No. 10.
"if oensdag 8 Mei 1912.
28e Jaar».
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. im.l.l.M W,
Buitenland.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De Italiaansch-Turksclie Oorlog.
Men meldt dat generaal Garioni een
colonne heeft uitgezonden om de karavaan
wegen ten Zuiden van Boekames te be
zetten. De colonne ontmoette 200 TurkeD
en Arabieren, die zich met groote ver
liezen moesten terugtrekken.
Van de colonne, uitgezonden door
generaal Garioni, werden 5 Askari's ge
dood en 40 gewond.
De Tribuna schrijft een lang artikel
naar aanleiding van het heropenen van
de Dardanelles Turkije, zegt het blad,
heeft evenzeer aan Italië als aan Rusland
toegegeven, want Italië nam hetzelfde
standpunt in als Rusland. Het was
Turkije er maar om te doen, den wereld
handel schade toe te brengen. Het
politieke doel van de vlootbetooging is
volkomen bereikt. De pogingen van
Turkije, de mogendheden over te halen,
naar aanleiding van het sluiten der
Dardanellen een druk op Italië uit te
oefenen om zijn krijgsbedrijven binnen
een bepaald gebied te beperken, zijn
ten eenenmale mislukt. Engeland heelt
in een wisseling van nota's met Italië,
die onlangs heeft plaats gehad, met geen
woord gesproken over een wapenstilstand.
Alleen had Engeland gevraagd, of Italië
een verklaring wilde openbaar maken,
dat het voorloopig de Dardanellen niet
zou aanvallen.
Italië was daaitoe niet genegen, omdat
het evenals Rusland vaD oordeel was
dat Turkije zonder zoodanige toezegging
toch niet het recht had de Dardanellen
gesloten te houden. Dit mocht het alleen
bjj het naderen van de vijandelijke vloot,
want een half uur is voor het sluiten
van de zeestraat voldoende tijd.
De Turksche pers ziet in het heropenen
van de Dardanellen een teeken van de
moreele kracht van Turkije. In diplo
matieke kringen te Konstantinopel ver
zekert men, dat het besluit van den
ministerraad in de eerste plaats is ge
nomen onder invloed van de vriend-
schappelijke houding die Engeland tegen
over Turkije heeft aangenomen.
Turkije ziet in deze houding een waar
borg voor de onaantastbaarheid der zee
straat.
Men denkt, dat de vier stoombooten,
die in de Dardanellen bezig zijn de
mynen te verwijderen daar voor de 6de
of 7de Mei niet gereed zullen zijn.
FRANKRIJK.
Gamier en Valet blijven zoek. Zelfs
na de wonderlijke onthullingen der Petit
Parisien zijn ze niet gepakt. Men her
innert zich, dat het blad naief-weg kwam
vertellen, dat Valet en Garnier in gezel
schap van nog eenige boeven de wijk
genomen hadden in een klein villaatje
in een dorp aan de spoorlijn Parijs—
Lagny. Het gezelschap had zich in dat
villaatje verschanst en beschikte, brr
over een massa bommen. Maar de politie,
zoo lichtte het Parijsche blad verder in,
was op de hoogte en nam langzaam maar
zeker de maatregelen, die tot inrekening
der bende zouden leiden. Zij omsingelde
het villaatje en de menschen, die huizen
iu de buurt bewoonden, wien bovendien
geheimhouding was opgelegd, hadden
reeds aanzegging gekregen zich achteraf
te houden. Valet en Garnier blijven
echter onvindbaar en nu merkt de Petit
Parisien lakoniek op: »Het schijnt, dat
de bewaking van het villaatje niet het
minste resultaat heeft opgeleverd. Valet
Garnier moesten zich daar bevinden
en een groot aantal politie-mannen maakte
zidi gereed om afdoende tegenover de
bandieten op te treden. Er is echter
niet alleen geen enkel nieuw feit voor
gevallen, maar de villa blijkt volkomen
verlaten. Alle vensters zijn gesloten,
geen geluid geeft er blijk van de aan
wezigheid van menschen, men kan zonder
gevaar de woning naderen. Het is hoogst
waarschijnlijk, dat Bonnot's vrienden, zoo
ze zich daar verborgen hadden, een middel
gevonden hebben om tusschen de vingers
der politie door te glijden. We zijn dus
nog even ver als te voren.»
