k erfenis van oom Reinhard.
\o. 32.
Woensdag 26 Juli 1911.
27e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. ÖIELEMAN.
Buitenland.
FEUILLETON.
SCHE
COIIRAIVT.
D't blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DÜITSCHLAND.
De kruiser Berlin ligt nu juist veertien
ligen voor Agadir. Hij kwam den 6en
uli daar aan. De kommandant, kapt.-
uit. ter zee Löhlein, begaf zich kort
zijn aankomst aan land en bezocht
den pasja der stad, met wien hij een
mderhoud had over het handhaven der
Irde. In strijd met andere berichten
vastgesteld, dat verdere landingen
ran officieren en manschappen niet
ijjn voorgekomen. Het verblijf voor
Teneriffe, dat diende voor het innemen
nn levensmiddelen en kolen, heeft
lechts twee dagen geduurd. Zaterdag
mkerde de Berlin wederom voor Agadir.
Daar de kanonneerboot Eber Vrijdag
Santa Cruz bereikt heeft, is de vroeger
door het zusterschip Panther onder
kouden verbinding Agadir—Teneriffe
Duitschland hersteld.
FRANKRIJK.
Generaal Porfirio Diaz, de afgetreden
president van Mexico, vertoeft te Parijs
Jin heett er het graf van Napoleon
bezocht. Diaz gaf herhaaldelijk uiting
aan zijn bewondering voor den Grooten
teizer en toen men hem het zwaard
fan Napoleon toonde, heeft de oude
president in groote ontroering het wapen
iriemaal gekust.
Deibier, de beul, heeft Zaterdagoch
tend in de vroegte te St. Mihiel den
ioordenaar Philippot doen onthoofden.
Reuter seint, dat de terechtstelling heeft
plaats gehad zonder dat er iets bij-
tenders voorviel.
»7)
Met een plotseling besluit draaide zij
bet electriseh licht bij haar bed op,
dacht nog een oogenblik na, maar vloog
toen op, wierp de kussens weg, sloeg
haar peignoir om, stak de kroon aan en
de zijlichten aan haar kaptafel. Zij
maakte henr haar los, zoodat een rood
gouden stroom tot aan haar knieën
golfde - en toen ging zij op bloote
roeten over het zachte tapijt naar den
grooten spiegel. Lang bekeek zij zich.
En de vreugde over haar eigen schoon
heid kwam over haar. Zij wierp de
golvende haren terug, schoof ze in den
oek bij elkaar, onderzocht haar profiel
en ging den indruk na dien haar gelaat
en face maakte.
Ik beu toch schoon
Zij lachte haar eigen beeld toe. Ik
ben schoon, en schoonheid is macht
Waartoe al die sombere gedachten
Waartoe al dat tobben
Het geluk zou wel komen. Het geluk
ie immers met de schoonheid
Toen draaide zij snel al de lichten
uit, wipte in bed en eensklaps kwam
<le slaap over haar, en de droom. En
*jj droomde dat zij Helena was.
Philippot, wiens verzoek om gratie
door deD President der republiek was
verworpen, was bakkersknecht en wiel
renner van zijn beroep. Als bakkers
knecht zocht hij werk in dorpsbakke
rijen en wanneer de eigenaar afwezig
was, zocht hij in diens huis zijn slag
te slaan en dan vluchtte hij met het
gestolene. Indien hij bij zijn wandaden
estoord werd, schroomde hij niet door
moord ongewenschte getuigen uit de
wereld te hebben. Zoo doodde hy de
vrouw van een zijner patroons en de
moeder van een bakker. In de ge
vangenis te Riom trachtte hij, na een
mislukte poging tot ontsnappen, een
bewaker te vermoorden.
Ook te Vitry-le-Francois, zou dien
morgen een onthoofding plaats hebben.
Devit, een zeeman, zou er terechtgesteld
worden, omdat hij een laaghartigen
moord op een klein meisje gepleegd
had. Het verzoek om gratie van dezen
onmensch was eveneens door den
President verworpen.
Luitenant Thirier, op weg naar Al-
kassar, kwam by de doorwaadbare
plaats Laekdos een troep Marokkaan-
sche soldaten tegen, die uit het leger
van den sultan gedeserteerd waren.
