Jo. 99.
De erfenis van ooi Reiahard.
Woensdag IS Maart 1911.
26e Janrg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
DU blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiên worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrydagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
De toebereidselen voor de f eestelij k-
eden ter viering van den aanstaanden
Oen geboortedag van den prins regent
ran Beieren nemen allerwegen toe.
n de herdenkingsplechtigheid, die
eeds in de academie van beeldende
lunsten te Miinchen heeft plaats gehad,
leeft prins Ludwig het woord genomen
in o.a. gezegdMijn vader, de prins
egent, is zoo gezond dat men niet
reten kan wie eens zijn opvolger zal
lijn. Daar ik zelf, evenals mijn zoon,
ien vereerder der schoone kunsten ben,
iullen de kunstlievende tradities in bet
luis Wittelsbach blijven bestaan.
In het paleis te Müuchen hoopen zich
le van alle kanten toestroomende ge-
ichenken op.
Vrijdag is een aantal gevangenen
mtslagen uit de verschillende Beier-
iche gevangenissen ter eere van het
;eboortefeest van den prins-regent.
De voorraad jubileumsbriefkaarten,
lie Vrijdag voor 't eerst werden uitge-
5even, was aan alle kantoren te Miin-
:hen in een oogenblik uitverkocht.
De Koning van Engeland heeft prins
Liuitpold benoemd tot ridder in de orde
ran den kouseband.
FRANKRIJK.
In de Kamer is Vrydag geïuterpel
leerd over het treurige spoorwegongeluk
iat onlangs bij Courtville heel't plaats
fehad. De interpellatie eindigde na
tuurlijk met het aannemen van een
motie, waarin de Kamer de verklaringen
van de regeering goedkeurt en haar
vertrouwen uitspreekt, dat de regeering
op het net der staatssporen de noodige
maatregelen neemt welke zij ook
voor de andere netten moet voorschrij
ven om de veiligheid van het verkeer
te verzekeren. Den dag te voren is
de minister van openbare werken,
Dumont, de plaats waar het ongeluk
gebeurd is, in oogenschouw gaan nemen.
Én de gloednieuwe minister, met lofife-
lijken ijver, heeft het niet voldoende
geacht zich op de gebruikelijke wijze
naar Courtville te begeven. Strikt
incognito is de heer Dumont eerst naar
Chartres gespoord, daar heeft hij zich
aan den station-chef bekend gemaakt
en zijn wensch te kennen gegeven, op
de locomotief naast den machinist zijn
reis naar Courtville voort te zetten.
Zoo geschiedde. De minister had deze
ongewone wijze van reizen verkozen,
om uit te kunnen maken of de signalen
langs den weg goed gesteld stonden, enz.
Te Courtville, waar hij met zwart ge
zicht, zwarte handen, bevuilde kleeren
aankwam, heeft minister Dumont on
middellijk ter plaatse, tot groote ver
wondering van het spoorwegpersoneel,
zijn onderzoek voortgezet.
De reeders en de visschers te Cancale
zijn tot een vergelijk gekomen, waardoor
de werkstaking, die onlangs" tot allerlei
ongeregeldheden aanleiding gegeven
heeft, geëindigd is.
ENGELAND.
Zoo hoog als van het jaar is de be
grooting van marine in een jaar van
Volkomen rustig lag oom Reiuhard nu
slechts bij elk op en neer gaan van zijn
forsche borst hoorde men een reutelend
geluid. Als Gudareza zoo stil hij kon
aan de deur kwam en luisterde, klonk
het hem steeds als iets onheilspellends
in de ooren. Het sneed hem door het
hart. »Die arme Reinhard.... en dat
hem dat nu juist bij ons moet over
komen !c Zachtjes, voorzichtig tastend
ging ftij telkens door den halfduisteren
corridor terug naar ziju vrouw. Hij had
zoo graag eens met haar gepraat, maar
zij had de handen vol. De zorgen van
een huisvrouw. Je moest toch weer
alles klaar maken voor den nacht, het
nuchtere leven eischte zijn rechten
»Later« zei zij steeds.
