De erfenis m oom Reinhard.
\To. 64.
Woensdag 15 November 1911.
27e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAX,
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AÖVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 5/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
De Italiaansch-Turksclie oorlog.
De Arabieren deden Zaterdagochtend
een wanhopigen aanval op het Oostelijke
tront, maar zij werden met groote ver
liezen teruggeslagen.
Uit Tripoli seint d.d. 8 dezer, over
Tunis, de correspondent van de Lokal-
Anzeiger
Dinsdagmiddag heeft het tiende regi
ment bersaglieri op deu uitersten linker-
rleugel in de nabijheid van Sjara Sjat
kngdurig een voorpostengevecht ge
voerd, ondersteund door de scheeps-
t&nonnen. Het is daarbij 2 kilometer
vooruit gedrongen. Dit is het eerste
werkelijke succes van de Italianen
sedert vele dagen. Vandaag vertoonden
zich aan den horizon ten zuiden van
Boemeliana lange treinen van kameelen,
lie .hevig werden beschoten, tot bleek,
lat het weggeloopen dieren waren.
De cholera eischt dagelijks ongeveer
400 offers. Gisteren stierven 460 per
ionen. Voor het Duitsche consulaat
vond men 5 dooden liggen. Vandaag
15 en 4 voor mijn huis. De Duitsche
consul is meermalen zdhder succes bij
le overheid opgetreden, om maatregelen
gedaan te krijgen tot het verwijderen
van de vuilnis. In de stad heerscht
jgroot gebrek aan levensmiddelen.
Volgens de Stampa heeft de Engel-
scbe regeering aan haar consul in Tri-
>oli opgedragen de ongeregeldheden der
taliaansche soldaten te onderzoeken.
De Secoio berekent de sterkte van
)t Italiaansche leger op dit oogenblik
Eindelijkin Berlijn.
Vader had haar willen afhalen.
Maar daar stoud slechts Friedel. Friedel
in het zwart en met een hoogen hoed.
En met een begrafenisgezicht.
»Schrik niet, mama,« zei hij dadelijk.
Papa is niet heel wel.c
Nu wist Signe zij had niet tevergeefs
gevreesd Zij beefde en mocht toch niet
vragen Hardi Wat is er met Hardi Pt
Eerst thuis hoorde zij het. Van Dodo.
Eberhard was weg zonder verlof. Weg!
Dien middag was de adjudant van het
regiment bij vader geweest. En vader
had een lichten aanval van beroerte gehad.
Meer wist Dodo niet. Maar ook zij
vermoedde reeds het ergste. Haar oogen
itooden vol tranen. Moeder was bij den
zieke met den dokter en Friedel. Toen
kwam deze eindelijk uit de kamer, en
8igne drong bij hem aan. Eerst wilde
hij niet spreken. Dat is niets voor jullie
jes.t Maar toen richtte zij zich op
tn keek hem aan »Ik ben geen kind.
ik wil de waarheid weten.t
Nu zei hij alles wat meh te weten
had kunnen komen. Eberhard was sinds
'wee dagen verdwenen.
op 375,000 man, waarvan 55,000 in
Afrika staan en 125,000 behooren tot
de lichting van 1891, die onlangs zijn
opgeroepen.
Het ministerie van oorlog te Konstan-
tinopel publiceert een telegram van
Nesjat bei d.d. 7 dezer
In het gevecht van 6 November ver
loren de Italianen 200 dooden van het
eerste bat. van het 83e reg., dat juist
uit Milaan in Tripoli was aangekomen.
Wij namen 85 man van dit bat. ge
vangen. Volgens een later telegram
van Nesjat bei werd het tweede regi
ment bersaglieri vernietigd. De Turken
maakten 75 gevangenen en maakten
een groote hoeveelheid schietvoorraad,
geweren, muilezels en levensmiddelen
buit.
De correspondent van de Agence
Ottomane heeft uit Dehibat d.d. 9 dezer
geseind De stad Soeara (een kuststad
nabij de grens van Tunis) wordt sedert
twee dagen voortdurend door de Itali
anen beschoten.
Volgens de Ikdam is de Italiaansche
vloot bezig de kust van Syrië te blok-
keeren.
