No. m.
De erfenis nn ooi Rei
W oensdag 13 September 1911.
"27e .1
1
.laa r<j;.
Ni(Mi ws- eli A d vertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
SHIiJUW,
Buitenland.
FEUILLETON.
courant.
D't blad verschijnt eiken Dinsdas- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent Afzonderlijke Nos, 5 C»
DRUKKER—UITGEVER
V X F. L
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE aren.
DUITSCHLAND.
Zeer voorzichtig begint men aan
Duitsche zijde aan te dringen op eenigen
spoed in de regeling van de Marok
kaansche kwestie. Men wil handel en
bedrijt blijkbaar het nadeel van een
te lang rekken van de spanning zooveel
mogelijk besparen. De economische
toestand in Duitschland heett be
halve van de omstandigheden, waar
over de oud-correspondent van de „N.
R. Ct." hieronder sehrijtt een prnsti-
gen terugslag ondervonden van de
onttrekking van het Pransche goud,
dat Parijs aan de Duitsche banken en
fabrieken geleend had.
De officieuze correspondent van de
Kölnische Zeitung te Berlijn schreef
Vrijdag: „Het gesprek, dat Vrijdag
tusschenstaatssecretarisKiderlen- Wach
ter en den gezant Cambon is gevoerd,
was lang en daalde af tot in bijzonder
heden. De schriftelijk opgestelde tegen
voorstellen van Duitschland zgn op
dit oogenblik onderweg naar Parijs.
Uit het opstellen van Duitsche tegen
voorstellen kan natuurlijk niet de slot
som getrokken worden, dat de voor
stellen van Frankrijk, die Cambon over
handigd heeft, als onaannemelijk afge
wezen zouden zijn; zij worden integen
deel als een grondslag voor verdere
onderhandelingen beschouwd. Anders
zou Duitschland ze volstrekt afgewezen
en heelemaal geen tegenvoorstellen
opgesteld Hebben. Voor Frankrijk ant
woordt, zal er natuurlijk eenige tijd
En zij babbelde Fransch en lachte
tegeo den Rumeen en dacht daarbij
steeds»Ik ben zoo blij dat het Viklor
goed gaat iu het leven," en zij wist
volkomen hoe ellendig zij zich voelde.
>En zg dachtGoddank, dat hij het
heeft overwonnen en nu op den weg
tot een werkelijk geluk is, dat hij van
mij geen motie neemt, dat hij leerde
vergeten wat ik eens voor hem was.
Goddank goddank en toch wachtte
zij dat hij eenmaal, slechts een enkele
maal naar oogen zou zoeken.
En zij dacht: Volkomen kan toch
niet dood zijn in zijn hart, wat daarin
leefde! Iets moet er van gebleven zijn
En zoo het ook al geen liefde is liefde
mag en kan het niet dan haat
Alles nog beter dan nietsDuizend
maal beter, gehaat te zijn, dan geheel
vergeten.»
Eindeloos lang duurde het diner.
De stemming werd steeds geanimeer
der. De heer Neuman hield een ietwat
uitvoerige toespraak, waarin hij zijn huis
gelukwenschte met de aanwezigheid van
al zijn gasten, in het bijzonder met die
van zijne Excellentie. Hg besloot met
verloopentusschen de eerste mede-
deeling van de Pransche voorstellen
en de overhandiging van de Duitsche
tegenvoorstellen liggen vier dagen.
Misschien mag men aannemen, dat ook
het antwoord van Frankrijk niet lang
op zich zal laten wachten."
Het college der oudsten van de koop-
paanschap te Berlijn heett een verga
dering gehouden ter beraadslaging over
maatregelen tot leniging van de duurte.
De oudsten kwamen tot de slotsom,
dat men opnieuw een groote stijging
van de vleeschprijzen tegemoet gaat.
Het voer is schaarsch en het mond
en klauwzeer heeft den veestapel veel
afbreuk gedaan. De overige levens
middelen zijn niet minder duur en
zullen nog in prijs stijgen. Graan en
aardappelen in de eerste plaats.
Groenten, als knollen, boonen en zuur
kool gaan nu reeds voor weelde artikelen
door.
