a,
IS
V
De erfenis van oom Reinhard.
Xo. 26.
Woensdag 5 Juli 1911.
27e Jaar*
Nieuws- en Advertentieblad
T
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. im UAI VV,
Buitenland.
FEUILLETON.
I
clih
jsen
D'fc blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
A OVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Centvoor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DÜITSCHLAND.
Van den Franschen kapitein Lux,
die wegens spionnage door het rijksge
recht tot zes jaar vestingstraf is ver
oordeeld, heett het gerecht op grond
van de bewijsvoering als bewezen aan
genomen, dat hij op Fransch gebied
bij de Duitsche grens aan het hoofd
van een inlichtingenbureau stond, dat
in de eerste plaats ten doel had om
Frankrijk voorwerpen, plannen en be
richten te bezorgen, die voor de veilig
heid van het Duitsche rijk geheim
moesten blijven. Lux had aan ver
schillende personen in Duitschland om
inlichtingen en voorwerpen geschreven.
Daar het Duitsche ministerie van oorlog
hiervan op de hoogte was, zijn slechts
Biet-geheime dingen uitgeleverd. Of-
ichoou dit misdrijf met tuchthuis gestraft
wordt, wilden de twee gezamenlijke
Kamers voor strafzaken, voor welke
de zaak gediend heeft, slechts vesting-
gtraf opleggen, omdat de beklaagde niet
ten eigen bate, maar als Franschman
voor zijn vaderland gehandeld had.
ENGELAND.
Vrijdag is het groote kinderfeest in
het Crystal Palace en op het groote
terrein er om heen geweest. Als gasten
van den koning en de koningin zijn
honderdduizend kinderen daar onthaald
b spel en versnaperingen. En zij
hebben er den gastheer en gastvrouw
lelf, mitsgaders de prinses en de prinsen
hunnen zien. De gewone loop der
SL-
koof
r vol
,50
lector
impel
n staa
I Teen keken allen was het toeval P
ff- plotseling tegelijk op. Dicht voorbij
hun tafeltje kwam Eberhard met een
kleiu gezelschap, hij had de dame in
gele zij aan deu arm. Hij schrikte eea
ondeelbaar oogenblik op, toen hij zijn
jfhtnilie zag, knikte toen vluchtig, mis-
jichien met een trekje van verlegenheid
om den mond, en ging verder. Een
paar tafeltjes van hen af nam het gezel-
Vader meesmuilde watJongens,
jongens.... dat ziet er kranig uit
Maar hij ving terstond een blik van
imoeder op, die hem eerst verbaasd deed
opzien, en daarna verstommen. Snel
idronk hij zyn glas leeg, beschaamd en
I verlegen.
Sigoe had ternauwernood naar de
«choone vrouw gekeken. Maar de heer,
nu aan haar anderen kant plaats
nam, interesseerde haar. Köhne
August Köhne 1 Leek hij geen karika
tuur naast die trotsche gestalte met
tijn blauwig, ernstig gezicht en zijd
scheeven neus Hij zat in mekaar ge
doken, draaide aan zijn glas of scheen
het patroon van het servet te bestudeeren.
treinen naar Sydenham was aanmer
kelijk beperkt om de vele extratreinen
tè laten loopen, voor het vervoer van
de horde kinderen noodig.
PORTUGAL.
De Lissabonsche correspondent van
de Lokal Anzeiger seinde De berichten
van de noordelijke grenzen van Portugal
zijn van bedenkelijken aard. In het
Parlement heeft echter de minister van
binnenlandsche zaken verklaard, dat
hij de republiek voor goed gegrondvest
hield, al behoorde het uitbreken van
oülusten niet tot de onwaarschynlijk-
heden.
TURKIJE.
Volgens een telegram aan de Lokal-
Anzeiger uit Konstantinopel, zou de
overheid te Monastir de roovers van
den Duitschen ingenieur Richter op het
spoor zijn en hoopt zij, dat zij hen en
hun gevangene binnen eenige dagen
in hauden zou hebben.
Een telegram uit Saloniki aan het
zelfde blad meldt echter, dat men met
nbg meer troepen en ijver naar de
roovers zoekt, maar dat er nog geen
spoor gevonden is.
