29e Jaarg.
No. 20.
Zaterdag 7 Juni 1913.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
Buitenland.
FEUILLETON.
Do dochter van den Spion.
AXELSCHE
COURANT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Woensdag heeft keizer Willem het
stadje Gelder [in het Duitsch Geldern),
dat tot 1371 de zetelplaats der graven
en hertogen van Gelder is geweest,
bezocht, om daar deel te nemen aan
de ieestelijke herdenking van Gelder's
inlijving bij Pruisen, tweehonderd jaar
geleden. Men weet, dat onze Koningin
aan een bijzonder afgezantenschap heeft
opgedragen, den Keizer, zoo dicht bij
de grenzen van ons land, zijn opwach
ting te maken.
Van Gelder uit zal de Keizer een
bezoek brengen aan het kasteel den
Haag van het grafelijke geslacht von
Hgensbroech. Het uit de dertiende eeuw
dagteekenende stamslot van de Hoens-
broechs ligt in Nederlandsch Limburg,
maar sedert 1613, dus dit jaar juist
300 jaar, zijn de graven van Hoens-
broech ook in het bezit van den Haag.
In 1433 werd aan de heeren von
Boedberg op het kasteel den Haag het
ambt van erfelijk maarschalk van het
hertogdom Gelder en de graafschap
Zutfen verleend. Het hoofd van het
geslacht draagt nu nog dien titel evenals
dien van [Spaansch-Nederlandsch] mar
kies, welken koning Karei II van Spanje
het in 1675 verleend heeft. De koning
van Pruisen erkende den markiezentitel
bij besluit van 16 Mei 1842, en dien
van erfelijk maarschalk van Gelder bij
besluit van 4 December 1847.
Het slot heeft al vele vorstelijke be
zoekers binnen zijn muren gehad. In
Roman van E. von Wald—Zedwitz.
(Nadruk verboden.)
Hij moest haar, om dat te voorkomen,
toespelingen maken, die zijne dochter er
toe brachten zich naar zijne wenschen
te regelen. Hij moest daarom met be
rekening te werk gaanMarie Esther
mocht niets te weten komen van het
gevaarlijk spel, dat door haren vader als
spion eener vreemde regeering, in ver
binding met de gravin gespeeld werd,
daar hij er maar al te zeer van overtuigd
was, dat zij zoo iets niet zou kunnen
goedkeuren.
«Het kan zijn, dat gravin Camilla
Jarikoff bij haar optreden niet juist in
uwen en misschien ook niet in mijnen
smaak zal vallen, maar ten dien aanzien
moet men niet te nauwlettend zijn, geen
enkel mensch is volkomen hetzelfde.
Het zou ook ongekend vervelend zijn,
indien allen naar één voorbeeld geschapen
waren. Maar, ten slotte, wie heeft ook
ons geplaatst als rechters over eene dame,
wier levensweg zich slechts even met
den onzen kruist. De goederen van den
vader der gravin grensden aan die mijns
vaders, onze familiën waren geuaeen-
1804 bezocht keizer Napoleon het
kasteel den Haag, in 1814 nam keizer
Alexander I van Rusland er zijn intrek.
Keizer Willem komt er nu voor de
derde maal. N. R. Crt.
FRANKRIJK.
Tot de reizen, die president Poincaré
dezen zomer in Frankrijk zal doen,
behoort ook een bezoek aan Limousin.
De voornaamste stad uit het gebied,
Limoges, zal ook het genoegen en....
het voordeel hebben den president te
zien. Hy zal er echter niet als hoofd
der republiek op het stadhuis ontvangen
worden, dat wilden de socialisten niet
hebben, hoewel het socialistische ge
meentebestuur reeds eenstemmig had
uitgemaakt dat dit wel zou gebeuien.
