31e .laars.
I\T0. II
W oensdag 12 1915.
Nieuws- en Advertentieblad
j
voor Z e e u w s c li - V laanderen.
I
Buitenland.
A 1
oXui\o
/o\
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor Bklgië 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
A X E L
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot -
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE OORLOG.
De strijd in liet Oosten.
Over den strijd in West Galicië zegt
het bericht van den Russischen staf
niet anders dan dat hij het karakter
van een grooten slag heeft en dat er
verscheidene Duitsche legerkorpsen zijn
aangekomen, geen nieuws derhalve.
De berichten uit Weenen en Berlijn
geven daarentegen te kennen, dat het
Duitsch-Oostenrijksche doorbraakleger
een geducht eind naar het Oosten is
opgemarcheerd en tracht een tweeledige
omvattingsbeweging tegen de afgeschei
den deelen vau het Russische leger uit
te voeren, zooals trouwens na een ge
lukte doorbraak te verwachten is.
De beweging tegen den Noordelijken
Russischen vleugel (die zich tusschen
den hootdspoorweg KrakauJaroslau
Przemysl bevindt) is zoover gevorderd,
dat de overgangen over de Wislok
tusschen Pilzno en Jaslo zijn bezet.
Als vervolg hierop is een opmarsch in
Noordoostelijke richting te verwachten,
met het doel om de Russische strijd
krachten, die zich tusschen den zooeven
genoemden spoorweg en den Weicbsel
bevinden, tot verderen terugtocht te
nopen en zoo mogelijk geheel of ge
deeltelijk in te sluiten. Hier is dat
het Zuiden
reeds
met, maar in
om vattingsbe weging
zoover nog
schijnt de
verder gevorderd.
Het Russische frout op de Zuidelijke
helling der Karpathen had de richting
West Oost.
Na de flankdekking van dat leger te
.hebben doorgebroken, zijn de Duitsch-
Tiostenrijksche strijdkrachten laugs de
Noordelijke helling der Karpathen naar
het Oosten voorwaarts gerukt. Daarbij
maakten zij van de in die richiiug
loopende wegen gebruik. Zoodanige
i wegen zijn er langs de Zuidelijke helling
der Karpathen niet. De Russische lijnen
van aanvoer liepen langs de
dwars over de Karpathen heen naar
het Noorden. Van deze zijn er nu drie
zeer belangrijke afgesneden, te weten
bij Zmigrod, bij Dukla en bij Rymanow.
Het is dus duidelijk, dat de Russische
^Strijdkrachten, die zich op het front
Zboro-Stropko-Lupkow bevinden, voor
zoover zij niet in Oostelijke richting
kouden wegkomen, zich, volgens deze
berichten, in een beuarden toestand
moeten bevinden. En een terugtocht
naar het Oosten is, gelijk gezegd, zeer
bezwaarlijk, want slechts bergpaden
leiden in die richting en alles wat
moeilijk vervoerbaar is, colonnes en
kanonnen, zullen over de bergkammen
niet zoo snel kunnen worden vervoerd,
(als zij er al overheen kunnen worden
gebracht), als de opmarsch der Duitsch-
Oostenrijksche troepen laugs de goed-
gebaande wegen laugs de Noordelijke
helling van de Karpathen gaat
De Duitsch Oosteunjksche* berichten
laten dus veronderstellen, dat een deel
van den rechterflank van het Russische
Karpathenleger, in het front door het
leger van Borovic aangevallen, in den
rug door von Mackensen aigesneden,
als verloren moet worden beschouwd.
Een feit is de ondergang van déze
strijdkrachten echter nog niet en zal
het ook slechts worden als het den
centralen mogendheden ook verder in
de Karpathen vopr den wind blijft gaan.
beschrijft als volgt
het West Galiciscbe
Majoor Morabt
den toestand op
oorlogsterrein
De Russen zijn gedwongen hun front
Malastow—Gorlice—Gromraik en noor
delijk daarvan op te geven Hun terug
tocht naar het Oosten was onvrijwillig
en overhaast en de bondgenooteu ver
volgden hen en kwamen over de Du
najec. De Oosteorijksoh Hongaarsche
troepen hielden sedert maanden in
West Galicië den druk van de Russische
troepen uit. De Duitschers voimden
een nieuw leger onder kolonel generaal
von Mackensen, dat onder opperbevel
van den veldmaarschalk aartshertog
Friedrich werd gesteld. Het front van
den vijand, dat ingedrukt is, had een
breedte van negentig kilometer en liep
van de Oost Beskiden tot aan den
Weichsel. Wie de berichten van den
Oostenrijkscb-Hongaarscben generalen
staf en van 'de oorlogscorrespondenten
opmerkzaam volgde, en tusschen de
regels las, kon sedert weken verwachten
dat er spoedig dingen zouden gebeuren,
die voor den geheelen toestand in het
Oo3ten van beteekenis moesten ziju.
