Woensdag '1 September 1013. W?0P Jaarj*. \To. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. hIELËMAA, AXEL. 1813. De 1913. Feesten. AXEL ant. D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Öent. DRUKKER—UITGEVER ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Alvorens ons verslag aan te vangen, hebben we eerst een tout te herstellen. Bij het opmaken van ons feestnummer lijn uit het ieestartikel van den heer waarin ZEdAchtb. zijne erkentelijkheid uitsprak aan de burgerij, voor deu onnavolgbaren ijver, waarmede men de straten op zoo prachtvolle wijze ver sierd heeft en de Burgemeester ver klaarde, dat hem de toen heerschende bedrijvigheid zoo aangenaam aandeed, omdat hij daarin zag de eensgezindheid der burgers onderling. We meeneD, dat door deze herplaat sing een mogelijk verkeerden indruk voorkomen wordt. Zoo heeft dan Axel een teest gevierd, dat Y0^0tQen is geslaagd en aan de verwachting heeft beantwoord. Een leest, dat jaren in herinnering zal blijven en waaraan niet dan met welgevallen kan worden teruggedacht, door ieder die er werkzaam aandeel in had en door elk die er ooggetuige van was. En dat alles dank zij het prachtige weer dat we de laatste weken hadden dank zij ook de wijze waarop het feest is voorbereid en gevierd. En waar moeder Natuur ons begun stigde kon het ook niet anders I "Iedereen had hetzelfde doel en fenschte dat op dezelfde wijze te be reiken. Men wist, dat uren ver in den j omtrek werd gesproken over de feesten Ite Axeldat niet alleen hier, maar ook buiten de gemeente de verwachtini hoog gespannen wasmen moest dus wel hard werken, om die duizenden, die men binnen Axels gesloopte wallen tou zien binnen treden, niet teleur te stellen. En dat zijn ze ook niet, want i wie men ook hoorde, iedereen was vol ■bewondering over de versiering en de [uitvoering van het programma. I Terwijl men dacht, dat daarvoor maanden gewerkt was, is toch slechts I alios binnen enkele weken klaar ge komen. Met on vermoeiden ijver en vol hardende wilskracht is" het gewenschte succes behaald en dat stemde iedereen tot gepaste opgewektheid, zoodat ook ieder trotsch was op zijn werk en met dankbaarheid ondervond, dat zulks werd gewaardeerd. Wederkeerig konden com missieleden en versierders elkaar geluk- wenschen met de verkregen resultaten. Volgen we voor de bewijzen slechts het programma. Donderdagochtend om 6 uur, en geen minuut later, trok een afdeeling schut ters van de schietvereeniging Prins Maurits" met tamboer en hoornblazers voorop door de straten en kondigde door salvo's den aanvang van het feest voor de kombewoners aan. Maar ook de buitenlieden moesten dit weten, en daarom werden de klokken geluid, waarna een donderend kanongebulder door de lucht knalde, als om iedere omgevende gemeente tot bijwoning uit te noodigen. Het was een goede gedachte om bij den aanvang van het feest allereerst aan diegenen te denken, welke in den regel het minst reden tot feestvieren hebben. Om half negen werden daarom een 46 tal behoeftigen met een keurig ge bakken krentebrood verrast, dat hun enkele aangename maaltijden kon ver schaffen. Te 9 -ure trokken zeer velen kerk waarts om, hetzij iu de Ned. Herv. kerk, waar ds. Hugenholtz, in de Geref. kerk A, waar ds. Lammertsma en ds. Bruins aan het feit van 1813 herinnerden en beantwoordden de vragen, „Mogen we feest vierenwaarom vieren we teest en hoe moeten wij feest vieren In de R.