No. 79. Zaterdag 9 Januari 1915. LAATSTE LIEFDE. 30* Junrg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscli -Vlaanderen. F. Dl EL EM A A Buitenland. FEUILLETON. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. A DVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Centvoor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worflen frsneo ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. DE OORLOG. De algemqpne toestand, waarin de strijdende partijen zich blijkens de laatste berichten bevinden, wordt door de N. R. Crt. aldus weergegeven De bondgenooten melden, dat zij in de duinen tegenover Nieuwpoort vorde ringen maken en dat zij iu» de „streek van St. Joris" op sommige punten 100, op andere 300, op weer andere 500 M. zijn opgeschoten. Het gehucht St. Joris ligt 200 meter van den Yser af, maar rechtstreeks kan men er nu niet komen, aangezien het land onder water staat. Langs den weg naar Mannekensvere is het een 700 meter van St. Joris naar het kanaal. Daar nu deze weg, indien de bondge nooten daarlangs waren opgedrongen, wel afzonderlijk zou zijn genoemd, ligt de veronderstelling voor de hand, dat St. Joris een vooruitgeschoven stelling vormt, waar de verbondenen eerst hun troepen over breeder front zullen laten voortrukken, alvorens te trachten den overgang over de Yser van den weg St. Joris Mannekensvere te vermeesteren. Uit de rest van bet Fransche com muniqué ziet men, dat de Duitschers van bun kant ook op verschillende punten nog offensief Qptreden, zij het ook zonder succes. Immers de Fran- schen melden, dat de vijand in de «treek van Notre Dame de Lorette tot «taan is gebracht en dat zij bij den weg naar Rijssel een loopgraaf hebben heroverd. Roman wan Georgr Ohnex. Nadruk verboden.) Hij dacht dat zij een toespeling maakte op haar huwelijk met Cravaut en ver bleekte. Hij sloot de oogen, perste de lippen op elkaar, opdat zij zijn vlammen den blik niet zou opmerken en d-' stroom vaD bittere woorden, die bij hem op kwam, hem niet zou ontsnappen. Zij keek hem aan en voor de eerste maal zag zij hem geheel ter neer gedrukt, bij na zonder veerkracht, het gelaat zonder uitdrukking', als iemand die in zwijm ligt of verkeert in een somnumbulisti- schen slaap. »Gij schijnt niet. te begrijpen wat ik zeg«, hernam zij met een ruwheid, opge wekt door zijn stilzwijgen en gebrek aan belangstelling. »H-bt gij dan alle gevoel alle verstand, alle beleefdh' i 1 verloren Of doet gij mij de beleediging aan mij te behandelen als een vrouw, tegenover wie men zich alle3 mag veroorloven Ditmaal had zij de gevoelige suaar aangeroerd. Hij .scheen te ontwaken het bloed steeg hem naar de wangenhij gat een teeken van afkeuring en zich In de Vogezen hebben de Franschen weer een voordeel te melden. Met de bezetting van het gehucht Creux Arjent, ten Zuidoosten van den pas van Bon homme, zijn ze ook daar even over de 'uitsche grens gekomen. De pas van Ronhorame ligt een 12 K.M. ten Zuid zuidwesten van Markirch. De Duitschers melden nog de ver overing van een loopgraaf ten Noorden vau Atrecht, afgeslageu aanvallen van de Franscheu iu de Argonne en tusschen Steinbach en Uftholz. (In de buurt van Thann en Sennheim (Cernay). Uffholz ligt even ten noorden van Steinbach, dat dezer dagen door de Franschen is genomen. Het Fransch-Duitsche gevechtsfront beschrijft, gelijk bekend, een boog noord waarts om Verdun heen, loopt dan rechtstreeks Zuidwaarts tot St. Mihiel n vandaar met een schérpen hoek weer Oostnoordoostwaarts over Thiau- court eu Pout a Mousson. Deze eigen aardige scherpe hoek is nu weer wat scherper geworden. De