No. 41.
Woensdag 20 Augustus 1913.
29e Jaarir.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DiELEHAfl,
Buitenland.
F E UILLETON.
De dochtsr van den Spion.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
NA DEN OORLOG.
De Kölnische Zeitung verneemt uit
BerlijnHet bericht, uit Rusland aan
verscheiden bladen toegezonden, dat
Turkjje de mogendheden in een nota
heelt aangekondigd, dat zij over de
Maritsa nieuw gebied gaat bezetten,
wordt niet bevestigd. Het bericht is
ook onwaarschijnlijk, aangezien de Porte
in de laatste dagen aan de ver
tegenwoordigers der groote mogend
heden ongeveer het tegendeel heelt te
kennen gegeven. Zij zei nl., dat Turkije
zijn troepen niet voorbij Adrianopel zou
laten trekken en over de Maritsa geen
meer in bezit zou nemen.
)e correspondent te Sofia van de
Köln. Ztg. heelt het garnizoen der stad,
terugkeerende uit den oorlog, zijn intocht
zien houden. De leege straten, seint
hjj, zijn heden vol, vensters, balkons
en daken zijn bezet. Van den goed
koopen opschik van pronkerige eere
poorten heelt men algezien. School
kinderen met vlaggetjes en bloemen
«taan langs den weg der binnentrek
kende troepen. Aan de Leeuwenbrug
ontvangt de burgemeester hen. Eerst
een eskadron lijfgarde. Het is goed
bereden en weinig verzwakt. Een kleine
lauwerkrans versiert den kostbaren
standaard; vele handen groeten d'e
kranige jongens. Koning Ferdinand ziet
van de trappen der oude kathedraal
de soldaten voorbijtrekken. Er heerscht
daar een zeer demokratisch-Bulgaarsch
gedrang. Er is niets algezet. De koning
Roman van E. von Wald—Zedwitz.
(Nadruk verboden.)
Frans von Hessenstein, die bij de
militaire autoriteiten zijne opwachting
moest maken, liet de kameraden in het
°afé Marina aan hun lot over, en sloeg
den weg naar de stad in. De gloed
der zon eD het bonte gewoel op de
'ischmarkt, dat hij reeds zoo dikwijls
gezien had, maar hem nog steeds aantrok,
deden hem langzaam gaan. Zorka liep
met hare beide begeleiders voor hem
uit. Frans merkte, als in strijd met het
gebruik bij het volk, op, dat niet zij de
bagage dioeg, maar de sombere man
&aa hare zijde. De schoonheid van het
meisje, haar hooge gestalte en sierlijke
gaog trokken hem aan, hij verhaastte
tijue schreden om naar nader te komen
eu haar in het gedrang niet uit het oog
te verliezen.
Zorka scheen noch aan het gesprek der
mannen deel te nemen, noch op enkele
'ragen van den reus te antwoorden ook
lette zij volstrekt niet op het gewoel, dat
rondom haar heerschte. Frans dacnt er
l'oortdurend over na, in welke verhouding
deze groote man, die blijkbaar eeue
kuitengewone opmerkzaamheid voor zijne
draagt de veld-uniform hij is zeer grijs
geworden. Dp beide prinsen hebben
zich bij de troepen aangesloten en
marcheeren met hen verder. De Bul
garen zijn altijd spaarzaam met luiden
bijval; de intocht wordt zelden met een
donderend hoera begroet. Maar de ge-
heele bevolking der stad en veel men-
schen van buiten zijn op de been.
Meisjes werpen bloemen, dames hechten
lauweren aan de gescheurde vaandels,
die bij Selioloe, Loele Boergas en Tsja-
taldzja tot de overwinning gevoerd
hebben. De intocht van het garnizoen
van Sofia is geen tooneelmatig voor
bereid schouwspel, maar een volksfeest
met ingehouden hartelijkheid, wat een
Bulgaarsche eigenschap is. Machine
geweren en kanonnen zijn met bloemen
en loof omwonden om den hals van
een stram geworden muildier, dat een
verbonden kop heeft, hangt een groote
lauwerkrans. Door de leege straat van
het station naar de oude kathedraal
marcheeren de bruine soldaten, flink
en in goede orde, rozen en anjers aaü
hun wapens....
