De erfenis van ooi Reinhard.
No. 100
Zaterdag 18 Maart 1911.
26ê> ?a: r
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. D IEL EH A V,
Buitenland.
FEUILLETON.
AXEL
COURANT
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag;- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden, 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.'
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tol
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
BELGIE.
De rechterzijde van de Kamer en de
rechterzijde van den Senaat hebben
Dinsdagochtend een gemeenschappelijke
vergadering gehouden, waarin de minister
president. Schollaert, in groote lijnen een
uiteenzetting gegeven heeft van de
Schoolwet, die de regeering zal indienen.
Het doel van het ontwerp is vooreerst
het lager onderwijs te ontwikkelen, door
het uit te breiden in de richtiug van
vakonderwijs, en voorts de salarissen en
de pensioenen der onderwijzers te ver
beteren Volgens Schollaert bereikt het
wetsontwerp dit doel door een geheel
van bepalingen, waarvan het karakter
gematigd, billijk en nationaal is.
De ingediende wet zal eerst jn 1914
van kracht wordende leertijd wordt er
in uitgebreid tot het veertiende jaar, ter
bevordering van het voorbereidend vak
onderwijs en deze bepaling krijgt te meer
beteekenis door het verbod van kinder
arbeid tot het veertiende jaar. Op de
ouders zal door den kantonrechter mo-
reele pressie geoefend kunnen worden
om de kinderen met aan het onderwijs
te onttrekken. Van weerspannige ouders
jzullen de namen openbaar gemaakt
worden. Van eigepljjke leerplight is dus
geen sprake.
In de bijeenkomst van Dinsdag was
Woeste niet aanwezig, maar men zegt,
dat hij zijn instemming met het ontwerp
betuigd heeft.
Volgens de Peuple heeft de centrale
commissie van het internatioqaal verbond
Zij waren van het Matthai-kerkhof
teruggekeerd, van de begrafenis,
j Mevrouw von Gudareza zat op de
sofa der kleine hotelkamer, de majoor
naast haar op den smallen fauteuil,
beiden doodmoe. De kinderen stonden
;aan het venster. Eberhard in groot
tenue, Friedel in zwarte gekleede jas,
Dorothee in het niet zonder eenige
moeite bij elkaar gezochte, ietwat scha-
jttiele rouwgewaad. Alleen Signe ontbrak.
Maar op de tafel voor haar ouders lag
het telegram, dat haar komst meldde!
De tijd was te kort geweest om op tijd
aanwezig te zjjn.
Zij spraken op zachten, gedempten
toon. Van den lieven overledene, van
de begrafenisplechtigheid.
Schier ieder had van oom Reinhard
een bijzonder aardig trekje te vertellen.
Het was toch een patente oude heer
reest, met al zyn eigenaardigheden.
De neven bekenden eerst nu, hoe dik
wijls hij hen geholpen had menigmaal
Ibrommend, menigmaal met een kern-
iachtigen vloek, maar menigmaal ook
vrijwillig eenvoudig prachtig,» oor
deelde Eberhard. Maar toen Eberhard
er bij voegde»Och, waar had hij het
van zeelieden, te Antwerpen bijeenge
komen. zich bezig gehouden met een
voorstel- van Engeland om, tot lotsver
betering der zeelieden in Duitschland,
Engeland, België, Nederland. Zweden,
Noorwegen Denemai ken en de Vereenigde
Staten, een internationale werkstaking
te organiseeren. De Duitsche afgevaar
digde zeide, dat de Du tsche zeelieden,
daar zij een salarisverbetering bereikt
hadden, moeilijk aan zulk een beweging
konden deelnemen. België meent, dat
men eerst in Amerika moet onderzoeken
of men daar, althans in de Atlantische
havens, een staking wenscht. Noorwegen,
Denemarken en Nederland zijn voor het
voorstel van Engeland Ten slotte werd
besloten een internationale commissie te
vormen om een onderzoek in te s ellen
en zoo noodig de staking te organiseeren.
DUITSCHLAND.
