1_
Ao 16.
Zaterdag 24 1913.
29
laarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
- De dochter van den Spion.
COURANT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AÜVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden tranen ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DE BALKAN OORLOG.
Daar Servië en Griekenland weinig
lust toonden om een verdrag te tee
kenen, waarin niet gewaarborgd wordt,
hoe de kwesties, die hun levensbelangen
raken (de toegang tot de Adriatische
Zee, de Zuidelijke grens van Albanië,
de eilanden) zouden worden opgelost,
had men niet veel verwachting van
de eerste vergadering, die de vredes-
gedelegeerden Dinsdag te Londen heb
ben gehouden. Zelfs vreesde men, dat
er de geprikkelde stemming onder de
bondgenooten tot uiting komen zou.
Mag men de officieuse berichten ge-
looven, dan is echter het verloop van
de vergadering naar omstandigheden
bij uitstek gunstig geweest.
N. R. Crt.
BELGIË.
De gebroeders Vergouts, die, zooals
onze lezers zich nog zullen herinneren,
wegens den moord op den diamant
handelaar Provo door het hof vanassizen
te Antwerpen veroordeeld zijn, de een
ter dood, de ander tot levenslangen
dwangarbeid, hadden tegen hun vonnis
cassatie aangeteekend.
Het hot van cassatie heeft hun voor
ziening in cassatie verworpen.
N. R. Crt.
FRANKRIJK.
Generaal Pau, inspecteur van het
leger, is in opdracht der regeering
Maandagavond naar de oostelijke garni
zoenen vertrokken, om een onderzoek
JfLËl
OüJ Nadruk verboden
Roman van E. von Wald Zedwitz.
25)
»Zwijg, knaap riep Stojan, en don-
derend sloeg hij met de vuist op de tafel,
i De dreuning was zoo hevig, dat de
j.1 doodshoofden boven de deur klapperend
j'oi tegen elkander sloegen. Gebiedend wees
zyo hand naar den uitgangStefan ging
I heen, hij had alles gedaan wat hem
uen, mogelijk was, hij had zich zelfs gehouden
alsof hij aan vampyrs geloofde.
»Ik zal hem het antwoord sturen, ik
moet er mij nog eens op bedenken zeg
1 dat aan Milan Grajewitoh riep hij zijn
mei zoon door het geopende venster na.
Stefan volgde het bevel, terwijl de oude
zijn buks over den schouder wierp en
den weg naar de bergen insloeg. Dit
I bericht van Milan's aanzoek om Zorka's
hand had hem veel meer verrast, dan
I hij wel weten wilde. Milan was rijk,
I» i voor een Krivosciër zelfs zeer ryk, maar
'8 er liep een gerucht, dat hij een vampyr
was. Stojan geloofde vast aan het bestaan
ïssen van auike wezens, maar hij was nog niet
reeri ie^eel overtuigd, dat Milan er een was.
Droevig en ernstig iiep hij door de kale,
rotsachtige streek om Ublimenige roof-
in te stellen naar het verzet tegen den
driejarigen dienstplicht, dat vooral te
Toul en Belfort tot uiting is gekomen.
De Temps meldt, dat de regeering geen
interpellatie over het gebeurde te Toul
en elders zal aanvaarden vóór het door
generaal Pau ingestelde onderzoek ge
ëindigd is.
Men zegt, dat reeds is uitgekomen,
dat te Toul de relletjes van te voren
beraamd zijn geweest. Men onderzoekt
nog of ze door niet militaire menners
aangestookt zijn. Aan de relletjes te
Belfort en Parijs wordt geen ernstig
karakter toegekend als aan het gebeurde
te Tóul. N. R. Crt.
DÜITSCHLAND.
Het koninklijke paar vau Engeland
is Woensdag om half twaalf aan het
Lehrter-station te Berlijn aangekomen,
waar tot zyn ontvangst de Keizer en
de Keizerin, de prinsen en prinsessen
van het koninklijke huis en hof- en
staatswaardigheidsbekleeders aanwezig
waren. De ontvangst geschiedde met
groot ceremonieel.
