No. 90.
Zaterdag II Februari 1911.
Het vermiste kleinaod.
is.
26e J a;i
:n
'j,
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuvvsch-Vlaanderen.
F, DIELElfAN,
Buitenland.
FEUILLETON.
COURANT.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 Maanden 50 Cent; franco per post 60 Cent.
Voor België 70 Cent. Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER—UITGEVER
AXEL.
AOVERTENTIEN van 1 tot 4 regels 25 Cent; voor
eiken regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Plaatsing 8/2 maal.
Advertentiön worden franco ingewacht, uiterlijk tot
Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
FRANKRIJK.
Volgens een telegram, dat bij het
ministerie van koloniën inkwam, heett
er drie dagen en twee nachten over
het eiland Réunion een cycloon gewoed.
De schade moet groot zijn, maar het
is nog onmogelijk die te schatten, daar
alle verbindingen gestoord zyn.
ENGELAND.
In het Hoogerhuis heeft Lord Denbigh
een pleidooi gehouden voor staatssub
sidie ten bate van de suikerbietenteelt
in Groot-Brittanje en Ierland. Lord
Carrington, de minister van landbouw,
antwoordde, dat de regeering zich niet
geroepen voelde, en niet goed vond om
bedrijven die in hun eerste jaren zijn
te helpen.
De Vereeniging van Unionistische
Vrouwen te Johannesburg heett Lord
Gladstone een verzoekschrift overhan
digd om aan te dringen op de dood
straf voor inboorlingen, die een aanslag
op blanke vrouwen begaan ot beproeven.
De Engelsche pers en de Engelsche
nieuwsagentschappen zijn een macht in
de wereld. Dat hebben de B -c m tot
hun scUade ondervonden. Dat ouder
vinden nog wel eens volken, over wier
doen en laten de wereld uit die Engel
sche kanalen hun inlichtingen krijgen.
Wie ook jaar en dag onder dien een-
zijdigen inlichtingendienst zuchten zijn
de Ieren. Wie leest er in het buiten
land, wie leest er in Groot-Brittanje
zelf Iersche, d. w. z. Iersch nationalis-
72)
XXXIX.
Middelerwijl ging 't bij Richard von
Saldorfs heerenavondje vroohjk toe. Er
werd gedronken en gerookt, er werd
gespeeld en gelachen, en het opge-
ruimdst van allen was de gastheer zelf.
Alleen was hij nog erg bleek, en af en
toe verscheen er op zijn voorhoofd eene
roode vlek, terwijl zijn blik iets stars
kreeg, alsof hij iets voor zich ontwaarde,
dat hem ontzetting aanjoeg en waarvan
hij zijne oogen toch niet kon afwenden.
Ook dronk hij, anders zeer matig, veel
meer dan gewoonlijk.
Toen het souper was afgeloopeu, noodde
hij zyne gasten in een aangrenzende
kamer, om daar, in frisschere lucht, bij
een kop koffie nog eene sigaar te ge
nieten. In die kamer hing aan den
wand een tropee van allerlei wapenen.
Daar waren Damascener klingen en
Maleische krissen, Italiaanscheponjaarden
en degens van Toledo. Ook de fijnste
en modernste vuurwapenen ontbraken
niet.
Hoe bevalt u dit pistool?» vroeg Sal-
dorf lachend aan collega Metzier, terwijl
hij het wapen van den muur nam.
•Prachtig gewerkt, niet waar
tische kranten En zoo gaan voort
durend al de ongunstige berichten over
de Ieren de wereld in en vormen een
voorstelling, waarin waarheid en leugen
niet meer te onderscheiden zijn.
Hoe weinig betrouwbaar dergelijke
Engelsche beric°hten kunnen zijn bleek
in het Lagerhuis. De Iersche unionist
Campbell hing een schrikbeeld op van
hoe het in Ierland onder Home Rule
zou toegaan. Hoe ging het er nu al
niet toe Bij de verkiezingen was men
zijn leven niet zeker. Te Cork b.v.
Veertien honderd menschen waren daar
bij de kloppartijen in de verkiezings
dagen gewond geworden.
Daar kwam William Redmond, die
in een district van Cork candidaat is
geweest, maar niet gekozen werd, tegen
op. Cork, zeide hij, kan zich wat be
treft de orde die er is geweest, veilig
met elk kiesdistrict in Engeland verge
lijken. Geen enkel persoon is er ernstig
gekwetst. En de O'Brienist Maurice
H i ily. de gekozen tegenstander van
W Redmond in Cork, bevestigde vol-
a'Qüi wit Redmond had gezegd.
Al wat ik Kan antwoorden, zei daarop
Campbell, is dat ik het in de krant
heb gelezen
ITALIË.
