No. 85.
32e «laarg.
T
Woensdag 31 Januari 1W17
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 60 Cent; franco per post 70 Cent.
Voor België 80 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
tot 4 regels 25 Centvoor
Groote letters worden naar
AüVERTENTIEN van 1
eiken regel meer 5 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag EEN ure
a.
litingen
Lijks:
ot 12,15,
Neuzen
sns later
ater dan
gemist.
igr-
3,45 7,00
1,15 7,30
3,45 8,30
3,58 8,18
te.
m. 6.30
8.05
8.30
8.48
8,— uur.
de boot
trek van
de oorlog.
Gedurende de afgeloopen week is de
landacht wederom meer gevestigd ge-
torden op diplomatieke gedachtewisse
lingen dan wel op gebeurtenissen te
velde. Een gelukkig verschijnsel, want
let scheen wel, alsof na het laatste,
reinig toeschietelijke betoog der Em
teute-leiders, de vredesgedachte geheet
nar den achtergrond dreigde te treden.
Gestreden, op eenigszins belangrijke
schaal, wordt er nog op eten Russiscben
rechtervleugel (ten Westen en Zuid
Vesten van Riga) en voorts aan de
Sereth. De bedoelingen, die aan die
Russische actie ten groudslag liggen,
lijn nog duister. Dat de Russen zich
lebben vergist indien zij hadden ver-
aeend aldaar een zwak gedeelte van
tiet Duitscbe front aan te treffen, blij Kt
fel daaruit, dat op den 24steu de
Duitschers ter weerszijden vau de Aa,
oyer een frontbreedte van 10 K.M.
tegenaanvallen hebben kunnen uitvoe
ren en over genoemde breedte vijande-
ijke stellingen hebben vermeesterd.
Aan de Sereth linie is de strijd in de
laatste weken belangrijk in hevigheid
afgenomenmen zal zich herinneren,
dat in het laatste der hieraan voorat-
geeane week de Russen aan de Sereth
en in 't bijzonder langs het zuidelijk
gedeelte, hun verdedigende houding
hadden prijsgegeven en enkele puDten
hadden heroverd. Dat offensief is even
wel niet verder voortgezet; de Len-
tralen hebben daarentegen hun tegen
stander in het bruggehoofd Pundem
nog meer opgesloten. Een poging der
Bulgaren om den Zuidelijken Donau
arm' (de St. George) nabij Tulcea te
overschrijden is niet geslaagd d. w.z.
wel is de noordelijke oever bereikt
doch het detachement is door toege
schoten Russische krachten weder terug
geslagen waarbij uit den aard der zaak
yeel gevangenen zijn gemaakt.
Wat* de diplomatieke gedachten wisse
ling aangaat, is de afgeloopen week
door de toespraak van den Amerikaau-
achen president tot den Senaat, een
tijdsbestek van verhoogde beteekenis
geworden. Het is duidelijk dat deze
staatsman het ook na het antwoord dt i
Entente nog niet geheel onmogelijk acht
dat hij tot bevordering der toenadering
zal kunnen bijdragen. Heeft hij zich
de vorige maal rechtstreeks tot de oor
logvoerenden gericht thans richt hij
zich met zijn denkbeelden tot den
Senaat. Practisch is het resultaat het
zelfde zijn gedachten worden toch door
officieele personen besproken.
Alleen staat hij nu niet bloot aan
officieele terugwijzing van zijn pogingen.
Het grootste gedeelte van Wilsons
betoog is wederom gewijd aan het denk
beeld van „volkerenverbond", «gelijk
gerechtigde natiën", international t
rechtspraak", enz. om te komen tot het
ontstaan van den z.g. „duurzameu
vrede, een begrip, waarmede nimmer
zoo is gesold als juist in deze laatste
jaren van atgrijselijken strijd. Voorts
stelt Wilson rast, dat de kans op de
vorming van dat Verbond der Volkeren
grooter zal zijn, naarmate ontstemming
bij en baat tusschen die natiën geringer
zal zijn, m. a. w. wanneer er thans
wordt vrede gesloten tusschen gelijken,
dan zullen de voorwaarden om tot het
mooie doel te geraken gunstiger zijn-
Men vóelt het, hiermede richt de Presi
dent zich weer tot de Entente-Staten,
die nog steeds vasthouden aan de over
winningsgedachte, uiet tot bereiking van
een politiek doel, omschreven in hun
Antwoord tot de Arnerikaaasche nota,
maar eigenlijk alleen om Duitschland
en Duitschland alleen te bestraftea voor
bet bedreven kwaad.