Een Duitsch schip heeft torpedo's
naar Smyrna gebracht. Ze zullen aan
den ingang van de haven tot zinken
worden gebracht.
De Turksche vloot heeft zich naar
de Zee van Marmora begeven, om schiet
oefeningen te houden.
ENGELAND.
De koning en de koningin zijn Zater
dagochtend om half elf voor de kronings-
»De dolkop is eenvoudig dit mensch
nagereisd, dat haar man in den dood
heeft gedreven. Het schijnt dat ze in
Londen zijn.«
Friedel stond daar als een rechter.
Nu hij begonnen was, kende hij geen
grenzen. Hij sprak van de ongehoorde
lichtzinnigheid van zijn broeder, van zijn
verkwisting, van de onverantwoordelijke
toegeeflijkheid hunner ouders. Hij zocht
en vond de meest harde woorden. Maar
natuurlijk waren zijn waarschuwingen
in den wind geslagen, ook door vader.
Nu had je de poppen aan het dansen
>Ik schaam mij voor mijn aanstaande,
voor haar familie 1 Eu jij.... hoe zal
Hoburg het opuemen ?t
Signe was op een stoel neergevallen.
Iedere zenuw in haar trilde. Nu vloog
zij op: BillLaat dat maar aan mij
over Wat gaat jou dat aan Pc snauwde
zij hem toe. Zij begreep ten volle de
verontwaardiging van haar broer, maar
zijn Farizeïsme ergerde haar. »Injouw
plaats.... in jouw plaats, Friedel, was ik
al lang op reis, hem achterna Misschien
is hij nog te redden
Hij haalde de schouders op. »Lieve
Sigue, ik verzoek je vriendelijk: geen
lesjesWat er te doen is, doet een
bekwame detectieve. Die is al onder
weg, en ons gezantschap te Londen is
ook reeds in keunis gesteld. Ik heb
niets verzuimd.c
Toen zag zij hem strak ia het gelaat.
durbar op reis gegaan naar Indië. In
staatsie reden zij uaar het Victoria
Station, vanwaar zij naar Portsmouth
gaan. Daar schepen zij zich in op de
Medina. Een talrijke menigte langs hun
weg te Londen juichte hen toe.
Zij zullen in den aanvang van Dec.
te Delhi als keizer en keizerin van
Indië worden gekroond. Dit is de eerste
maal, dat een souverein van Engeland
zich naar zijn Indisch rijk begeeft.
Vermoedelijk verwacht men, dat Hunne
Majesteiten en de schittering, die te
Delhi tentoon gespreid zal worden, op
het voor luister ontvankelijke gemoed
der Indiërs diepen indruk zullen maken
en zoo den oproerigen geest zullen
helpen bedaren. De Nation hoopt, dat
men naar die uitwerking ook zal trach
ten door politieke gevangenen vrij te
laten.
CHINA.
De Times verneemt uit Peking, dat
de Hankou-spoorweg hersteld is, zoodat
niets Joeansjikai zou beletten, naar
Peking te komen. Echter bestaan er
volgens den berichtgever te Peking
van de New York Herald allicht
nog andere redenen, die hem er toe
nopen weg te blij ven. Joeansjikai blijft
bij zijn weigering het eerste-minister-
schap te aanvaarden. Bovendien heeft
hij telegrafisch aan de regeering te
Peking doen weten, dat hij een vrij-
willigen troonsafstand van den keizer
noodzakelijk achtte, teneinde zoodoende
een gedwongen afstand te voorkomen.
De Daily Telegraph verneemt uit
Peking, dat daar de berichten over
Zij zocht naar een spoor van medelijden.
Maar zij zag slechts koele eigengerechtig
heid en kille hardheid. En zij wendde
zich af.
Het was haar of zij in dit oogenblik
ook haar tweeden broeder had verloren.
Sneller dan de dokters hadden gedacht
herstelde de oude heer. Reeds na vier
dagen was hij op, een week later zat
hij reeds in het tuintje onder de groote
kastanje. Uiterlijk kon men niet veel
aan hem merken, alleen was hij wat
stiller geworden. Hij sprak weinig en
was graag alleen als de bediende hem
m den tuin had gebracht, gaf hij dezen
meestal dadelijk een wenk dat hij moest
gaan. Dan zat hij in een makkelijken
rieten stoel en teekende met de punt
zijner kruk allerlei figuren in het kiezel.