-K. kerk werd Zondag j.l. de komst des Prinsen in 1813 herdacht. Tegen half elf ure verzamelden hon derden zich op het marktplein, waar de uitvoering van de kleppermarsch zou plaats hebben. Hieraan werd deelgenomen door een 100 tal kinderen, die voldoende geoefend bleken, om de uitvoering naar wensch te doen slagen. Men was er dermate over tevreden, dat om herhaling ver zocht werd. Natuurlijk was ook de commissie daarbij tegenwoordig. Op het stadhuis waren alle eere- en uit voerende leden vergaderd en gaven door luid applaus van hunne voldoening blijk aan den directeur van „Concordia". Na afloop hiervan werd de commissie toegesproken door deu voorzitter, den heer Ph. J. van Dixhoorn, die met een kort openingswoord wees op de beteeke- nis van het feest, welke men scheen te begrijpen getuige de hartverheffende broederlijke samenwerking om Axel in feestdos te tooien en daardoor uiting te geven aan de dankbaarheid, die ons allerwege vervult. Dat voor deze dank baarheidsbetuiging groote reden zijn, aldus vervolgde spreker, zal een ieder wel duidelijk zijn, die eenigszins met de geschiedenis op de hoogte is. Niet alleen wil spreker verwijzen naar de politieke moeilijkheden, waaronder onze voorvaderen hebben moeten bukken, maar" hij wil ook nog herinneren aan de wreedheden, waaraan ons volk bloot stond, van de zijde der vrijbuiters, die onze streken onveilig maakten. Getuige nog de ouderwetsche gebouwen, met hunne zware deuren, muren en ijzeren sluitingen en wanneer we dan thans de vreedzame en rustige hoeven be- schouwen, waarbij van dergelijke vrees geen sprake meer is, dan wordt men zeker wel dankbaar gestemd. En wan neer we dan bedenken, dat het Willem van Oranje is geweest, die ons uit die wantoestanden heeft verlost, we reeds 103 jaar genieten van de vruchten ons door den Oranjestam geschonken, dan mogen we zeker nfet nalaten, aldus spreker, om nu God dank te brengen aan het geslacht van Oranje, onder welks vreedzaam bestuur we thans noL met Koningin Wilhelmina aan het hoofd en de hope des Vaderlands, Prinses Juliana, gelukkig zijn. Daarom: Leve Koningin Wilhelmina, leve het Oranje huis Hierna deel! de commissie een rond gang door de stad, teneinde de ver sieringen te bezichtigen. Wanneer we dan dien tocht volgen en onze gedachten laten gaan over hetgeen in de verschil lende straten te zien was, dan zouden we alleen daarover kolommen kunnen vullen. Allereeist was het opmerkelijk, hoeveel natuurlijke bloemen waren aan gewend tot de versiering, die daardoor dan ook veel frisscher bleef, dan waar kunstig uit papier vervaardigde bloemen waren aangebracht. In ons vorig nummer wezen we er reeds op, dat verscheidene straten meer modern zouden worden opgetooid, maar toen konden we ons nog niet indenken, dat uit zooveel eerepoorten en bogen zooveel stijl en kunstzin zou spreken. Het is alsof bij het vernemen, dat de Markt iets/bijzonders zou opleveren, de menschen door een tooverslag aange spoord ziju om toch ook iets buiten gewoons te maken, want bijna overal is men afgeweken van de vroegere gewoonte van versieren. Zooals bekend, is de Markt versierd onder leiding van den heer H. de Jong, directeur van het post- en telegraaf kantoor alhier, die alle eer van zijn werk heeft gehad. Vreemdelingen sloe gen vol bewondering de handen ineen. Allereerst viel in 't oog de reusachtige, dubbele poort, die bij het brandspuithuis stond. Boven vier van latwerk en groen vervaardigde zuilen verrees een groote koepel, waarop een in verhouding even redige en sierlijke kroon rustte. Op de voor- en achterzijde waren prachtige vlaggentrofeeën met wapenschilden aan gebracht, terwijl aan elk der zuilen een relief iu gips prijkte van de sedert 1813 geregeerd hebbende vorsten van ons land. Hierbij sloten aan 18 eere-zuilen, waarop mandjes