Inderdaad gaat het weer het oude
gangetje evenals in de dagen toen vooral
Bonnot gezocht werd. Overal meent men
Garnier gezien te hebben te Nice, maar
ook in den omtrek van Parijs. Gisteren
meende de politie te Parijs goede gronden
te hebben te verwachten, dat Garnier
het station van Sceaux te Parijs zou
aan
een
aankomen. Ook zou Garnier in
bouwvallige woning te Juvisy gezien zijn
Vannacht om twaalf uur meldde zich
een politieagent bij Guicnard, het hoofd
van den P irijscnen veiligheidsdienst.
Ik geloot', dat ik weet waar Garnier
zit», zeide de man. Na enkele oogen
blikken is de agent met tal van inspecteurs
er op uitgegaan, het nieuwe spoor volgend.
De anarchist Monnier, die bij de zaak
der auto-bandieten betrokken is en onder
den valschen naam Simentof leefde, is
door den rechter van instructie Gilbert
a&n een lang verhoor onderworpen. Op
de vraag, waarom hij een Russischen
naam had aangenomen, antwoordde Mon
nier, dat hij op straat, in het stadhuis
kwartier, waar veel Russische Joden
wonen, een paspoort had gevondeu op
den naam Simentof, en omdat hij deser
teur was, had hij van dit papier gebruik
gemaakt, om zich aan de naspeuringen
van de politie te onttrekken.
Vervolgens werd Monnier geconfron
teerd met een vrouw, die beweert oog
getuige geweest te zijn van den moord
aanslag, dien de auto bandieten bij Mont
géron op een chauffeur hebben gepleegd.
De vrouw verklaarde, dat ze in Monnier
een van de misdadigers herkende. Mon
nier riep opgewonden uit, dat de vrouw
nazei, wat men haar had ingeblazen
Het was een complot van de politie om
de anarchisten te onderdrukken
ENGELAND.
Buxton, de minister van handel, heeft
het in een tafelrede, uitgesproken aan
een feestmaaltijd van de handelskamer
te Sheffield, over de ramp der Titanic
gehad. Hij wees op de algemeene be
wondering, die de houding van de pas
sagiers, de bemanning en den kapitein
der Titanic opgewekt hebben. Spreker
wilde er intusschen op wijzen, dat er
gedurende de laatste 10 jaar op Engelsche
stoomschepen naar Amerika slechts negen
menschenlevens te loor zijn gegaan. Dit
kan, met de maatregelen van de voor
naamste stoomvaartlijnen om de reddings
middelen onverwijld te versterken, het
publiek geruststellen. Buxton erkende
niettemin, dat de omstandigheden, waar
onder de ramp der Titanic heeft plaats
gehad een herziening van de verschillende
reddingsmiddelen, van den scheepsbouw,
de dradelooze telegrafie, enz. wettigen.
Gelukkig, zeide Buxton nog, heeft het
publiek zijn kalmte behouden en het
parlement zal wel een noodwet aan
nemen, maar niet dan na behoorlijk
overleg en rijp beraad en geenszins onder
den indruk eener paniek.
AMERIKA.
De New York Evening Post publiceert
een interview met Roosevelt, waarin
deze geweldig lostrekt tegen presidentTaft.
»De heer Taft aldus Roosevelt
werd in 1908 gecandideerd om zijn
openlijke goedkeuring van een vooruit
strevende politiek. Tegeu die politiek
waren gekant de reactionairen Aldrich,
Cannon, Penrose, Guggenheim e.a. Deze
lieden zijn thans zonder eenige uitzonde
ring voor Taft; zij steunen hem openlijk
en met alle politieke knepen waarover
zij beschikken Zij zijn het geheel eens
met hetgeen Taft als president heeft tot
stand gebracht. Weliswaar noemt Taft
zich vooruitstrevend, maar zegt Roose
velt het is voor iedereen, die een op
vooruitgang gerichte beweging wil leiden,
noodzakelijk dat hij beschikke over ver
beeldingskracht en een krachtige over
tuiging. Slappe goede voornemens kunnen
die eigenschappen niet vervangen. Taft
was een voortreffelijk helper; maar als
President is hij ongelukkigerwijs onder
den invloed geraakt van de heeren, die
ik genoemd heb.
Voor het overige beschuldigt Roosevelt
Taft er van, ontrouw te zijn geweest
aan de vooruitstrevenden, die hem vier
jaar geleden op het kussen hadden
gebracht.
