No. 100. LAATSTE LIEEDE. Woensdag 24 Maart 1915. 30e Jiüiii'. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMAN, Buitenland. F E UILLE T O N. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER X XEL. AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groete letters worden naar plaatsruimte beiekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden fr*n«o ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en rydagnamiddag TWEE aren. DE OORLOG. De Engelsche bladen van Vrijdag ochtend hébben lange beschrijvingen over de gevechten bij Nieuw Cappelle, o. a. een relaas van den „ooggetuige", gedateerd van den 16den. Daarin komt de volgende passage voor over de stem ming van de in deze gevechten door de Engeischen gemaakte krijgsgevan genen „Het wekte bijzonder verbittering bij onze krijgsgevangenen, dat zij door de Britten waren gevat, van wien hun verteld was, dat het zeer inférieure vijanden waren. Tenspijt van de uit putting, waarin velen hunner verkeer den, legde hun uiterlijk voorkomen over het geheel genomen een zeer goed getuigenis af voor de discipline en orde, die er in de gelederen des vijands worden in acht genomen. In aanmer king genomen de omstandigheden, waaronder zij in de loopgraven hadden geleefd, waren zoowel hun kleeding als hun persoon verwonderlijk proper, i Zoo spoedig mogelijk waren allen druk bezig met hun kleeren te reinigen en zich van modder te ontdoen. Ja het scheen hun voornaamste zorg te zijn, zich op te knappen. Bijna allen zijn ze optimistisch in hun beoordeeling van den toestand. De algemeene opvatting onder hen is, dat de Duitschsrs eerst met Rusland zullen afrekenen - - wat niet lang behoeft te duren en dan met hun geheele macht de gemakkelijke taak zullen Roman van Gkorgb Ohnbt. Nadruk verboden.) Die arme Mina, zoo grootmoedig, zij moest verdwijnen van deze aarde, omdat rij een hinderpaal was voor het geluk van het dierbare wezen, dat zij gedroomd had altijd gelukkig te zullen maken. Daar hij niet langer gelukkig was door haar, wilde zij dat hij gelukkig zou zijn door degene, die hem naar ontnomen had. En zy maakte zich gereed hem haar te geven, met opoffering van haar jaloerschheid, van haar trots, ten koste van al haar lichamelijke smart. Maar hij moest gelukkig zijn. Dat zij stierf, was niets. Zij meende dat dit een be vrijding zou wezen en dat zij in de stilte, in den vrede van het graf, zacht zou rusten van haar vreeselijke gemoedsbe wegingen, van haar bittere kwellingen Voor deze ziel waren wraak en toorn een smart. Zij wilde die smart uitwis schen met opoffering van zichzelve. Haar heldenmoed moest die zwakheden weg vagen. Want zij, die Armand verweten had laf te zijn omdat hij zich wilde dooden voelde zeer goed dat zij heldhaftig was nu zij besloten was den dood te zoeken. ondernemen, Frankrijk en Engeland te verpletteren. En zij spreken met onbegrensden eerbied over veldmaarschalk von Hin denburg, die een nationale held is." N. R. Crt Mackenzie, de Rorüeiusche correspon dent van de Daily News, seint dat be langrijke gebeurtenissen in Italië voor de deur staan. Von Bülow heeft tegen de verwachtingen in, niet geconfereerd met den ministerpresident en den minister van buitenlandsche zaken, doch iederen ochtend bezoeken afgelegd bij den Oostenrijkschen gezant, die de be zoeken iederen avond beantwoordde. Bizondere koeriers werden bijua dage lijks oaar Berlijn en Weenen gezonden. Behalve de bij de gezantschappen ge bruikelijke tasschen, namen zij doozen vol bescheiden mee, blijkbaar als voor zorgsmaatregel voor het geval de zaken verkeerd zouden loopen. Volgens denzelfden correspondent, wiens mededeelingen met alle voorbe houd moeten worden