Ie erfenis van oom Reinhard.
Xo.
Zaterdag 1 Juli 1911.
27e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. UIELEMAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
Binnenland.
-
AXELSCHEI COIKWr.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
elkeD regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vry dagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Het nieuwe Fransche ministerie is
als volgt samengesteld Caillaux, voor
zitter van den ministerraad en binnen-
landsche zakenDe Selves, buiten-
landsche zakenCruppi, justitieDel-
cassé, marine Messimy, oorlog Lebrun,
koloniënConyba, handel, Pams, land
bouw Steeg, onderwijsAugagneur,
openbare werkenVilotz, financiën
Renoult, arbeidChaumet,, ondersecre
taris van posterijen en telegrafie, en
Dujardin Beaumetz, ondersecretaris
voor schoone kunsten.
BELGIE.
Aangaande den strijd voor de
Vlaamsche Hoogeschool verneemt het
Hbl. v. Antw. uit Leuven:
,In de laatst gehouden vergadering
van de onder-commissie brachten de
talrijke aanwezigen de meest bevredi
gende en aanmoedigende inlichtingen
aan nopens de gesteltenis van het volk
ten aanzien van de volksbetooging van
9 Juli aanstaande.
„Die bijeenkomst bewees ook de
eensgezindheid die heerscht onder de
Vlamingen van alle gezindheden voor
wat aangaat de zaak met dewelke de
onder-commissie zich bezig houdt en
we zullen hier te Leuven duizenden
menschen van alle gezindheden, zij
aan zij, demokraten, liberalen, katho
lieken en socialisten, in eenen groot-
schen stoet zien doortrekken in dezeltde
verzuchting ons Vlaamsche volk, door
Toen Signe eren later bij haar moeder
stond, die een kleine inspectie-reis naar
Dodo had ondernomen en over de toe
standen aan de champagnétent vrij ver
ontwaardigd was, kwam Friedel bij hen
Zeer correct en zeer voornaam. »Lieve
mama, dit is eens, maar nooit meer.
Ik vind dat men ook aan de weldadij
heid perken moet weten te stellen.
»Dat heb ik papa vroeger ook al ge
zegd. Maar hy vindt natuurlijk allés
charmant.»
»Verschil van opvattingIk geloof
werkelijk dat u beter doet met niet
langer te bleven mama
Alleen totdat Dodo met haar taak
in die afschuwelijke champagne-tent
klaar is.»
Signe had sléchts met halve aandacht
geluisterd. Met haar scherpe oogen zag
zij in de verte, op tamelijk grooten af
stand, Eberhard en Hoburg en die jonge
vrouw in gele zijde, met den prachtigen
hals. En zij voelde een kleine ergernis
in zich opkomen. Hoe kon Hoburg na
wat hij haar zooeven had gezegd, met
deze deze vrouw spreken En toen
trachtte zij door een lachje dit onaan-
onderricht in eigen taal, in aanraking
te brengen met de hoogere wetenschap.
Evenals in andere Vlaamsche steden,
zullen wij menschen en vlaggen van
alle partijen hier te Leuven aan de
betooging zien plaats nemen, om van
de wetgeving te verkrijgende ver-
vlaamsching der Gentsche hoogeschool."
OOSTENRIJK HONGARIJE.
De Weensche correspondent van de
Deutsche Tageszeitung meldt, dat in
militaire kringen verteld wordt, dat het
Oostenrijksch-Hongaarsch legerbestuur
op het punt staat een nieuw infanterie-
projectiel in te voeren, dat een aan-
vangssnelheid van niet minder dan 900
M. heeft. De lengte ervan is 28 m.M.
het heeft een spitsen vorm en, behalve
een stalen mantel, ook nog een stalen
doorn. De groote aanvangssnelheid
wordt vooral verkregen door een nieuw
nitro-glycerine-kruit. De invoering
vindt eerst plaats nadat het nieuwe
model van infanterie-geweer in gebruik
genomen is.
TWEEDE KAMER.
