No. 38.
Woensdag 18 Augustus 19IS
31 3
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zee u w s c h - 'V1 a a n d eren.
II
F. DIELEMAN,
axel.
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
ADVERTENT1EN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken reg9l meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
In de Lokal-Anzeiger vertelt een
officier, die de operatie meemaakte,
van den overtocht van het leger van
Woyrsch over den Weichsel op 29 Juli.
Met groote, geforceerde marschen bij
dag en nacht onder stroomenden regen,
werd het leger beneden Iwangorod
vooruitgebracht. De vijand had daarvan
geen flauw vermoeden. Plotseling, den
29aten Juli, sag hij het Pruisische leger
tegenover zich. Den middag van den
288ten Juli moesten alle officieren van
ons bataljon bij den bataljonscomman
dant bijeenkomen. Wij kregen het
volgende bevel
„Om halftwee overtocht over den
Weichsel, op tien plaatsen. Onze bri
gade zijn drie plaatsen aangewezen
De inhoud van de patronenwagen mee
nemen. Ook drie „ijzeren porties de
man. Ook die voor de veldkeuken.
Verder alle groote schanswerktuigen.
De overtocht moet zooveel mogelijk
zonder schieten, zooveel mogelijk zonder
strijd plaats vinden. De vaart naar de
overzijde vindt plaats in groote pontons,
door Oostenrijksche pontonniers geroeid,
ieder op 16 man berekend. In de
pontons moet het gewicht gelijkmatig
verdeeld worden. Tijdens de vaart
mag niet van plaats geruild worden.
Het ransel afleggen, opdat men niet
zinkt als men soms in het water valt.
Geen licht, niet rooken. Het ontsche
pingspunt vrij maken. Daar een brugge-
hoofd aanleggen."
Ik reed op patroelje de 15 kilometer
vooruit naar den Weichsel, om den weg
te verkennen. Wij troffen eindelooze
Oostenrijksche pontonscolonnes aan, de
pontons handig met stroo bedekt. De
paarden, die de zware pontons trokken,
moesten meestal een halve meter diep
door den modder. Maar het ging vooruit
Eindelijk kwamen wij aan den Weichsel
oever. Eenige infanteriekogels vlogen
ons over het hoofd. Oostenrijksche
cavaleriepatroelje hielden den oever
bezet. Op den terugtocht hingen we
stroowisschen als herkeuningsleeken
aan kruisen en boomen langs den weg.
Wij moesten zooveel mogelijk vrij veld
voor de infanterie opzoeken. De troepen
kwamen ons reeds tegen. Om midder
nacht stond de brigade reeds bij F.
achter den hoogen Weichseldijk. De
mannen konden een uurtje rust nemen
Om één uur werd aan den dijk op
gemarcheerd. Om halt twee bevel tot
inscheping. Onze brigade had ongeveer
50 pontons. Het moest dus in groepen
gaan. De manschappen die achter
bleven trokken de pontons in den
Weichsel. Snel waren ze vol en nu
ging het er op los. De Oostenrijksche
pioniers roeiden als bezetenen. Een
prachtig gezicht. De maan staat, helder
aan den hemel. Een groot Duitsch
zoeklicht zoekt van terzijde de overzijde
van den Weichsel at. Onze artillerie
overstelpte de overzijde met granaten
en granaatkartetsen, die huivering
wekkend en prachtig tegelijk daar op
bliksemend ontploften. De pontons
gleden als groote muizen steeds verder.
Wij hielden den adem in.
Plotseling, het was of ons bloed ver
stijfde, beginnen de Russen met geweren
te schieten. De Oostenrijker» roeien
met alle macht. Ondanks eenige ver
liezen gaat het voor waarts. Er moesten
nog ongeveer 800 meter worden afge
legd. Het water schijnt niet meer diep.
Tot aan de borst waden wij erdoor heen.
De pontons keeren terug om anderen
te halen. Snel door het water, en nu
begint het. Wij schieten lichtkogels af
om do, anderen te laten merken dat
wij erover heen zijn.
Barrevoets, uit den slaap opgeschrikt,
liggen de Russen in hun dekkingen.
Wij erop af, ondanks het geweervuur.
Een van onze kapiteins valt naast mij
en nog menige dappere man erbij.
