van oom
97
W oensdag 8 Maart 1911.
26e Jaargi
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAA,
Buitenland.
FEUILLETON.
AMLSiiii:
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Op den Döberitzer heir weg bij Berlijn
te Donderdagavond in de duisternis een
auto van de verkeerstroepen op een
militaire kolonne ingereden. Een luite
nant, een officier van gezondheid en
tes man werden gewond. De twee
officieren hebben een hersenschudding
FRANKRIJK.
Nadat het ministerie Briand gevallen
was, omdat zijn tegenstanders vonden,
dat hij verdraagzaam jegens de katho
lieken was, werd de heer Monis belast
met de samenstelling van een nieuw
kabinet en dit is hem gelukt. Men
mag den Franschen wel eens verwijten,
dat ze vaardig zyn in het doen tuimelen
van hun ministers, er tegen over staat,
dat ze bijzonder vlug weer een stel
nieuwe hebben. Het nieuwe ministerie
behoort voornamelijk tot de uiterste
linkerzijde en zal dus niet met onver
deelde vreugd door de kamer ontvangen
worden. Het eigenaardige van deze
kabinetsformatie was, dat Monis de
heeren per auto bezocht en daar hij
selt niet te Parys woont, de zaken in
een groot hotel werden afgedaan, wat
natuurlijk tal van bezoekers en ook
vooral bezoeksters daarheen trok om
spoedig het -einde van de crisis te ver
nemen. Nu worden partij vergaderingen
gehouden om de houding ten opzichte
van het nieuwe ministerie vast te
stellen.
Ja - oom Reinhard had al deze
gedachten weer wakker gemaakt. Dus
de jongens hadden een aanval op zyn
beurs gedaan. Eigenlyk was dat heel
natuurlijk. De jeugd denktwaarom
heb je anders een millioenenoom Wij
zouden ook zoo gedaan hebben. Alleen
het was een beetje pijnlijk. En je krijgt
het van den goeien ouwen man bij de
eerste de beste gelegenheid op je brood.
Kieschheid hoorde nu eenmaal niet tot
zijne in 'toog loopende eigenschappen.
En teruggeven In de eerste plaats
had hij het niet genomen. In de tweede
"aats en in de derde c.
Gudareza stond voor een der vensters.
Hij zag de groote gaten in de gordijnen,
die Ida heel kunstig gestopt had. Het
vorige jaar moesten er nieuwe gekocht
worden. Toen schreef Friedel.... nu, bij
i&lot van rekening ging het ook zonder
de nieuwe gordijnen, maar de gestopte
stonden wel wat schunnig. En Ida had
dien winter geen nieuwe japon kunnen
nemen, en hij zelf zag af van een nieuwe
jas, hoewel de oude er aan den elleboog
zeer bedeokelijk begon uit te zien.
Langzaam, zachtjes liep de majoor
PORTUGAL.
De Times verneemt uit Lissabon
Het bericht aangaande de te Rio de
Janeiro gesmede samenspanning tot
herstel van Dom Manuel op den troon
baart opzien, maar weinig ongerustheid,
daar men het als overdreven beschouwt.
De Portugeesche gezant te Rio heeft
aan den minister van buitenlandsche
zaken gekabeld, dat de Braziliaansche
regeering de zaak onderzoekt.
ARGENTINIË.
Aan de Times wordt uit Buenos Aires
gemeld, dat de verhouding tusschen
Paraguay en Argentinië hachelijk is
geworden.
Argentinië heeft een ultimatum ge
steld, waarbij het de Argentijnsche
schepen, die de dictator Jara heeft
laten opbrengen, binnen twaalf uur
opeischt. In geval Paraguay weigert,
zal Argentinië die schepen met geweld
terugnemen.
ITALIË.
In de nadere berichten uit Rome
wordt een eenigszins andere lezing
gegeven van den moord op gravin
Trigona. Luitenant Paterno moet een
zeer ongunstig bekend staand heer zijn
en het schijnt zeker dat de moord
volbracht is in koelen bloede en na
een vooraf zorgvuldig overwogen plan.