Vreemd is bet, dat aau de zijde der
Entente door leidende staatslieden wordt
betoogd, dat zij het met de denkbeelden
van Wilson geneei eens ziju en gaarne
met kracht tot de verwezenlijking daar
van willen bijdragen doch eerst na de
z.g. afstraffing van Duitschland. In die
verzekeringen schuilt eveawel alreeds
een twijfel aan de mogelijkheid vau de
verwezenlijking der wereldvredesidee.
Immers het voortzetten van den krijg
dient om Duitschlaud te doen voelen,
boe misdadig het heeft gehandeld met
Q0t naar de meeaing der Entente
Staten in den oorlog doen storten
van bijna geheel Europa eu om bet
daarvau voorgoed te genezen. Gelooft
men eveuwelaan bet Volkerenverbond,
dan is dit vanzelf uitgesloten, immers
dan zou Duitscblaud tegeu de regelen
van bet Verbond zondigen. Dat door
de Entente Staten en in 't bijzonder
door Engeland de voorkeur wordt ge
geven aan voortzetting van den strijd
is 't bewijs, dat zij aan eerstbedoelde
oplossing niet gelooven, of dat én be
straffing èn het onmogelijk maken van
het opnieuw verbreken van den vrede
door Duitschland, slechts phrases zijn
om het eigenlijke doel te verdoukere-
I manen, dat wellicht op economisch
terrein is gelegen. Avp.
Marcelle Semmer, een Pransch meisje
van 21 jaar, is draagster van het Fran
sche oorlogskruis en van het Kruis van
bet Legioen van eer. Marcelle is een
wees, haar vader was Elzasser, die er
na '70 de voorkeur aau gegeven heeft
in Frankrijk te wonen. Vóór den oorlog
woonde zij te Frisevervolgens kwam
zij zich te Eclusier vestigen, iu het
Somme departement, waar zij familie
bad. Te Eclusier begon in Juli, naar
men zich heriuneren zal, het offensiet
in Picardië. Na den slag aan de Marne
bleef Marcelle iu haar dorp, waar ze
al haar zorg wijdde aan oude menschen
eu aan soldaten. Zelfs onder een bom
bardement, dat zijn weerga niet beeit,
bleef Marcelle tot 1915 te Eclusier.
Toen stemde zij er in toe, uitgeput als
zij was, om te Parijs te komen, waar
zij opgeleid werd voor verpleegster.
Vau het heldhaftige gedrag van Mar
celle Semmer neeft de ou l miuister
Klotz Zondag iu de Sorbonue, waar
Marcelle gehuldigd is, o.m bet volgende
verteld.
Op het oogenblik van den inval, na
Cuarleroi, trachtten de Frauscheu de
Duitschers aan de Somme tegen te
houden. Daar hun aantal niet voldoende
was, trokken de Frauscheu terug over
de rivier en het kanaal, onmiddellijk
door de Duitschers achtervolgd. Mar
celle Semmer, die met de inwoner» van
het dorp de Fransche troepen volgde,
had de tegenwoordigheid van geest om,
toen de Fransche soldaten het kanaal
over waren, de brug van de sluis open
te zetten, ten einde de Duitschers te
beletten aan den overkant te komen.
Den sleutel wierp zij weg in het kanaal.
Zij deed dit onder het geweervuur van
de Duitschers, die op de Fransche
troepen en op haar vuurden. Twee
Frauschen, die te zwaar gekwetst waren
en niet intijds de brug over hadden
kunnen komen, werden voor baar oogen
j door den vijaud afgemaakt. Een Ouitsch
legerkorps is aldus tot den volgenden
ocbteud opgehouden en de Franschen
kregen tijd om verder te trekken. Zoo
bleven de Duitschers eenige dagen
meester van de streekzij namen eenige
bewoaers als gijselaars en lieten de
anderen vrijwel met rust, die zich in
een oniergrondsche schuilplaats verbor
gen hielden. Niemand dorst daaruit te
voorsenija te komen, miuder uit vrees
voor de Guitschers dan voor het bom
bardement, dat maar niet ophield.
Alleen Mircelle Semmer ging dage
lijks op levensmiddelen uit opdat haar
lotgenooceu, in het bijzonder de kinderen
niet van hoagar zouden omkomen. Zij
Kreeg gelegenheid om tal vau Fransche
soldaten, die te zwaar gewond waren
om de troepen te volgen, op te nemen.
Zestien heeft zij er in burgerkleeren
laten ontsnappen aan een zeventienden
die achter een boschje verborgen zat
en gedurende acbt-en veertig uur uiet
weg 'kou komen, bracht zij in het geheim
eten. Ten slotte werd zij bij dien soldaat
door de Duitschers ontdekt en door den
commandant ter dood veroordeeld. Zij
oekeude zestien Fransche soldaten ge
holpen te hebben om te ontsnappen en
zoide voor den dood ntet bang te zijn.