Met de kolven erop los, roepen onze
landweermannen. Met een hoera slaan
zij erop in, de bajonetten doen hun
werk. Wij schieten achter de vluch
tenden aan. Het is een verschrikkelijk
handgemeen. Mouwen worden zelfs
afgescheurd. De Russen werpen ons
handgranaten en een brandende massa
tegemoet. Zij wijken echter. In het
dorp Kobylnitza, vlak aan den Weichsel,
zit de troep. VooruitOnze artillerie
doet haar werk. Het dorp brandt. De
Russen vluchten. Zij liggen bij hon
derden dood. Ook een Japansche luite
nant kolonel in Japansche uniform.
Later vonden wij ook een weinig
Japansche munitie. Eindelijk is het
bruggehoofd gereed. Een korte pauze
en dan gaat het weer verder. Het
bruggehoofd moet uitgebreid worden,
15 uren wordt gevochten. Den vol
genden nacht doen de Russen ver
geetsche tegenaanvallen. Onze artillerie,
machinegeweren en infanterie werpen
hen met groote verliezen steeds weer
terug N. R. Crt
Zal Japan toch troepen naar Europa
zenden Die vraag wordt door den
Parijschen correspondent van de Dépê
che de Toulouse bevestigend beant
woord. Hij verzekert dat het bondge
nootschap tusschen Rusland en Japan
binnenkort een uitgemaakte zaak zal
zijn en dat daaruit interventie*van Japan
op het oostélijke front zal voortvloeien
Rusland zal zich voor dezen steun
offers moeten getroosten zoo zullen zijn
invloed in China en zijn handel en
economische expansie in het verre
oosten er stellig door verminderen
De Belgische minister van Staat
Vanderveliie heeft onlangs een bezoek
gebracht aan Soissons en Atrecht. Over
laatstgenoemde plaats schrijft hij in de
Petii Parisien
„Atrecht is een toonbeeld van ellende.
De" kathedraal ligt bijna geheel in de
straat, waar het puin den weg verspert
Menige voorgevel is door een enkele
granaat tot stof gereduceerd of vertoont
gaten die er door granaatscherven in
geslagen zijn. Het stadhuis, een juweel
van bouwkunst, heeft betreurenswaar
dige schade opgeloopen. In tal van
straten is niet één huis meer intact.
Vóór den oorlog had Atrecht 26,000
inwoners. Thans herbergt het nog
slechts 1200 huisbewaarders en enkele
trouwe werklieden, verder een paar
huiseigenaren en kleine winkeliers, die
door niets van hun winkels waren weg
te krijgen. Eiken dag wordt de plaats
gebombardeerd. Zoodra de eerste gra
naat inslaat, kruipen de menschen in
hun kelder; en in de meeste gevallen
wonen zij daar aldoor.
De Fransche en de Duitsche loopgra
ven zijn nog geen 30 meter van elkaar
verwijderd. Men moet échter niet
meenen dat de soldaten die zóó dicht
bij elkaar liggen, voortdurend op elkaar
schieten of met handgranaten gooien.
Op sommige oogenblikken werpen zij
couranten, tot zachte bundels gevouwen
met een steen en tabak erin, naar
elkaar toe. Toen ik hier was, zagen
de Franschen een houd naar zich toe
komen met het volgende briefje
„Laat a. u. b. aan korporaal X. weten,
dat het zijn vrouw .en kinderen, die
in Lens (achter de Duitsche linie)
wonen, heel goed gaat en dat zij hem
hun beste wenschen'zenden."
N. R. Crt.
Stanley Washburn, oorlogscorrespon
dent van de Times bij het Russische
leger in Polen, raamt de verliezen der
Duitschers in de compagne, die met de
inneming van Warschau is geëindigd,
op „Diet ver van het millioen".
Dezelfde oorlogscorrespondent heeft
een onderhoud gehad met de officieren
van den staf van den Russischen gene
raal Iwanof, die een der legers bij de
grens van Galicië commandeert. Deze
officieren vertelden den persman het
volgende: Rusland met zijn lang front
kon niet onmiddellijk overal sterk zijn.
