RONA
Cacao
No. 58.
Woensdag 22 October 1913.
29e «laarg.
De dochter van den Spion.
de bus VAN HOUTEN'S
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
IS DE
RECHTERHAND
VAN DE ZUINIGE HUISVROUW
AXEL
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITG EVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE BALKAN.
De voorspellingen, hoe het tusschen
Turkije en Griekenland zal afloopen,
staan meer dan ooit tegenover elkaar.
,Iu officieele kringen verklaart men,
dat de vrede binnen een dag of tien
gesloten zal zijn", zegt de Echo de Paris.
,Te Athene is men thans buitengewoon
optimistisch gestemd en gelooft, dat de
onderhandelingen zonder moeilijkheden
tot een goed einde zullen komen", meent
het Berl. Tgb. „Te Konstantinopel ver
sacht men ieder oogenblik de opening
der vijandelijkheden. De Turksche Reg.
is vredelievend genoeg, maar het leger
wil volstrekt oorlog met Griekenland",
wordt aan de Voss. Zg. gemeld. „lederen
dag vertrekken nieuwe Grieksche regi
menten naar het Noorden. De openbare
meening te Athene begint zich meer en
meer te verontrusten over deze troepen
bewegingen", verneemt de Daily Tel.
De loop der gebeurtenissen zal wel
spoedig aan het licht brengen, wie dezer
elkaar tegensprekende profeten het bij
het rechte einde heeft gehad.
Avp.
DUITSCHLAND.
Ter herdenking van den slag bij Leip
zig is Donderdagmiddag te Möckern,
waar York honderd jaar geleden de
troepen van Marmont in een bloedig
gevecht heeft teruggeslagen, het stoffe
lijk overschot van vier Russische offi-
cieien, dat sedert Oct. 1813 op het St.
Jauskerkhot had gerust, met groote
pleehtigheid overgebracht naar de
Roman van E. von WaldZedwttz.
Nadruk verboden.)
Nacht, diepe nacht lag over de zwarte
bergen slecht3 in een duistere rotskloof,
illeen toegankelijk voor de zonen des
lands, flikkerde een vuur.
De vlammen zetten het rotsgesteente
in de rondte in gloeddaar, waar het
schijnsel niet meer reikte, heerschte
weder diepe duiscernis. Wilde gestalten
zag men om het vuurzij hulden zich
in dikke pelzen en bedekten de kloeke,
gespierde ledematen. Hier boven zijn
de nachten koud, ofschoon overdag de
zon de rotsen blaakt. De insurgenten
lagen in diepen slaap, er werd geen
ander geluid gehoord als het knappea
der dorre takken en, heel in de hoogte,
boven de hoofden der slapenden, de ge
lijkmatige tred der schildwachten, die
foor de veiligheid hunner makkers
waakten.
j »Halt, werda !c Het wachtwoord werd
gegeven en een kleine donkere gestalte
naderde langs het bekende pad de sla-
len. Slechts één is er wakker, hij
beft het hoofd op, de vlammen verlichten
tijn bleek gelaat. Het is Stefan Karo-
'achewitch.
welke vlak bij het groote gedenkteeken
op het slagveld is gebouwd. Grootvorst
Cyrillus was met vele Russische officie
ren, soldaten en popen bij de overbren
ging tegenwoordig.
Een reusacbtige drukte en gewoel
vervulde Zaterdag, den voornaamsten
dag van de feesten ter herdenking van
den dnedaagschen Volkerenslag van
voor honderd jaar, sinds de vroege
ochtenduren de feestelijk versierde stad
Leipzig. Sinds 's morgens negen uur
nam de drukte op straat snel toe. Van
alle kanten trokken vereenigingen en
»Jusu, zijt gij het?c
»Ja ik ben het.c
Hij zette zich naast zijn meester neder
in gespannen verwachting zag deze hem
aan. De knaap haalde diep adem, zijn
longen schenen niet genoeg lucht te
kunnen krjjgenzoo snel zijn beenen
hem konden dragen, was hij van Cattaro
naar hier geijld. Stefan werd ongeduldig.
»Nn
Hij is doodgeschoten!*
Doodgeschoten Hebben zij hem
vermoord, mijn vader vermoord ?c vroeg
Stefan bijna onverstaanbaar.
»Toen de zon onderging, is hij gestoi-
ven met opgerichteu hoofde wachtte hij
de kogels af. »Leve de vrijheid en het
recht L riep hij, toen knalde het salvo,
en alles was voorbij.*
Stefan trok zijn pels diohter om zich
heen, zyn geheele lichaam trilde van
het snikkeu, woedend balde hij de kuisten
en knarste op zijne tanden.
»Zij zullen er voor boeten, geen pardon
voor de schoftengeen hond, die ooit
een stuk keizerlijk brood gegeten heeft,
komt heelhuids uit mijn klauwen, en nog
minder een soldaat.*
Hij braakte een ontzettende verwen-
schiog uit en drukte toen den schreienden
knaap de hand.
