De erfenis van oom MM.
No. 72.
Woensdag 13 December 1911.
27e Jaar«£
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. ÜIELEMAN,
Buitenland.
F E 1 L L E T O iN
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vr^dagnamiddag TWEE uren.
De Italiaansck-Turksche oorlog.
De Daily Telegraph verneemt uit
KonstantinopelDe Russische gezant
heeft door middel van een Turksch
blad, dat zich door hem laat gebruiken,
medegedeeld, dat het vraagstuk van de
Dardanellen op bevredigende wijze zou
kunnen geregeld worden door een af
spraak tusschen Rusland en Turkije,
dat Russische oorlogsschepen van de
vloot in de Zwarte Zee de Dardanellen
door zouden kunnen varen, na een vijf
dagen van te voren aangevraagde ver
gunning daartoe te hebben verkregen.
Deze overeenkomst tusschen Rusland
en Turkije zou ter goedkeuring voor
gelegd moeten worden aan de mogend
heden, die het tractaat van Londen van
1871 onderteekend hebben.
De voor Tripoli bestemde Duitsche
ambulance van het Roode Kruis zal
naar de Prankf. Zeitung uit Berlijn
verneemt binnen ongeveer 14 dagen
vertrekken. De ambulance zal bestaan
uit 5 Arabisch sprekende artsen en 12
verplegers. Er zal een veldhospitaal
voor 50 a 60 patiënten worden meege
nomen. Men hoopt dat de Italiaansche
regeering aan de ambulance de landing
in de stad Tripoli en vrijen doortocht
door de militaire linies zal toestaan.
DUITSCHLAND.
De Lokal-Anzeiger, die dikwijls voor
officieuze mededeelingen dienst doet,
schrijft
N u de Bondsraad Donderdag de wet
73)
(Slot.)
op den riviertol in den vorm, waarin
de Ryksdag haar heett aangenomen,
goedgekeurd heeft, zal ons ministerie
van buitenlandsche zaken de onder
handelingen met de regeeringen van
Oostenrijk en Nederland beginnen, om
hare toestemming voor de heffing van
riviertollen op de Elbe en den Rijn te
verkrijgen. Voor deze twee stroomen
is, gelijk bekend is, de tolvrijdom door
verdragen met die staten gewaarborgd.
Volgens de uitlatingen van beide regee
ringen totnutoe, schijnen deze van een
wijziging van de Elbe-en Rijnvaartakte
in het geheel niets te willen weten.
Men dient echter af te wachten, of de
tegenwaarde, die de regeering te Berlijn
zal aanbieden, niet verlokkelijk genoeg
zal zijn, om het verzet, dat totnutoe
te Weenen en den Haag tegen de in
voering van de tollen geboden is, te
breken".
ENGELAND.
Te Birmingham heeft een inbreker,
die terecht stond, den rechter een houten
voetebank naar het hoofd gegooid. Het
werptuig kwam op rechters lessenaar
terecht en raakte hem daarna in het
gezicht. De rechter verwijderde zich
eenige oogenblikken. Na terugkeer ver
oordeelde hij den beschuldigde om de
U/3 jaar uit te zitten, die hem van een
vorig vonnis voorwaardelijk geschonken
was, en daarna tot vijf jaar gevang,
wegens de inbraak. De man kwam er
genadiger af dan de Fransche soldaat,
die dezer dagen ter dood werd veroor
deeld, omdat hij een officier, die recht
sprak, zijn kepi naar het hoofd wierp.
Emke senior kwam van tijd tot tijd
in de kamer. Hij deed alsof hij er iets
moest halen en wilde toch maar eenvou
dig zijn nieuwsgierigheid bevredigen.
»Ik mag zeker wel vragen, waar u
vandaag vandaan komt?*
»Van Kolberg, meneer Emke. Ik ben
daar met mijn kinderen. Met mijn
jongste dochter namelijk.*
»Zoo zooEn mevrouw maakt het
ook goed Is ze ook in Kolberg
»Neen, meneer Emke. Mijn vrouw
is in Heringsdorf. Met de familie van
mijn zoon. Maar het gaat haar best.
Dank u.Mag ik nog een halfje
Acht jaren.
