29e Jaarg. \o. 21. Woensdag 11 «/wm 1913. Ds dochter van den Spion. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMAN. FEUILLETON. - ANT. D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrydagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent. Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER—UITGEVER AXEL. ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren. AXEL, 10 Juni 1913. De geannonceerde vergadering van Vrijdagavond, waarin door den heer J. R. Snoeck Henkemans, Lid van de Tweede Kamer, te Amsterdam, een politieke lezing gehouden werd namens de Christ. Histo rische partij, was goed bezocht. De bij eenkomst werd met gebed geopend door den heer Van den Ouden, te Ter Neuzen, die na eene korte inleiding het woord gaf aan den heer Snoeck Henkemans. Deze wees op het verschil tusschen de vorige Kamerverkiezing en de aanstaande. Toen moest men afwachten wat het Kabinet zou doen, nü weet men wat het gedaan heeft en kan geoordeeld worden, of men wenscht dat het Ministerie zijn arbeid voortzet en afmaakt of dit door anderen zal worden afgebroken en ver nietigd. Tegen de klacht, dat weinig is afgedaan, stelde spr. zijn oordeel dat hard is gewerkt en veel tot stand gekomen is en gaf een opsomming van eenige wetten en be sluiten, met de beteekenis, die deze hadden voor de betrokkenen. Spr. roemde daarom het Ministerie, omdat het juist onder de partijverhouding die thans in de Tweede Kamer bestaat, zoo moeilijk is een wet er door te halen en betoogde dat in geen 20 jaren zooveel door eenig Ministerie was afgewerkt. Hierna behandelde spr. wat nog te wachten is, als het huidige Ministerie aan blijft, als uitbreiding van Kiesrecht, hoewel herziening daarvao niet urgent is. Tarief is er noodig om aan geld te komen. Spr. betwist, dat met invoering daarvan een andere wending zou komen Roman van E. von WaldZedwitz. Nadruk verboden.) 30) V. Frans von Hessenstein had den eersten nacht in het huis zijner moeder onrustig doorgebracht; ontevreden op zichzelven, ontwaakte hij den volgenden morgen. Nazi liep zwijgend om hem heen, geen lustig Croatenlied deed hij hooren, toen hij op de plaats de uniform van zijn meester uitklopte. Zijn anders zoo luid ruchtige mond scheen heden verstomd, maar des te levendiger keek hij naar den kant van Marietta, die buiten onder de veranda druk in de weer was en aan het klaarzetten van het ontbijt voqr hare mevrouw meer tijd besteedde dan zij anders placht te doen. Trof haar een blik uit Petrovac's verliefde oogen, dan wendde zij behaagziek het lieve kopje af en vertoonde slechts den witten doek, dien zij als een geboren Napolitaansche droeg, en waarvan de helft als een sluier over haar schouders vieleen roode roos en witte oranjebloesem zetten haar nog grooter bekoorlijkheid bij. De berisping van mevrouw Hessenstein had zy niet vergeten, maar toch kon zij het niet laten in den oeconomischen toestand en de handelspolitiek zou worden omgekeerd Hij achtte eene verhooging van 12% niet te zwaar, te meer omdat artikelen als melk, spek, levend vee, rijst, haver, eieren, granen, beeten, brood en beschuit vrij blijven. Er zijn volgens spr. twee voordeelen aan verbonden boven directe belasting le kans, dat de loonen verhoogen en 2e, dat de buitenlander de belasting betaalt. De Minister beeft niet gezegd te zullen staan of vallen bij ieder cijfer en de Christ.-Historischen zullen trachten het Tarief te verlichten. Komende tot de houding van de Christ. Hist, in de coaliseerende partij worden 2 bezwaren genoemd, ni. samengaan met de Katholieken en gevaar voor de Ned. Herv. Kerk. Het le bezwaar ziet spr. opgeheven, doordat met dit samengaan een gemeenschappelijk doel bereikt wordt en het recht wordt erkend, dat de R.