De atdeeling te Limoges van de socia
listische partij was echter over dat
besluit zoo boos, dat de socialistische
burgemeester op de beslissing is moeten
terugkomen. Men vroeg zich af, nu
het eenmaal zoo ver gekomen was, dat
de socialisten te Limoges aan het socia
listische gemeentebestuur eenvoudig
verboden hadden om den President te
ontvangen, welke houding deze tegen
over die wonderlijke manifestatie zou
aannemen. President Poincaré, waar
schijnlijk bedenkend, dat er in Limoges
nog andere menschen zijn dan socia
listen en dat in een stad het gemeente
bestuur, zelfs al is het socialistisch,
niet alles is, heeft aan de menschen
uit Limousin, die hem kwamen vragen
een bezoek aan hun provincie te willen
brengen, geantwoord, dat hij ook te
Limoges zou komen. Niemand, zeide
schappelijke bezitters van mijnen, onze
belangen gaaD hand aan hand. Ik, die
in het buitenland leefde, ben min of
meer van hare goedheid afhankelijk, ben
gedwongen vriendelijker tegenover haar
te zijn, dan misschien gewenscht is
mijne verstandige dochter zal zich dus,
ter wille van haren vader, weten te
beheerschen.*
Marie Esther zag haren vader strak
in de oogen.
>Zij zal dat, papa, verlaat u er op !c
Baron Similoff was met deze verklaring
tevredenvader en dochter bespraken
nu de gebeurtenissen van den dag en
de kleine omstandigheden van het huis
houden, die het meisje, in hare betrekking
van huishoudster, natuurlijk veel belang
inboezemden.
»Ge zijt bij mevrouw von Hessenstein
geweest
Marie Esther knikte toestemmend.
Bevonden zich nog gasten ten haren
huize
«Haar zoon, de luitenant ridder von
Hessenstein, die tot dusverre het bevel
op 't fort Mamula gevoerd heeft, kwam
juist aan toen ik vertrekken wilde. Ik
moest daarom nog even blijven, vandaar
dat ik later thuis ben gekomen.*
Het maanlicht viel juist op het gelaat
van Marie Esther. Haar vader moest
iedere aandoening, die zich daarop af
spiegelde, zienzij wendde zich daarom
een weinig af en toonde hem een bekoor-
Poincaré, heeft het in zijn macht mij
buiten Limoges te houden, want er is
geen stad in Frankrijk, waar de presi
dent niet mag komen. Ik zal naar
Limoges gaanik ga zonder iemand
uit te willen tarten, maar ook zonder
eenige aarzeling, in de overtuiging, dat
de socialisten zich wel eens zullen be
denken, dat ik buiten en boven den
partij-strijd sta en daar denk te blijven.
N. R. Ct.
ENGELAND.
Dinsdagnacht is te Oxford de booten-
loods van Rough, den bekenden boot
maker, door kiesrechtvrouwen, in brand
gestoken. Meer dan honderd race- en
plezierbooten zijn verbrand. De schade
schat men op 3000 p. st. De politie
heeft in de buurt een paar briefkaarten
gevonden, op een daarvan stond „Geen
rust, voordat de vrouwen bevryd zijn".
Op een ander „Kiesrecht voor vrouwen,
geef ons ons recht". Rough heeft al
jaren lang voor Oxford de giek gebouwd
voor den wedstrijd met Cambridge.
N. R. Ort.
CHINA.
Het Europeesche bestuur van de wijk
der buitenlanders te Sjanghai heeft een
zeer scherpe waarschuwing gericht tot
de redacties van Chineesche bladen,
die binnen de wijk worden gedrukt en
van daar verspreid. De toon dier bladen
was den laatsten tijd zoo ongebonden
en zoo vijandig jegens de centrale
regeering te Peking en tegen Joeansjikai
geworden, dat daartegen diende te
worden opgetreden. Dat is nu in den
vorm van een zeer krachtihe waar
lijk profiel, met de zuivere lijnen van
eene camee.
»Ik herinner mij hem nog, als een
aangenaam jonkman, zeide de baron
terloops.
»Ik geloof, dat hij .het wel zijn kan,c
antwoordde Marie Esther zoo onverschillig
mogelijk.