steengroeve, die de Franscheu in de buuit hebben vermeesterd, heeft de Duitschers ten oosten van St. Mihiel weer nog wat naar het noorden doen wijken. De Duitschers vermelden nog eenige plaatsen ten Oosten van de Bzura en de Rawka, waar hun offeusiet vorde ringen maakt. Zij ziju ongetwijfeld op eenige punten over deze rivieren heen maar nog niet zoover, dat het den Russen aanleiding heeft gegeven de Bzura- en Rawkastelliugen in haar ge buigende, als zou hij zich op de kniëen werpen riep hij »Ik Ik, die voor u meer gevoel dan eerbied !c »Zwijg!« viel zij hem woedend in de rede. »Ik heb genoeg van mooie woorden. Uw taal verandert te gemakkelijk, naar de omstandigheden en de pfaats. On be- duidende woorden zijn uiet langer noodig, ik veriang een duidelijke en afdoende verklaring. Met welk recht hebt gij n ij gedreigd de Cravant in 't aangdzicht te zullen staan, als ik met hem sprak Weder bleef iiij met ztrak gelaat, zonder een woord te antwoorden, staaD, als wilde hij niet dat men zijn geheim zou radeo. Toen vloog zij, bevend van woede op van haar stoel eu metdreigenden blik, tintelend van verontwaardiging, herhaalde zij »Met welk recht? Met welk recht vraag ik Gij moet mij uw redenen zeggen uw verontschuldigingen aanbieden Ik wil, dat gij spreken zultMen veront sfiliuldigt zich uiet, door te zwijgen, gi, zijt mij eeu verklaring schuldig.ant woord mij.zeg dan iets. wat betee- kent die houding Zijt gij ziek of gek Toen hij voor haar bleef staan, met neergeslagen oogen, de lippeu op elkaar geklemd zonder eenige uitdrukking op het gelaat, zonder zich te bewegen, greep zij hem bij den arm en schudde hem heftig heen en weder. Bij dien ruwen aanval, besloot hij te antwoorden en op heel te laten varen en verder terug te trekken. Als hun bondgenooten een succes vau beteekenis hebben behaald, plegen de Oostenrijkers dat in hun officieele mededeelingen aan te stippen, gewoonl\jk in wat kalmer bewoordingen dan de Duitschers zelf hun overwin ningen melden. Ditmaal echter beperkt generaal-majoor von Hoefer zich tot de simpele raededeeling, dat er in Polen en Galicië niets is veranderd en daC melden de Russen ook. O.v.er de nederlaag der Turken in den Kaukasus (naar het schijnt een ver pletterende nederlaag) nog het volgende: De Turken rukfen langs twee rich tingen in den Kaukasus op, te weten over Olti naar Ardahan en over Sary- kamysj naar Kars. Terwijl de opmarsch naar Kars door de Russen bij Sary- k-imysj werd tegengehouden, had die naar Ardahan aanvankelijk succes De Turkeu zijn Ardahan binnengetrokken, dat, naar men uit de Turksche berichten zelf kon opmaken, op dat oogenblik slechts door zwakke Russische strijd krachten werd verdedigd. Nu zijn de Turken weer uit Ardabau geworpen en bij Sarykamysj hebben het 9e en 10e legerkorps een algeheele nederlaag geleden. De eerste berichten maakten melding vari de gevangenneming van het 9de legerkorps. Zooals dat wel meer met zuike gebeurtenissen gaat, die de men- scheu iu opwinding brengen, bleken deze eerste berichten overdreven. Wij vermoeden doordat de eerste korte tele grammen niet geheel juist zyu geïn terpreteerd. Niet het heele 9de Turk- doffen toon, sprak hij »Ik ben noch ziek, noch gek, ofschoon ik ondragelijk lijdc »Gij lijdt!» hernam zij koel. »Is dat een reden om mij te beleedigen, mijnheer Cravant te dreigen >Ik haat hem »Hh is uw bloedverwant, uw vriend.» »lk baat hem »En waarom haat gij hem Bij die woordeD veranderde het gelaat van dezen man, die een oogenblik te voren van marmer had geschenen. Zijn oogen' flikkerden, zijn gelaat werd helder en Lucie naderende, zoodat