Toen ging hy naar de huiskamer.
Daar zat Dodo stil te schreien. Hij
ging by haar zitten en streelde haar
over de heete wangen. En soms kreej^
hij zelf een gevoel, alsof hij ook moest
Bchreien.
Tegen negen uur kwam Lohberg
plotseling haastig binnen »Vlug, majoor.
Ik geloof dat de patiënt weer tot be
wustzijn komt.<
vrede nog nooit geweest44,392,500
p. s., d. i. ruim 532 millioen gulden
3,788,800 p. s. meer dan verleden jaar.
Voor den bouw van schepen is er ruim
15,000,000 p. s. besterad, waarvan ruim
13,300,000 p. s. voor het afbouwen van
reeds bestelde bodems en het overige
om een begin te maken met de nieuw
aangevraagde.
Wat er nieuws aangevraagd is, is
niet gering5 dreadnoughts, 3 pantser-
dek-kruisers, 1 ongepantserde kruiser,
20 torpedojagers, 6 onderzeesche booten,
2 rivier-kanonneer booten, 1 depotschip
voor torpedojagers en 1 hospitaalschip.
Op 1 April a.s. zullen er in aanbouw
zijntien linieschepen, 3 gepantserde
kruisers, 7 pantserdekjeruisers, 32 tor
pedojagers en 12 onderzeesche booten.
Ongerekend 2 gepantserde kruisers, 2
pantserdekkruisers en 2 onderzeesche
booten voor Canada. Tegen 1 April
1912 zullen twee drijvende dokken, die
te Portsmouth en in de Medtfay komen
te liggen, gereed zyn.
De Westminster Gazette betreurt, dat
de begrooting zoo hoog is, maar vindt
haar niet te hoog. Wat er aangevraagd
wordt is noodig, zegt ze. In 1914,
berekent het blad, zal de Engelsche
vloot 30 dreadnoughts bezitten, met nog
2 in Australië. Op het eind van 1913
of het begin van 1914 zal Duitschland
er 21 hebben. Engeland zal dan der
halve een veilig overwicht hebben, en
niet zoo'n groot overwicht, dat Duitsch
land aan vijandige plannen van Enge
land hoeft te denken. Het blad hoopt,
dat er van nu at aan besparing op de
begrooting kan komen.
In de slaapkamer brandde slechts een
lamp op de waschtafel, met een ballon
waarvoor een schermpje hing. Gudareza
kon het gelaat van oom Reinhard in
het eerst slechts onmiddellijk herkennen.
Maar toen zag hij ook de verandering.
De oogleden waren omhooggetrokken,
de pupillen gingen onrustig heen en
weer. Het was bijna alsof de grijsaard
wilde spreken.
Hij greep de zware, slappe hand. Hij
vroeg»Oom Reinhard, kan ik met
iets helpen Hij kon het haast niet
over de lippen brengen, zoo na stond
hem het schreien.
De lippen bewogen zich, maar zij
gehoorzaamden niet. Slechts een onver
staanbaar lallen 1niets meer.
Diep boog Gudareza voorover naar den
zieke, alsof hij hem zoo beter zou ver
staan. Tevergeefs. En toch lag in die
onverstaanbare geluiden iets, alsof hij
een wensch wilde uiten. Misschien wel
een bevel. Iets hards, dreigends.
De majoor spande zich in, zooveel hij
kon. Het was hem, alsof hij van de
vertrokken lippen moest aflezen wat zij
niet konden uitspreken. En hij zag nu
ook de inspanning, die zich uitte in de
gelaatstrekken van den zieke, die ze
nog eenmaal spande, als wilde Reinhard
het armzalig lichaam dwingen.
Een oogenblik was het, alsof de ge
stamelde klanken zich vaster aan elkaar
sloten. Klonk er iets van Neustadt?
Neustadt, de stad waar oom geboren
was? Vanmorgen had hij zich over de
stad nog vroolijk gemaakt.
»Neustadt?c vroeg hij luide, en het
was of er over het gelaat van den ouden
man een bevestigenden blik vloog.