Van een daad in een oogenblik van
onbezonnen drift moet geen sprake zijn.
Paterno was een man, die veel uitging,
duur leefde en diep in de schulden stak.
Nu moest deze, dan gene hem geld
leenen. Verschillende dames hadden
terug, - van het venster naar de ga
deur, en vandaar naar de deur van het
salon, en overal zag hij plotseling de
zorgvuldig verborgen kleine gebreken,
die hun inrichting door den tijd had
gekregen. Het tapijt was heel dun ge
worden, de gaskroon had allen glans
verloren, de meubelen hadden door het
telkens verhuizen in zijn diensttyd ge
leden, vernieuwd was er eigenlijk niets,
dan de bekleeding van stoelen en sofa.
Daarmee had het werkelijk niet lauger
gekund.
En toch deed dit alles er eigenlijk
weinig toe, want de rechten dei jeugd
gingen nu eenmaal voor. Men brengt
voor haar gaarne een offer. Alleen
men komt steeds meer nu meer op een
hellend vlak. En dan, dan,
Signe
Telkens en telkens keerden ten slotte
zijn gedachten terug tot zijn oudste
dochter.
Zij was zijn lieveling geweest. Reeds
als kind was zij de lieveling van iedereen
met haar fijn gezichtje, de groote blauwe
oogen, het Titiaan-haar. Zoo verrassend
was haar schoonheid, dat de menschen
op straat bleven stilstaan. Eens, toen de
generaal eens voor inspectie gekomen
was, had die bij het diner in het casino
tegen hem gezegd »Verbeeld je, Gu
dareza daar loop ik vandaag over
den Jongfernstieg, en daar zie ik zoo'n
meisje van een jaar of acht, negen, zoo
hem al aan geld geholpen. In den
laatsten tijd maakte hij het gravin
Trigona lastig. Hij kwam in 1909 het
eerst met de gravin in kennis, en wel
te Palermo, waar de echtgenoot der
gravin burgemeester was. Het was een
ongelukkig huwelijk en van die om
standigheid maakte Paterno misbruik.
Hij trachtte zich in de gunst der gravin
te dringen en dat lukte na eenige
moeite. Maar spoedig kwam hij met
zijn bedelaryen voor den dag. De
gravin hielp hem eerst, doch weigerde
edig. Toen nam Paterno allerlei
kwade praktijken te baat om aan geld
te komen. Hij bracht de gravin zelfs
zoo in het nauw, dat zij een poging
deed om zich te vergiftigen. De laatste
maanden waren voor de gravin een
voortdurende marteling. Paterno wist
zelfs in het paleis te dringen, waar de
gravin als hofdame vertoefde en hij
wilde haar door bedreiging met een
schandaal 20,000 lire afpersen. Don
derdag vernam hij Van den advocaat
der gravin dat deze besloten was zich
voorgoed terug te trekken en niets
meer van zich te laten hooren. Paterno
huurde toen in een hotel van den derden
ig een kamer en wist door een be-
driegelijke boodschap de gravin tot zich
te lokken, zoogenaamd voor een laatste
onderhoud. Paterno was gewapend
met jachtmes en revolver. Nogmaals
vroeg Paterno om geld. De gravin
weigerde. Toen volgde de moord.
Volgens de laatste berichten is er
veel kans dat Paterno, die zich een
kogel door het hoofd gejaagd heeft,
herstellen zal.
mooi, dat ik Diet nalaten kon haar even
aan te spreken en te vragen hoe ze
heette. En jawel, zij maakt een bui
ging, en zegt heel beleefd »Signe Gu
dareza, Excellentie Donders, met zoo'n
schoonheid moet ik je feliciteeren. Die
zal de mannen later het hoofd op hol
brengen.*
Dat was echt iets voor Signe geweest,
dat zij op haar negende jaar terstond
den generaal had gekend, volstrekt niet
verlegen was geworden en hem heel
behoorlijk te woord had gestaan Echt
Signe.