Daarna hielden de koning en de
koningin hun plechtigen intocht in de
stad en reden naar het koninklijke
paleis. Langs den weg stonden aan
weerszijden troepen geschaard. De
menigte juichte luid.
Het weer was prachtig.
Onder een stralende zon hebben
koning George en zijn gemalin hun
intocht gehouden. Duizenden menschen
stonden in de met vlaggen versierde
straten. De kleurige uniformen van de
troepen die langs de Linden en aan
vogel, die anders onfeilbaar door zijn
doodend lood zou zijn gevallen, vloog nu
ongestoord voorbij.
Stojan vlijde zich op den grond neer
en dacht over de zaak na. Eindelijk
had hij een besluit genomen. Vier weken
zou hij bedenktijd nemen, dau zou Milan
een weigerend antwoord ontvangen. Het
geluk van zijn kind lag hem na aan het
hart, maar hij wilde het niet toonen.
Een reden behoefde hij dan niet op te
geven, terwijl nu eene dadelijke afwijzing
zou opgevat worden als eene beleediging,
die slechts door bloed kon uitgewischt
worden. Met zichzelven tevreden ging
hij naar huis terug.
IV.
Baron Similoff hield de briefkaart der
Signora in de hand, hij had juist den
inhoud doorgelezen en knikte goed
keurend.
»Een kranige vrouw Ik zou niemand
hebben kunnen vinden, om onze belangen
beter waar te nemen, dan deze gravin
Camilla Jarikoff.*
Hij wandelde door de schaduwrijke
lanen zijner villa en zette zich eindelijk
op een steenen bank neer, vanwaar hij
eeu ruim uitzicht op den omtrek had.
Eenige minuten lang was hij geheel in
het bekoorlijke schouwspel verdiept, maar
het duurde niet lang of zijne gedachten
keerden weer terug tot ernstiger, voor
hem uiterst gewichtige zaken.
den Pariser Platz aan weerszijden
geschaard stonden, de slingers groen
en de vlaggen leverden tezamen met
de opgewekte menigte een vroolyken
aanblik.
De koninklijke stoet was deftig door
eenvoud en in overeenstemming hier
mee was de Brandenburgsche Poort,
die enkel met frisch groen en met de
Pruisische en Duitsche kleuren versierd
is. Aan den ingang tegenover het
middenpad van de Linden, waarvan
de mooiste versiering het jonge groen
van de kruinen der boomen is, rijzen
twee masten op met reusachtige zwart-
en-witte wimpels.
Toen de stoet onder de Brandenburg
sche Poort doorging, speelde een daar
opgestelde militaire kapel het Engelsche
volkslied. Onder de hoera's van de
troepen, die het geweer presenteerden,
en van de menigte reden daarna de
rijtuigen over den Pariser Platz.
N. R. Crt.
ENGELAND.
Een eigenaardig geding is Maandag
voor een Londensche rechtbank behan
deld. Een liberaal kiezer van South-
wark eischte schadevergoeding van den
liberaal Strauss, afgevaardigde van het
district in het Lagerhuis, omdat deze,
volgens eischer, zijn beloften, voor zijn
verkiezing afgelegd, in het Parlement
niet was nagekomen. De rechter was
echter van oordeel dat verkiezings
beloften geen contract zyn, en wees
den eisch af, zonder het bewijs dat de
beloften niet waren nagekomen af te
wachten.
»De regeering zal mijne bemoeiingen
erkennen, denk ik, de belooning zal niet
uitblijven het zou in allen gevalle ook
zeer gewenscht zijn, want....*
Een sombere schaduw overtoog zijn
gelaat en hij zeide zuchtend
»De laatste jaren waren uiterst kost
baar, en de ontvangsten staan niet in
verhouding tot de noodwendigste uit
gaven, die steeds hooger woiden.c
Hij haalde uit den borstzak van zijn
overjas een brief te voorschijn, waarin
zijn zaakwaarnemer te Petersburg hem
meedeelde, dat de Kaukasische effecten,
waarbij hij zeer geïnteresseerd was, weer
aanzienlek gedaald waren.
