No. 85. 32e «laarg. T Woensdag 31 Januari 1W17 Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMAX, Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 60 Cent; franco per post 70 Cent. Voor België 80 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. tot 4 regels 25 Centvoor Groote letters worden naar AüVERTENTIEN van 1 eiken regel meer 5 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag EEN ure a. litingen Lijks: ot 12,15, Neuzen sns later ater dan gemist. igr- 3,45 7,00 1,15 7,30 3,45 8,30 3,58 8,18 te. m. 6.30 8.05 8.30 8.48 8,— uur. de boot trek van de oorlog. Gedurende de afgeloopen week is de landacht wederom meer gevestigd ge- torden op diplomatieke gedachtewisse lingen dan wel op gebeurtenissen te velde. Een gelukkig verschijnsel, want let scheen wel, alsof na het laatste, reinig toeschietelijke betoog der Em teute-leiders, de vredesgedachte geheet nar den achtergrond dreigde te treden. Gestreden, op eenigszins belangrijke schaal, wordt er nog op eten Russiscben rechtervleugel (ten Westen en Zuid Vesten van Riga) en voorts aan de Sereth. De bedoelingen, die aan die Russische actie ten groudslag liggen, lijn nog duister. Dat de Russen zich lebben vergist indien zij hadden ver- aeend aldaar een zwak gedeelte van tiet Duitscbe front aan te treffen, blij Kt fel daaruit, dat op den 24steu de Duitschers ter weerszijden vau de Aa, oyer een frontbreedte van 10 K.M. tegenaanvallen hebben kunnen uitvoe ren en over genoemde breedte vijande- ijke stellingen hebben vermeesterd. Aan de Sereth linie is de strijd in de laatste weken belangrijk in hevigheid afgenomenmen zal zich herinneren, dat in het laatste der hieraan voorat- geeane week de Russen aan de Sereth en in 't bijzonder langs het zuidelijk gedeelte, hun verdedigende houding hadden prijsgegeven en enkele puDten hadden heroverd. Dat offensief is even wel niet verder voortgezet; de Len- tralen hebben daarentegen hun tegen stander in het bruggehoofd Pundem nog meer opgesloten. Een poging der Bulgaren om den Zuidelijken Donau arm' (de St. George) nabij Tulcea te overschrijden is niet geslaagd d. w.z. wel is de noordelijke oever bereikt doch het detachement is door toege schoten Russische krachten weder terug geslagen waarbij uit den aard der zaak yeel gevangenen zijn gemaakt. Wat* de diplomatieke gedachten wisse ling aangaat, is de afgeloopen week door de toespraak van den Amerikaau- achen president tot den Senaat, een tijdsbestek van verhoogde beteekenis geworden. Het is duidelijk dat deze staatsman het ook na het antwoord dt i Entente nog niet geheel onmogelijk acht dat hij tot bevordering der toenadering zal kunnen bijdragen. Heeft hij zich de vorige maal rechtstreeks tot de oor logvoerenden gericht thans richt hij zich met zijn denkbeelden tot den Senaat. Practisch is het resultaat het zelfde zijn gedachten worden toch door officieele personen besproken. Alleen staat hij nu niet bloot aan officieele terugwijzing van zijn pogingen. Het grootste gedeelte van Wilsons betoog is wederom gewijd aan het denk beeld van „volkerenverbond", «gelijk gerechtigde natiën", international t rechtspraak", enz. om te komen tot het ontstaan van den z.g. „duurzameu vrede, een begrip, waarmede nimmer zoo is gesold als juist in deze laatste jaren van atgrijselijken strijd. Voorts stelt Wilson rast, dat de kans op de vorming van dat Verbond der Volkeren grooter zal zijn, naarmate ontstemming bij en baat tusschen die natiën geringer zal zijn, m. a. w. wanneer er thans wordt vrede gesloten tusschen gelijken, dan zullen de voorwaarden om tot het mooie doel te geraken gunstiger zijn- Men vóelt het, hiermede richt de Presi dent zich weer tot de Entente-Staten, die nog steeds vasthouden aan de over winningsgedachte, uiet tot bereiking van een politiek doel, omschreven in hun Antwoord tot de Arnerikaaasche nota, maar eigenlijk alleen om Duitschland en Duitschland alleen te bestraftea voor bet bedreven kwaad. Vreemd is bet, dat aau de zijde