Aan het slot van zijn telegram zegt
de berichtgeverEen verslagen leger
ziet er zoo niet uit en onder de toe
schouwers sprak men er over, hoe door
fouten van de politiek het beste werk
van den soldaat vernietigd kan worden.
Het is de eenstemmige meening van de
buitenlandsche militaire attaché's, dat
een uitstel van den wapenstilstand wel
voor het Grieksche leger gevaren opge
leverd zou hebben, maar niet voor het
Bulgaarsche. De correspondent heeft
dicht bij .de kerk groote groepen in het
schoone begeleidster aan den dag legde,
wel tot haar stond. Juist zag zij toevallig
om, hun blikken ontmoetten elkaar, zij
kleurde een weinig en wendde snel het
hoofd om. De officier had dezen blos
opgemerkt, zonder dat hij zich rekenschap
van de oorzaak daarvan kon geven. Voor
den winkel van een wapensmid bleven
zij staan, de mannen traden binnen,
bekeken eenige wapens eD begonnen
over den prijs te onderhandelen Zorka
bleef buiten. Een menigte schreeuwende
en tierende menschen liep hier rond.
Frans kon in de nauwe straat niet voor
uitkomen, ook hij hield stil, Milan zag
hem, een sombere blik trof den luitenant
uit de oogen van den jongen man, maar
hij sloeg er geen acht pp. Zorka was
dit echter niet ontgaaneveneens zag
zij, dat haar broeder Stefan, die zich
toornig omgewend had, door haren echt
genoot bij den arm werd vastgehouden.
Hesseostein maakte van dit oogen blik
gebruik, om zijne kennis met het meisje
van fort Mamula te vernieuwen en groette
haar beleefd, maar ongedwongen. Milan
en Stefan waren te ver at, om de woorden
van Frans te hooren.
»Om Godswil, ga heen, denk om uwe
veiligheid fluisterde Zorka gejaagd tot
den officier.
Een waarlijk smeekende blik uit hare
prachtige oogen trof' hem zij drong nu
met geweid door de menigte den winkel
in en verdween uit het gezicht. Het
zwart gekleede vrouwen en kinderen
zien staande divisie van Sofia heeft
meer dan 2000 dooden in de twee
oorlogen gehad. N. R. Crt.
De Bulgaarsche regeering heeft thans
berichten uit Serres ontvangen. Nadat
de Bulgaren de stad ontruimd hadden,
vormden de bewoners van Grieksche
afkomst, onder leiding van den aarts
bisschop, een soort militie, welke exces
sen pleegden tegen de Turken, Joden
en Bulgaren. Meer dan 200 Bulgaren,
o. w. een aantal gezinnen, werden ge
vangen genomen en in een school op
gesloten. Toen de Grieksche troepen
de school binnenkwamen, begaf de
aartsbisschop zich naar de gevangen
Bulgaren en zei hun, dat zij niet ongerust
behoefden te zijn, want dat de Grieken
geen barbaren waren. Kort daarna
deden de Grieksche soldaten een aanval
op de school en doodden de gevangenen,
waarvan slechts één zich kon redden.
De school werd vervolgens in brand
gestoken. De Grieken lieten de lij'een
fotografeeren en zonden de foto's aan
den consul, als van door Bulgaren ver
moorde Grieken. De Grieken moeten
ook te Nilnik op dezelfde wijze huis
gehouden hebben en daar een priester
neus en ooren hebben afgesneden. Zoo
toonden ze o. a. ook aan verschillende
buitenlandsche journalisten als het lijk
van den Griekschen bisschop van Doiran,
terwijl deze zich in een klooster in
Bulgarije bevond, waarheen hij voor
het begin der vijandelijkheden gebracht
was, daar hij op heeterdaad op spionnage
was betrapt.
gedrag van het meisje gaf Frans meer
en meer te denken, maar hij sloeg hare
waarschuwingen niet in den wind, en
begaf zich naar het logement, waar
Petrovac reeds met de bagage op hem
wachtte. De Croaat wilde spreken, maar
Frans beval hem te zwijgen. Hij gevoelde
zich beklemd, het was alsof de zware
steenen muren van het huis aan den
overkant hem als eene nachtmeirie op
de borst drukten. Dit kleine intermezzo
had hem voor een oogen blik onttrokken
aan de droevige stemming waarin hij
steeds verkeerde, maar het donkere
vertrek in de nauwe straat en de dompige
lucht daarin deden zijne gedruktheid
spoedig terugkeeren.