aanvaard, verlaten vele Duitsche inwoners van Rome, die als Duitsche ageuteu beken! zijn en vreezeu te zuilen worden uitgezet, thans reeds de stad. De politie slaat hun bewegingen nauwlettend gade. Uit Triest verneemt de mau van de Daily News dat Russische krijgsgevan genen en Galicische uitgewekenen naar Trente zijn gezonden om da verdedi gingswerken in orde te brengen, loop graven te maken, sneeuw weg te ruimen uit de bergpassen enz. De Oostenrijkers stellen in de passen zwaar geschut op Tusschen beider besluit bestond dit ver schildat het bare grootsch en vruchtbaar was, terwijl dat van Armand ijdel was en geen nut zou hebben. Hij zwichtte voor ontmoediging en afgematheid hij wilde sterven om een einde te maken aan den strijd Zij zou sterven om het lijden van anderen te doen ophouden. Die anderen waren Lucie en Armand. Zij moest hen in haar gedachten wel vereenigen. En bij die gedachte voelde zij dat zij nog leefde, al was zij nog zoo dicht bij de eeuwigheid. Want thans werd zij weder woelend nu zij bedacht, dat zij zou heengaan en zij bij elkaar zouden blijven. Haa>- leveu geven was niets, maar haar lietde afstaan O, welk een zedelijke marteling moest zij verduren eer zij kalm kon toestaan dat Armand en Lucie zouden vereenigd worden door hun wederzijdsche liefde. En toch,juist daarom, wilde zij heengaan doch had zij slechts een sluier kunnen werpen over de gedachte aan wat gebeuren zou, als zij er niet meer zou wezen, zij zou minder geleden hebben. De gedachte, dat zij hartstochtelijk één zouden zijn, bedwelmd van geluk; dat zij dezelfde woorden zouden wisselen, die zij eens opving van Armaud's lippendat zij, overgelukkig, door allen benijd, zouden leven, terwijl zij zou liegen in het kille graf, vergeten, ja bepaald vergeten o, die gedachte was ondragelijk. Zij verviel tot bittere wauhoop: zij en plaatsen er verborgen batterijen. Het geheele Oostenrijksche leger dat bestemd was voor het offensief tegen de Serviërs, wordt thans samengetrokken aan de Westelijke grens en aartshertog Eugen komt er geregeld den toestand opnemen. De Oostenrijksche vloot is samengetrokken te Pola en langs de kust worden mijnen uitgestrooid. Tor pedobooten verrichten patrouilledieust en alle nachten werken de zoeklichten. A. R. Crt. De kleiue Duitsche kruiser Karlsruhe waarvan ook de Engelsche admiraliteit nu aanneemt dat hij in West-Indië ge zonken is, was een van de allernieuwste pantserdekkruisers van de Duitsche vloot. Hij was op 11 November 1912 van stapel geloopen en had een snelheid van 29.3 mijl, zoodat hy moeilijk te vangen was. De wapening van de Karlsruhe be stond uit 12 stukken van 10.5 cM. (lengte 4o kalibers) en twee torpedo lanceer- buizen. De machines waren turbine werktuigen met een vermogen van 26,000 P.K., de water verplaatsing be droeg 4900 ton, de bemanning telde 373 koppen. De Karlsruhe hoorde thuis op het Oostzee statiou, maar deed alras in den Atlautischen Oceaan van zich spreken door de vernieling van ettelijke koop vaardijschepen der oorlogvoerenden. Tot haar slachtoffers behoorden de En gelsche schepen van Dyck, Indrani, Highland Hope, Niceto, Bowes Castle, Cervantes, Pruth, Farm, Stiathroy, Rio Iguassu, Cornish City, Lynrowan, Con- was op haar knieën gevallen met haar hoofd tegen den vloer en zij richtte haar smeekbeden tot den Hemel, tot de natuur tot God. Zij vroeg een wonder om haar jeugd en schoonheid terug te geven, opdat haar inan haar nog zou liefhebben. Zij bad den Eeuwige Armand's schuldige liefde te rukken uitzijn hart; zij verzette zich tegen de vernietiging van haar wezen. Zij hechtte zich met alle kracht aan het leven. Zij was, bang voor dat kille, dat eenzame, dat onbekende en