Linnen (Drol)
Hotel Centraal"
voor Schorten.
„Groninger
Brandwaarborg Maatschappij".
Axel. Firma P. H. Yeenhuizen.
Bekendmakingen.
Advertentien.
Nog steeds voorradig:
Openbare Verkooping.
Voor den Inmaak!
- Bij het zwemmen in de Berkel
nabij Zutphen zijn Zaterdag de land
weersergeant H. 'Bos, uit Veendam en
Loos uit Groningen verdronken. Bos
was gehuwd.
Zaterdag is te Lobith een woon
huis afgebrand. Van den inboedel kon
bijna niets gered worden. Oorzaak on
bekend verzekering dekt de schade.
Hoe een oppasser zijn officier redde.
- Een officier, die in den strijd bij de
Somme gewond werd, gaf een vertegen
woordiger van de „Times" een verhaal
van zijne lotgevallen.
Deze officier ging met zijn oppasser
en twee man door een kuil, waar eens
een huis had gestaan, toen alle vier
gewond werden door een uiteenbars-
tencle granaat en neervielen, korteu
tijd daarna sprongen vier gasgranaten
om hen heen en de verstikkende gassen
kwamen langzaam neerrollen in de
verdiepte ruimte. Twee der mannen
waren slechts licht gewond en zochten
de nu betrekkelijk grootere veiligheid
boven den grond.
,Ik probeerde te bewegen", zeide de
officier, „maar de granaat had mij
tamelijk ernstig in de rechterdij ge
troffen en bovendien voelde ik alle
krachten mij ontzinken, toen ik het
gas inademde. Het was alsof ik tegen
eeh chloroform-verdooving worstelde en
het laatste dat ik mij herinner was een
gevoel, dat slaap en stilte het best
waren. Ik zou dan ook in slaap ge
vallen en in enkele minuten dood ge
weest zijn.
Ge kunt u niet voorstellen, hoe 1k
was, toen ik weder tot bewustzijn kwam.
Ik zat stevig vast tusschen de takken
van een boompje, op den hoogst gelegen
grond in den omtrek 'en op den grond
onder mij lag mijn oppasser, bewusteloos
ea bloedende uit verschillende vleesch-
wouden in zijn armen en schouders
veroorzaakt door dezelfde shrapnell die
ons allen getroffen had.
Dat kleine kereltje had mij 300 M.
ver gedragen, over een terrein dat
bijna onbegaanbaai was, terwijl een
kogelregen om ons heen vloog en hijzelf
bloedde uit een half dozijn wonden.
Men had hem gezegd, om als er gassen
gebruikt werden en zoo hoog mogelijk
gelegen terrein op te zoeken, en mij
daarom in dien boom geheschen. Hoe
bij het klaar gespeeld had, was mij
onbegrijpelijk, want ik moet bijna twee
maal zoo zwaar zijn als hij en hij is
maar een klein kereltje, ofschoon zijn
hart zoo groot is, heel wat grooter dan
dat van den gemiddelden rpensch.
Hij maakt het nu gelukkig goed
Geen van zijn wonden was ernstig
alleen scherven. Hij had ook wel in
Frankrijk verpleegd kunnen worden,
maar ik heb er on gestaan, dat hij mee
zou gaan naar Engeland en nu i^ hij
hier op het schip. Ik wil als wij beter
zijn, met hem naar zijn gezin gaan en
dan wil ik ook zijn vroegeren patroon
opzoeken, om hem te vertellen wat
voor soort man J is.
Toen de oorlog uitbrak heeft hij een
betrekking opgegeven, waarin bij 3,10
per week verdiende en heeft reeds in
Augustus 1914 vrij willig dienst genomen.
Hij is een getrouwd man en vader van
drie kinderen.
Wij zijn in Mei 1915 naar Frankrijk
gegaan en J. is maar eenmaal met
verlof naar huis geweest. Dien ge-
heelen tijd is hij bij mij in de loop
graven geweest en daarbij meestal in
de gevechtslinie. Hij kon nooit vooruit
weten, wanneer, hij zijn volgendeu
maaltijd kon verwachten e^i hij heeft
ook niet te veel slaap gekregen, want
ik ben in den regel den geheelen nacht
in de loopgraven in de weer en dikwijls
ook buiten de borstweringen om het
oog te houdeu op het doorsnijden van
draadversperringen enz. en hij ging
overal met mij mee.
Al dien tijd hing dus ook zijn leven
aan een zijden draad en hij heeft de
laatste 14 maanden bij elkander niet
zooveel rust gehad als een gewoon
mensch in ec-n dag krijgt. Juist voor
den stoot zou hij weder met verlof zijn
gegaan, en hij werd nog op hetjaatste
oogenblik aan het station teruggeroepen.
Maar nooit heeft hij een enkele klacht
geuitof het twee uur in den middag
of twee uur 's nachts was, altijd was
hij dezelfde flinke, opgewekte, gewillige
soldaat en iemand zelfs, die op zijn rug
oogen had.