-K. hebben in verhouding tot de getalsterkte, die zij in Nederland hebben. En het 2e bezwaar bestaat niet, zei spr. Weliswaar dat voor de Hoogeschool te Utrecht, ter opleiding van Hervormde predikanten Prof Noorizij is benoemd, die Gereformeerd is, doch spr. zette uit een, dat dit om practische redenen was. Ook gelijkstelling van subsidie voor alle kerken waardoor de Ned. Herv. Kerk zou worden benadeeld, is niet te wachten, meent sprdaar dit voorstel is ingetrokken en men heeft beloofd het zoo te laten Spr. komt op tegen de beschuldiging, als zou dr. Kuyper daarin weer schuld treffen. Ook heDben de C.-H. hun beginsel niet prijsgegeven ter wille van de af en toe een blik op den flinkeu jager te werpen. Leelijk was hij, met den besten wil van de wereld kon zij hem niet knap vinden, maar toch had hij niets onaangenaams. Petrovac zou dol gaarne een gespiek met haar hebben aangeknoopt, maar hij was bang dat Hessenstein zijn hoofd buiten het raam zou steken. Had hij zijnen meester kunnen zien, dan zou hij bemerkt hebben, dat daarvan niet de minste vrees bestoud, want deze was verdiept in de lezing van een brief, dien hij uit zijn koffer genomen had. De brief droeg den dienststempel van zijn bataljon, en was Hessenstein door den officier, die hem op fort Mamula afloste, overhandigd. Frans zette er zijn naam onder, ten teeken dat hij hem gelezen had. Onwillekeurig schudde hij het hoofd, toen hij den inhoud nogmaals las. »Oe vervulling mijner blijdste ver wachtingen wordt zoo al niet geheel verwoest, dan toch bijna onmogelijk gemaakt." Hij begon weer opmerkzaam te lezen. #Jn het algemeen moge het waar zijn, dat de Russen, die zich in de Bocche en Dalmatië ophouden, niet vreemd zijn aan de revolutionnaire beweging, maar dat wij allen omgang met. hen zullen vermijden, is toch waarachtig wat veel verlangd." Hij deed den brief in een enveloppe, adresseerde dieu aan zijn bataljons coalitie en de partij van spr. verdient daarom aldus spr. - lof in plaats van blaam, dat zij heeft toegegeven in het accoord. Spr. betieurt dan ook, dat die zaak is geworden een algemeen onder werp van bespreking, ofschoon andere partijen daar buiten moeste i staan. Het accoord is gesloten, zei spr., omdat men in de volste overtuiging zich kon aan sluiten bij de strooming, die haar uiting vindt in de rechtsche beginselen en wijst op verschillende redenen, waarom de C-H. niet kunnen medegaan met de liberalen. Ze zijn dubbelhartig meent spr., waar zij roemen op minister Colijn en stemmen tegen de oorlogsbegrootingvroeger de zending steunden en die thans gevaarlijk achten ze zijn voor ouderdomsverzorging en stemmen tegen de Invaliditeits- en Ouderdomswet. Spr. merkte op, dat de liberalen zich daardoor schuldig gemaakt hebben aan onverantwoordelijke daden. Spr. zou kunnen verklaren, dat men tegen de invaliditeits- en ouderdomswet stemde, als men zelf een vast plan had, doch waar men dat, meende sprniet heeft, achtte hij het beter, dat de 70- jarige arbeiders in Dec. a.smits de regeering aanblijft, al twee gulden per week krijgen (hilariteit). Wel stellen de liberalen, volgens spr. voor uitkeering aan behoeftigen, doch die hebben gespaard zouden niets krijgen. Hierna behandelde spr. de geschiedenis der onderwys-subsidies en achtte het een recht, dat men een school en onder wijzers koos van eigen beginselen. Ook daarom kunnen de Chr.