J
Be erfenis van oom Reinhard.
No. 94.
Zaterdag 25 Februari 1911.
26e Janrg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIËLEMAN.
Buitenland.
FEUILLETON.
AXELSCHE
COERANT.
D»t blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Centfranco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent..
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tol
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
DUITSCHLAND.
Maandag was de toestrooming van
vreemdelingen naar Berlijn buitenge
woon groot. In de eerste plaats ver
gaderen de agrariërs deze week in
Berlyn men noemt datde landbouw-
week en verder kwamen er van
alle kanten modemaaksters, om de
nieuwe modelhoeden, en kleerenwinke-
liers, om de nieuwe maaksels van de
fabrieken van gemaakte kleeren te zien,
opzetten.
Vele vreemdelingen moesten uren
lang in de stad rondrijden, voor zij
onderkomen hadden gevonden. Ook
de enkele hotels in de voorsteden waren
spoedig bezet, en de minst fortuinlijken
moesten zelfs in afgelegen plaatsen als
Potsdam en Spandau kwartier zoeken.
Karl Hagenbeek, de eigenaar van
den dierentuin te Stellingen bij Ham
burg, is van plan op het eiland Brioni
in de Adriatische Zee een dierenparadijs
te maken. Hij begint er met een
struisvogelfokkerij. Dan gaat er een
groote bezending antilopen, zeboes,
zebra's, een paar honderd soorten van
vogels, apen, steenbokken, wilde scha
pen, mormeldieren, stekelvarkens enz.
heen, om het op de wijze van een
bosch aangelegde park te bevolken.
Maar leeuwen, tijgers en andere ge
vaarlijke dieren zullen tot het paradijs
niet toegelaten worden.
Een ander plan van Hagenbeek is,
om in zuidelijk klimaat met het fokken
van ijsberen een proef te nemen. Hij
i.)
Het had er toch werkelijk iets van,
of oom Reinhard een glas te veel ge
dronken had....
De majoor keek door den dichten
sigarenrook, die het kneiplokaal vulde,
telkens weer naar den ouden heer,
Wiens kogelronde hoofd onder den geel-
witten haarkrans nog rooder straalde
dan gewoonlijk, terwijl het vleezige ge
zicht en de nog frissche mond lachten
dat het een lust was. Want ja ja,
de oude hield zich kapitaal. Hij was
in de laatste twintig jaren haast niet
veranderd. En pimpelen kan hij nog
- ha 1 een wandelend protest tegen alle
theorieën der matigheidsmannen
»Ja ja« de oude legde zijne dikke
hand op generaal Fiirdinger's schouder
»zoo iets gemoedelijks hebben wij
bij ons in Berlijn heelemaal niet. Daar
voor moet men toch maar zoo'n platte-
landsstadje hebben. Net naar mijn
«maak. Vóór de comestibleswinkel, en
achter zoo'n echt rookerig lokaaltje
En zulke beste meuscheu 1 Eu zoo n
.ouderwetsche zwartlederen sofa I Eu
zoo'n kostelijk glaasje wijn 1.... Niet waar,
hoopt dat het eiland Brioni daar ook
geschikt voor zal blijken.
In een baai van het eiland Val di
Torre genaamd, zullen allerhande water
dieren krioelen.
Te Karlsruhe is Maandagmiddag een
hofrijtuig, waarin de groothertog en
groothertogin van Baden zaten, op een
kruispunt waar de koetsiers elkaar
moeilijk kunnen zien aankomen, tegen
een kolenwagen opgereden. Ofschoon
de koetsiers op het laatste oogenblik
hunne paarden inhielden, konden zij
niet verhinderen, dat de disselboom
van den wagen door het portierraampje
van het rijtuig drong. De scherven
vlogen het groothertogelijke paar om
het hoofd, maar gelukkig bleven zij
ongedeerd.
De stormen van de laatste dagen
hebben het telegrafische verkeer in
neel het rijk ontredderd. In den nacht
van Maandag op Dinsdag zijn daar nog
sneeuwstormen bij gekomen.
