:s i
Zaterdag 17 Juni 1911.
27e Jaarg.
8
c
e.
Mtentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAA.
I
45
17
2°
35 r
13
120
127
134
I
1
59 1
124 f
130
138
142
145 s
53
I
1
no 1
no 1
130 1
135 j
142
146
n.
5 31
5 47
8 52
9 53
9 41
9 54
5 31
6,35;.
7,05
zen,
1
1
i
I
i
i
I'
11
i
8 I
I
ssen
■eert
■eert j
iCHE
COURANT.
en Vrijdagavond.
RIJS?
ier post 60 Cent.
ijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AUVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
man achter. In de jodenbuurt is de
generaal toegejuicht, in de Arabische
wijk onverschillig aangekeken. Er is
wat dysenterie gebleken.
Moelai-bei zal zeker blij zijn. De
Pranschen zullen hem bij Haüd bren
gen.... doch zorgen, dat deze geen wraak
op hem neemt.
Zoodra Moinier, den 8en, te Mekiues
aankwam, verscheen de „tegensultan"
met al de dignitarissen, door hem aan
gesteld of die hem hadden aangesteld.
Den 7en hadden de Pranschen nog
al moeten vechten op de hoogten van
Moedama, waar de Berberhoofdman
Hakka boe Damani een weerstand
bood, waaraan de artillerie een einde
stelde, hoewel de Berbers zelf ook twee
kanonnen bleken te hebben, welke zij
in den steek lieten. Den 8en is er
gevochten van 's morgens even halt
acht tot drie uur in den namiddag.
Te Bar a/d Aube leek in den nacht
van Maandag op Dinsdag alles vreed
zaam. De wijnboeren waren ter ruste
gegaan. Doch omstreeks drie uur in
den nacht zagen patrouilleerende ruiters
vlammen een houten brug, die over
den spoorweg naar Belfort ligt, bleek
in brand gestoken. Het vuur is ge-
bluscht, doch de sporen van een mis
dadig pogen zijn geconstateerd.
ENGELAND.
Dinsdag zijn 400 man Zuid-Afrikaan-
sche troepen ter deelneming aan den
kroningsoptocht in Londen aangekomen.
Er zijn afdeelingen bij van de Kaapsche
bereden jagers, de Britsch Zuid-Afri-
kaansche politie, de Kaapstadsche hoog-
opmerkingen met groote gelatenheid.
Zij wist dat professor Knut, dien zij
even banaal vond als haar zuster, in een
ding gelijk had: zij zou een groot succes
hebben.
Maar toen kwaui er bij de repetities
nog iets anders bij, dat haar bijzonder
veel genoegen gaf, telkens opnieuw. Na
lang zoeken had de professor voor de
beide kinderen, die bij hiar moesten
staan, de goede modellen ontdekt. Het
waren de beide jongste kinderen van
mevrouw Neumann, een blond meisje
van vier jireu, en een jongen van vgf
jaren, met pikzwart haar. »Een beetje
te oud voor jon,c vond moeder. Maar
toch moest zij coegeveo dat de kinderen
allerbekoorlijkst waren. Fijugebouwd,
met in 't oogvallend mooie gelaatstrek
ken, beiden met blauwe oogen, beiden
na de eerste verlegenheid dol op Signe.
En Signe kon er maar niet genoeg van
krijgen, zich met hen bezig te houden.
Haar moeder herinnerde zich wel dat
naar oudste vroeger, in Körlin, ook altijd
den naam had, veel van kinderen te
houden. Maar later was haar dit weer
uit het geheugen gegaan. Het scheen
ook uiet zoo goed bij Signe's beele zijn
te passen, het leek iets vreemds. Als
moeder zelf in den beginne er het hoofd
over schudde, was het niet onverklaar
baar dat anderen er iets »aaustellerigs«
in vonden. Mevrouw Neumann zei bij
de eerste repetitie«Maak u het zoo
landers, de Kaapsche lichte ruiterij en
andere korpsen. De meeste manschap
pen waren in khaki gekleed. Het
meerendeel zijn Engelschen.
PORTUGAL.
De Koningsgezinden hebben zich bij
Chaves in het grensgebergte vereenigd.
Kapitein Camacho van Villa Real heeft
iich bg hen aangesloten. De regeering
trekt steeds meer troepen rond bedoeld
punt samen. Oorlogsschepen ontschepen
marine-troepen te Oporto. De minister
van binneulandsche zaken is van Al
meida naar Vianna Castello vertrokken.
De opwinding en de ongerustheid in
den lande nemen toe.
CHINA.
Men sehryft uit Amoy
„In verband met de jongste grens-
onlusten zijn in Joennan en Ili pogingen
gedaan om stedelijke weerbaarheids
korpsen op te richten, om een moge
lijken inval van vijanden te stuiten.
Die pogingen gaan uit van studenten,
en in 't bijzonder van degenen welke
hun opvoeding hebben genoten in Japan,
waar men ze gevormd heeft tot ver
woede vreemdelingenhaters. In enkele
plaatsen hebben zg met dit doel ver-
eenigingen opgericht en pogen zij
pressie op het volk te oefenen door de
onmogelijkste geruchten rond te strooien.