Zy droegen nog de uniform van de
troepen van het Magzen. Luitenant
Thirier, die in uniform was, te paard
gezeten en blijkbaar ongewapend, vroeg
hun naar hun register. Toen de sol
daten weigerden dit te toonen, greep
de officier de roode muts van een
hunner, die zich niet verzette. De
officier reed verder, maar nog nauwelijks
's Morgens voelde zij zich moe. Zij
schaamde zich over de dwaasheid, die
zij dien nacht had uttgehaald. Bijna
bad zij Dodo benijd, die frisch en vroolijk
met klare oogen in de kamer naar binnen
keek »Langslaapster kom, er uit !c
en die dan verder in haar eigen kamer
haar vroolijke liedjes uitjubelde.... En
toen zij beneden in de hal papa ont
moette, die juist zijn gezondheidswan
deling wilde beginnen en haar in de
oogen zag: »Maar Sigue, kind, je ziet
er uit of je een kater bent !c -- toen
ging zij hem stug voorbij naar de ont
bijtkamer en had wel kunnen
schreien.
Moeder zat nog aan de ootbijttafel, en
zette een verwijtend, brommig gezicht,
zei kortaf: »Goede morgen,en ver
diepte zich onmiddellijk weer in de
familieberichten der Kreuzzeitung, las
toen de stadsberichten in de Tag en
werkte aan haar ontwikkeling door een
paar tooneelkritieken te lezen. Signe
dronk haastig een kop thee, stond op
en ging naar het venster, waar zij in
den besneeuwden tuin keek. Zij had
het koud.
Toen kwam zij plotseling terug en
vroeg haastig: »Als wij eens een paar
weken op reis gingeD, mama? Naar
Italië, naar Parijs het doet er niet
toe, waarheen
Mama liet de krant zakken, en keek
haar verbaasd aau. »Nu op reis?
had hij eenige schreden afgelegd of de
Marokkanen vielen op hem aan, grepen
hem by de keel en sloegen hem met
hun toornen. Luitenant Thirier gaf den
sergeant, die hem bij de keel hield,
een slag in het gezicht. Inmiddels
kwamen tal van Spaansche ruiters
aangereden, met de getrokken sabel in
de hand, die Thirier sloegen en trachtten
hem uit den zadel te werpen.
Luitenant Thirier wist zich de aan
vallers van het lijf te houden. Infan
teristen kwamen aangesneld met de
bajonet op het geweer, die zy op de
borst van den luitenant zetten, terwijl
de Marokkanen hun toeschreeuwden dat
ze schieten moesten. Toen luitenant
Thirier getroffen was, verzocht hij den
Spaanschen officier een eind te maken
aan het tooneel. Deze kwam toen
tusschenbeide, maar hij moest met ge
weld te werk gaan en met zyn sabel de
opgewonden mannen dreigen. Luite
nant Thirier werd op zijn verzoek naar
het Spaansche kamp geleidde Spaan
sche officier verzocht hem af te stijgen
en in zijn tent te komen en zonder hem
tijd te laten tot spreken, verweet hij
hem zijn vijandige gezindheid jegens
de Spanjaarden en zijn aanval op de
soldaten, die tot de Spaansche troepen
behoorden.
Luitenant Thirier antwoordde met
het verzoek, dat kolonel Sylvestre den
officier zou ondervragen, die by het
voorval tegenwoordig geweest was. Dit
geschiedde de ondervraging had in het
Spaansch plaats, waarop kolonel Syl
vestre aan Thirier zeide, dat hij heen
kon gaan en, zoo hij het verlangde,
nu wij ons juist gezellig ingericht hebben
En nu het seizoen juist begint? Ik
denk er niet aan. Maar je kunt het
ook niet ernstig meenen.c
»Als u niet op reis wilt gaan, zou ik
dan niet alleen
Moeder legde de krant weg, volgens
oude gewoonte netjes opgevouwen, zette
haar bril af, dien zij sinds eenigen tijd
in huis droeg als zij las, want haar
oogen waren er op verminderd, en legde
den bril op de krant. Alles langzaam,
tergend langzaam voor iemaud die ner
veus was, zooals Signe nu. Soms had
haar moeder er plezier in, vooi vrouw
en moeder uit den ouden tijd te spelen.