De toestand is ontegenzeggelijk kritiek
en we beleven thans stellig een der
kritiekste momenten, die de netelige
Albaneesche kwestie tot dusver heeft
opgeleverd. Zoolang de termijn, die
den rebellen voor de onderwerping is
toegestaan (die termijn werd pas met
14 dagen verlengd) niet is afgeloopen,
blijft de stand van zaken onzeker en
eerst na afloop van dien termijn zal,
En de anderen om hem heen lachten
vroolijk. Het overmoedigst de jonge
vrouw. Zij had zooeven, toen zij voor
bijkwam, een luchtige kanten sjaal om-
gehad, dien wierp zij nu weg. Als
albast glansden de schouders. Eenmaal
nam die meneer Köhne de sjaal van de
stoelleuning en wilde ze haar weer om
hangen, maar terstond schoof ze dien
weer weg en lachte. Lachte met schit
terende oogen en liet haar blinkende
tandjes zien.
Het gesprek aan de tafel der Guda-
reza's stokte een beetje. Eigenlijk spra
ken nog maar alleen de heeren, onver
schillige dingen, en ook zij vermeden
daarbij in 't oog vallend, naar de andere
tafel te kijken. Alleen vader kon niet
nalateu van tijd tot tijd heimelijk een
blik den anderen kant uit te werpen.
En eensklaps vroeg hij ten hoogste ver
baasd aan Horfeck »Maar is dat mo
gelijk F Heeft die dame daar links
daar een beetje op zy een kleinen
briljant tnsschen de tanden Pc
»Een lieve mode, uit Amerika inge
voerd. Een diamant, als plotnbeersel.c
Vader had het zachtjes gevraagd.
Maar moeder had dikwijls scherpe ooren.
Verontwaardigd schoot' zij haar bord
weg, zei vrij luid »Ik vind dat wij
nu maar moesten gaan --c en stoud
ook al op.
Men moest door de zalen naar de
garderobe. Het ging er tamelijk woest
indien de Malissoren de onderwerping
blijven weigeren, het beslissende oogen
blik daar zijn. De kans is er, dat de
rebellen vóór dien tyd een vergelijk
treffen met de Turken, maar in hoeverre
die kansen gunstig.staan al dan niet,
valt op 't oogenblik niet uit te maken.
Er is een stroom van verwarde be
richten. De hoofdzaak, waar het om
gaat, is de kwestie of de Albaneezen
hun wapens zullen mogen houden
een Albanees zonder zijn wapen is
feitelijk iets ondenkbaars. En hieriu
schynt de Porte wel tot tegemoetkoming
genegen. Volgens de berichten van
Vrijdag zouden alle Albaneezen, die
het gebruik van wapens voor hun
beroep noodig hebben, hun wapens
mogen behouden. Volgens de berichten
van Zaterdag zou de Porte wenschen
dat de Albaneozen eerst als teeken van
onderwerping de wapens zouden af
geven, om ze dan later als een soort
genadegift weer terug te ontvangen.
Of de Albaneezen, die een zeer trotsch
ras zijn, naar zoo iets ooren zonden
hebben, is een andere vraag.
In onmiddellijke samenhang met de
Albaneesche kwestie staat de Turksch-
Montenegrijnsche kwestie. De verhou
ding tusschen Turkije en Montenegro
is feitelijk reeds gespannen, zoolang de
opstand in Albanië duurt. Maar die
spanning heeft nooit zulk een hoog
punt bereikt als op 't oogenblik het
geval is. Montenegro herbergt duizen
den gevluchte Albaneezen in zijp gebied
en de Albaneezen blijven over de grens
vluchten niet alleen, maar zij bestoken,
toe, het gedrang was zoo mogelijk Dog
grooter dan te voren, het rumoer nog
luider, de stemming scheen na het souper
nog vroolijker te zijQ. Aan het cham
pagne-tentje zat nog altijd, omringd door
een schaar van aanbidders, juffrouw
Barnberg, maar de groote roode papavers
op haar borst waren verflenst en ver
frommeld.