Niet overal ia het Beiersche gebied
heeft de bevolking den 90sten verjaardag
van prins Luitpold geestdriftig meege-
vieid. In de Palts waren de wijngaar
deniers ontevreden, daar zij van over
heidswege gedwongen zullen worden,
hunne wijnstokken af te borstelen, tot
bes rijding van het ongedierte. Te Eden-
koben. een middelpunt van wijnbouw, is
in straten waar wijngaardeniers wonen,
zoo goed als niet gevlagd. Aan een
Westelijken optocht deden geen tiende
gedeelte mede van de menschen, die
men verwacht had, en bij een feestelijken
maaltijd kon de zangvereniging der
wijngaardeniers niet medewerken, om
dat bLjna geen enkel lid op was ge
komen.
anders voor?» schudde de vader het
hoofd: »Dat had ik nu liever niet ge
hoord. Menigeen heeft het en houdt
altijd de hand op zijn portemonnaie.»
De begrafenisplechtigheid was maar
heel eenvoudig geweest. Veel kennissen
had oom in Berlijn niet gehad, en nu
in het midden van den zomer, was
alles op reis. Alleen zij, de eenige
familieleden Ja, en dan nog een paar
andere heeren. De eene had zich aan
den majoor voorgesteld »Senator Briigge
uit Neustadt.» Men had een paar woorden
gewisseld.
»Ooin heeft altijd op dat gat geschol
den,» zei Friedel, hij is er het laatste
voorjaar nog eens geweest en heeft er
toen nog onder een glas wijn van ver
teld. En gelachen dat hij heeft over
die lui uit dat benepen stadjeHet
is toch aardig dat ze hem niet vergeten
hebben. Nu hij zal ze eenvoudig
geïmporteerd hebben hij en zijn geld.»
De majoor had vluchtig opgekeken,
alsof hij er wat tegen wilde inbrengen.
Maar hij liet het hoofd weer zakken en
zweeg. Het gesprek verflauwde, en
stierf langzamerhand. De ouders waren
moe. Er was veel te veel te overleggen
en te regelen geweest. Al had Eberhard
hier te Berlijn de eerste drukte hun uit
de hand genomen, er was toch veel dat
men hun niet kon overlaten.
Misschien dacht alleen Dodo aan oom,
aan hem alleen. Dacht ook aan hem,
OOSTENRIJK HONGARIJE,
De aankomst van den keizer van
DuitschlaDd te Weenen zal plaats hebben
24 Maart, 's morgens te half elf. Van
het Noorderstation zal da Keizer naar
Penzig gaan. waar de ofïicieele ontvaDgst
en begroeting door Frans Jozef en de
aartshertogen plaats vindt. De Duitsche
Keizer zal in Scböubrunn uitstappen.
Na den maaltijd ten hove vertrekt de
Keizer 's avonds te 9 uur van Hetzendorf
naar Venetië.
De Duitsche kroonprins en kroonprinses
Cecilie komen 9 April te Weenen en
zullen verblijf houden in de Hofburg.
Het is thans voor de eerste maal, dat
de Kroonprinses te Weenen komt.
CHINA.
Tsjingtau, in Tsjantoeng, waar de
Duitschers zitten, is nog altijd vrij van
pest. Maar in Tsjantoeng zijn tot 12
dezer 2600 sterfgevallen geconstateerd.
Het schijnt nu echter, dat de epidemie
tot staan gekomen is.
Ook de laatste berichten uit Charbin
luiden gunstig.
ZUID-AFRIKA.
De Volksraad heeft zonder hoofdelijke
stemming het wetsontwerp op de immi
gratie in tweede lezing aangenomen.
Alle ongewenschte immigranten zullen
50 woorden moeten neerschrijven, hun
door een bevoegd ambtenaar voorgelezen
in een taal, die deze kiest. Dat is een
manier, waarop men in Australië de
Aziaten weert. Zonder dus de Aziaten
te krenken door hen in de wet te noe
men, is er een goed middel om ze het
terwijl zij uit het venster keek op de
drukte en het gewoel op den Potsdamer
Platz, die haar zoo geheel vreemd was.
Zij was nog nooit in Berlijn geweest.
Op een oogenblik zei de vader, zonder
dat een woord der anderen er aanleiding
toe gaf: »Rasch tritt der Tod den
Menschen an« en even later de
moeder: »Kan je mij niet een kop
bouillon bezorgen, Eberhard Ik ben
zoo vreeselijk flauw.» »En ik zou
graag een glas port hebben,» voegde
Friedel er bij.
