30e Jaarg.
iï
LAATSTE LIEFDE.
Zaterdag 6 Februari 1915-
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscb- V laan der en.
F. Dl EL EM AN.
FEU ILLE TON.
DH blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AÜVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Gent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaateing 3/2 maal.
Advertentiën worden frarmo ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De voorgeschiedenis van den
Europeeschen oorlog.
Verleden week heeft prof. dr. H.
Brugmans voor de afdeeling Amsterdam
ran Volksonderwijs gesproken over de
Toorgeschiedenis van den Europeeschen
oorlog.
Van de zijden der oorlogvoerenden
worden ons brochures, schrifturen, maar
gelukkig ook documenten toegezonden,
waaruit ons wordt verzocht de voorge
schiedenis van den oorlog te distelleeren.
Spr. heeft die documenten bestudeerd.
Willen wij de voorgeschiedenis van
dezen oorlog nagaan, dan moeten wij
teruggaan tot het jaar 1871, den vrede
van Frankfort. Na dat jaar hebben
wij in Europa een voortdurende vrede
gehad, echter een gewapenden vrede,
dat wil zeggen, geen vrede in den
idealen zin, maar een vrede die eed
latent geschil in zich sluit, een geschil,
dat ten laatste in een accuut geschil
overgaat.
In de afgeloopen 44 jaren heeft er
Umchen Duitscbland en Frankrijk een
voortdurende politieke tegenstelling be
staan, een tegenstelling, die het gevolg
was van de annexatie van Elzas Lot
haringen. Bismarck voelde maar al te
zeer deze tegenstelling en steeds heeft
hij getracht een aanval van Frankryk
te voorkomen. Dit heeft hij gezoebt
in den drie-keizers-bond, waaraoor hij
trachtte Frankrijk te isoleeren. In
18781879 is de drie keizers-bond ech
ter uiteengevallen. De Turksch Rus
sische oorlog, die Rusland de overwin
ning had bezorgd, bracht voor Rusland
Roman van Gkoegjs Ohnit.
Nadruk verboden.)
Mijn taak naast u, gij hebt het gezegd,
moet eene zijn van zachtheid. Ik zou
liever ophouden te leven dan u 't minste
leed veroorzaken. Laat ik u dus verzor
gen en trachten u te genezen. Laat ons
het land verlaten. I)e droefheid en wer
keloosheid waarin gij leeft, doen u geen
goed. Willen wij gaan reizen Laten
wij naar Italië gaan, Napels en Palermo
bezoeken. Is dat nog niet ver genoeg,
zult ge ook daar nog droevige herinne
ringen hebben Laat ons dan gaan naar
het Oosten^ ver over de zee, onder een
anderen hemel, waar niets van het ver-
ledene u zal kunnen volgen, waar alles
anders nieuw, aantrekkelijk zal zijn. Ik
zal er u volgen en beloof u slechts te
toonen een vroolijk gelaat, u slechts te
doen hooreu vroolijke woorden.*
Zij drong aan, zij sloeg haar armen
hartstochtelijk om zijn hals. als hoopte
zij hem te zullen overhalen, hem te zullen
onttrekken aan dit vreeselijk leven,
waarin zij hem zag $terven. Haar leed
had zij vergeten, zij dacht slechts aan
dat van hem, voor wien zij ai haar tranen
niet de gewenschte voordeelen, wat dit
land -had te wijten aan hpt optreden
van Bismarck op het congres te Berlijn.
Na dit congres brak Duitschland met
Rusland en verbond zich krachtiger aan
Oostenrijk. Dit was dus een Midden-
Europeesche bond, die in staat was zich,
zoowel naar het Westen als naar het
Oosten te verdedigen. In 1882 sloot
Italië zich bij deze mogendheden aan,
om met hen den driebond te vormen,
den boud, die sedert een politiek van
Europa heeft bebeerscht, tot hij in 1914
uiteen is gevallen.
Tegenover deze driebond stond Rus
land, Frankrijk en Engeland, drie lan
den, die zeer uiteenloopende belangen
hebben.