Hoe gelukkig en hoe tevreden waren
wy in dien tijd, al zuchtten wij ook
onder den druk der bekrompen omstan
digheden. Moeder dat zij zich geen
nieuwe gordijnen kon aanschaffen, ik
dat mijn zwarte jas zoo begon te glimmen
aan de ellebogen. Al moesten wij ook
uitrekenen en nog eens uitrekenen,
dikwijls in duizend angsten. Och lieve
God tóch was het een heerlijke tijd 1
Eigenlijk heeft de rijkdom ons pas
geleerd wat zorg is. Zorg die het hart
raakt.
■p&kr daèir had Hardi ook een paar
m^len gezeten. Als kadet.... zoo'n knappe
jóngen.... en zoo trotsch dat hij met my
meemocht. En toen als nieuwbakken
luitenant....
Arme Hardiik kon je niet
helpen I
Was Signe gelukkig? Was Signe
ongelukkig
Wat zeiden wij ook vroeger? Wie
kan uit Signe wijs worden
Ik heb haar nog nooit met een enkel
woord zich hooren beklagen. Hoe zou
zij ook. klagen? Maar gelukkig Wer
kelijk gfefukkig
Wat rl dat toch voor een leeg leven
dat zij leidt Op Hoburg voelt zij zich
nooit thuis. Altijd op reis, en als zij
ergens wat langer blijven, altijd.... uit
gaan, uitgaan En Bill eigenlijk zoo'n
onbeteekenend man.
Als Signe nog kinderen had. Zij
houdt zooveel van kinderen Maar ook
dat is haar ontzegd.
en misschien was ook voor haar
alles anders geloopeu, zonder ooms mil-
lioeneu. Haar geheele leven zou een
andere richting hebben genomen. Eu
Bill zou zich wel bedacht hebben al
was hij nog zoo verliefd om een arm
meisje te trouwen.
Arme SigueOok jij gaat gebukt
onder den last van het geluk. Zoolang
CHINA.
De New Yorksehe correspondent van
de Lokal-Anzeiger zegt uit betrouwbare
bron te hebben vernomen, dat Engeland,
Rusland en Japan een overeenkomst
bebben getroffen om den keizer van
China op den troon te handhaven en
vp,n China een bondsstaat naar het
niodel van Duitschland te maken.
Frankrijk en de Vereenigde Staten
wenschten een republiek naar Ameri-
kaansch model.
Twee Japansche divisies zijn mobiel
gemaakt en staan gereed, om naar
Mahitsjoerije te worden ingescheept.
De correspondent van de Lokal An-
zeiger te P^ersburg seintNaar uit
Charbin wordit gemeld, hebben de Mon-
goolsche vorsten van noordelijk Mants-
joerije aan den directeur van den
Oosterspoorweg, generaal Howat, mede
gedeeld, dat al dulden zij wat China
doet en al erkennen zij de dynastie van
de met hen verwante Mantsjoe's, zy zich
toch nooit aan een nieuwe Chineesche
regeering zouden onderwerpen.
Het eenige wat nog in den weg stond,
om het Chineesche juk af te schudden,
was gebrek aan geweren. Geld was
in voldoende mate beschikbaar. Het
leger bestond uit 120,000 Mongolen,
waaronder vele bruikbare krachten.
Tal van Mougolen, die bij de keizerlijke
garde dienden, zouden bereid zijn, om
terstond te deserteeren en zich bij het
Mongoolsche leger aan te sluiten. Mocht
Mongolië alleen niet tegen de nieuwe
Chineesche regeering op kunnen, dan
zou het zich onder Rusland's heer
schappij begeven.
je nog jong bent en mooi, kan het er
nog mee door. Ik zal het niet meer
beleven, maar dan dan zullen ze je
koel noemen en trotsch. Arme Signe
De goede wijn smaakte hem niet meer.
Gudareza zette het glas weg, nadat hy
nauwelijks zijn lippen had bevochtigd.
Hij leunde ver achterover met zijn
hoofd en peinsde weer over de oude
tijden.