Signe had getracht naast haar moeder
te blijven, die als een vorstin, zonder
rechts of links te zien, zich een weg
baande. Een tijdje was dit mogelijk
geweest. Maar toen was zij door het
gedrang van haar gescheiden, en eens
klaps liep Hoburg naast haar.
Eerst zwijgend. En zij dacht: »Wat
moet ik nu doen om hem zoo makkelijk
kwijt te rakeu als zooeveu Pc
Toen zei hij eensklaps, zonder eenigen
overgang, of hij daarover lang had ge
peinsd »U was toch de mooistec
■»0p dit feest van weldadigheid en
leelijkheid c
»0 aan schoone vrouwen wa3 er
geen gebrek. Maar er was toch nie
mand zoo mooi als u zoo trots mooi
als de hertogin de Chouanne.c
>De hertogin de Chouanne is onder
de guillotine gestorven en ik rijd
naar huis. Goede nacht, Hoogheid, amu
seer u nog verder met de schoonheden
die blij ven.c
Over zijn mager, vaal gelaat vloog een
kleine blos.
geholpen door Montenegrijnsche benden,
van het Montenegrijnsche gebied uit
de Turken. Niets ligt dus eigenlijk
meer voor de hand dan dat de Turken
zich laten verleiden de hen bestokende
Albaneezen op Montenegrynseh grond
gebied te vervolgen. En in dat geval
zou de strijd verplaatst zijn op het
gebied van een andere mogendheid en
dan zou de Albaneesche kwestie met
den besten wil ter wereld niet meer
een binnenlandsche aangelegenheid van
Turkije kunnen genoemd worden, doch
een internationale kwestie geworden
zijn, waarbij een conflict onvermijdelijk
zou zyn. Het Turksche leger staat
klaar aan de grenzen en aan den
anderen kant is het geheele Montene
grijnsche volk gewapend. Het is een
toestand die op die manier niet lang
meer kan voortduren. Het gevaar
wordt verhoogd doordat er in Turkije
een militaire oorlogspartij is, die in den
oorlog een prachtigen uitweg ziet voor
alle binnenlandsche moeilijkheden.
Nog Vrijdag heett de Montenegrijnsche
gezant te Konstantinopel een langdurig
onderhoud gehad met den Turkschen
minister van buitenlandsche zaken.
De bladen te Konstantinopel melden,
dat aan Toergoet pasja is opgedragen
een nauwkeurige lijst op te maken van
de door de troepen verwoeste huizen
en kerken. Het heet, dat on ver wy ld
een aanvang zal worden gemaakt met
den wederopbouw der kerken.
Volgens een telegram van den wali
van Skoetari heett zich het Maiissoreu-
hoofd Thoma met een aantal volge
lingen onderworpen.
»Och c, zei hij, aarzelde een oogen
blik en zei toen »Bent u boos op mij
Zij stonden reeds in de deur der garde
robe. Van binnen wenkte vader, die
met een ietwat bedrukt gezicht den
bonten mantel zijner vrouw van den
bediende aannam en haar dien met
groote zorg aandeed.
>Boos? Wel neen, Hoogheid, hoe
zou ik Goede nacht eu veel ge
noegen !c Signe ging hem vlug voorbij,
met een vluchtig afscheidsknikje.
Moeder was knorrig. »Waar blijf je
toch, Signe Dodo, zet je kraag op
je zult zeker kou vatten. Nu Otto, kom
je eindelijk? Het lijkt wel of je niet
kunt scheideu....c
Vader stoud oamelijk nog een oogen
blik bij Horfeck en vioeg zachtjes:
»Zeg u mij eenswie was eigenlijk die
dame.... die met dien brillantPc Hij
zei het heel zachtjes, en de jouge
officier antwoordde even zachtjes »Eeu
zekere mevrouw Köhne haar man is
tooneelspeler.c
Hoe zachtjes zij ook fluisterden, Signe
had het toch gehoord. Eu eensklaps
zag zij een tragedie. Of was het slechts
een komedie P
Dodo scharrelde zoo'n beetje rond in
Signe's kamer. Zij was juist van een
voordracht thuisgekomen, had het hoofd
vol van Goethe's >liefjes« zooals zij
het uitdrukte ging plotseling op het
dieren vel voor den haard liggen en phi-