Bismarck heeft kans gezien de strijd
punten tusscheu deze drie mogendheden
steeds brandende te houden. Het is
hem gelukt met Rusland het Ruchver-
sicherungsverbond te sluiten, waarbij
Duitschland en Rusland overeenkw amen
zich neutraal te houden als zij een van
beide werden aangevallen. Daardoor
was het voor Rusland niet noodig bond-
genooten te zoeken aan de andere zijde
van het Duitsche rijk
Na den oorlog van 1871 heeft Duitsch
land zich krachtig economisch ontwik
keld. Deze ontwikkeling sloot in zich
de noodzakelijkheid van een naderend
conflict met een andere mogendheid,
en wel met het laud, dat naast Duitsch
land zich bet sterkst economisch heeft
ontwikkeld, dus met Engeland. Merk
waardig is het in dit verband, dat tot
in 1913 in Duitscbland haast nooit is
gedacht aan een oorlog met Engeland.
bad vergoten, voor wien zij gereed was
haar laatsten druppel bloed te storten.
Hij voelde al het verhevene dat er lag
in Mina's toewijding, maar hij was te
zeer getroffen om aan dergelijke plaunen
te kunnen toegeven. Zes maanden te
voren zou een plotseling vertrek naar
verre landen hem hebben kunnen redden
thans was het te laat Hij schudde droevig
het hoofd en op ontmoedigden toon
sprak hij
»Neen, maak niet, wat ik u bidden
mag dergelijke buitengewone planuen.
Laten wij in ous gewone kalme leven
blijven. Dat alleen kan mij rust
schenken.»
»Laat ons dan blijven*, zeide Mina
met geveinsde vroolijkheid. >Wij zulleu
trachten genoeg te hebben aan elkander.*
Zij bleven dus alleen leven, hun zorgen
en oplettendüeid voor elkaar verdubbe
lendedeze beide lijdende zielen, zij
misten den moed elkaar een geheele
verklaring te geven vaa hun leed, een
verklaring, die een gunstigen keer trad
kunnen brengen in hun geestestoestand.
Want wat kon vreeselijker voor heu
beiden zijn dan te weeneu en tevens
elkaar te wautrouweu?
Doch een onbeduidend voorral, tegen
het einde van S sptember piaats grijpende
op eenige honderden mijlen van het kasteel
de Cravant, braent een ernstige veran
dering in hun toestand.
Hector Firmout, die aan zijn hartstocht
Men bereidde zich voor op een oorlog,
doch op een oorlog met den „Erbfeind"
Frankrijk.
Wat Oostenrijk-Hongarije betreft, dit
is een zeer wonderlijke mogendheid.
Een natie is het niet, verschillende
rassen zijn in een staatsverband go
bracht. Het is een mogendheid, die in
de laatste eeuw geweldig in macht is
achteruit gegaan, wat niet wegneemt,
dat het is blijven bestaan, alsof het een
week dier - is, waarvan men stukken
kan afscheiden, zonder dat het sterft.
iDtusschen is de toestand thans zoo, dat
de Donau-monarcbie niet veel meer
heeft te verliezen, om geheel ten onder
te gaan. Vandaar ook, dat ze zich thans
met hand en tand verzet, tegen elke
Slavische expausie. Reeds voor den
oorlog heeft de monarchie tegen deze
expansie gestreden, namelijk door steeds
te trachten Servië klein te houden.
Sinds twintig jaar loopt hierdoor een
conflict, aan de eene zijde de Serviërs,
die zich uit willen zetten, aan de andere
zijde Oostenrijk, dat terwille van zijn
eigen bestaan, die uitzetting wil tegen
gaan.
Dit conflict, dat twintig jaren slapende
is gebleven, is eindelijk tot uiting ge
komen in den moord van Serajewo.
Ook zonder dezen moord zou het con
flict eenmaal tot uitbarsting zijn ge-
Komen, maar hij heeft de lont in het
kruit geworpen. Dat Rusland_ zich in
het conflict zou mengen, was te voorzien,
Rusland had dit immers voor zijn eigen
prestige noodig. Reeds tweemaal eerder
dreigde het conflict tusschen Rusland
en Oostenrijk over Servië tot uiting te
voor het tooneel liefde voor de jacht
paarde, dacht er, nadat de verschillende
uitvoeringen, die hij op verzoek zijner
talrijke kennissen uit de groote wereld
gegeven had, afgeloopen waren, over,
wat afwisseling te gaan zoeken in Enge
land, om in Yorkshire patrijzen en hazen
te gaan schieten. Lord Melivan Grey had
hem reeds geruimeD tijd te voren uitge-
uoodigd met hem eiken dag een drie,
vierhonderd schoten te komen lossen in
de onafzienbare koolrapenvelden. Na
eeu verblijf vau oen week op Grey House
en nadat Firmout een slachting had bij
gewoond zooais hij er nog op geen enkele
jacht zag, ging hij met den jongen Lord
Fitzgerald naar Schotland en vestigde zich
daar in eeu huis op de heide om op
boscühanen te jagen.