met bloemen, alle onderling verbonden door guirlandes, terwijl ze aan de overige uitgangen van het Marktplein een eereboog vorm den. Te midden daarvan prijkte de aardig versierde muziektent tusschen het reeds voller geworden bloemperk. Ook aan -het stadhuis was een passende versiering aangebracht, terwijl op de pui een baldakijn was getimmerd van oraujedoek, alles een prachtig geheel vormend met de gehöele Marktver- siering. Maar waar hier met een ruime beurs was gewerkt, was op andere stadsge deelten met heel wat minder kosten 'een eveneens verrassend effect ver kregen. Zoo mag gewezen worden op de Noordstraat, Nieuwstraat, Kerkdreef en Korte Kerkstraat, voor wat het geheel betreft, terwijl op tal van punten heel aardige stijlvolle poorten zijn verrezen, Zonder iets af te dingen op de andere, meenen we Joch afzonderlijk te moeten pryzen de ontwerpers van de monu mentale poort aan de Normaalschool en van de sierlijk met bloemen prij.cende poort aan de Herv. Kerk (Koestraat). Het zou ons evenwel te ver voeren van de 35 opgerichte poorten, benevens de 10 eerebogen in'de Korte Kerkstraat beschrijving te geven of opschriften te vermelden. Hierbij genomen verschil lende gevelversieringen en de op een paar uitzonderingen na van alle wo ningen wapperende driekleur met oranje wimpel, benevens de op practische wijze aan deze leesten aanpassende étalages hier en daar kunnen we gerust zeggen, dat Axel in zijn geheel genomen een tentoonstelling vormde van huisvlijt met gratis entree En het moge ons een voldoening zijn, dat niet alleen wijzelf in ons plaatselijk blad daarover^ onze bewondering uit spreken, maar ook de bladen in de omgeving om strijd roemen de smaak volle versiering onzer stad. Maar we zouden hier vergeten, dat we eigenlijk ons programma moeten afwerken en zoo was er dan ook met het bekijken van een en ander al heel wat tijd zoek geraakt. Om 1 uur was weer het geheele comité, thans met de genoodigde dames ten stadhuize bijeen. Opgemerkt werd hier, dat de voor zitter, de heer Van Dixhoorn, behalve het gewone erkenningsteeken een zijden oranjelint droeg, dat aldra veel bekijks had. Dit was namelijk een lint, dat nog uit het jaar 1813 dagteekende en versierd was met een portret, waarom heen het randschrift: „Willem den I Prins van Oranje Souveryn van Hol land". Daarboven stond18 Oranje boven 13, en ter weerszijden de vol gende versjes Oranje door Gods kracht Geeft Eendracht, Bloei en Macht. Zoo lang als Zon en Maan, Zal aan den Hemel schijnen, Zal nooit d'Oranje kleur Verwelken of verdwijnen. Zoo lang Jehova God Gedenkt aan ziju verbond En zijnen Boog vertoont Aan dit Beneden Rond, Zoo lang er Schepsels zijn, Die hunnen Maker looven, Zoo lang de Wereld staat, Blijft nog Oranje boven Na lang gedult Mijn wensch vervult, Laat ons God loven Oranje boven 1 Nadat allen waren gezeten, hield de heer Ph. J. van Dixhoorn de volgende feestrede Geachte Feestgenooten 1 AU trouwe onderdanen van het Oranje huis past het zeker wal op heden ter herdenking van Neerlands onafhanke lijkheid een enkel woord te spreken en gevoel ik mij gedrongen eenige oogeu- blikken uwe aandacht te vragen. .Ofschoon het voor ons gewone burgers van deze eenvoudige gemeente Axel geen dagelijksche gewoonte is om feest te vieren, hebben wij al meermalen getoond bij verschillende gelegenheden op waardige wijze uiting te kunnen geven aan de gevoelens, welke ons bezielden, maar nog nimmer is zeker door eenig voorgaand teest de algemeene instemming overtroffen, ja zelfs moeilijk geëvenaard.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1913 | | pagina 1