Reeds stond zij voor het pelotou dat
baar moest neerschieten, toen de Duit
schers de vlucht namen voor het bom
bardement, welks Drojectielen het dorp
overstroomden. Marcelle keerde naar
de ondergrondsche schuilplaats terug.
Korten tijd later hernamen de Fran
schen Eclusier. Bij het dorp Frise
maakt de Somme een groote bocht en
vormt tusschen dit dorp en Eclusier
een soort vijver, waardoor er tusscheu
de beide legers geen eigenlijke schei
dingslijn bestond. Soms maakte het
Inmiddels hadden alle burgers de
streek verlaten. Marcelle bleef om een
arme oude, verlamde vrouw van meer
dan 90 jaar op te passen. En gedurende
vijftien maanden bleef Z6 haar zorg
verleenen aan de Fransche solda:en,
wier voorzienigheid en afgod zij werd.
Zij werd zelf lichtgekwetst toen zij een
der Fransche soldaten hulp verleende.
Gedurende deze periode van aanhouden
de beschieting, den Ion December 1914,
reikte generaal Baret aan Marcelle het
kruis van- het Legioen van eer uit.
Den volgenden zomer kwam het oor
logskruis erbij. Tegen het einde vau
1915 werd de sector door Engelschen
bezet, wier generaal vóór de troepen,
openlijk hulde bracht aan de .groote
FranQaise". Om haar hun eerbied te
toonen, was het de manschappen ver
boden'tot Ma celle het woord te richten
tenzij zij het eerst tot hen sprak.
Waunper zij voorbijkwam moesten de
water het gebied tusschen de beide'
legers nog moeilijker aan te wijzen.
Eens toen Marcelle tot gids had willen
dienen voor een afdeeling Fransche
infanterie, viel zij iu het dorp Frise de
Duitscheis in handen. Zij werd in de
Kerk opgesloten met het vooruitzicht
doodgeschoten te worden. Maar het
toeval beschermde haar nogmaals. Ean
granaat sloeg iu de kerk op manshoogte
boven den grond. Marcelle wist door
bet gat te ontsnappen en in de dichtst
bijzijude Fransche loopgraat te komen.
Tweemaal bad de Frausche artillerie
Marcelle het leven gered.
soldaten in de houding gaan staan. Ook
liet de Eageiscbe generaal haar ter eere
een concert geven. N. E. crt.
In Duitsche berichten is reeds mel
ding gemaakt van een brand en ont
ploffing te Dresden.
Volgens Havas, leest men nu daarover
in een brief, die bij een Duitschen ge
wonde gevonden is en vau 30 December
1.1. gedagteekend was, het volgende
Hebt gij reeds gehoord, dat het arse
naal te Dresden in d 3 lucht is gevlogen
Het moet verschrikkelijk geweest zijn;
onwillekeurig dacht men aan het trom
melvuur aau de Somme. Er zijn een
duizendtal vrouwen en jonge meisjes
gedood. Men houdt de zaak echter
absoluut geheim. Niemand kan dan
ook een spoorwegkaartje naar Dresden
krijgen, dringende gevallen uitgezon
derd. Alia ruiten, tot op een afstand
van 18 K.M., zijn gesprongen. Wanneer
fiet vuur de depots bereikt, zal geheel
Dresden in de lucht vliegen. Dag en
nacht hakt men de boomen in het bosch
van Radebaul neer, om uitbreiding van
den brand te voorkomen. De brand,
die Vrijdag om 11.30 uur begon, woedt
nog steeds voort.
Hospitalen, vol zwaar gewonden, zijn
reeds in de lucht gevlogen.
Da Times verneemt uit Parijs Sedert
het begin van dit jaar neemt dj acti
viteit aan het Westelijk front toe. Een
tijdlang bleet deze activiteit tot de
Eagelschen beperkt, maar in de laatste
dagen zandt ook de vijand patrouilles
uit om op de heele linie overvallen op
de loopgraven aan onze zijde te doen.
Sedert fiet is gaan vriezen en het weer
helder is geworden, is die activiteit
toegenomen. De patrouiileondernemin-
gen vau den vijand ziju voornamelijk
op drie punten gericht.
Meermalen heeft hij, na het gebruike
lijke bombardement getracht de Fran
sche linie bij Lassiguy binnen te dringen.
Lassigny ligt teu Westen van Noyon,
op het gedeelte van het front, dat het
dichtst bij Parijs is.
In den Elzas heeft ook zulke werk-
zaamUeid plaats. Da bekende Hart-
mannswellerKopt verschijnt weer inde
leger berichten.
lL.
,AKE.