Den dag voor zijn vertrek van daar
had de seutimeuteele Hector een heuvel
beklommen, zich daar neer gezet, en
liet zijn blikken dwaleu over het prach
tige landschap dat zich voor zijn oogeu
ontrolde. Aan zijn voeten lag een meer
omgeven door bergen, wier rosachtige
toppen in de verte staken in eeu blauw-
acntigen, doorsclujnenden nevel. De zon
bestraalde dit goddelijk^ landschap en
de lucht was zoo helder, dat de oogeo
schenen door te driugeu tot in den hemel.
Een doodsche stilte heersctite alom en
Firmont door dien verneven aanblik
geroerd, vond zelts nu, ofschoon hij
anders spoedig geuoeg een citaat in poëzie
komen, n.l. in 1908 bij de annexatie
in Bosnië en Herzogowina en in 1912
bij deu Balkan vrede. Rusland heeft
zich echter beide maleu teruggetrokkeu,
omdat Duitschland dreigde Oostenrijk
bij te staan. Nu, de derde maal is
Rusland niet teruggetrokken en Frank
rijk, dat door een zeer hechte baud aan
Rusland is gebonden, moest met dit
land meegaan. Na den val van Bis
marck hebben zijn opvolgers het trac-
taat met Rusland, dat voor den tijd ran
drie jaren was aangegaan uiet ver
nieuwd. Nu Rusland zijn zekerheid
tegenover Duitschland had verloren
zocht het aansluiting bij de Fransche
republiek. Er kwam eeu tweebond tot
stand, die een tamelijk evenwicht
vormde tegen den driebond, echter
deze laatste had de overhand en Duitsch
land leidde feitelijk de politiek van
Europa. Deze toestand van wankel
evenwicht bleef bestendigd zoolang
Engeland zich buiteu de kwestie hield.
Engeland hield zich geisoleerd en dacht
alleen aan de overheersching ter zee.
Invloed uit te oefenen op deu gang vau
zaken in Europa trachtte het niet.
Deze politiek vau „splendid isolation"
heeft in de laatste jaren een geweldige
schok gekregen, namelijk sedert Enge
land meer en meer begon te gevoelen
van den geweldigen eeonomischen groei
van het Duitsche rijk. Toch bestond
er, tot voor korten tijd, geen haat tegeu
Duitschland, omdat men te veel in eigen
kracht geloofde. In de laatste jaren is
men echter ongerust geworden eu
Engeland is een politiek gaan volgen,
die lijnrecht tegen die van Duitschland
of proza vond voor alle omstandigheden
des levens, geen enkel om zijn bewon
dering over hetgeeu hij zag te uiten.
Het geluid van voetstappen stoorde
hem in zijn overpeinzingen en misnoegd
wendde hij het hoofd om, maar zijn
gelaat drukte verrassing en tevens vreug
de uit, toen hij zijn charme vau Deauville,
miss Griffith, herkende. Op drie passen
achter haar, volgde juffrouw Andrimont.
Hij'stond haastig op en ging de twee
dames te gemoet.
'Kan ik mijn oogen gelooven riep
hij.
Het gevolg van dien uitroep gaf hem
dadelijk gelegenheid te zien in hoeverre
Lucie deze ontmoeting aangenaam was.
Zj bleef plotseling staan eu fronste de
wenkbrauwen. Daar zij echter den
jongen man niet ontsnappen kon, voegde
zij zich bij Griffith, die Firmont met
vroolijk gelaat, krachtig de hand drukte.
»Hoe, mejuffrouw, u verlaten te Deau
ville en u in Schotland op een berg, met
een uitzicht op het meer terugvinden!*
riep de jonge man vroolijk. »Maar zijt
gij het wel, of is het Diana Vernon zelve,
uit "Walter Scott's 'dob doij getreden
»Ik beu bet, Lucie Andrimont,* ant
woordde het jonge meisje kalm. »Ik
breng met miss Griffith eenigen tijd bij
haar familie door. Het land is bier
prachtig.
[WordL vervolgd