»Alle andere papieren zijn ook gedaald,
'tis beroerd, ellendig! De wanhopige
binoenlandscke toestand is er de schuld
van, de drieste houding van Oostenrijk
tegenover ons verzwakt ons crediet. Er
moet en zal verandering in komen, zoodra
onze bloed- en geloofsverwanten, de
Montenegrijuen en de Slaven der Oosten-
rijksch-Hongaarsche monarchie, den over
moedigen vijand het vuur aan de schenen
hebben gelegd. Eén enkel groot Slaven-
rijk, daarin ligt mijne toekomst.*
Op dit oogenblik naderde Marie Esther.
Zijn blik rustte vol liefde op het bekoor
lijke meisjeals een frisch ontloken,
witte roos vertoonde zij zich tusschen
het gebladerte der altijd groene boomen.
>Stoor ik u, papa
»Gij stoort mij nooit, kindlief!*
Het geschil in de kolenmijnen van
Zuid Wales over het in dienst nemen
van niet bij de vakvereeniging aange
sloten mijnwerkers, is geëindigd, daar
alle deze niet aangeslotenen, die van
1 Mei af werkeloos zijn geweest, zich
bij de vakvereeniging als lid hebben
opgegeven. Het werk zal nu wel spoedig
hervat worden. Avp.
Vier bommen zijn op verschillende
plaatsen in Londen gevonden met
daaraan bevestigde geschriften over
vrouwenkiesrecht. Drie ervan waren
zeer gebrekkig gemaakt, éèn, neerge
legd in een volksbibliotheek, bevatte
een uurwerk. Een vyfde bom is ge
vonden in een kerk te Hastings.
AMERIKA.
De staking te Paterson, in New Jersey,
duurt nog voort. De stakingsleiders
verklaren, dat zij alle middelen van
verkeer stop zullen zetten en ook
gedurende twee dagen de stad in duister
willen zetten, door het electrisch licht
te dooven. Deze duisternis-demonstra
tie geschiedt als protest tegen de ver
oordeeling van een der stakingsleiders
Quinlan. Deze had zich schuldig ge
maakt aan het uiten van opruiende
taal.
De bekende vakbondleider Haywood
hield een dreigende rede, waarin hy
o. m. de merkwaardige woorden uitte,
„dat de organisatie van de fabrieksar
beiders der wereld machtiger is dan
het Hooggerechtshof van de Vereenigde
Staten, hetgeen zy spoedig zouden
bewijzen."
N. R. Crt.
Marie Esther lachte.
»En dat beweert u, gij ondeugendste
van alle vaders, met het kalmste gezicht
van de wereld Het is eene uitzondering,
als ik het niet doe. Ha, alweer brieven,
kaarten en telegrammen
Tegelijkertijd wees zij op de papieren,
die Similoff achteloos naast zich op de
bank had gelegd. Hij nam ze op en
stak ze weder in den zak. Zijne dochter
ging zitten en greep zijn hand, die zij
liefkoozend streelde.
»Ik had u wat te verzoeken, papa,<
begon zij, een vriendelijken blik op hem
werpende.
>Wilt gij een toertje maken, en moet
ik u daarop vergezellen
»Och, daarvoor zoudt u toch geen tijd
hebben, papa, en bovendien, waar zou
het schooner kunnen zijn dau hier bij ons?<
»Of hebt gij iets noodig voor uw toilet
»Neen, neen.... wat ik u verzoeken
wilde is veel gewichtiger.*
»Nu, zeg het dan, kind; als ik kan,
zal ik het doen.*
»Gisterenavond ben ik bij mevrouw
Hessenstein geweest.*
»AI weer? Gij ziet de oude dame
tegenwoordig dikwijls.*
Marie Esther werd eeu oogenbük bloed
rood. Om het haar vader met te laten
bemerken, draaide zij zich snel om, brak
vlug eenige volle, donkerroode rozen af,
en bedekte haar gezichtje daar bijna mede.
Wordt vervolgd.)