Bij het voortgezet debat over het
ziekteverzekeringsontwerp, beantwoord
de de Kamer overeenkomstig de ziens
wijze van minister Talma met 51 tegen
37 stemmen bevestigend de vraag of
het wenschelijk is de verzekering te
beperken tot uitkeering van ziekengeld,
met uitsluiting van zorg voor genees
kundige behandeling.
gename gevoel te verdrijven. Wat ging
het haar aan En toen begon ook
Eberhard weer te dansen, even harts
tochtelijk als zooeven.
»Zeg eens, Friedel, toe, kijk eens
met wie danst Eberhard eigenlijk
vroeg mama.
Friedel klemde den monocle in het
oog en deed alsof hij zocht en niets zag.
»Hardi onze Hardi »Hij wil het
niet zien» dacht Signe.
Maar toen kwam het paar weer voor
bij, dicht voor hen, en moeder vroeg
nogmaals met groote belangstelling
»Kijk Friedel, hier vlak bij!»
»0 zoo, mama.... ik ken die dame
niet....* en tegelijk glimlachte hij zoo
ondeugend, met saamgeknepen lippen,
dat Signe wisthij kent haar heel goed,
maar wil het niet zeggen.»
Onmiddellijk daarna kwam vader.
Hij was in zeer opgewekte stemming,
had allerlei kennissen gevonden, bij
Dodo een paar glazen champagne ge
dronken, in het Hollandsche theesalon
zich door een of andere schoonheid een
likeurtje laten inschenken, had veel be
wonderende woorden over zijn oudste te
hooren gekregen, en wilde nu gaan sou-
peeren. Ook Friedel had er wel lust
in. Dodo werd gehaald, vlug voegden
er zich nog een paar jougelui bij hun
gezelschap, zoodat men ten minste het
voordeel had van een kleinen, gesloten
kring.
Met de linkerzijde beantwoordde alleen
de heer Van Idsinga van de rechterzijde
deze vraag ontkennend.
Bij de Woensdag voortgezette be
handeling van het vraagpunt of het
wenschelijk is de arbeidersziektever
zekering uitsluitend te doen plaats
hebben bij een overheidskas, hetgeen
's Ministers stelsel beoogt, bestreden de
heeren Duys en Treub het pleidooi van
den heer De Visser voor toelating van
particuliere kassen en fondsen. De
heeren Van Vliet en Nolens meenden
dat niet alle fondsen overboord ge
worpen behoefden te worden om een
goede organisatie mogelijk te maken.
Het hoofdbezwaar van den Minister
tegen de particuliere kassen is, dat
waar het noodig blijkt dat een organi
satie komt, er ook een centralisatie van
kracht plaats moet vinden. Doch Z.
Ex. was zeer tegemoetkomend gestemd
ten deze. De voorstanders der parti
culiere kassen zouden bevredigd kunnen
worden, zonder dat daardoor de minister
zijn eigensysteembehoetdeprijstegeven.
De Raden van Arbeid zouden n.l.
blijven het college, waarbij alle aan
giften moeten geschieden, die moeten
beslissen over het bedrag der premiën
en over de vraag, of iemand al dan
niet een uitkeering zal ontvangen.
Deze Raden zouden evenwel aan de
besturen der erkende particuliere kassen
het bedrag ter hand stellen, ter uit
keering aan hare leden.
De commissie van voorbereiding wilde
over dit nieuwe denkbeeld eerst eens
nadenken. Daarom werd de beraad
slaging over dit vraagpunt geschorst.
Juist toen men een tafeltje veroverd
had, kwam de prins voorbij, en Friedel
noodigde hem uit, zich bij hen aan te
sluiten, eer Signe het kon beletten.