-H. mede- kommandant, zette er met duidelijke letters »geheim" op en lakte hem dicht. »Vooral de vrouweD en dochters dezer heeren zou men gebruiken om de kei zerlijken te spionneeren I 't Is belachelijk 1 Ja, bij enkele overspannen vrouwen kan dat het geval zyn, maar bij haar, bij Marie Esther Neen, neen, daarvoor zijn haar oogen te heldertot een leugen of een snoode daad is zij niet in staat. Maar het is in allen gevalle lastig, verduiveld lastigop die manier worden aan het vrije, ongedwongen verkeer banden aangelegd, waardoor een vertrou welijke omgang onmogelijk is. »Ja," en met de vlakke hand sloeg hij op het voorhoofd, reeds gisteren bij onze eerste Ontmoeting vertoonden zich de gevolgen van dat verbod. Ik kon den vroegeren onbevangen toon niet vatten, mijn dwaas gedrag had terugwerkende kracht en de goede stemming was weg." Hij ging naar het raam. Petrovac, houd op met dat heidensch leven, ik wil dat geklop niet langer hooren." Hij haalde zijn hoofd weer naar binnen en zette zijne wandeling voort. »Zou mijn vreemd gedrag alleen de oorzaak geweest zijn van hare terug houdendheid Of zou zij vermoed hebben, dat wij deze circulaire ontvangen hebben Hessenstein dacht over de zaak na en kwam tot de pijnlijke overtuiging, dat werken met de coalitie en wijst hij op de onverantwoordelijkheid van sommigen zijner partij, welke zich aan de coalitie onttrokken. Met een voorspelling van wat de ver kiezing kan geven, waarschuwde spr. voor een Kabinet, dat geen rekening.zou houden met de beginselen van een zoo groot deel des volks. Daarom raadde hij deu kiezers van het district Oostburg te stemmen op mr. Dielaman, ook omdat voor het vaderland van beteekenis is de overwinning van dat district eu zulks als een blijde tijding zou klinken. Voor debat gaf zich op de heer J. vau der Peijl van Ter Neuzen. Deze bracht hulde aan den heer Snoeck Henkemans, omdat hij in tegeustelliog met den heer mr. Dieieman, en andere sprekers vatl de coalitie zoo ridderlijk was debat toe te staan. Hij meent toch dat er inder daad veel niet in den haak is, van wat ze op hunne vergaderingen zeggen, omdat ze geen tegenspraak dulden. Debater staat verbaasd over de meester lijke wijze, waarop de spr. dit Ministerie als een advocaat een misdadiger, ver dedigde. Als onderwijzer nam hij eerst zijn zaak ter hand en pleitte voor open baar onderwijs. Ht^ wees er op dat op de eene plaats de winst der gesubsidieerde scholen diende als een wapen tegen Rome en op de andere plaats deze strekken moest tot steun aan kloosters. Uitvoerig behandelde dhr. v. d. Peijl de kwestie, die ontstaan is onder de Cnrist.-Hist. onderling in hun houding tegenover het Kuyperianisme en bet Katholicisme. Ook meende sprdat een Christelijk Ministerie niet bestand dit laatste volstrekt niet onmogelijk was waarom kon men niet langs een of anderen omweg, misschien wel door omkooping van een ondergeschikt be ambte, kennis hebben gekregen van den inhoud dezer waarschuwing? »Deze verwenschte politiek, deze ont zettende gisting in alle klassen der maatschappij, zal waarachtig nog oorzaak zijn, dat mijn heele levensgeluk in de waagschaal gesteld wordt." Nazi sloop de deur in, hij wilde behoedzaam loopen en zijn heer met zoo weinig mogelijk geraas bedienen, maar het gelukte hem volstrekt niet; eerst liep hij een stoel om en wierp toen een karaf water op den grond, zoodat de inhoud op de uniform van den luitenant terecht kwam. »Petrovac niet uitschelden, niet vloe ken, luitenantsmeekte hij, terwijl hij vergeefsche pogingen deed om de stukken der karaf weder aan elkaêx te.zetten. Zijn angst was zoo belachelijk, dat hij er met een meer vriendschappelijk dan toornig »ezeluit den mond van zijn gebieder afkwam. In een licht jasje betrad Frans de veranda, om gemeenschappelijk met zijne moeder te ontbijten. Frissen.'. morgen lucht waaide de wind van den kant der Zee toe, zij vermengde zich met den geur der bloeiende struiken en vervulde lichaam en gemoed met wellust. {Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1913 | | pagina 1