»Nu, hij zal blij zijn, dat hij van dat
eentonige eiland vertrokken iszijn post
was bovendien niet van gevaar ontbloot.
Verleden jaar ontplofte op een klein,
versterkt eiland daar in de buurt het
kruitmagazijn en richtte een groote ver
woesting aan.c
Marie Esther trilde een weinig, zy
wierp een dankbaren blik ten hemel en
vouwde onwillekeurig de handen.
«De ruimte voor versterkingen is op
die eilanden te beperkt, de kruitkamers
moeten dicht bij de woningen gemaakt
worden, en daardoor zijn ontploffingen
natuurlijk dubbel gevaarlijk.*
Marie Esther beefde nog altijd.
»0, het zou ontzettend geweest zijn,
als op het fort Mamula iets dergelijks
gebeurd wareDe arme mevrouw von
Hessenstein, welk een angst moet zij
uitgestaan hebben.*
»Het is mogelyk, dat juist op dit fort
de kruitkamers op een minder gevaarlijke
plaats zyn aangebracht, want het eiland
is grooter dan de andere. Luitenant von
Hessenstein moet dit weten, hij zal zyne
moeder gerustgesteld hebben.*
schuwing geschied. En dat het daarmee
hoog tyd was, moge blijken uit het feit,
dat het in de Europeesche wijk reeds
zoover was gekomen, dat er op ver
gaderingen openlijk werd aangespoord
tot vermoording van Joeansjikai.
N. R. Crt.
AMERIKA.
Goodwin, een der leden voor Kansas
in het Huis van Afgevaardigden te
Washington, is voor den dag gekomen
met een origineel idee. Hy is een
overtuigd tegenstander van den oorlog,
volgens hem een overblijfsel uit de
tijden der barbaarschheid. Van het
aanbouwen van nieuwe slagschepen
wil deze volksvertegenwoordiger niet
hooren maar nu de Vereenigde Staten
toch eenmaal beschikken over een vloot
van oorlogsbodems, zou daarvan
meent Goodwin best party te trekken
zijn voor handels- en reclamedoeleinden.
Men moet dan de schepen vol pakken
met de beste nijverheids-producten
welke de Unie levert. Kruist de Ameri-
kaansche vloot dan in buitenlandsche
wateren, dan kan zij in de havens,
die zij bezoekt propaganda maken
voor de beste Amerikaansche uitvoer
artikelen.
Te Greeley, een plaatsje in Colorado,
heeft zich een griezelige tragedie afge
speeld. Een man en vrouw schoten
elkaar dood met revolvers, na eerst
hun eenig kind een dochtertje
te hebben doodgeschoten. Men weet
niet welke beweegredenen hen tot die
wanhoopsdaad hadden gebracht.
N. R. Crt.
»Dat denk ik ook,* hernam Marie
Esther. »Het is goed, dat hij is afgelost,
maar ik zal er hem by gelegenheid eens
naar vragen.*
»Doe dat, kindlief,* zeide de baron
onverschillig; hij kuste zijne dochter op
het voorhoofd, wenschte haar goeden nacht
en verwijderde zich. In zijne kamer
gekomen, wierp hij een onderzoekenden
blik op een schets, waarop verschillende
vestingwerken der landstreek waren af
gebeeld.
«Alles in orde, onze spionnen zijn goed,
maar hier....*
Hij had het oog op 't fort Mamula.
»De plaats, waar de kruitkamer is,
ontbreekt nognu, die zullen wij ook
wel te weten komen in den krijg zijn
alle middelen om het doel te bereiken
geoorloofd.*
Tevreden ging baron Similoff ter ruste.
Marie Esther bleef nog lang alleen op
het balkon zitten. De bekoring van den
zuidelijken zomernacht hield haar geboeid,
haar oog glinsterde alsof de maan haar
helderste stralen juist daarin liet vallen.
«Heer, ik dank u, dat gij het gevaar
van hem afgewend bebt 1*
Het was haar laatste woord, haar laatste
gedachte, voor zij zich te bed begaf.
Wordt vervolgd.)