Volgens een bericht uit Berlijn, was
er een ernstige storing in het verkeer
met West- en Zuid-Duitschland, die ook
een vertraging ten gevolge had voor
telegrammen naar België, Zwitserland
en Italië.
FRANKRIJK.
Te Gennevilliers is werkstaking uit
gebroken. Een troep werkwilligen
werd aangevallen door een troep stakers.
Een der aangevallenen verdedigde zich
met een revolverzjjn eerste schot
trof niemand. Na dit schot wierpen
de stakers zich met grooter woede op
generaal wij knappen samen nog
een fleschje
Generaal Fürdinger moest eigenlijk
naar huis, want het klokje van gehoor
zaamheid had voor hem geslagen. Maar
de oude heer naast hem had zoo iets
verlokkendsen den goeden majoor
tegenover hem, met name Gudareza,
deed hij zeker ook een plezier, met nog
wat te blijven zitten. Die arme kerel
toch kwam er zoo zelden eens uit.
»Als de landraad meedoet
>Maar, natuurlijk, generaal kwam
er van den anderen kant, waar Bretten-
hagen in den grooten armstoel juist
bezig was in te dommelen.
»Fritz,« riep de majoor »nog een
Médoc
En terwijl de kellner de flesch bracht,
overlegde de majoor dat hij welstaans
halve het gelag betalen moest, en hij
rekende na of hij daartoe wel geld ge
noeg in zijne portemonnaie had, met
een zijdeliugscheu blik naar de reeds
geledigde flesschen, die op het buffet
een breed gelid vormden.
»Dus, het bevalt u bij ons, mijnheer
Reinhard Dat doet mij plezier. Ja
ja, 't is hier ook wel uit te houden,
vooral 's zomers. Maar Berlijn
blijft toch Berlyn.*
»0'<t tfond! Afschuwelijk riep oom
Reu aid, zoo luid, dat de wanden er
vau drcUuUcn. Afschuwelijk, zeg ik u,
generaal. Een rumoer om gek te worden.
de werkwilligen. De man met de re
volver schoot voor de tweede maal.
Een man viel neer, doodelijk getroffen.
Het was een voerman die voorby ging
en niets met de staking of met het
relletje te maken had.
ENGELAND.
Als Fisher, de eerste minister van
het Australische Gemeenebest, voor de
rijksconferentie in Engeland kpmt, zal
de Arbeiderspartij hem een banket aan
bieden. Fisher was vroeger mijnwerker
in Schotland. Bij een arbeidsgeschil in
1879 brachten de patroons hem op de
zwarte lijst, d.w.z. de lyst van mijn
werkers die zij niet meer in dienst
zouden nemen. Hij verhuisde toen
naar Australië.
Volgens de Berliner Neueste Nach-
richten heeft, toen de Duitsche kroon
prins in November op Ceylon op jacht
was, een Engelsqh ambtenaar met name
Murty hem van den dood gered. De
prins had een olifant aangeschoten,
maar zijn geweer was niet van zwaar
kaliber. Het gewonde dier stortte zich
op den prins, maar bijtijds legde de
Engelschman het dier met 'een schot
tusschen de oogen neer.
Hetzelfde Duitsche blad keurt het in
de Engelsche overheid af, dat zij den
Duitschen kroonprins heeft laten jagen
in een streek waar de pest heerscht,
nl. in Sunderbunds, waar hij tygers
heeft geschoten.
PORTUGAL.
In het noorden des lands heeft een
monarchistisch oproer gewoed en is de
minister van openbare werken doodge-
De straten onpasseerbaar door de wagens
en de rijtuigen en de electrische trammen
en de verdikte trapwielen en de drie
maal verdikte automobielen. Neen, hee-
ren - mij kan het waterhoofd van
het Duitsche Rijk* gestolen worden
»Ja maar, mijn waarde heer, dan sou
ik toch in uwe plaats er niet heenge
trokken zijn.*
Oom Reinhard draaide aan zijn glas
en dronk het leeg. -- »Schenk mij nog
een dropje in, Gudareza. Zoo, dank je....