zijn warme adem haar gelaat beroerde, zeide hij op hartstochtelijken toon »Ik haat hem, omdat ik u bemiu En ik beu ongelukkig ik lijd, ik ben ellen dig, omdat ik niet het recht heb u te beminnen. Gij ziet, ik had reden te zwijgen. De woorden, die ik fhans uit spreek, hadt gij nooit moeten hooren, want zij beleedigen u, u, die jong zijt, rein, kuisch allen eerbied eu aanbidding waardig, zij scheiden mij voor altijd van u, mij die niets liever wenschte dan te leven onder uw oogen, te zijn uw trouwe dienaar, te sterven aan uw voeten Hij had dit alles gezegd met zulk een hartstochtelijke teederheid, dat hetjouge meisje er van rilde. Hij was voor haar neergeknield, als eeu dweepzieke, die in het gebed is en de liefde, die hij erkende misdadig te zijn, die hij onwaardig achtte sche legerkorps, maar het heele hoofd kwartier van dat korps is gevangen genomen, te weten de bevelhebber en drie divisiecommandanten. Het 9de legerkorps is voor het overige geheel vernietigd en van het 10de zijn het overblijfselen", die aan het vluchten zijn. Door deze nederlaag schijnt te zijn beslist, dat het optreden der Turken in den Kaukasus geen invloed op de voor naamste oorlogsterreinen zal hebben, wat trouwens van te voren al niet zeer waarschijnlijk was. De Russen hebben hen met de stryd- krachten, die zij reeds bij den aanvang van den oorlog tot observatie in den Kaukasus hadden achtergelaten, ver slagen. De stryd in België en Frankryk. De correspondent van de Times te Nancy meldt, dat de berichten, door vliegers overgebracht uit Metz, er op wijzen, dat de Duitschers op dit deel vau het front een nieuwe actie voorbe reiden. Zoowel in Metz als in Straats burg trekken zij een groote troepen macht samen. Verscheiden regimenten die in het Noorden, bij Dixmuiden en Yperen hebben gevochten, en waarvan sommige aldaar groote verliezen hebben geleden van een was nog maar een vierde over zijn naar de grensvesting Metz gevoerd en daar op hun oorspron kelijke sterkte gebracht. Voor de stad zijn nieuwe verschansingen gegraven en er wordt eeu spoorweg aangelegd. Deze spoorweg is mogelijk, zoo niet waarschijnlijk, bestemd voor het trans was zoo diep gevoeld, zoo oprecht, dat zij niets vreesde en er niet tegen op kwam. Zij wist dat zij, door één vinger op te heffen, volkomen gehoorzaamheid zou verwerven. Hij bad het gezegd hij was haar trouwe dienaar en zon liever gestorven zijn dan haar te mishagen. Hij, gebroken door de hettige uiting zijner gevoelens, was op een laag stoeltje aan Lucie's voeten gevallen en bet gezicht met beide handen bedekt, deed hij moeite weder zich zelf te worden. Er volgde een oogeublik stilte, waarin een zucht werd geslaakt, zwak en stenend als de wanhopige klacht eener ziel, die van de aarde scheidt, verlatende degenen, die haar lief hadden. Die zucht was noch door Armaud, noch door Lucie geslaakt zij waren beiden te zeer geroerd om die te hooren. Armand, het hoofd ophef fende, hernam langzaam »Ik zoek geen verontschuldigingen. Ik kan die niet viuden en waren ze er voor mij, ik zou ze vau mij stooten. Want het is vreeselijk het te erkennen, maar ik vind vreugde in mijn misdaad en ik zou niet weuschen niet lauger misdadig te zijn, zoo zoet is het u te beminnen, al weet ik ook dat ik slecht handel en niets heb te hopen. Want schenk mij die rechtvaardiging dat ik mijn geheim wilde bewaien, doch dat alle martelingen der jalouzie mij daarvan deden afzien. Het was mij voldoende u te zien, u te hooren en als gij er in toegestemd had AXELSCHE COURANT.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1915 | | pagina 1