Kwam moeder of een der dochters, dan
hoorde hij wel wat zij zeiden, knikte
met het hoofd en beantwoordde ook een
rechtstreeksche vraagtot een gesprek
kwam het zelden.
Moeder vond hem zeer onverschillig.
Maar dit was toch niet juist. Tn de be
langrijkste kwesties had hij van ziju
ziekbed af nog een woord meegesproken.
Hij had door Friedel graaf Ingenheim,
den commandant van Hardi, verzocht
bij hem te komen. Hij had onmiddellijk
een verzoek aan den Keizer gedicteerd
betreffende het ontslag van Eberhard.
toenemende oorlogstoerustingen van de
Japanners veel indruk maken.
Japan schijnt voornemens te zijn, de
opstandelingen te erkennen als oorlog
voerende partij, hetgeen den toestand
nog gevaarlijker zou maken.
Een en ander is te meer bedenkelijk,
wijl blijkbaar geïnspireerde artikelen
in de Cbineesche couranten, Japan er
van betichten, door kuiperijen in ver
band met beweerde kuiperijen van een
Amerik. staal-maatschappij het bezit te
willen verwerven van de rijkste Chi-
neesche ijzermijnen. Het bericht in
Peking van den staalindustriëel Schwab
in October geeft eenigen steun aan deze
sensatieberichten. Schwab zou achter
de schermen hebben gekonkeld met den
thans weggejaagden minister van spoor
wegen Sjeng.
De Daily Telegraph geeft aan Enge
land den raad, den loop der gebeurte
nissen in het Jangtse-dal scherp gade
te slaan. Alvast zou Engeland het
eiland Tsjoesan in de Jangtse-monding
dienen te bezetten, hetgeen vijftig jaar
geleden ook was geschied.
Alle berichtgevers in China van de
Londensche bladen maken melding van
afgrijselijke moorden die in Nanking
hebben plaats gehad. Het uitvoerigst
is daarover de Times-correspondent, die
zijn bijzonderheden waarschijnlijk ont
leende aan de North China Daily News,
welk blad betoogt dat de Europeesche
mogendheden met kracht tegen zulke
gruwelen moeten in verzet komen.
Uit Hongkong verneemt de Times,
dat het in Kanton rustig is. De Mants-
joes onderwerpen er zich tegen.
Hij had ook bepaald wat Friedel zijn broeder
op diens eersten brief had te antwoorden.
Het was een kreet van blinde, dolle
hartstocht geweest die brief. »Zegt
wat ge wilt, oordeelt zooals ge wilt,
breekt den staf over mij ik kon niet
anders, ik heb met mijzelf gestreden
de liefde was sterker dan ik. Licht
zinnig was ik, en ik smeek u om ver
giffenis voor alle verdriet dat ik u ver
oorzaakt heb. Maar het eenige wat mij
nog redden kon, was mijn liefde voor
Claire. Met haar wil ik eeo ander
mensch worden. Ik kon het in ons land
niet meer uithouden. Ik leed ontzettend
*mor haar, die alles voor mij heeft op
geofferd. Het was de hoogere plicht der
liefde, die mij den laatsten bevrijdenden
stap deed doen. Ik wil eindelijk eens
gelukkig, geheel gelukkig zijn.«
»Phrasen zei vader zacht.
En toen liet hij zijn notaris komen en
veranderde zijn testament. Wat er voor
Eberhard nog van ziju erfdeel overbleef
werd voor hem op de Rijksbauk gede
poneerd. Friedel moest hem meedeelen
dat de renten hem op zijn orders zouden
overgezonden worden. Een paar verdere
brieven van ziju zoon liet vader onge
opend terugzenden. En hij sprak geen
woord meer over hem.
Signe had haar huwelijk willen uit
stellen. Ook hier besliste de oude heer.
Hij verklaarde dat het bij den eenmaal
Yastgesteldeu termijn zou blijven.
