Nienwjaars-AdYertentiën No. 75. Woensdag 24 December 1013.29" .fanivy. De dochter van den Spion. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h - V1 a a n deren. F. D1ELEMAN, B E RICH T. Buitenland. FEUILLETON. VAN HOU D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Wegens het Kerstfeest verschijnt aanst. Vrijdag deze Courant niet. Het eerstvolgend nummer zal daardoor in plaats van Dinsdag, Maandagavond verschijnen, zoo dat hiervoor advertentiën worden ingewacht tot uiterlijk Maandag middag 2 uur. In het NIEUWJAARSNUMMER, dat Donderdag i Januari 1914 zal verschijnen, kunnen geplaatst worden k 30 cent, uiter lijk tot Woensdagmiddag 3 uur. Men wordt beleefd verzocht hier van zoo spoedig mogelijk opgave te doen. DE UITGEVER. BELGIË. Men schrijft uit Brussel aan de N.R.Ct.: Reeds meermalen maakten wij hier melding van de groote vlucht, welke het uitvoeren van vijf frankstukken naar Erankryk genomen heeft, en welke be zwaren dit voor het Belgische geldwezen medebrengt. Wellicht herinnert men RomaD van E. von WaldZbdwitz. {Nadruk verboden.) #Gij hebt koorts, heer, neem nog een teug; ik zal Jusu roepea, hij moet u oprichten, uw hoofd ligt te laag. Zij verwijderde zich, Frans volgde haar met de oogen, het volle daglicht viel thans op hare gestalte. Hij steunde diep en zwaar, gevoelde eene lichte, bijna lichamelijke smart in het hart. Zorka kwam spoedig terug, zij had Jusu niet gevonden besluiteloos stond zij aan des luitenants leger; zij had het, sedert deze bij zijn volle kennis was, vermeden met hem in onmiddellijke aanraking te komen. Thans echter omvatte zij Frans en hief hem met een krachtigen ruk in de hoogte. Nauwelijks had zij dit volbracht, toen haar een gevoel van zwakte overkwam, dat zij niet meester kon worden. De geliefde rustte in hare armen, zij gevoelde de warmte die uit zijn lichaam stroomde en zich met haar bloed vermengde, van seconde tot seconde toenemen. Zijn hoofd leunde moede tegen haren schouder. Ziji^ adem streek langs hare wangen, de bleeke lippen waren dicht bij de hare gekomen Zij kon den luitenant niet alleen laten zij moest naast hem plaats nemen. Oog zich, dat de regeering dezen handel bemoeilijken wilde door het personeel der staatsspoorwegen op te dragen er streng op te letten, dat de bepalingen in zake omvang en gewicht van de handbagage der reizigers nauwkeurig werden nageleefd. Dezer dagen heeft nu, naar aanleiding hiervan, voor de rechtbank te Brussel in oog, hart aan hart, zoo zaten zij daar beiden. In Zorka's binnenste ging het wild, hartstochtelijk toe; het vrouwelijk gevoel werd in haar wakker, trok haar naar zijne lippen, zij snakte naar een neen - naar duizend kussen. Frans sloot de oogen, hemel en aarde schenen in een kring rond te draaien, ook hij was slechts een mensch. Een schoone vrouw zat aan zijne zijde, een beminnend hart klopte voor hem, twee vurige oogen verteerden hem ais 't ware door hunne blikken, zachte en toch krach tige armen omvatten hem. De min of meer uitgedoofde levensvlam werd op nieuw aangeblazen, het bloed, dattotnutoe laugzaam door de aderen gevloeid had, bewoog zich thans buitengewoon snel. Een zwak oogenblik kwam over hem, hij sloeg de oogleden op, zijne blauwe oogen schitterden, hij zocht thans de lippen, die hij nog slechts een oogenblik geleden ontweken had. Eensklaps hoorde hij een zacht geknetter, de arm van het meisje lag over zijne borst en drukte de bloemen plat, hem door Marie Esther geschonken, en die hem als een getrouw talisman in den strijd niet verlaten hadden. Een rilling ging door zijn lichaam, kramp achtig sloot hij de oogen, en op dezelfde wijze zijne lippen. »Gered, gered, door u, geliefde sprak eene stem in zijn binnenste. Jusu stormde binnen, een godin, die niet wilde dat Frans zijn trouw zou een zaak gediend. Een reiziger was er n.l. in een trein aan de Fransch-Bel- gische grens op betrapt een valies met 24 K.G. rijksdaalders bij zich te hebben en bovendien voor 15 K.G. der zelfde munten in zijn zakken. Zijn abonne ment werd ingetrokken en nu vervolgde hij den staat voor schadevergoeding. Zijn advocaat beweerde, dat de genomen schenden, had hem misschien gezonden. Hessenstein moest-zich uit de omarming van het meisje bevrijden, hij wilde zich zeiven meester blijven. »Laat het goed zijn, Zorka, gij wordt moede; kom, Jusu, ondersteun mij en leg mij iets in den rug, dan kan ik mij zeiven wel rechtop houden.