Zijn spoorwegstelsel en zijn industrieele
organisatie waren in geen enkel opzicht
te vergelijken met die van de Duitschers
wier plotselinge concentratie onweer
staanbaar wa». Bijna van den aanvang
af zagen de Russen in dat zij zouden
moeten terugtrekken. De hoop was
gekoesterd dat de Duitschers hun meer
derheid in ammunitie en sterkte niet
voorbij de San zouden kunnen hand
haven. Eu werkelijk waren er een
paar dagen van verslapping, waarbij
de Russen óp enkele puuteu voordeelen
behaalden. Daarom begon opnieuw de
toestroomiug van (Duitsche) ammunitie,
en van dien tijd af werd volkomen goed
beseft dat de Grodek linie en Lemberg
enkel zouden worden gehouden bij
wijze van achterhoedegevechten, om
den opmarsch der Duitschers te ver
tragen en hun zoo groot mogelijke ver
liezen toe te brengen met zoo weinig
mogelijk eigen opofferingen. De staf
van Iwanof had tot taak, de legers van
dit front op een zoodanige maaier terug
te trekken, dat geen van die legers met
ziju vleugels over die van andere kwam
te liggen, en zonder dat er tusschen
len van de Duitschers acht ik de veilige
verwijdering van de Russische legers
naar een nieuwe linie een militaire
verrichting van groote waarde."
Merkwaardig is, dat deze Engelsche
coi respondent erkent, dat de val van
Lemberg in Petersburg, van waar hij
toen juist kwam, de uiterste neerslach
tigheid had teweeggebracht.
N. R. Crt.
Omtrent het nieuwe Zeppelin bezoek
aan de Oostkust van Engeland, Donder-
avond, meldt de Engelsche admiraliteit
nog, dat de twee luchtschepen brand
bommen en ontplofbare bommen hebben
uitgeworpen. Veertien huizen zijnswaar
beschadigd. De Zeppelins zijn op ver
schillende plaatsen opgetreden en heb
ben aan de luchtbewakingspatroeljés
weten te ontsnappen. -V. R. crt.
De Vereenigde Staten bereiden zich
voor op legeruitbreiding. Girrison, de
minister van oorlog, heeft een plan
ontworpen, dat, naar uit New York aan
de Daily Telegraph wordt geseind,
waarschijnlijk de goedkeuring van het
kabinet zal wegdragen en dan bij het
coDgres zal worden ingediend. Volgens
de toelichting van zijn plan heeft Ame
rika een minimum militie macht noodig
van 500,000 man ter aanvulling van
een klein staand leger, aangenomen
dat de marine en kustbewakingstroepen
op behoorlijke sterkte worden gehouden.
N. R. Crt.
de legers open vakken zouden ziju,
waardoorheen de vyand zich een weg
zou kunnen banen.
Eu de correspondent laat op deze
beschouwingen van de Russische otfi
eieren volgen
„Met het oog op de woedende aanval
De verrichtingen van de Fransche
onderzeeër „Papin" zijn bij legerorder
vermeld. De boot kwam in de Adria-
tische Zee door een mijn veld van de
Oostenrijkers. Verscheidene mijnen
dreven aan de oppervlakte van het
water. Nadat de „Papin" ze vernietigd
had, zette zij haar gevaarlijken tocht
door het mijn veld voort en manuen
van de bemanning der „Papin", doken
sneden de kabels van ongeveer 100
mijnen door, die vernietigd werden.
Daar de commandant van de „Papin"
een bewijsstuk van zijn verrichting
weDsebte te behoudeu, sleepte hij twee
mijnen naar een Italiaansche haven,
waar aanteekeuiug vaa het geval werd
gedaan. Vervolgens koos de „Papin"
weer zee met haar gevaarlijken sleep
en vernietigde de twee mijnen.
Avp.
Bij den ondergang van de onderzeeër
„U 12" schijnt volgens thet corr.bur.
Wilhelm ook de commauclant luitenant
Lerch te zijn omgekomen. Lerch tor
pedeerde iu Dec. het Fransche admi
raalsschip „Corbet". Avp.
Naar gemeld wordt zijn van uit
Warschau 40000 man Duitsche troepen
vertrokken, om naar de Servisch-Bul»
gaarsche grens te worden overgebracht.
Avp.
Uit vertrouwbare bron wordt bericht
dat de cholera thaus iu de Bukowina
een ontzettenden omvang genomen
heeft. Verschillende dorpen ziju uitge
storven. Ook in Zevenburgen zijn reeds
gevallen geconstateerd. Avp<
