No. 100.
LAATSTE LIEEDE.
Woensdag 24 Maart 1915.
30e Jiüiii'.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
F E UILLE T O N.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
X XEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groete letters worden naar
plaatsruimte beiekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden fr*n«o ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en rydagnamiddag TWEE aren.
DE OORLOG.
De Engelsche bladen van Vrijdag
ochtend hébben lange beschrijvingen
over de gevechten bij Nieuw Cappelle,
o. a. een relaas van den „ooggetuige",
gedateerd van den 16den. Daarin komt
de volgende passage voor over de stem
ming van de in deze gevechten door
de Engeischen gemaakte krijgsgevan
genen
„Het wekte bijzonder verbittering
bij onze krijgsgevangenen, dat zij door
de Britten waren gevat, van wien hun
verteld was, dat het zeer inférieure
vijanden waren. Tenspijt van de uit
putting, waarin velen hunner verkeer
den, legde hun uiterlijk voorkomen
over het geheel genomen een zeer goed
getuigenis af voor de discipline en orde,
die er in de gelederen des vijands
worden in acht genomen. In aanmer
king genomen de omstandigheden,
waaronder zij in de loopgraven hadden
geleefd, waren zoowel hun kleeding
als hun persoon verwonderlijk proper,
i Zoo spoedig mogelijk waren allen druk
bezig met hun kleeren te reinigen en
zich van modder te ontdoen. Ja het
scheen hun voornaamste zorg te zijn,
zich op te knappen.
Bijna allen zijn ze optimistisch in hun
beoordeeling van den toestand. De
algemeene opvatting onder hen is, dat
de Duitschsrs eerst met Rusland zullen
afrekenen - - wat niet lang behoeft te
duren en dan met hun geheele
macht de gemakkelijke taak zullen
Roman van Gkorgb Ohnbt.
Nadruk verboden.)
Die arme Mina, zoo grootmoedig, zij
moest verdwijnen van deze aarde, omdat
rij een hinderpaal was voor het geluk
van het dierbare wezen, dat zij gedroomd
had altijd gelukkig te zullen maken.
Daar hij niet langer gelukkig was door
haar, wilde zij dat hij gelukkig zou zijn
door degene, die hem naar ontnomen
had. En zy maakte zich gereed hem
haar te geven, met opoffering van haar
jaloerschheid, van haar trots, ten koste
van al haar lichamelijke smart. Maar
hij moest gelukkig zijn. Dat zij stierf,
was niets. Zij meende dat dit een be
vrijding zou wezen en dat zij in de stilte,
in den vrede van het graf, zacht zou
rusten van haar vreeselijke gemoedsbe
wegingen, van haar bittere kwellingen
Voor deze ziel waren wraak en toorn
een smart. Zij wilde die smart uitwis
schen met opoffering van zichzelve. Haar
heldenmoed moest die zwakheden weg
vagen. Want zij, die Armand verweten
had laf te zijn omdat hij zich wilde dooden
voelde zeer goed dat zij heldhaftig was
nu zij besloten was den dood te zoeken.
ondernemen, Frankrijk en Engeland te
verpletteren.
En zij spreken met onbegrensden
eerbied over veldmaarschalk von Hin
denburg, die een nationale held is."
N. R. Crt
Mackenzie, de Rorüeiusche correspon
dent van de Daily News, seint dat be
langrijke gebeurtenissen in Italië voor
de deur staan. Von Bülow heeft tegen
de verwachtingen in, niet geconfereerd
met den ministerpresident en den
minister van buitenlandsche zaken, doch
iederen ochtend bezoeken afgelegd bij
den Oostenrijkschen gezant, die de be
zoeken iederen avond beantwoordde.
Bizondere koeriers werden bijua dage
lijks oaar Berlijn en Weenen gezonden.
Behalve de bij de gezantschappen ge
bruikelijke tasschen, namen zij doozen
vol bescheiden mee, blijkbaar als voor
zorgsmaatregel voor het geval de zaken
verkeerd zouden loopen.
Volgens denzelfden correspondent,
wiens mededeelingen met alle voorbe
houd moeten worden aanvaard, verlaten
vele Duitsche inwoners van Rome, die
als Duitsche ageuteu beken! zijn en
vreezeu te zuilen worden uitgezet, thans
reeds de stad. De politie slaat hun
bewegingen nauwlettend gade.