* Zorka liet hem los, zóó plotseling, dat hij bijna onzacht gevallen zou zijn zij scheen echter te schrikken over hare handeling, nog eenmaal greep zij hem, nog eenmaal omvatte zij den luitenant, daarna liet zij hem zacht in Jusu's armen glijden. Zij stond op, schikte het rug kussen goed en verliet daarna de rotskloof. Zij had kunnen sterven. Voort wilde zij, voort naar de haren, zij was er zeker van, dat men haar daar als landverraad- ster, als gevallen vrouw zou steenigen. »Steenigen, ja, dat zouden zij ik zelf zal Milan Grajewitch het eerste het beste rotsblok overhandigen, om dat op mij te laten vallen De bleeke, zwarte man, met zijne don kere, verzengende oogen, stond plotseling zoo levendig voor haren geest, dat zij onwillekeurig in de lucht greep, om te voelen of hij niet inderdaad uit den grond was opgedoken, »God zij gedankt, neen, hij is er niet De woorden kwamen met moeite ovei hare lippen. Maar stond hij werkelijk al niet voor haar, zoo levendig als daar even had Zorka nog nooit aan hem maatregel onwettig was, aangezien dt reglementen op het reizigersvervoei handbagage tot ten hoogste 25 K G toelaten, en hetgeen de reiziger in zijr zakken heeft daaronder niet gerekenc mag worden. Daartegen voerde de advocaat, dit voor den Staat pleitte, aan, dat he reglement weliswaar 25 K.G. bagagt toesta:'t, maar op voorwaarde dat deze geen voorwerpen inhoudt, wier vervoei als „koopwaar" onderworpen is aai bepaalde voorschriften, zooals dit wer kelijk met gemunt geld het geval is Dit laatste mag dus niet gratis als hand bagage in de rijtuigen medegevoerc worden. Vervolgens is het onbetwist baar dat men niet op indirecte wijzt dat mag doen, wat op directe wijze verboden wordt. En nu staat het vast dat de bedoelde reiziger 30 K.G. zilver stukken en geen 25 K.G. vervoerde zoodat w\j hier te doen hebben mei een bepaalde benadeeling van het spoor wegbeheeren een artikel zegt uit drukkelyk, dat dit geval in beslagneming van het abonnement meebrengt. De rechtbank vereenigde zich mei deze zienswyze en ontzegde den reiziger zijn eisch. De handelaars in rijksdaalders zijn dus gewaarschuwd: hun voordeelig be roep wordt hun nietgemakkelijkgemaakt. DE BALKAN. De kapitein van de Varna, het schip dat de Bulgaarsche krijgsgevangenen van het eiland Trikeri heelt afgehaald, vertelt in de Frankfurter Zeitung een en ander over de schandelijke wijze, gedacht; het bewustzijn tegen hem gezon digd te hebben drukte haar zwaar, eu juist dat schuldbewustzijn deed haar voor zijne zielegrootheid buigen. Ecu zacht, als 't ware innig gevoel maakte zich van heur hart meester, zij kon niet boos op hem zijn, maar koesterde ook thans geen vrees meer voor haren echtgenoot. Zou hij den steen aangenomen hebben, dien zij hem ter hand wilde stellen Een zon derling vragen- en antwoordenspel hield haar geest geruimen tijd bezig. »Neen was het antwoord. Waarom doet hij het niet?* »Omdat hij u bemiqj;!* Die woorden werden driftig door haar gesproken, zij beroerden de fijnste zenuw van haar lichaam, zij wist nu wat liefde, innige liefde was, zij ondervond ook hoe smartelijk het viel wanneer die liefde niet beantwoord werd. »En die vreemdeling »Hij bemint u niet!* In Zorka's binnenste ontstond een ge weldige strijd, een zeker iets trok haar plotseling tot den echtgenoot wien zoo- even nog, in gedachte, ontrouw geworden waseen weemoedig gevoel maakte zich. van haar meester, toen zij dacht aan zijn kommervolle trekken, zijn inuigen blik. Weenend sloeg z\j de handen voor het gelaat, diepe droefenis kwam over Zprka. »Voort, voort, hij wil mij dooden Zij sproag op en begaf zich naar den kant der rotsen, de droge bedding, de

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1913 | | pagina 1