»Gelukkige menschen, met dekostelijke
gave van zielsrust en innerlijken vrede,
kunnen het in deze treurige plaats mis
schien uithouden, maar ik, och was ik
er maar weer uit 1"
Hij zuchtte diep en dacht met smart
aan Marie Estherhad hij alle geloof
aan de menschheid verloren
»Alsof zulke oogen kunnen bedriegen I"
fluisterde een inwendige stem zijn pein
zen en zinnen braGht hem in een dool
hof van de treurigste gedachten. Er was
geen draad te bespeuren, om hem er
weer uit te leiden. Maar nu was hij
gereed om, zijne opwachting te maken.
Petrovac keek met stralende oogen zijn
heer na, toen deze de nauwe straat
inliep. Hij schudde daarbij zijn borstelig
In Monastir is de Servische regeerings-
vertegenwoordiger kolossale verduiste
ringen van den directeur der invoer
rechten en eenige ambtenaren op het
spoor gekomen. De eerste hielp de
kooplui de rechten ontduiken, wat hem
geen windeieren heeft gelegd. Want
woonde hij eerst op een klein kamertje
in een holletje, nu hield hij auto en
chauffeur. Ook de eerste secretaris der
prefectuur is afgezet. Die hief niet
verschuldigde rechten ten eigen bate.
Avp.
CHINA.
De situatie in Sjanghai schijnt ver
beterd te zijn. Tschentschimei, de aan
voerder der rebellen, moet bij de Wu-
sungforten door zijn eigen soldaten zijn
doodgeschoten. Een regeeringsjacht is
door de rebellen aan de Noordelijke
troepen uitgeleverd. Kort daarop explo
deerde 't, het dek sloeg er af en 5 man
werden gedood. De rebellen hadden
er een bom en brandende lont in gelaten.
De voorhoedes van de legers van de
generaals Changsung en Jangchou heb
ben ongemerkt den Purpurberg bezet,
welke de heele streek om Nanking heen
beheerscht. Ze openden dadelijk een
artillerievuur.
Te Peking wint de overtuiging veld,
dat Japan de rebellen heeft gesteund
en nog steunt met geld en wapenen.
Als de Japansche regeering had gewild,
zegt men, had ze best kunnen beletten
dat Japansche onderdanen zich meng
den in China's zaken.
Avp.
hoofd, en zijn gezicht nam eene weemoe
dige uitdrukking aan.
>Atijd treurig, de luitenant, altijd
treurig, lang niet zoo vroolijk als anders."
Nazi's treurige overpeinzingen waren
echter niet van langen duur, een grijns
vai^ genoegen vertrok zijn breeden mond
en wangen, toen hij Zorka met de mannen
voorbij zag gaan. Hij rekte zijn hals
geweldig uit om haar na te zien, tot zij
om een hoek verdwenen was. Het
scheen hem geweldig te spijten, dat hij
haar niet volgen kon, maar de luitenant
had uitdrukkelijk bevel gegeven dadelijk
de koffers uit te pakkeD. Hij ging daartoe
over met de verzuchting
»Een mdoi meisje, waarachtig, Marietta
i3 er niets bij, arme> Marietta r
Er waren twee dagen' voorbijgegaan,
luitenant von Hesseüstein trachtte zich
in zijn levenswijze te schikken, de dienst
nam het grootste gedeelte van zijn tijd
in beslag, zoodat hij' van het onaangename
in Cattaro niet veel bemerkte. Hij slen
terde aan de haven op en neder, en keek
naar de bedrijvigheid op het water.
Talrijke stoombooten liepen uit alle wind
streken binnen, bootjes met reizigers en
burgers uit de' stad, die van den schoonen
dag gebruik maakten opa kleine uitstapjes
te doen, zetten leven bij aan de golf van
Cattaro. Het was een bekoorlijk tooneel
en Hessenstein stond tegen een paal te
leunen, verdiept in den aanblik.
Hé, zoo in gepeins verzonken,luitenant