Uit Triest verneemt de mau van de
Daily News dat Russische krijgsgevan
genen en Galicische uitgewekenen naar
Trente zijn gezonden om da verdedi
gingswerken in orde te brengen, loop
graven te maken, sneeuw weg te ruimen
uit de bergpassen enz. De Oostenrijkers
stellen in de passen zwaar geschut op
Tusschen beider besluit bestond dit ver
schildat het bare grootsch en vruchtbaar
was, terwijl dat van Armand ijdel was
en geen nut zou hebben. Hij zwichtte
voor ontmoediging en afgematheid hij
wilde sterven om een einde te maken
aan den strijd Zij zou sterven om het
lijden van anderen te doen ophouden.
Die anderen waren Lucie en Armand.
Zij moest hen in haar gedachten wel
vereenigen. En bij die gedachte voelde
zij dat zij nog leefde, al was zij nog zoo
dicht bij de eeuwigheid. Want thans
werd zij weder woelend nu zij bedacht,
dat zij zou heengaan en zij bij elkaar
zouden blijven. Haa>- leveu geven was
niets, maar haar lietde afstaan O, welk
een zedelijke marteling moest zij verduren
eer zij kalm kon toestaan dat Armand
en Lucie zouden vereenigd worden door
hun wederzijdsche liefde. En toch,juist
daarom, wilde zij heengaan doch had
zij slechts een sluier kunnen werpen
over de gedachte aan wat gebeuren zou,
als zij er niet meer zou wezen, zij zou
minder geleden hebben. De gedachte,
dat zij hartstochtelijk één zouden zijn,
bedwelmd van geluk; dat zij dezelfde
woorden zouden wisselen, die zij eens
opving van Armaud's lippendat zij,
overgelukkig, door allen benijd, zouden
leven, terwijl zij zou liegen in het kille
graf, vergeten, ja bepaald vergeten
o, die gedachte was ondragelijk.
Zij verviel tot bittere wauhoop: zij
en plaatsen er verborgen batterijen.
Het geheele Oostenrijksche leger dat
bestemd was voor het offensief tegen de
Serviërs, wordt thans samengetrokken
aan de Westelijke grens en aartshertog
Eugen komt er geregeld den toestand
opnemen. De Oostenrijksche vloot is
samengetrokken te Pola en langs de
kust worden mijnen uitgestrooid. Tor
pedobooten verrichten patrouilledieust
en alle nachten werken de zoeklichten.
A. R. Crt.
De kleiue Duitsche kruiser Karlsruhe
waarvan ook de Engelsche admiraliteit
nu aanneemt dat hij in West-Indië ge
zonken is, was een van de allernieuwste
pantserdekkruisers van de Duitsche
vloot. Hij was op 11 November 1912
van stapel geloopen en had een snelheid
van 29.3 mijl, zoodat hy moeilijk te
vangen was.
De wapening van de Karlsruhe be
stond uit 12 stukken van 10.5 cM. (lengte
4o kalibers) en twee torpedo lanceer-
buizen. De machines waren turbine
werktuigen met een vermogen van
26,000 P.K., de water verplaatsing be
droeg 4900 ton, de bemanning telde 373
koppen.
De Karlsruhe hoorde thuis op het
Oostzee statiou, maar deed alras in den
Atlautischen Oceaan van zich spreken
door de vernieling van ettelijke koop
vaardijschepen der oorlogvoerenden.
Tot haar slachtoffers behoorden de En
gelsche schepen van Dyck, Indrani,
Highland Hope, Niceto, Bowes Castle,
Cervantes, Pruth, Farm, Stiathroy, Rio
Iguassu, Cornish City, Lynrowan, Con-
was op haar knieën gevallen met haar
hoofd tegen den vloer en zij richtte haar
smeekbeden tot den Hemel, tot de natuur
tot God. Zij vroeg een wonder om haar
jeugd en schoonheid terug te geven, opdat
haar inan haar nog zou liefhebben. Zij
bad den Eeuwige Armand's schuldige
liefde te rukken uitzijn hart; zij verzette
zich tegen de vernietiging van haar wezen.
Zij hechtte zich met alle kracht aan het
leven. Zij was, bang voor dat kille, dat
eenzame, dat onbekende en zuchtte en
weende. Een uur lang was zij ten prooi
aan een neerslachtigheid, even diep, als
haar geestkracht tevorengroot wasgeweest.