Ik wilde wel, dat u de meuschen in
Engeland eens vertelde van zulke pien-
schen als J. er een is. Ik verzeker u,
dat er in het nieuwe legér massa's van
die soort zijn. Hij begreep niet eens,
wat ik eigenlijk wilde, toen ik hem
dankte voor wat hij voor mij gedaan
had en toen ik hem om zijn gedrag
prees. Ik verzeker u op mijn woord,
dat hij niet begreep waar ik heen wildé
en zelfs half overtuigd is, dat ik hem
een standje wilde maken of een loopje
met hem nemen. Hij had alleen maar
zijn werk gedaan.
Hij moet natuurlijk zijn plicht doen.
Zoo vat bij het op en al zijn kameraden
eveneens. En als je dan bedenkt, dat
geen van allen twee jaar geleden iets
wist van soldaat zijn en oorlogvoeren,
dan heb je zoo'n paar dingen om over
na te denken 1" Avp.
De correspondent te Weenen van
de N. R. crt. schrijft:
Er wordt sinds eenige jaren geklaagd
over de slechter wordende qualiteit van
de Edammer kaas. Sinds den oorlog
is dit nog veel erger geworden en vele
menschen hebbeD mij reeds gezegd dat
zij na den oorlog die kaas niet meer
willen hebben. Uit eigen ervaring weet
ik hoeveel slechter ze geworden is in
de laatste jaren, zoodat ik reeds gedacht
heb aan namaaksels uit Oostenrijk. De
Goudsche kaas, die hier vroeger onbe
kend was, is veel beter, veel meer
gezocht. Ik maak er daarom den handel
opmerkzaam op, dat als hij de markt
niet wil bederven hij betere Edammer
kaas moet sturen.
Van slechte kaas weten we anders
hier in Axel ook mee te praten.
Hetty Green.
Men sphrijft uit New-York, aan de
N. R. crt.
>Van de dooden niets, of goede, maar
dat is niet altijd gemakkelijk. Wat b.v.
te vertellen van de onlangs overleden
mevr. Hetty Green, naar men zegt de
rijkste vrouw ter wereld. Geld en kapi
taal had zij in overvloed. Haar bezit
aan onroerende goederen in New York
en elders beloopt ongeveer 10,000,000
pd. st. haar industrieele en mijn waarden
bedragen tusschen 40,000,000 pd. st. en
60,000,000 pd. st. haar spoorweg-, bank
en andere fondsen hebben een waaide
van tusschen 15,000,000 pd. st. en
25,000,000 pd. st. de waarde harer boer
derijen en petroleum-eigendommen wordt
op 10,000,000 pd. st. geschat, terwijl zij
op hypotheek in New York alleen reeds
van 30,000,000 pd. st. tot 40,000,000 pd.
st, heeft uitstaan. Men ziet dus, het
ontbrak haar niet aan het »aardsche slijk»,
doch zij leefde dan ook uitsluitend voor
de vermeerdering van haar vermogen,
en voor niets anders. Hoe, twee dollars
in de plaats van één dollar te verkrijgen
scheen haar eenig levensdoel te wezen,
en hieraan offerde zij heel wat levens
vreugde eu levensgemak op, die een
persoon van haar rijkdom, zich zonder
eenig verlies van schatten, had kunnen
en had mogen veroorloven. Zij was een
predikster van spaarzaamheid en gunde
haar medemenschen een lekker maal,
goede biefstuk met?aardappelen, niet. Dat
beschouwde zij nu eenmaal als roekelooze
verkwisting.
Zij was bijna wat men een klaploopster
zoude noemen. Aan belastingbetaling
had zij een broertje dood, en voor een
tijd woonde zij op een schamele huur
woning in Hoboken, aan de overzijde van
de Hudson rivier, d. w. z. in den staat
New Jersey, om zekere belastingheffing
in den staat New York te ontgaan. Of
schoon in New York bijna al den tijd
wonend en haar kapitaal beheerend, had
zij haar domicilie ergens in den staat
Vermont, waar de fiscus minder streng
optreedt. Eens bezocht zij een zekere
financieele firma in New-York en vroeg
om het hoofd dér zaak te «preken. Toen
haar dit werd toegestaan, deelde zij hem
mede, dat zij had gehoord dat zijn firma
een belangrijk bedrag op deposito in een
bepaalde bank had uitstaan, waar ook
zij geld had geplaatst. Zij vroeg nu het
hoofd der firma om bij het bestuur van
die bank een protest wegens roekelooze
verspilling in te dienen, omdat die bank
bezig was een ouden, uitgeloopen, houten
vloer in het bankgebouw op te nemen
en er een tegelvloer voor in de plaats
te stellen. En een bank bestuurder deelde
mij onlangs mede, dat zij hem eens bijna
een uur lang bezig had gehouden om
hem uit te leggen hoe zij Oom Sam op
een goeden dag voor een tweecents
postzegel had opgelicht. Zij vond dat
zulk een kunststuk, dat zij dien bankbe-
stuurder er bijna een uur over volzanikte.