Alleen* zei zij langzaam. »Dat
past niet, kind.*
Signe lachte geprikkeld»Toen ik
naar de prinses in Rome reisde, heeft
niemand daaraan gedacht.*
»Ja, maar dat was je bestemming, en
wij wisten dat je daar onder goede
hoede was.*
»0, goede hoedeMaar dat nu daar
gelaten ik zou heel goed in een
pension kunnen gaan, ergens in Italië.*
»Je hebt hier toch je ouderlijk huis.
Waarom vraag ik je nu....<
»Ik kan het hier niet uithoudeu. Nu
niet.
Het was nog maar zelden gebeurd
dat moeder en dochter onaangenaam
heden hadden. Sinds Signe volwassen
was, had haar moeder altijd eigenlijk
het .geleide van eenige officieren kon
krijgen, waarvoor luitenant Thirier be
dankte.
Kolonel Sylvestre heeft Donderdag
aan den Franschen consulairen agent
geschreven, dat hij het gebeurde, dat
te zijner kennis gekomen was, betreurde.
In zijn brief zegt hij gy hadt bovendien
geen beteekenis aan deze feiten gehecht
en ik heb er voor gezorgd, dat de aan
stichters van den aanval, zoodra ze
mij bekend waren, in de gevangenis
gezet zyn.
De Spaansche regeering heeft van
den gezant te Tandzjer een telegram
ontvangen, dat een Spaansche lezing
van het geval geeft, die voor luitenant
Thirier heel ongunstig is.
SER VIE.
Vrijdagochtend zijn te Belgrado twee
journalisten, die deel hebben genomen
aan het al-Slavische congres, op bloedige
wijze slaags geweest. Den vorigen
nacht was er een partijtje geweest van
Russische en Servische journalisten.
Het gesprek liep o. a. over de houding
van Rusland tegenover Servië. De
Serviër Kowatsjewits verweet den Rus
Vergoen diens vijandige houding tegen
over Servië gedurende de Bosnische
crisis. De Rus gaf daarop den Serviër
een slag in het gelaat. Andere jour
nalisten wisten de twistenden te schei
den, maar Zaterdagochtend ontmoetten
de tegenstanders elkaar in een café.
De Rus zat rustig een krant te lezen,
toen de Serviër binnenkwam. Nauwe
lijks had deze den Rus opgemerkt of
hij vloog op hem af en bewerkte diens
den eigen wil harer dochter gerespecteerd,
met een onvrijwillige achting voor haar
zelfstandige manier. „Signe kiest toch
altijd den goeden' weg,* heette het dik
wijls in de familie. Maar heden kwam
er iets in moeder op tegeu deze op
vatting, tegen dit laten-begaauSigne
had gisteren te onverstandig gehandeld,
zij had nog meer dan men wel dacht
leiding noodig.
»Houd je het hier niet meer uit,
Signe? Wat wil je dan eigenlijk? Je
bent vreeselijk verwend, je moet dat
nu maar eens hooren. En dan die
overspannen ideeën. Je hebt er altijd
aanleg voor gehad. Ja en wij hebben
helaas nooit ingegrepen Och jullie
meisjes van tegenwoordig! Ik zal je
eens wat zeggeu, Signe in mijn jeugd
werden wy heel anders opgevoed. Wij
werden hard aangepakt. Een eigen wil
daar had je een3 mee moeten aan
komen. Ja. En aanpakken moesten
wij 1 Werken ja dan gingen die
ideeën er wel uit. Het zijn maar mal
ligheden, grillen. Niets anders. Als ik
denk wat ik al niet in het huishouden
moest doen
»Wiit u zoo vriendelijk zijn mij te
zeggen wat ik hier zou kunnen doen?
Lampen schoonmaken, stof afnemen... of
moet ik in de keuken....* Signe zei het
op snijdend ironischen toon. Zy voelde
heel goed dat zij volkomen ongepast
sprak voor een kind, maar zij kon zich