Toen keerde haar zelfbeheerschingterug
en bloosde zij over haar flauwhartigheid.
Hoe kon het lichaam hier de zege behalen
over ,den geest? Arm, ellendig schepsel,
dat afhangt van zijn gedachten, van zija
veilaagens, zijn zwakheden Zoover was
zij dus gekomen, haar ziel te verraden,
die te onteeren door schandelijke voor
waarden. Doch thans bemerkte zij met
voldoening dat de dienaar opgehouden
had in verzet te zijn tegenover zijn mees
ter en' het lichaam doen zou .wat de
geest zou. beslissen. Zeker van zie i
zelve voor de toek®mst, werd zij kalmer
en bereidde zij haar lot voor. Vóór alles
moest zij Armand wapenen tegen den
eersten aanval van zijn verdriet, want
zij twijfelde er niet aan dat hij vreeselijk
onder haar verlies zou lijden. Lucie
alleeu zou die heftige uitiug van smart
dor, Clanton, HuTstdale, Maple Branch
en het Nederlaudsche schip Maria met
een gezamenlijke tonnemaat van onge
veer 76.300 ton. N. R. Crt.
Men schrijft van de Westfaalsche
grens aan de N. R. ert.
Totnogtoe hebben de mededeelingen
van de dagbladcorrespondenten in de
groote Duitsche steden den indruk ge
wekt, alsof van den oorlogstoestand in het
gewone leven bijna niets te merken was.
Wat men hier verneemt van den
toestand ten plattelande in Westfalen
is daarmede zeer in strijd.
Nu alle manschappeu ziju opgeroepen
tot 45 jaar, ook die meenden wegens
lichaamsgebreken daarvoor in hetgeheel
niet meer in aanmerking te komen,
geraakt men met de voorjaarswerkzaam'
heden op het land in de grootste ver
legenheid.
In gewone omstandigheden wordtdoor
burendienst in deze streken zooveel
mogelijk onderlinge hulp verleend, wat
nu echter is uitgesloten, daar ieder op
eigen erf meer dan genoeg voor zichzelf
heett te worstelen.
Levensmiddelen zijn buitensporig
duur en vaak bijua niet te krijgen. Het
vee wordt geheel onvoldoende verzorgd
en moet het buiten alle krachtvoeder
stellen.
Voor velen staat armoede voor de
deur. Daarbij komt vooi de achterge
blevenen de zorg, over hen die nooit
terug zullen keeren ot als verminkten
aan den hoek van den haard zitten.
Men kan er van overtuigd zijn, dat
hier de oorlogstoestand zwaar drukt.
kunnen lenigen, die hem, bleef hij alleen
aan zich zelf overgelaten,, zou kunnen
voeren tot een wanhopige daad.
Zij besloot nog dien zelfden ochtend
aan het jonge meisje te schrijven. Zij
had geen tijd te verliezen elk uur dat
voorbijging beroofde Armand van een
deel van zijn verstand en zijn leven.
En bovendien, moest zij niet de akelige
gedachte aan haar einde verkorten Zij
moest de oorzaak van haar dood verbergen
en niet doen raden, welk aandeel haar
eigen wil daarin gespeeld had. De klein
ste voorzorgsmaatregelen moesten worden
genomen zij achtte het daarom noodig
dat de markies de Villenoièy op het
kasteel zou ziju, opdat door zijn bekende
persoon, elke schouwing van haar lijk
zon worden vermeden, indien eenige
argwaan mocht rijzen. Zij wilde heengaan
zonder eenig ander gevoel op te wekken
dau medelijden en droefheid. Een schan
daal bij haar doodsbed was voor de ge
dachte vao deze edele, zachte natuur iets
afstootelijks. Ook de pijn joeg haar angst
aan en zij wilde haar ingaan tot de
eeuwigheid kalm doen ziju. Zij bezat
morphine, die het vorig jaar gediend had
om het lijden te verzachten van een
harer dienstboden, die toen ernstig ziek
was. Niemand wist dat zij dit vergif
bezat en langzaam eu zacht zou de be
dwelming, waarin dit haar breugen zou,
haar doea overgaan tot den eeuwigen slaap.
Wovdt vervolgd.)
AXELSC
COE