zuchtte en weende. Een uur lang was zij ten prooi aan een neerslachtigheid, even diep, als haar geestkracht tevorengroot wasgeweest. Toen keerde haar zelfbeheerschingterug en bloosde zij over haar flauwhartigheid. Hoe kon het lichaam hier de zege behalen over ,den geest? Arm, ellendig schepsel, dat afhangt van zijn gedachten, van zija veilaagens, zijn zwakheden Zoover was zij dus gekomen, haar ziel te verraden, die te onteeren door schandelijke voor waarden. Doch thans bemerkte zij met voldoening dat de dienaar opgehouden had in verzet te zijn tegenover zijn mees ter en' het lichaam doen zou .wat de geest zou. beslissen. Zeker van zie i zelve voor de toek®mst, werd zij kalmer en bereidde zij haar lot voor. Vóór alles moest zij Armand wapenen tegen den eersten aanval van zijn verdriet, want zij twijfelde er niet aan dat hij vreeselijk onder haar verlies zou lijden. Lucie alleeu zou die heftige uitiug van smart dor, Clanton, HuTstdale, Maple Branch en het Nederlaudsche schip Maria met een gezamenlijke tonnemaat van onge veer 76.300 ton. N. R. Crt. Men schrijft van de Westfaalsche grens aan de N. R. ert. Totnogtoe hebben de mededeelingen van de dagbladcorrespondenten in de groote Duitsche steden den indruk ge wekt, alsof van den oorlogstoestand in het gewone leven bijna niets te merken was. Wat men hier verneemt van den toestand ten plattelande in Westfalen is daarmede zeer in strijd. Nu alle manschappeu ziju opgeroepen tot 45 jaar, ook die meenden wegens lichaamsgebreken daarvoor in hetgeheel niet meer in aanmerking te komen, geraakt men met de voorjaarswerkzaam' heden op het land in de grootste ver legenheid. In gewone omstandigheden wordtdoor burendienst in deze streken zooveel mogelijk onderlinge hulp verleend, wat nu echter is uitgesloten, daar ieder op eigen erf meer dan genoeg voor zichzelf heett te worstelen. Levensmiddelen zijn buitensporig duur en vaak bijua niet te krijgen. Het vee wordt geheel onvoldoende verzorgd en moet het buiten alle krachtvoeder stellen. Voor velen staat armoede voor de deur. Daarbij komt vooi de achterge blevenen de zorg, over hen die nooit terug zullen keeren ot als verminkten aan den hoek van den haard zitten. Men kan er van overtuigd zijn, dat hier de oorlogstoestand zwaar drukt. kunnen lenigen, die hem, bleef hij alleen aan zich zelf overgelaten,, zou kunnen voeren tot een wanhopige daad. Zij besloot nog dien zelfden ochtend aan het jonge meisje te schrijven. Zij had geen tijd te verliezen elk uur dat voorbijging beroofde Armand van een deel van zijn verstand en zijn leven. En bovendien, moest zij niet de akelige gedachte aan haar einde verkorten Zij moest de oorzaak van haar dood verbergen en niet doen raden, welk aandeel haar eigen wil daarin gespeeld had. De klein ste voorzorgsmaatregelen moesten worden genomen zij achtte het daarom noodig dat de markies de Villenoièy op het kasteel zou ziju, opdat door zijn bekende persoon, elke schouwing van haar lijk zon worden vermeden, indien eenige argwaan mocht rijzen. Zij wilde heengaan zonder eenig ander gevoel op te wekken dau medelijden en droefheid. Een schan daal bij haar doodsbed was voor de ge dachte vao deze edele, zachte natuur iets afstootelijks. Ook de pijn joeg haar angst aan en zij wilde haar ingaan tot de eeuwigheid kalm doen ziju. Zij bezat morphine, die het vorig jaar gediend had om het lijden te verzachten van een harer dienstboden, die toen ernstig ziek was. Niemand wist dat zij dit vergif bezat en langzaam eu zacht zou de be dwelming, waarin dit haar breugen zou, haar doea overgaan tot den eeuwigen slaap. Wovdt vervolgd.) AXELSC COE

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1915 | | pagina 1