Zoo lang aan de Narew of in de Kar
pathen om de beslissing gevochten werd,
koudeü beide vijanden geen verster
kingen naar het West-Galicische oor-
logsterrein zenden. Desniettemin werd
door artillerie gevechten de beslissing
voorbereid. Lette inea verder op de
bezorgde stemmen uit St. Petersburg,
die niets meer schenen te vreezeu dan
een plotseling optreden vau de ver
bonden legers in West Galicië, dan kon
men aannemen, dat het Russische leger
bestuur bepaalde redenen had voor
deze vrees.
Deze redenen bestonden in den uit
geputten toestand van het Karpathen
leger en in de onmogelijkheid om het
West Galicische front te versterken.
De vrees onzer vijanden was, in West-
Gaiicië of Zuid Polen verrast te worden
door een algemeen offensief, voor het
mogelijk was de reserves, die voor de
Karpathen bestemd waren, daarheen te
zenden. Öok moest men uitrekenen,
dat hoe dieper de Russen in de Bosch-
Karpathen en in de Oost-Beskiden naar
het Zuiden doordrougeu, hoe grooter
het gevaar op de reenterfliuk van de
Duuajec werd. Maanden geleden reads
heb ik op deze mogelijkheid gewezen
en het Russische offensief in de Kar
pathen lichtvaardig genoemd. Van net
oogenblik af, waarop de Russische true
pen uitgeput waren tegeuover de Kar
pathen 'en geen nieuwe reserves meer
konden worden uaugebracüt, moest het
Russischs oifensiet tegeu de Karpathen
voor onze vijanden noodlottig worden,
als onze krachten zien verstenaen, het
geen ook gebeurd is.
N. R. Crt.
De bijzondere correspondent van de
Times geeft onder dagteekening van 24
April een beschrijving van het landen
der Engelsche troepen aan de kust van
Gallipoli en van de gevechten, die er
geleverd zijn. Wij ontleenen er het
volgende aan
Om vijf minuten over tweeën (in den
nacht van 23 April), werd het signaal
geeeven voor de troepen om zich in te
schepen ia de booten, die langszijde
(der transportschepen) lagen en dit
geschiedde met groote sqelheid, in
volstrekte stilte en zonder eenig haperen
of eenig ongeval. Elk van de drie
schepen, die troepen aan boord hadden
deed hen over aan vier kleine booten,
die elk gesleept werden door een stoom-
sloep en" op deze manier werden de
manschappen van de dekkingstroepen
naar de kust gebracht. Manschappen
van de Australische brigade werden in
torpedojagers overgebracht. Om drie
uur was het geheel donker en alles
was gereed. De oorlogsschepen wierpen
hun sleepkabels uit, de ladders werden
ingenomen en de dekken voor een
aanval in gereedheid gebracht. Toen
stoomden we langzaam naar de kust.
Ik geloof niet, schrijit de correspondent
der Times, dat de ingehouden opwindiug
van dit laatste half uur ooit vergeten
zal worden door wie het meemaakten.
Niemand kon tot op het laatste oogen
blik zeggen wat er gebeuren zcfu. Zou
de vijaud verrast zijn of zou hij op zijn
hoede zijn om een schrikkelijk vnurte
openen op de booten wanneer ze de
kust naderden.
De geheele operatie was er op bere
kend dat de stoomsloepen en de booteii
juist vóór het dagaanbreken de kust
zouden bereiken, zoodat de Turken,
indien ze vooraf gewaarschuwd waren
niet zouden kunnen zien om te vuren
voor de Australiërs vasten voet hadden
gekregen en, naar wij hoopten, goede
dekking op de voorkust.