De oudsten bevelen tot leniging van
den algemeenen nood aan invoer van
bevroreu of koel bewaard vleesch uit
Argentinië, invoer van Amerikaansch
vleesch in blik, verlaging van de vracht
prijzen voor veevoer, verlaging van het
invoerrecht op voedergerst en Turksche
tarwe, verlaging van het invoerrecht
op granen.
In dien geest zal het college een
verzoekschrift tot de rijssregeering
richten. Verder zal het steun bij den
Duitschen Handelsdag vragen.
FRANKRIJK.
VQlgens den correspondent van de
Temps te Berlijn, heeft Cambon Vrgdag-
een »Leve Koning Carol en de koningin-
dichteres Carmen Sylva.» Zijne Excel
lentie beantwoordde den toast en dronk
op de Duitsche gastvrijheid in een
mengelmoes van Pransche, Duitsche en
Roemeensche zinnen. Er werd geklonken,
en deze en gene stond nog als in ouden
tgd van zijn plaats op, om met de een
of andere dame die hg bijzonder hulde
wilde bewijzeu, te khuken.
Ook de gastviouw was opgestaan. Zij
zag er heden bijzouder schoon uit in
hare olijfgroen fluweelen japon met de
drie goulen banden in haar prachtig
blond haar. Schoon en jong uieinaud
zou hebben gedacht, dat zij zulk een
grooten zoon had. En zooals zij daar
stond en juist naar haar dochter en
Viktor keek, zag men de kuiltjes in
haar wangen, die haar veel jonger
maakten. Zoo gelukkig zag zij er uit!
Zoo eigenaardig gelukkig Sigoe
ten minste voelde dat. .Onwillekeurig
volgde zij den blik harer gastvrouw eu
zag hoe Viktor zich tot Elly voorover,
bo jg en hoe zij beiden glimlachten.
Zij had tegelijkertijd kunnen lachen
en schreien. Lachen en schreien over
zichzelve. Was het dan niet belachelijk
dat zij eensklaps een steek iu het hart
voelde'? Was het dan niet om te
schreien, dat zij zich niet kon verblijden
over het jonge geluk dat daar wellic it
opbloeide
Eindelijk eindelijk werd de tafel
ochtend in het gezantschap aldaar de
schriftelijke Duitsche tegenvoorstellen
in ontvangst genomen.
Volgens de half-ambtelijke Petit
Parisien echter, zou Duitschland in het
aan Cambon overhandigde schriftuur
minder tegenvoorstellen neergelegd
hebben, dan wel een min of meer
uitgewerkte kritiek op de voorstellen,
waarvan Cambon de verdediger is.
De Matin weet mede te deelen, dat
De Selves, de minister van buiten-
landsche zaken, Vrgdag by het uiteen
gaan van den ministerraad, als zijn
verwachting heeft uitgesproken, dat de
Fransch Duitsche onderhandelingen nog
zeer lang zullen dureu.
De ongeregeldheden, naar aanleiding
van de duurte der levensmiddelen,
komen, n >g op tal van plaatsen voor.
Minister Couyba (handel) en minister
Pams (landbouw) hebben in den mi
nisterraad uiteengezet, dat de crisis
niet slechts in Frankrijk voorkwam,
maar dat over een groot deel van
Europa de prijzen der eerste levens
behoeften gestegen zgn, in hoofdzaak
tengevolge van de buitengewone droogte,
de slechte oogsten en de veeziekten.
De ministerraad heeft de maatregelen
onderzocht, die er getroffen behooren
te worden, om in den moeilijken toestand
verbetering te brengen. Zonder in het
minst te raken aan het stelsel der
invoerrechten, wil de regeering den
invoer van vee uit de koloniën ge
makkelijker maken en de bepalingen
herzien, die er gelden voor den invoer
van sommige veesoorten uit het buiten-
opgeheven. Men ging naar de salons
en de beide bedienden en de beide
dienstmeisjes met de kokette witte mutsjes
boden de koffie aan, er vormden zich
kleine groepjes, de gastheer noodigde
tamelijk luide de heeren uit, een sigaar
te komen rooken in zijn werkkamer.