Het .College van Oorlog", de .Com
missie van Opvoeding" en het ,Wai-
Woe-Poe" pogen de reeds bestaande
korpsen uit te roeien, .welke vader
landslievende bedoelingen ook als mo
tief aangewend worden", verklaren zg,
druk niet met die twee bengels,* om
zichzelf dan toch met kleine moederlijke
ijdelheid te bekennen dat haar kinderen
werkelijk het hart van het schoone meisje
veroverd hadden. Als het tableau ver
toond was, toog Signe telkens met het
tweetal naar een hoekje, en kon daar
met hen spelen, zooals eigenlijk slechts
de eigen moeder met haar kinderen
spelen kan. Om de overige gedeelten
der repetitie bekommerde zij zich uiet.
Evenmin als om de jonge luitenants,
die de aanstormende Jakobijnen voor
stelden.
Den voormiddag van het feest werd
er nog een repetitie gehouden in cos-
tuum, onder verzwarende omstandig
heden, zooals de presidente niet ten on
rechte vond, want het was in de salons
onbeschrijfelijk onrustig.
Tegen de wanden werden de verkoop
tentjes opgeslagen, de decorateurs ha
merden en plakten, tuiniers brachten
guirlandes aan, hier en daar lag een
stapel geschonken verkoap3waren. En
daartusschen dribbelden de mama's rond,
wier dochters 's avonds de taak vau be
vallige winkeljuffrouwen, koffie-, thee-
of champagneoimfen zouden vervullen,
en streden min of meer opgewonden
over de beste plaatsen.
Ook ditmaal had Signe, onmiddellijk
nadat na haar tableau voor de tweede
maal het scherm gevallen was, de beide
kinderen bij de hand genomen, was van
.het kan niet worden ontkend dat de
oprichting en het bestaan van derge
lijke niet-wettig erkende vereenigingen
van gewapende jonge mannen zonder
tucht en verantwoordelijkheidsbesef kan
leiden tot ernstige verwikkelingen, ook
in de binnenlandsche toestanden. Ge
wapende krachten, niet onder directe
controle van de autoriteiten zijn een
bedreiging voor den vrede en goeden
gang van zaken, en er kan moeilijk
een reden gevonden worden om hun
bestaan te rechtvaardigen. Het ware
een ander geval wanneer het gouver
nement plaatselijke vrijwilligerskorpsen
wenscht op te richten, met comman
danten aan 't hoofd die verantwoorde
lijk worden gesteld voor de goede orde."
AMERIKA.
Tal van Amerikanen raken zoo onder
den indruk van de opgewonden be
schrijvingen in de New-Yorksche bladen
over de toebereidselen voor de kroning
te Londen, dat zij niet thuis kunnen
blijven. Ook vele Amerikaansche stu
denten behooren daartoe. Maar daar
onder zgn er, die het reisje niet kunnen
betalen. Die jongelui gaan nu maar
over met veebooten als verzorgers van
het vee. En dat is geen pretje. Want
zeezieke koeien en paarden te verzorgen
in benauwde stallen onder in een schip
is niet ieders werkvooral niet als
men zelf zeeziek is. Maar.... deze
studenten zien den kroningsoptocht en
dat is voor hen de hoofdzaak.
MEXICO.
De vulkanische uitbarstingen en seis
mische storingen hebben naar nu
het koude tooneel naar de garderobe
gegaan, had ze een beetje ingepakt, zelf
haar mantel omgedaan en zat nu met
het tweetal in de voorzaal in Dodo's
halfopen champagne-tentje en vertelde
hun sprookjes. Zij in het midden der
smalle bank, rechts en links een der
kinderen. Gedempt klonk uit de schouw
burgzaal de muziek.
De kleine Karli was een beetje erfelijk
belast met den nuchteren zin van papa
handelaar in tabak >en gros*. Hij
was altijd vol twijfelingen, wilde altijd
opnieuw weten of er werkelijk levende
dwergen waren, of feeën echte vleugels
hadden, en of de koning een echte kroon
van louter goud droeg. En Signe beves
tigde telkens weer opnieuw, dat alles
precies zoo was als zij het verteld had.
Plotseling merkte Signe dat zij werd
bespied. Op eenigen afstand stond een
meneer, die geen oog van het aardige
groepje afhield. In den beginne hiu-
derde het haar niet, zij lette er ternau
wernood op. Maar toen werd het haar
toch een beetje onaangenaam. Zij pro
beerde het gordijn van het tentje néér
te laten. «Toen werd het avond*
vertelde zg. »En het werd donker
Maar het linnen gaf niet mee, zjj mor
relde tevergeefs aan de koorden. Toen
naderde de meneer en vroeg»Mag ik
u ook helpen
Eerst wilde zij met een ijskouden blik
bedanken. Maar toen herkende zij den.