En weer luisterde hij.
Naast hem stond de verpleger, met
de handen op zyn wit voorschoot,
donder eenig medelijden, afgestompt, en
nu hier toch met een zekere belangstel
ling. Ook hij luisterde.
Plotseling zeiden zij beiden «Testa
ment.* Beiden hadden het zoo verstaan.
Gudareza richtte zich op.
Voor de eerste maal doorflitste hem
de gedachte: »Wie zal de erfgenaam
van oom zijn? Heeft hij geen testament
gemaakt? Als hij geen testament ge
maakt heeft....c
Er ging hem een huivering door de
leden. Weer vloog hem door het hoofd
«Bedacht heeft hij ons zeker wel. Maar
de eigenlijke erfgenaam zou toch ergens
een stichting zijn.... Neustadt. Waarom
noemde oom zooeven het gat
Maar tegelijk joeg hij die gedachten
weer weg. Hij schaamde zich. En hij
boog zich weer over tot den zieke en
zei hardop: »Ik moet zeker een uotaris
halen niet waar, oom ?c
Misschien was alles toch een vergis
sing. De gelaatstrekken hadden zich
weer ontspannen. De oude man gaf
ook geen teeken van bewustzijn meer.
AMERIKA.
Te Washington is ambtelijk verklaard
dat hoewel er van gedachten ge
wisseld is tusschen het departement
van Staat en sommige buitenlandsche
vertegenwoordigers te Washington
die gedachtenwisselingen toch niet het
karakter hebben aangenomen van ver-
toogen.
Het Amerikaansche departement van
oorlog heeft zich tot de milities der
onderscheiden staten van de Unie
gewend met het verzoek, gebruik te
willen maken van de nu geboden ge
legenheid om aan de manoeuvres deel
te nemen, ten einde daaruit leering te
trekken.
Nog wordt bericht, dat president
Tatt tevreden is over den staat van
zaken en den loop der dingen. Hij
hoopt, dat de mobilisatie en concentratie
der Amerikaansche troepen aan de
Mexicaansche grens, spoedig de uit
werking zal hebben, welke beoogd wordt
(het bevorderen van een verbetering
in de toestanden in Noord-Mexico) en
dat zij een openbaring zullen zyn voor
de bedillaars van het leger.
Het Amerikaansche leger zal niet
van de Mexicaansche grens worden
teruggeroepen, voordat de opstand in
Mexico bedwongen zal zijn en voordat
de toestanden in Noord-Mexico weer op
een vaste basis ziju gesteld.
De New York World bevat een tele
gram van president Diaz, waarin deze
verklaart, dat de Mexicaansche regee
ring de zekerheid bezit, dat volledige
orde en rust binnenkort hersteld zullen
Alleen de lippen bewogen zich en lalden
onverstaanbare klanken.
>Ik zal den notaris halen zei
Gudareza, ditmaal zich tot den verpleger
wendend. Hij streelde de hand van den
ouden man nogmaals, alsof hy hem ver
geving voor iets wilde vragen, en ging
toen heen. Maar bij de deur kwam
Lohberg hem achterop. «Neem mij niet
kwalijk, majoor,c zei hij zachtjes, «maar
u hebt er toch niets aan. Zelfs als wij
het goed verstaan hadden daareven
meneer is toch niet in staat van
toerekenbaarheid. Ik ken dat.*
Een oogenblik bleef Gudareze ontsteld
staan. Maar toen schudde hij het hoofd,
ijlde door den corridor, greep ziju hoed
van den kapstok en vloog de straat op.
Zelfs Ida had hij -niet verteld wat hij
doen ging.
Toen hij twintig minuten later met
den ouden notaris terugkeerde, kwam
hem in de gang de dokter tegemoet.
Op zijn gewonen ernstigen toon in der
gelijke gevallen zei hij «Het is voorbij,
meneer von Gudareza. »Ik kwam een
kwartier geleden nog juist om zijn
laatsten adem op te vangen. Hi; is heel
zacht ontslapen.*
Wordt vervolgd).
m