der Entente door leidende staatslieden wordt betoogd, dat zij het met de denkbeelden van Wilson geneei eens ziju en gaarne met kracht tot de verwezenlijking daar van willen bijdragen doch eerst na de z.g. afstraffing van Duitschland. In die verzekeringen schuilt eveawel alreeds een twijfel aan de mogelijkheid vau de verwezenlijking der wereldvredesidee. Immers het voortzetten van den krijg dient om Duitschlaud te doen voelen, boe misdadig het heeft gehandeld met Q0t naar de meeaing der Entente Staten in den oorlog doen storten van bijna geheel Europa eu om bet daarvau voorgoed te genezen. Gelooft men eveuwelaan bet Volkerenverbond, dan is dit vanzelf uitgesloten, immers dan zou Duitscblaud tegeu de regelen van bet Verbond zondigen. Dat door de Entente Staten en in 't bijzonder door Engeland de voorkeur wordt ge geven aan voortzetting van den strijd is 't bewijs, dat zij aan eerstbedoelde oplossing niet gelooven, of dat én be straffing èn het onmogelijk maken van het opnieuw verbreken van den vrede door Duitschland, slechts phrases zijn om het eigenlijke doel te verdoukere- I manen, dat wellicht op economisch terrein is gelegen. Avp. Marcelle Semmer, een Pransch meisje van 21 jaar, is draagster van het Fran sche oorlogskruis en van het Kruis van bet Legioen van eer. Marcelle is een wees, haar vader was Elzasser, die er na '70 de voorkeur aau gegeven heeft in Frankrijk te wonen. Vóór den oorlog woonde zij te Frisevervolgens kwam zij zich te Eclusier vestigen, iu het Somme departement, waar zij familie bad. Te Eclusier begon in Juli, naar men zich heriuneren zal, het offensiet in Picardië. Na den slag aan de Marne bleef Marcelle iu haar dorp, waar ze al haar zorg wijdde aan oude menschen eu aan soldaten. Zelfs onder een bom bardement, dat zijn weerga niet beeit, bleef Marcelle tot 1915 te Eclusier. Toen stemde zij er in toe, uitgeput als zij was, om te Parijs te komen, waar zij opgeleid werd voor verpleegster. Vau het heldhaftige gedrag van Mar celle Semmer neeft de ou l miuister Klotz Zondag iu de Sorbonue, waar Marcelle gehuldigd is, o.m bet volgende verteld. Op het oogenblik van den inval, na Cuarleroi, trachtten de Frauscheu de Duitschers aan de Somme tegen te houden. Daar hun aantal niet voldoende was, trokken de Frauscheu terug over de rivier en het kanaal, onmiddellijk door de Duitschers achtervolgd. Mar celle Semmer, die met de inwoner» van het dorp de Fransche troepen volgde, had de tegenwoordigheid van geest om, toen de Fransche soldaten het kanaal over waren, de brug van de sluis open te zetten, ten einde de Duitschers te beletten aan den overkant te komen. Den sleutel wierp zij weg in het kanaal. Zij deed dit onder het geweervuur van de Duitschers, die op de Fransche troepen en op haar vuurden. Twee Frauschen, die te zwaar gekwetst waren en niet intijds de brug over hadden kunnen komen, werden voor baar oogen j door den vijaud afgemaakt. Een Ouitsch legerkorps is aldus tot den volgenden ocbteud opgehouden en de Franschen kregen tijd om verder te trekken. Zoo bleven de Duitschers eenige dagen meester van de streekzij namen eenige bewoaers als gijselaars en lieten de anderen vrijwel met rust, die zich in een oniergrondsche schuilplaats verbor gen hielden. Niemand dorst daaruit te voorsenija te komen, miuder uit vrees voor de Guitschers dan voor het bom bardement, dat maar niet ophield. Alleen Mircelle Semmer ging dage lijks op levensmiddelen uit opdat haar lotgenooceu, in het bijzonder de kinderen niet van hoagar zouden omkomen. Zij Kreeg gelegenheid om tal vau Fransche soldaten, die te zwaar gewond waren om de troepen te volgen, op te nemen. Zestien heeft zij er in burgerkleeren laten ontsnappen aan een zeventienden die achter een boschje verborgen zat en gedurende acbt-en veertig uur uiet weg 'kou komen, bracht zij in het geheim eten. Ten slotte werd zij bij dien soldaat door de Duitschers ontdekt en door den commandant ter dood veroordeeld. Zij oekeude zestien Fransche