»Vier jaar geleden» aldus besloot
Roosevelt zijn beschuldiging meende
ik op grond van Taft's verleden, dat hij
tegen de reactionairen gekant was, die
hem bestreden. Nu bestrijd ik hem,
omdat de reactionairen hem steunen1
gevonden, waarvan de waarde op 1 a
U/a millioen mark geschat wordt. De
steenen waren zorgvuldig in medicijn
doosjes geordend. In deze doosjes vond
men 230 saffieren, 318 diamanten, 164
turkoisen, ongeveer 50 opalen, eenige
robijnen en een gioote menigte parels.
Het kostbaarste stuk bleek een avond
maalsbeker, die hij 9 jaar geleden naar
eigen ontwerp te Parijs had laten ver
vaardigen.
De beker is met 438 groote steenen
bezet, diamanten, amethisten, smarag
den en robijnen. De waarde er van
wordt op meer dan 300.000 mark ge
schat. By het onderzoek kwam aan
het licht, dat de geldzaken van Liebe
zich in de beste orde bevonden. De
geheime politie is haar onderzoek weer
van voren af aan begonnen.
Over Liebe meldt de „Lokal Anzei-
ger" nog het volgendeLiebe stamt
van een Protestantsche familie. Hij is
een zoon van een Pruisisch generaal.
Hij studeerde in Straatsburg en ging
daar tot het katholieke geloof over.
24 Juni 1887 ontving hij de priester
wijding. Sinds 1908 leefde hij als amb
teloos burger te Charlottenburg. Geheel
vrijwillig heeft Liebe geen afstand ge
daan van zijn ambt als geestelijke. De
bisschop van Müuster vond hem al te
levenslustig, terwijl de dames zich over
hem beklaagden. Ten opzichte van de
herkomst der prachtige diamanten en
andere edelgesteenten verkeert men nog
steeds in het duister. Zijn inkomsten
bedroegen niet meer dan 3000 Mark
per jaar. Men gelooft, dat Liebe plan
had weer Protestant te worden, omdat
hij wilde huwen.
van
slagers
te
Verschillende Berichten.
De vorige week stierf te Berlijn, de
emeritus geestelijke Liebe door vergifti
ging. De politie vond het raadselachtig,
hoe de atropine in het flescbje en dit
in de drankkast van den pastoor kwam.
Men dacht aan zelfmoord wegens zware
geldelijke verliezen. Later kwam ech
ter weer twijfel op. Liebe had in geen
enkelen vorm een testament gemaakt,
en hij was een levenslustig man. Nu
is daar nog een ontdekking bijgekomen.
Zijn familie had den curator van de
nalatenschap er op opmerkzaam ge
maakt, dat Liebe, die vroeger minera
loog geweest is en een liefhebber van
edelgesteenten was, vele kostbaarheden
verzameld had. Men heeft nu zyn
woning nauwkeurig doorzocht en in een
kast een verzameling edelgesteenten
- De
Berlijn heeft besloten, voortaan in de
door haar gestichte arbeidsbeurs geen
slagersknechts toe te laten, die lid eener
socialistische vereeniging zijn. Het
schijnt het seiu te zullen worden tot
een hardnekkigen-strijd.
Dinsdagavond gebeurde er een
bandietenstreek te Antwerpen. Toen
een man daar op zijn kamer kwam,
vond hij al de kasten en de laden open
gebroken. Zyne vrouw, 20 jaar oud,
was niet te vinden. De huisbewoners,
nopens de aanwezigheid van de vrouw
ondervraagd, konden geen inlichtingen
geven.
De man keerde naar zijn kamer terug,
toen er licht gekerm opsteeg uit de
kleerenkast, welke gesloten was en
waarvan de sleutel, tegen de gewoonte
op de tafel lag.
Men opende de kleerkast en daar lag
de vrouw in zwijm. Tot bewustzijn
teruggekomen, vertelde de ongelukkige,
dat een onbekende persoon op de kamer
was gedrongen, haar had mishandeld
en zij buiten kennis was geraakt.
De schurk moet de vrouw vervolgens
in de kleerkast opgesloten hebben,
waarna hij alle meubelen openbrak.
Er werd echter weinig pestoleu.
De vrouw heeft het signalement van
den schurk aan de politie kunnen op
geven. De schuldige sprak Vlaamsch
en gebrekkig Fransch.
AXEL
COURANT.