Het was in dien tijd toch heerlijk ge
weest Moeder altijd vroolijk en opge
wekt, altijd geduldig en tevreden. Een
beetje zat hij onder de pantoffel zekerl
Maar dat was best 1 Met het geld
met dat vervloekte geld was zij een
andere geworden. Niet slecht, waar
achtig niet! Maar nooit recht tevreden
altijd verlangend hooger-op te komen
en een beetje van het hondje
gebeten.
Friedel. Nu ja die zou ook nu nog
zoo luid mogelijk verzekerenik ben
gelukkig. Die had van den beginne al
plezier gehad in geldzaken. Die ging
door de wereld zonder zich om iets te
bekreunen hij wist zich met zijn elle
bogen wel een weg te banen. En ha
perde het hem soms tusschen hem en
zijn vrouw werkelijk gebeurde dat
wel eens dan haalde hij de schouders
op. Maar den rimpel had hij toch op
het voorhoofdden zorgeu-rimpel. En
soms deukt hij zeker nog wel liever den
Keizer dienen dan mijn schoonvader.
AMERIKA.
Het geheim der Maine is dan ont
sluierd. De commissie van deskundigen
(marine-officieren en officieren van de
landmacht) ingesteld om het wrak der
Maine te onderzoeken en over haar be
vindingen rapport uit te brengen, is
met haar oordeel gereed. Zij is tot de
conclusie gekomen dat de Maine door
een ontploffing, buiten de romp van het
schip, vernield was. Men weet, dat het
in de lucht vliegen van de Maine, door
het Amerikaansche volk toegeschreven
aan een aanslag door de Spanjaarden,
in de V. St. zoo'n opwinding teweeg
bracht, dat de oorlog onvermijdelijk
werd. Later werd evenwel in twijfel
getrokken of de explosie wel het werk
van de Spanjaarden geweest was. Velen
veronderstelden n.l. dat een ontploffing
in de Maine zelf, de ramp had veroor
zaakt. Omdat dit uit te maken, is het
wrak drooggelegd en door deskundigen
onderzocht. Men weet dus nu zeker,
dat de ontploffing van buitenaf het
schip heeft getroffen en dat dus een
mijn, door de Spanjaarden gelegd, de
ramp kan hebben veroorzaakt.
In het jaarverslag, dezer dagen uit
gebracht door den min. van landbouw,
heeft deze de verrassende verklaring
afgelegd, dat een nauwgezet onderzoek
van twee jaar aangetoond heeft, dat de
koeltechniek, die het gedurende ge-
ruimen tijd bewaren van levensmid
delen in koelpakhuizen mogelijk maakt,
oorzaak is geweest van speculatie in
levensmiddelen, hetgeen weer de aan
leiding is geworden van de stijging in
de prijzen van verschillende middelen.
De vliegen zoemden door het vertrek.
Grappig bij Emke waren er altjd
zooveel vliegen geweest. Smerig goedje 1
Kijk, zelfs de portretten van de keizers
sparen ze nietEn de oude voert altijd
een hevigen strijd met de beestjes. Kijk
daar slaat hij er weer een paar
dood
»En hoe gaat het met uw gezondheid,
majoor
»Dat kon beter, meneer Emke. In
het voorjaar moest ik weer naar Karls
bad. Met mijn maag wil het niet recht
en de zenuwen spelen me ook al parten.
Dat gaat zoo in een groote stad.«
»Ja..„ Ja.... Zoo gezond als hier in
Pommeren is het er zeker niet. Dan
schelden ze nog op ons, die verstandige
Berlijners. »In den winter is de Pommer
nog dommer dan in den zomer,* zeggen
zij. Ja morgen brengen wij in
Pommeren zijn toch nog de verstaudig-
sten, majoor. Wij laten ons hier niet
opwinden. Altijd kalmpjes en een goed
fleschje rooden wijn daar houd je het
leven bij tot ver over de zeventig. U
moest weet in Körlin komen wonen,
majoor.*
Nu moest Gudareza toch lachen. Eu
toch was er een weemoedige klank in
dien lach, maar de wijn smaakte plot
seling weer. De oude Emke had zulke
komieke ideeëuKörlin Ja, als je
maar niet zelf ook geheel auders was
geworden in die acht jaren.