Ja, dat zegt u zoo, generaal en eigen
lijk hebt u gelijk. Maar, ziet u —toen
ik naar Berlijn trok, hing mijn land
stadje mij ellenlang de keel uit, hoewel
ik er deftig in den gemeenteraad zat.
Ik verkocht dus mijoe apotheek aan
mijn provisor en toen zat ik om zoo
te zeggen op een schopstoel. Nu weer
in een ander gat mijne renten te gaan
zitten verteren, daar had ik geen zin
aan. Dus trok ik naar Berlijn ep
wat Berlijn eenmaal te pakken heeft,
dat houdt 't --
»Dat is waar!* wierp de landraad
half slapend er tusschen.
»Ja ja, dat was dertig jaar geleden
en toen was Berlijn ook nog niet zoo
monsterlijk groot als nu. De trammen
werden gemoedelijk door paardjes ge
trokken, en die smerige automobielen
waren uog niet uitgevonden. Ja ja,
toen waren we nog jong. Ik voor mij,
ik kon mijn paar duiten, die ik uit de
schoten. De rust is thans hersteld,
doch juiste berichten ontbreken. De
jonge republiek kan nog moeilijke dagen
beleven.
RUSLAND.
De Times en de Daily Telegraph
vernemen uit Peters burg," dat de Rus
sische regeering over China's antwoord
op haar nota tevreden is.
De correspondent van de Daily Tele
graph seint het uitvoerigst en is blijk
baar door de Russische regeering inge
licht. Hij zingt den lof van den Russi-
schen minister van buitenlandsche
zaken. Diens politiek tegenover China,
zegt hij, is met een schitterenden di-
plomatieken triomf geëindigd. China
willigt immers niet alleen Ruslands
voornaamste eischen in, maar verklaart
zich bereid, het verdrag van Februari
1881 voor tien jaar te verlengen, met
de noodige wijzigingen, waarover de
onderhandelingen onverwijld te Peking
zullen beginnen. Dit laatste moet de
Russische regeering zelfs ten zeerste
verrast hebben, na China's aanvanke
lijke weigering om het afloopende ver
drag van 1881 te hernieuwen. China
en Rusland dus de D. T. openen
dus nu in Middel-Azië een politiek
van vrede.
TURKIJE.
De Bedoeïenen hebben zich meester
gemaakt van een konvooi van paarden
en voorraden, bestemd voor het gar
nizoen te El Hawa. De onder gouver
neur van Lóhaia die het konvooi trachtte
te hernemen, werd teruggeslagen met
een verlies van 50 doóden.
pillendraaierij had overgelegd, toch Diet
renteloos lateD liggen. Dus kocht ik in
een slappen tijd, spotgoedkoop, een stuk
of zes huurkazernen aan de Hallesche
Poort. En, kijk, kort daarna ging de
boel als een luchtballoo naar de hoogte,
zoodat ik dit oude rommeltje met eene
aardige winst te gelde maakte. Toen
kocht ik grond onder Charlottenburg,
heel buiten, waar de vossen elkaar nog
goeden nacht wenschten, en ook
dat zaakje liep mij verbazend mee.
Kort en goed -
De majoor kende reeds de geschie
denis van ooin Reinhard's speculatie,
want oom vertelde die bij elke mogelijke
gelegenheid. Hij hoorde dus slechts met
een half oor toe. Maar de andere heeren
luisterden, zelfs de landraad.
>Merkwaaidigdacht Gudareza. »A1
wat met geld in verband staat, heeft
toch voor de menschen altijd veel be
koring. Maar voor mij eigenlijk niet.
Al was 'took dikwijls erg krap, toch
hebben wij altyd tamelijk goed ons er
doorheen geslagen. Wat wil men meer
Voor de kinderen, ja Maar misschien
was 'took voor hen beter, wanneer zij
zelf hun eigen baantje moeten vegen
door het leven.*
En oom Reinhard vertelde al nog
maar verder. Van zyne welgeslaagde
grondspeculatiesen van het groeien
van Berlijnen hoe hy eindelijk zelf
aan het bouwen was gegaan. En telkens