Precies om tien minuten over vieren
verschenen de drie oorlogsschepen tot
op 2400 meter van de kust, die in den
schemer juist te onderscheiden was.
Da machines werden stop gezet, de
kanonnen bemand en de machtige zoek
lichten voor gebruik in gereedheid ge-
oraoht. De oorlogsschepen namen hun
plaats in,- want hun taak was om den
aanval met hun kanonnen te steunen,
zooira het licht genoeg was.
Langzaam stoomden de booten, die
de manschappen overbrachten voorbij
de oorlogsschepen, de dolboordeu bijna
mot het water gelijk, zoo vol waren de
booten met katti mannen. Maar de
afstand tusschen de oorlogsschepen en
de booten scheen niet te verminderen.
Dat kwam doordat wij zeer langzaam
achter hen aan stoomden totdat het
water ondiep werd. Alle oogen, alle
verrekijkers waren gericht op den
bergrand voor ons die er in de scheme
ring zoo vormloos en toch zoo dreigend
uitzag.
Om tieu minuten voor vijven gat de
vijand een alat-mlicht-sein, dat 10 mi-
nuteu scheen en toen verdween. De,
volgende drie minuten na zijn eerste
ten zuiden van
en om haltdrie
verschijning gingen in ademlooze span
ning voorbij. Wij konden juist de om
trekken van de booten zien, die de
kust bijna bereikt schenen te hebbeD.
Om zeven minuten voor vijven
barstte er plotseling een zeer scherp
geweervuur van de kust los en toen
wisten wij dat onze maDnen in gevecht
waren met den vijand. Het vuren
duurde slechts enkele minuten en werd
toen overstemd door een hoera-geroep
der Engelschen., dat over het water
zwakjes tot ons doordrong. Hoe troost
rijk en geestdriftwekkend was dit geluid
op dit oogenblik. Het leek alsof er ons
een boodschap gezonden was, dat de
eerste positie aan de kust gewounen
en stevig bezet gehouden werd.
Om drie minuten over vijven werd
het vuren sterker en wij konden uit
het geluid opmaken, dat de onzen aan
het schieten waren. Het vuren duurde
tot twee minuten voor half zes en stierf
toen zoowat uit. Niemand aan boord
wist wat er gebeurde, hoewel de dag
aanbrak, maar we keken juist tegen
de zon in, die achter den bergrug op
kwam en er hing ook een nevel.
N, R. Crt.
De Lnsitania.
De Lusitania is Vrijdagmiddag om
2 uur nam. op 10 mijl
Kinsale getorpedeerd
gezonken.
Een over Queenstown om 4 u. 59
nam. van Old Head ontvangen tele
gram meldt, dat ongeveer 20 booten
van verschillende soort, van de Lcrsi-
tauia afkomstig, zich in de nabijheid
van de plaats, waar het schip gezonken
is, bevonden. Vijftien andere booten
begeven zich daarheen om hulp te
bieden. Het weer is mooi. Er waait een
lichte zuidoostenwind.
Onder de passagiers waren 188 Ame
rikanen, 956 Engelschen en 109 van
andere nationaliteit.
Volgens bericht is de Amerikaansche
millionair A. Vanderbilt verdronken.
Overlevenden vertellen, dat vele pas
sagiers door torpedo's zijn gedood.
Cowper, een journalist uit Toronto,
die aan boord was, vertelt, dat hij
's middags om 2 uur met eeu kennis
stond te praten, toen zij even, op een
klsiue duizend meter afstauds, den
toren van een duikboot zagen. Ook de
baan vau een torpedo was zichtbaar.
De torpedo trof het schip vooraan.
Er volgde een geweldige ontploffing.
Stukken vau de romp vlogen de lucht
in. Een oogenblik later trof een tweede
torpedo het schip, dat nu naar stuur
boord begon over te bellen.
De bemanning begon dadelijk de
passagiers in de booten te brengen.
Alles ging zeer ordelijk. Sommige booten
konden wegens bet bellen van hel schip
uiet worden gestreken en moesten
worden afgekapt toen het schip zonk.
Een meisje van zes jaar smeekte
Cowper haar te redden. Hij deed haar
in een boot. Haar ouders zija vermoe
delijk verdronken.
In de tweede klas waren vele vrouwen
en ongeveer veertig k udereu beneden
het jaar.