»Leg u nu te rusten, Jusu neem mijn
mantel, gij zijt koud. De woede jaagt
mij het bloed kokend door de aderen, ik
kan toch niet meer slapen.*
nieuwe Russische gedachteniskerk,
corporaties met muziek op. Op het
Gerechtsplein stelde zich de feestelyke
optocht op van studenten uit Dnitsch-
land, Oostenrijksche en Zwitsersche
studenten, in het gebeel 3000 jongelui,
met 300 banieren, naar het feestterrein
te trekken. 28000 schoolkinderen namen
de voor ben gereserveerde plaatsen.
Avp.
ENGELAND.
Vrijdagnacht omtrent drie uur begou
het er in de brandende kolenmijn uit
Jusu maakte een afwerend gebaar.
»Ik heb u nog meer te zeggen, Stefan.
»Nog meer Hebben zij misschien
Zorka ook vermoord en hebbeu nog
andere landgenooten moeten bloeden
»Neen, neen, ik zal het u zeggen.
Toen ik de muurspleet van fort Giovanni,
waardoor ik alles gezien had, had ver-
lateu vijftig vaderousjes en dertig
aves heb ik er bij gebeden, heer
sloop ik de hoogte af naar de stad; ik
had honger, ik had in vierentwintig uur
niets onder de tanden gehad en wilde
zien of ik ergens wat machtig kon
worden Ik wachtte tot het donker was,
toen zag ik den Signor, dien wij inder
tijd onmoet hebben, toen wij den jongen
Signor Cimillo op zijne reis door de bergen
begeleid hebben.*
Stefan Karovachewitch luisterde scherp.
»Baron Similoff, den RusP*
Ja, ja ik geloof wel, dat hij zoo heet
»Eq verder
>En bij hem een jonge Signora, zoo
schoon, zoo slank
»Eene Signora? Zijne dochter?*
»Ot het zijne dochter is, weet ik niet,
maar ik kende haar welwie denkt gij
wel, Stefan Karovachewitch, dat de Sig
nora was, met wie de baron in den
maneschijn ging wandelden 3<
Stefan's aderen zwollen, zijn hart
klopte hoorbaar, zijn ademhaling werd
sneller, een vreeselijk vermoeden kwam
bjj hem op.
te zien, of het vuur onder het aanhou
dende spuiten minderde. Hoop op red
ding van de honderden mijnwerkers die
nog in de myn zijn is er niet. Zijn ze
niet verpletterd onder instortingen of
verteerd door het vuur, dan kunnen
zij het zoo lang niet in de verstikkende
atmosfeer uithouden.
De Lord Mayor van Londen en die
van Cardiff hebben een fonds geopend
voor nagelaten betrekkingen. De koning
schonk 500 pond sterling. Vrijdag was
er bijna 1900 pond sterling bijeen.
Onder de treffende dingen die zich
onder de nabestaanden afspelen vinden
wij gewag gemaakt van een vrouw, die
bij de ramp haar man en een zoon
heeft verloren en die, verleden week
Zaterdag van haar twaalfde kind moeder
geworden, nu overleden is.
Een Fransch artillerie officier schrijft
in de Matin, dat ontploffingen in mijnen
vermoedelijk dikwijls het gevolg zijn
van electriciteit in de lucht, en het
gevaar daarvoor aangekondigd wordt
door instrumenten, die de electriciteit
aangeven. Alle mijnen, schrijft hij,
moesten die gebruiken. N. R. Cri.
MEXICO.
De correspondent te Washington van
de Daily Tel. verneemt dat de president
Wilson bij de beraadslagingen met de
ministers over den toestand in Mexico
zich op bitteren toon heeft uitgelaten
over het Huerta-bewind. Huerta was,
zeide hij, een verraderlijke schelm, en
hoe eerder deze de betrekkingen met
de Ver. Staten volkomen afbreekt of
zich terugtrekt, om de leiding der zaken
»Wie was het
Hij greep den knaap bij de hand en
kneep die geweldig.
»Niemand anders als de jonge Signor
Camilio.
»Camillo
»Heer, mijne lippen hebben haar hand
en haar kleederen gekast.*
>Gij gelukkige fluisterde Stefan, en
in die onherbergzame rotskloof, te midden
van mannen wier handen bevlekt waren
met het bloed hunner medemenschen,
doemde voor zijn geest het liefelijke beeld
eener schoone vrouwengestalte op, om
zijn ziel geheel met liefde te vervullen.
Dat beeld scheen helder en stralend af
te steken tegen de nachtelijke duisternis,
als eeu engel uit de hooge.
»Gij hebt haar gezien, gij mocht den
zoom van haar kleed aanraken, uwe
lippen hebben op hare hand gerust ---
Jusu, o gij gelukkige, Laat ik u kussen,
knaap, op uwe oogen, die haar gezien
hebben
Hij trok hem naar zich toe en drukte
zija lippen op de gesloten oogleden, die
de oogen bedekten welke haar gezien
hadieu, op zijn mond. die haar aange
raakt had.
»En of ik haar gezien heb? Ik ben
om haar heengeslopen, als eeu vos om
een kippenhokeindelijk bemerkte ik
wie zij was ik stond dicht achter haar
in de schaduw.*
>Wat deed zij, toen gij zaagt ?c