Misschien zou zij dat ook niet gedaan
hebben. Zij was het niet met zichzelve
eens. Er was iets in dat haar dreef
met het gevaar te spelen, en onmiddellijk
dacht zij weer»Gevaar Waar is
het gevaar
Toch wist zij het zoo in te richten
dat de prins niet vlak naast haar kwam
te zitten, maar aan den anderen kant
der tafel, tusschen moeder en Dodo. En
zij had er toch terstond weer berouw
van, want nu was zij nog sterker bloot
gesteld aan de wanhopige uitdrukking
zijner oogen, die trouwens alleen zij be
speurde. Of legde zij iets in die grijze
oogen dat er volstrekt niet in lag
In elk geval was Hoburg buitengewoon
stil. Allerbeminnelijkst tegen moeder,
beleefd tegen Dodo, maar niet bepaald
spraakzaam. En dit beviel Signe, want
zij dacht onwillekeurig terug aan menig
uurtje van de flauwste onbeteekenende
praatjes in het salon der prinses. En
terwijl zij met Friedel en den heer von
Horfech sprak, dacht zij ook»Eigenlijk
ziet Hoburg er niet kwaad uit. Geen
schoonheid de hemel beware me er
voor zoogenaamde schoonheidMaar
het oude ras spreekt uit alles: uit
het welbesneden smalle gezicht, uit de
magere figuur, uit de langesmalle handen?
Gisteren is de behandeling der vraag
punten betreffende de ziekteverzekering
beëindigd, na ontkennende beantwoor
ding met 54 tegen 13 stemmen van de
vraag of het wenschelijk is de verze
kering uitsluitend bij overheidskas te
Heden, Vrijdag, zal uit de Kamer
worden voorgesteld de bakkerswet nog
te behandelen en de ouderdomsverze-
kering in September in de afdeelingen
te onderzoeken.
Maandagvoorrniddag vergaderde in
„Dilligentia" te 's-Gravenhage het Ko
ninklijk Instituut van Ingenieurs. De
„Conradprijs" werd door den Raad van
Bestuur toegekend aan den Ingenieur
van het Waterschap Schouwen, oud-
Ingenieur van den Nederlandsch—
Indischen Waterstaat, Jhr. R. R. L. de
Muralt te Zierikzee. De Voorzitter,
protessor Krause, oud-Minister van
Waterstaat, hield een toespraak, en
deelde daarin mede, dat de Raad van
Bestuur, voorgelicht door het eenstem
mig advies van de betrokken commissie,
in een daartoe expresselyke gehoudene
zitting met algemeene stemmen besloten
had de hoogste onderscheiding die aan
een Nederlandsch ingenieur uit de han
den van vakgenooten kan te beurt
vallen, toe te kennen aan den heer
De Muralt.
De Conradprjjs, die eens in de vijf
jaren wordt toegewezen aan den Neder-
landschen ingenieur, die de beste ver
handeling. en nuttigste vinding in het
vak van den ingenieur zal hebben
medegedeeld, is in het jaar 1870 inge-
Men praatte over het feest, men praatte
over weldadigheidsfeesten in het alge
meen. Vader was vol enthousiasme,
moeder kritisch, Friedel afkeurend. En
Dodo vond het verrukkelijk, om terstond
daarop weer beslist te verklaren dat
geen tien sterke paarden in staat zouden
zijn haar nog eens naar zoo'n cham
pagne-tent te brengen. En daarbij bloosde
zij over haar geheele gelaat en giechelde
een beetje verlegen, wat haar allerliefst
stond. Friedel trachtte een paar malen
den prins in het gesprek te halen. Maar
Hoburg antwoordde ontwijkend, met
halve woorden, die even goed een toe
stemming als een ontkenning konden
beteekenen. Misschien hoorde hij ook
maar half. »Of,« dacht Signe, »misschien
volgt hij eenvoudig het principe van zijn
kringen, om niet graag te kwetsen zonder
bepaalde reden.» Maar steeds, als hij
meende het ongemerkt te kunnen doen,
vloog zijn blik weer naar Signe. Nu
eens kort opvlammend, dan weer als in
stomme bede.
Het werd haar steeds pijnlijke:. En
om zich zelf af te leiden, wijdde zij zich
des te meer aan haren jongen buurman
aan haar linker kant, babbelde, schertste
met hem, koketteerde misschien een
beetje, om dan plotseling te bemerken
dat zij hier een ander vuur voedsel gaf,
dat op het punt stond in lichte laaie te
ontvlammen»Wat denkt die Horfech
wel Eeu heel aangenaam man in ge-