En toen vijf of zes jaar later
daar in dat gat in Oost-Pruisen, was de
kleine, gebochelde organist, die op de
meisjesschool zangles gaf, bij hem ge
komen. In die jas met te korte mouwen,
met een geweldig hoogen hoed, en met
vele verlegen buigingen. Een wonder-
stem, een gave van GodEen zonde
zou het zijn, als deze stem niet geschoold,
niet door een meester in het vak
vormd werd. Een alt, zooals er mis
schien sinds menschenheugenisin Duitsch-
land niet geweest was. Hij Simon
Breimann was maar een stumper, hij
was eiken dag in doodsangst dat hij het
kostbare materiaal zou bederven. Maar
juffrouw Signe moest bepaald naar
Berlijn
Gudareza was voor de étagère in den
hoek blijven staan. Geheel werktuiglijk
nam hij het eene van de kleine porse-
TURKIJE.
De chef van den generalen staf, Izzet
pasja, die het opperbevel over de ex
peditie in Jemen op zich genomen heeft,
heeft op weg naar Hodeida een onder
houd gehad met den emir van Mekka.
Deze kwam met een schitterend gevolg
en vele invloedrijke sjeichs, met twee
honderd kameelen naar de havenplaats
Dzjeddah, alwaar een onderhoud met
Izzet pasja van eenige uren plaats had.
Men hecht aan die ontmoeting groote
beteekenis.
AMERIKA.
Er zal een Amerikaansche expeditie
worden gestuurd naar Oost-Afrika, met
het doel, groot wild te vangen, ten
einde dat levend naar de Vereenlgde
Staten over te brengen. Men stelt zich
voor de dieren dan los te laten iu de
vlakten van het Zuidwesten der Unie
en op de hellingen van het Rotsge
bergte. Men hoopt dat zij daar gunstige
voorwaarden zullen vinden om zich in
vrijheid voort te planten en zich in
den waren zin des woords te vermenig
vuldigen. De expeditie zal onder leiding
staan van majoor Frederick R.Burnham,
die als aanvoerder van een verkenners
korps gediend heeft onder lord Roberts,
in den Boeren-oorlog.
Een zoon van John Hays Hammond
gaat mee. De buit aan „dik-diks" en
elanden is bestemd voor de vlakten
van Arizona; de klipspringers zullen
worden losgelaten in het Rotsgebergte
de waterbokken e. d. zullen worden
overgebracht naar de onbewoonde
streken van Louisiana en Texas.
leinen hondjes na het andere in de hand,
die er stonden, wel een dozijn. Dat
was zoo'n kleine hartstocht van Ida
geweest, misschien de eenige dien zij
in het leven gekend had. Bij eiken
verjaardag, bij elk Kerstfeest, had hij
haar zoo'n dingetje moeten geven.
Vrienden hadden bijgedragen en de
groote buldog die zijn tanden liet zien,
in het midden, was van oom Reinhard.
Hemel, wat kon die man snurken
Ja, juist toen had oom dat beest ge
kocht, toen wij voor Signe in Berlijn
waren. In de Leipzigerstrasse, toen wij
van Lilli LehmaD kwamen. Nog te
Vroeg had die geoordefeld. Heerlijk
materiaal. Maar vooreerst nog sparen
geen overdreven studeeren, over twee
jaar terugkbmen. En zij had Signe aan
gekeken en nog ééns aangekeken, en in
de gang zachtjes tegen hem gezegd
»Een bijzonder mooie verschijning zulk
een stem en zoo'n gezicht het is
merkwaardig. Een dnbbele genade
of een dubbel gevaarlijk geschenk.*
Ja, en de menschen op straat hadden
de laug-opgeschoteu bakvisch nagekeken,
die haar rood-göudblond' kopje zoo fier
droeg eu toen kojht oom Reinhard
den buldog »Neem dien voorJe moeder
mee, jou rooie heks*....
Heel voorzichtig zette hij het dier
weer in het midden en ordende het
troepje der kleinen en kleinsten om
hem heen.