Eberhard schelde en bestelde een
ontbijt. Vader schudde wel weer het
hoofd, maar later dronk hij ook een glas
wijn en at een broodje. En daar tusschen-
door las hij steeds weer Signe's telegram.
Kort en krachtig Dinsdagmiddag 5.50
Potsdambahn. Signe.» Die afkorting
Potsdambahn imponeerde hem buitenge
woon.
Friedel en Eberhard fluisterden met
elkaar. Toen kwam de oudste plotseling
bij de tafel, die in het midden van het
vertrek stond, nam een stoel, ging naast
zijn vader zitten en zeiWij moeten
er toch eens over praten, beste papa.
Ik vvas natuurlijk bij oom om de papie
ren te zoeken voor de formaliteiten
bij de begrafenis. En later was ik ook
bij den notaris, meneer Lascow. Nu,
oom heeft geen testament nagelaten
»Maar, Eberhard....» De vader hief
afwerend de hand omhoog. »Laat dat
landen te beletten. De wet laat wel
het binnenkomen van e n beperkt aantal
ontwikkelde Indiërs toe. Hiertegen maakte
men van Vrijstaatsche zijde bezwaar.
Tot nog toe heeft de Vrijstaat zijn ge
bied voor alle Aziaten gesloten gehoudeü.
Minister Smuts stelde de Vrijstaters
gerustde regeering is voorloopig niet
van plan om ten opzichte van de Aziaten
de grenzen binnen de Unie uit te
wisschen.
AMERIKA.
Berichten uit particuliere bron, door
de New York Herald ontvangen uit
Mexico (stad), behelzen dat te Vera Cruz
Dinsdag een ernstige opstand is uitge
broken. Daarbij werden een Amerikaan
gedood en zes politieagenten ernstig
gekwetst. De deuren der gevangenis
werden opengemaakt en 70 gedetineerden
ontsnapten. Er ligt een Mexicaausch
oorlogsvaartuig in de haven, e i de
marine-soldaten helpen de civiele en
militaire autoriteiten.
Er is ook een Fransch pantserschip,
welks bemanning de Fransche belangen
zal beschermen.
De Daily Telegraph verneemt uit de
stad Mexico, dat president Diaz tegen
over een verslaggever heeft gezegd, dat
hij overtuigd is, dat de geschillen met
Amerika uit de wereld 'zullen gaan. Hii
gelooft, dat de rapporten van den Ame-
rikaanschen gezant te Mexico over Ja-
pansche intriges met Mexico de beweging
der Araerikaansche troepen heeft ver
oorzaakt. De preddent is door die samen
trekking van troepen diep geschokt.
Lichamelijk blyft hij verwonderlijk wel.
nuEn ook moeder oordeelde
»Zoo vlak na de begrafenis
>Ik zie werkelijk niet in, waarom wij
er niet over zouden spreken,» ging
Eberhard voort. »Dat zijn dingen, dié
nu toch eenmaal moeten gebeuren, en
onze liefde voor oom Reinhard doet het
geen afbreuk, als wij er over praten.
Niet waar, Friedel Nu dan, ik was
bij den notaris. Oom heeft een paar
malen met hem over zijn testament ge
sproken. Maar toen het er op aankwam,
schijnt hij er een afkeer, een bepaalde
vrees voor gehad te hebbeo. Er is zoo'n
bijgeloofmaak je je testament, dan ga
je gauw dood. De notaris vertelde mij
oom had gesproken van een groot legaat
aan zijn vaderstad. Grappig, terwijl hij
toch altijd zoo gespot had met de be
krompen luitjes, die thuishokkers
»Ja, maar oom hield toch bijzonder
van zijn geboortestad,» bracht de majoor
hiertegen in. Hij zei het op ietwat ge-
dempten toon. Nog gefen miuunt na
Reinhard's dood had hem de herinnering
verlaten aan het laatste kwartier bij het
sterfbed, aan het worstelend zoeken van
den zieke naar een paar woorden, aan
de pijnlijke uitdrukking op zijn gelaat.
Dit alles drukte hem als een zware last.
»Het kan zijn, papa. Maar wij hebben
alleen met de feiten te rekenen wij zijn
uuiverseele erfgenamen. Pardon, ni un i,
u natuurlijk Het zal wel een aardig
sommetje aau successie-rechten kosten,
