelijk, omdat
voor al dit werk veel arbeidskracht ver-
eischt wordt. Vervult dus uwen burger
plicht en geeft u op of om plaatselijke
comité's te 'helpen vormen, of om er
lid van te worden.
Maar ook op uwen moreelen steun
moet gerekend kunnen worden
Laat toch tot u doordringen, het kan
niet genoeg herhaald, het besef, dat er
zuinig moet worden omgegaan met wat
er is en het zoo practisch mogelijk moet
worden toegepast.
Huisvrouwen en dienstboden, het is
een misdaad, nu veeleischend, roekeloos
ot verkwistend te zijn
Tegenover het geheele volk zijt gij
verplicht, de grootst mogelijke zuinig
heid te betrachten.
Wat ge noodeloos verloren doet gaan.
ontsteelt ge uwen medeburger
De regeering dringt aan op het zoo
productief mogelijk maken van den
bodem. Dit is mannenwerk, en mannen
zorg. Maar op u vrouwen rust de ver
plichting, uw mau of broeder, of zoon
te overtuigen, dat in de gegeven om
standigheden niet alleen de zorg voor
eigen gezin, maar die voor het geheele
Nederlafidsche volk een gebiedende
eisch is. Wendt uwen invloed aan, dat
hun stieven worde, niet zooveel moge
lijk te verdienen, maar al geeft het een
matige winst, zooveel mogelijk te ver
bouwen van wat ons volk voor onder
voeding behoedt. En dan de producten
van landbouw, veeteelt en nijverheid
voor het eigen volk beschikbaar stellen
tegen matigen, zoo laag mogelijken prijs.
Niets ga de grens over, wat niet strikt
noodig is voor ons internationaal ruil
verkeer.
Vrouweu van Nederland, vervult ge
ook in deze uw burgerplicht, dan helpt
ge onze volkskracht, wellicht zelfs onze
zelstandigheid als natie bewaren, en
verhoedt ge, dat uwe kinderen hun
levenswerk beginnen in een desolaten
boedel
Toont dat ge den ernst der tijden
beseft.
Weest dankbaar, dat ge niet een
Kenau Hasselaar behoeft te zyn, om
uw vaderland te dienen, maar toont
dan ook die dankbaarheid door zedelij
ken moed 1
Wij weten dat de opofferingen der
volksklasse en van een middenstand*
groot zijn.
Vrouwen uit alle rangen der maat
schappij, helpt ons, eeu regeling tot
stand te brengen, die onnoodige ont
beringen doet vermijden.
Geeft uwe werkkracht ten bate uwer
medeburgers, opdat nog gered worde,
wat te redden valt en verbetering worde
aangebracht, waar dit eenigszins moge
lijk is.
Voor inlichtingen wende men zich tot
het secretariaat van het „Vrouwencomité
voor de Distributie", Heereugracht 627,
telefoon Centrum 963.
H.M. de Koningin heeft Woensdag
ochtend ten Paleize Noordeinde in ge
hoor oytvangen een deputatie uit het
by Kou. Besluit d.d. 19 Maart 1918
ingesteide „Vrouwencomité voor de
ding, zoowel als de bezittingen van den
baron, werden door dezen kleinen en
door alle dienstboden gevreesden persoon
bestuurd. Even als een geest, scheen
hij op hetzelfde oogenblik overal te zijn,
want terwijl de bottelier hem in de
keuken waande, stond hij op den trap
van den wijnkelder, en wanneer de
tuinman hem in de keuken geloofde,
telde hij de perziken. Met den baron
stond hij op een zoo vertrouwelijken
voet dat men hem voor een broeder
voor 't minst een boezemvriend kou hou
den, waut hij vergezelde dezen op zijne
wandelingen, sprak hem met het ge
meenzame tu aan of hield lange gesprek
ken met hem in zijn geheim kabinet.
Voor slechts eene persoon scheen
Monsieur Léon, zoo als hij zich liet
noemen, eene soort van eerbied te koes
teren, welke schier meer afgeperst werd,
door den onwederstaanbaren invloed van
vrouwelijke schoonheid, dan door gevoel
van minderheid. Deze persoon was
Odegunda, de eenige dochter, ten minste
men hield haar daarvoor, van den baron.
Monsieur Léon groette haar immer met
de hoffelijkheid van een Frauschman,
welke men voor de onderdanigheid van
een dienaar had kunnen houden, indien
de h'ouding van Monsieur Léon niet had
aangeduid, dat hel slechts een gedwon
gen beleefdheid was, die hij, om welke
redenen dan ook, zich getroostte. Ode
gunda, van hare zijde, behandelde den
alvermogenden dienaar met zichtbare
verachtiog eu zoo zij zich van tijd tot
tijd vernederde om bij deze of gene ge
legenheid denzelfden vriendelijken en
gemeeuzamen toon van den ouden edel
man aan te nemen, dan scheen dit meer
een door vrees of dwang afgeperst blijk
van vriendschap dan het uitvloeisel van
vrijen wil of van genegenheid.
Geene maagd genoot, in het schoonste
tijdperk van haar leven, het leven min
der dan Odegundahet land, waarin zij
zich thans bevond, moest veel verschil
len van dat, hetwelk zij haar vaderland
noemde, want er giog geen dag voorbij,
op welken zij geen vergelijking maakte
tusscheu de eenvoudige natuurtooneelen
welke zij in deze streken vond, en de
romantische schoonheden van dat. het
welk zij verlaten had dan wierp zij
een droevigen blik op de dorre heide ot
het vlakke koren veld, beschouwde met
lustelooze onverschilligheid de al te re
gelmatige lanen van eiken of beukeboo-
men, en maakte baar niet minder
ontevredene kamenier Julia opmerk
zaam op het groote onderscheid, hetwelk
er bestond tusschen de eenvormigheid
van dit effen land en de indrukwekkende
natuurtooneelen, welke, zij op hareu ge
boortegrond met zooveel bewondering
en genot had aanschouwd.
In zulke oogenblikken was de scboone
maagd met de heele wereld ontevreden.
Wordt vercolgd).