Geen wonder dan ook dat toen zij dien
man voorstelde haar kantoor in zijn bank
op te slaan, hij voor die eer bedankte.
Zoo ingekankerd was de schrielheid van
Hetty Green, dat zij op haar ziekbed van
geen verpleging door gediplomeerde ver
pleegsters wilde weten. »Die eten te
veel, was haar oordeel. Haar zoon besloot
dan ook deze verpleegsters als costuum
naaisters die ten minste iets produ-
ceeren te verkleeden, en ze in die
kleedij zijn moeder op te laten passen.
Advokaten kon Hetty Green niet uit
staan, en daar was wel iets voor te
zeggen. Immers de advokatenstand in
dit land praktiseert over het algemeen
op een wijze, welke geen liefde kan
inboezemen. Doch Hetty Green scheen
te gelooven dat elke advokaat het op
haar duitep had vooizien en zij schold
hen in hun gezicht uit voor al wat leelijk
was. Natuurlijk waren de gevoelens der
advokaten jegens haar al evenmin vrien
delijk.
En nu is deze rijkdom vergarende
sluwe vrouw dood, en neemt in haar graf
niets van haar schatten mede, terwijl hij
die haar gralschritt lezen zal, ongetwijfeld
een trek van medelijden op het gelaat
zal vertoonen.
Telegrafisch Weerbericht
van het Kon. Ned. Meteorol. Instituut
te De Bilt (bij Utrecht).
Verwachting tot den avond van
Woensdag 2 Augustus
Zwakke tot matige veranderlijke wind
later uit Westelijke richtingen. Nevelig
tot halfbewolkt. Droog weer, behoudens
geringe kans op onweer. Warm.
De BURGEMEESTER van
AXEL, maakt bekend, dat
iugevolge aanschrijving van Zijne Ex
cellentie den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel zal worden over
gegaan tot aankoop van alle in deze
gemeente verbouwde tarwe, gerst
en haver met uitzondering van voor
eigen behoeften uoodige zaaikoreu.
De volgende prijzen zullen worden
besteed
TARWE per 100 K.G. f15 by een
naturagewicht tot en met 75 K.G.
per H.L., daarboven f 15,25.
GERST f 14 per 100 K.G.
HAVER f13 per 100 K.G., alles mits
goede kwaliteit en met de gebrui
kelijke korting te leveren daar,
waar zulks door de Provinciale
Bhoodcommissic wordt verlangd.
Vervoer naar andere gemeenten is
ten strengste verboden.
Axel, 31 Juli 1916.
De Burgemeester voornoemd,
L. J. DEN HOLLANDER.
De BURGEMEESTER van
Axel maakt bekend, dat de
lyst van maximumprijzen van levens
middelen over Augustus ter secretarie
ter inzage ligt.
Axel, 1 Augustus 1916.
De Burgemeester,
L. J. DEN HOLLANDER.
figMC». De BURGEMEESTER van
Axel brengt hiermede nog
maals onder de aandacht de bepalingen
van de verordening van Z. E. den Com
mandant van Zeeland van 15 Juli 1916
waarbij o. a. is bepaald, dat houders
van duiven verplicht zijn binnen
14 dagen na het in werking treden dier
verordening aangitte te doen bij den
Burgemeester, met opgave van het
aantal der duiven en de plaats of
plaatsen, waar zij worden gehouden,
alsmede van het aantal der hokken.
Axel, 1 Augustus 1916.
De Burgemeester van Axel,
L. J. DEN HOLLANDER.
Zuiver blauw
Axel. JOZ. DE FEIJTER Pz.
Verzekerd kapitaal 73 millioen gld.
Waarborg kapitaal y, millioen gld.
DirecteurMr. P. DIELEMAN
te Middelburg.
Zeer lage premiën, (onderlinge of vaste).
Vertegenwoordiger: de heer J. J.
DE FEIJTER Kz., in assurantiën en
hypotheken, Axel-Nieuwstkaat.
De Notaris J. A. Dregmans te Axel,
zal ten verzoeke van den Heer P. J.
VISSER, hotelhouder te Ter Neuzen, in
na te melden hötel, op Donderdag
24 Augustus 1916, des namiddags
2 ure, verkoopen
KOOP I.
Het in volle bedrijf en met uitstekend
succes gedreven wordend
(met vergunning door de Kroon
verleend), staande aan de Markt
te Ter Neuzen, kadastraal bekend
sectie L no. 85 groot 4 are 53
centiaren, benevens het recht van
erfpacht tot 31 Dec. 1989 op 19
centiaren Stoep.
KOOP II.
De gunstig, nabij het Hötel ge
legen GARAGE en STALLING
kadaster sectie L no. 99 groot 79
cèntiaren.
KOOP III.
Een perceel, zeer gunstig ge
legen, BOUWGROND aan den
Provincialen Weg Neuzen—Axel,
kadaster sectie M no. 325 groot
11 aren 35 centiaren ot 76 Roeden.
Aanvaarden bij de betaling zijnde 3
maanden na toewijzing.
33