soldaten ge holpen te hebben om te ontsnappen en zoide voor den dood ntet bang te zijn. Reeds stond zij voor het pelotou dat baar moest neerschieten, toen de Duit schers de vlucht namen voor het bom bardement, welks Drojectielen het dorp overstroomden. Marcelle keerde naar de ondergrondsche schuilplaats terug. Korten tijd later hernamen de Fran schen Eclusier. Bij het dorp Frise maakt de Somme een groote bocht en vormt tusschen dit dorp en Eclusier een soort vijver, waardoor er tusscheu de beide legers geen eigenlijke schei dingslijn bestond. Soms maakte het Inmiddels hadden alle burgers de streek verlaten. Marcelle bleef om een arme oude, verlamde vrouw van meer dan 90 jaar op te passen. En gedurende vijftien maanden bleef Z6 haar zorg verleenen aan de Fransche solda:en, wier voorzienigheid en afgod zij werd. Zij werd zelf lichtgekwetst toen zij een der Fransche soldaten hulp verleende. Gedurende deze periode van aanhouden de beschieting, den Ion December 1914, reikte generaal Baret aan Marcelle het kruis van- het Legioen van eer uit. Den volgenden zomer kwam het oor logskruis erbij. Tegen het einde vau 1915 werd de sector door Engelschen bezet, wier generaal vóór de troepen, openlijk hulde bracht aan de .groote FranQaise". Om haar hun eerbied te toonen, was het de manschappen ver boden'tot Ma celle het woord te richten tenzij zij het eerst tot hen sprak. Waunper zij voorbijkwam moesten de water het gebied tusschen de beide' legers nog moeilijker aan te wijzen. Eens toen Marcelle tot gids had willen dienen voor een afdeeling Fransche infanterie, viel zij iu het dorp Frise de Duitscheis in handen. Zij werd in de Kerk opgesloten met het vooruitzicht doodgeschoten te worden. Maar het toeval beschermde haar nogmaals. Ean granaat sloeg iu de kerk op manshoogte boven den grond. Marcelle wist door bet gat te ontsnappen en in de dichtst bijzijude Fransche loopgraat te komen. Tweemaal bad de Frausche artillerie Marcelle het leven gered. soldaten in de houding gaan staan. Ook liet de Eageiscbe generaal haar ter eere een concert geven. N. E. crt. In Duitsche berichten is reeds mel ding gemaakt van een brand en ont ploffing te Dresden. Volgens Havas, leest men nu daarover in een brief, die bij een Duitschen ge wonde gevonden is en vau 30 December 1.1. gedagteekend was, het volgende Hebt gij reeds gehoord, dat het arse naal te Dresden in d 3 lucht is gevlogen Het moet verschrikkelijk geweest zijn; onwillekeurig dacht men aan het trom melvuur aau de Somme. Er zijn een duizendtal vrouwen en jonge meisjes gedood. Men houdt de zaak echter absoluut geheim. Niemand kan dan ook een spoorwegkaartje naar Dresden krijgen, dringende gevallen uitgezon derd. Alia ruiten, tot op een afstand van 18 K.M., zijn gesprongen. Wanneer fiet vuur de depots bereikt, zal geheel Dresden in de lucht vliegen. Dag en nacht hakt men de boomen in het bosch van Radebaul neer, om uitbreiding van den brand te voorkomen. De brand, die Vrijdag om 11.30 uur begon, woedt nog steeds voort. Hospitalen, vol zwaar gewonden, zijn reeds in de lucht gevlogen. Da Times verneemt uit Parijs Sedert het begin van dit jaar neemt dj acti viteit aan het Westelijk front toe. Een tijdlang bleet deze activiteit tot de Eagelschen beperkt, maar in de laatste dagen zandt ook de vijand patrouilles uit om op de heele linie overvallen op de loopgraven aan onze zijde te doen. Sedert fiet is gaan vriezen en het weer helder is geworden, is die activiteit toegenomen. De patrouiileondernemin- gen vau den vijand ziju voornamelijk op drie punten gericht. Meermalen heeft hij, na het gebruike lijke bombardement getracht de Fran sche linie bij Lassiguy binnen te dringen. Lassigny ligt teu Westen van Noyon, op het gedeelte van het front, dat het dichtst bij Parijs is. In den Elzas heeft ook zulke werk- zaamUeid plaats. Da bekende Hart- mannswellerKopt verschijnt weer inde leger berichten. lL. ,AKE.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1917 | | pagina 1