Zijue Excellentie was bij Signe ge
bleven en scheen nog altijd niet klaar
met zijn voordracht over de ontwikkeling
van Rumenië. Eindelijk kwam mevrouw
Neumann haar verlossen. >Ik kan u
niet langer zien met dien deftigen mi
nister, freule von Gudareza.c zei zij op
haar hartelijken toon. »Hat is een komiek
idee van mijn man, zooals hij die tafel
geregeld heeft. Maar als hij zich een
maal iets in het hoofd heett gezet, dan
laat hij er zich niet van afbrengen, mgn
oude dikke beer. En eigenlijk was het
ook een teeken van de bijzondere ver
eering die hij voor u heeft. Maar nu
moet u naar de jeugd.c
»Neen neen !c kreet het in Signe,
en tegelijk ».Ja, ja ik wil toch zien
toch zien
Toén wilde het toeval dat zij bij den
ingang tot net volgend vertrek Dodo en
den jongen Neumann ontinietten. D*
moeder bleef staan en keek haar grooten
zoon met leaderheid aan »Nu Fritz,
is het thuis niet het heerlijkst? Eu
•oe gedraagt mijn jonge beer zien.
freule von Gudareza Heeft hg het bg
de vuurhaarden en zijn geliefde machines
land en van bevroren vleesch. Sedert
eenige dagen zijn de Fransche grenzen
reeds voor den invoer van varkens uit
Nederland opengesteld. Voorts zal de
regeering aan de spoorwegmaatschap
pijen vragen, te onderzoeken in hoever
het vervoer van landbouwproducten en
versche visCh voor Fransche markten
bestemd, vergemakkelijkt kan worden.
'Verder wil de regeering de uitvoer
rechten op veevoeder opheffen.
Inmiddels duren de ongeregeldheden
op tal van plaatsen voort.
Te Moulins hebben de huismoeders
de markt der prijzen opgedrongen, die
ze Donderdagavond vastgesteld hadden.
Te Brest werd heftig betoogd en tal
van aanhoudingen werden gedaan. Ook
in het noorden blijft het onrustig. Te
Roubaix is het tot hevige botsingen
gekomen. Veertien menschen zijn in
hechtenis genomen en toen de kalmte
eenigszins terug begon te keeren, waren
er aan de zijde der rustbewaarders tien
gewonden; van de betoogers zgn er
enkele hoogst ernstig gekwetst.
ENGELAND.
In Carmarthenshire en in North
Westmorland heerscht watersnood. Te
Bradford lijdt niet alleen de nijverheid,
maar ook de openbare gezondheid onder
het gebrek aan water. Het werk in
alle loodmijuen te Weardaleen Durham
staat stil, omdat men geen water heeft.
Hoe langer hoe meer doet ziob ook
de groentenood gevoelen. De prijzen
zgn zoo gestegen, dat de gewone kool,
naar men voorspelt, een weeldegerecht
voor de rgken zal worden.
nog niet verleerd, het hof te maken
Toen hij in de hoogste klasse zat, had
hij er beslist aanleg voor.
Dodo beweerde dat dit dan al lang
geleden moest zijn, zij had er met den
besten wil niets van bespeurd. De
ingenieur zei lachend >En ik heb mij
nog al zoo'n moeite gegeven.» Alle
drie schertsten zg zoo nog eeD beetje,
Signe lachte mee en wist niet waarover.
Zij zag steeds Viktor, die een eind
verder in een vensternis, met de
dochter des huizes sprak, druk en opge
wekt. En zij zag hoe oplettend de
kleine, besliste Elly luisterde.
Eens hief Viktor zgn oogen op. Zij
voelde hoe zg de hare ontmoetten.
Maar terstond wendde hij zijn blik weer
at en sprak verder met Elly.
Plotseling schier met dwang
kwam de gedachte bij haar op»Ga
naar hem toe, zeg hem iets.... iets
vriendelijks. Wat het oogenblik je in
geeft.» Maar terstond riep haar trots
»Neen niet bedelen! Liever hon
geren dan bedelen
Eu daarbij had zij het besliste gevoel
»Viktor vertelt daar uu van zijn laven.
Mjn naam zal hg niet noemen. Maar
nij zal van een meisje spreken dat nij
neeft liefgehad en dat hem bedrogen
heeft en ook zal hij zeggen dat nu
eindelijk de wonde gesloten is.»
Het was zoo onwaarschijnlijk. Zij
zeide het zichzelve: »Welte man die