Het Giornale d'Italia schrijft naar
aanleiding van het aanstaande bezoek
van den Duitschm Keizer aan Rome:
„De aankomst van den ridderlijken
bondgenoot in de hoofdstad van Italië,
die voor hem steeds bewondering en
sympathie gevoeld heeft, heeft ditmaal
bijzondere beteekenis wegens de keuze
•Buitengewoon Zeker peper
duur, hm ?c
•Och neen I Wij verzamelaars noemen
nooit iets duur wij hebben altoos
alles voor een prikje, zooals je weet,»
lachte Richard. »Ik heb een koppel er
van. Het andere stuk is in mijne slaap
kamer, waar ik het altoos binnen hand
bereik houd. Ik zal het even halen, om
je te laten zien hoe zorgvuldig de beide
stukken bewerkt zijn, zoodat men ze
niet van elkaar kan onderscheiden.»
Doe toch geen moeite
Maar het is mij een genoegen.
Even door de gang en in tien tellen
ben ik terug
Hij snelde naar de deur. Een dienst
meisje kwam hem met gevulde bier
glazen tegemoet. Hij stiet tegen haar
aan, zoodat de glazen rinkelden. Door
den corridor, waar deuren en vensters
tegen elkaar open stonden, woei een
sterke luchtstroom. Een venster sloeg
bonzend dicht*
•Het is werkelijk verbazend,» zeide
de raadsheer Sonnermann, »hoe sommige
naturen zich uit den druk van weder
waardigheden weer opheffen. Onze
vriend Saldorf is wel een merkwaardig
voorbeeld daarvan.»
•Ja ja,« stemde collega Metzier toe
er gaat niets boven een elastisch tem
perament.... Maar wat was dat
Zy staarden elkander aan. Er was
een schot gevallen.
van de maand. Maart is heilig wegens
de stichting van het Koninkrijk Italië
vóór 50 jaar. Daarom beteekent het
Keizerlijk bezoek in Maart een hulde
voor Rome, welke van den tact des
Keizers getuigt".
De reis van Koning Peter van Servië
naar Rome, tot het brengen van een
bezoek aan het Italiaansche Hof, is thans
definitief vastgesteld op 14 dezer. Ook
de reisroute, die reeds eenige malen
veranderd werd, is nu voorgoed vast
gesteld. Koning Peter gaat over Agram
en Laibach regelrecht naar Rome. De
Servische minister van buitenlandsche
zaken, Milowanowits, zal den Koning
vergezellen.
CHINA.
De berichtgever te Charbin van de
New York Herald seint nadere bijzonder
heden over de bestrijding der pest in
Foetsjiatsjeng de Chineesche stad bij
Charbin. In den aanvang der epidemie
waren de Chineezen onbewogen en on
verschillig; zij weigerden de ziektege
vallen aan te geven. Maar op het
oogenblik is daarin een vreeselijke ver
andering gekomen. Zoodra zich in een
huis bij een der bewoners symptomen
van pest voordoen, wordt de zieke on
middellijk het huis uitgedreven en aan
de mannen van den sanitairen dienst
overgelaten, die hem naar een der geïso
leerde hospitalen brengen, waar hij
zeker sterft. Soms slaagt de ongelukkige
er in, te ontsnappen aan de waakzaam
heid van de geneeskundige politie en
lukt het hem de wijk te nemen naar
buiten, maar dan sterft hij er van koude
Er kan toch geen ongeluk
Saldorf
Al de heeren snelden de gang in naar
de tegenovergelegen kamer, waarvan de
deur niet gesloten bleek.
•SaldorfBreng toch licht
Het dienstmeisje kwam aangeloopen
met de keukenlamp, enRichard
von Saldorf zag men liggeu naast het
bed, met het pistool in de hand. Hij
lag op den rug. Een zwakke buskruit
walm hing in de kamer.
Haal een dokter, gauw riep Metz
ier het meisje toe.
•En den majoor Hij moet terstond
geroepen worden. Wilt u gaan Anders
ga ik.»
•Eerst hem op het bed leggen
ZooHoe fataal, dat het wapen ge
laden was! Zeker in de overhaasting
hij was ook zoo opgewonden
had tamelijk sterk gedronken
Fataal, fataal 1 Die onvoorzichtig
heid ook Waarom zoo'n ding ook ge
laden te laten liggen Daardoor ge
beuren wat ongelukken Wel wel
En hy was juist van avond weer zoo
monter
Wat zal de majoor zeggen? Het
is mij een zware gang
Maar onvermijdelijkNaar alle
waarschijnlijkheid komt hij te laat
maar toch moet hij geroepen worden.
Dus als u 't niet op u neemt
•Ik ga al, ik ga all»
en gebrek. Te Foetsjiatsjeng is men
gereed gekomen met de verbranding
van 2300 lyken, die daar op zestien
stapels en verder in groote kuilen
Feitelijk is er, wat Foetsjiatsjeng
betreft maar een middel om de epidemie
tot staan te brengende geheele stad
af te branden. Maar de autoriteiten
weten geen weg met de duizenden
Chineezen die dan dakloos zouden
worden. In Foetsjiatsjeng waren tot
Maandag 1.1. 5174 personen aan de pest
bezweken.
In Russisch-Charbin stierven 1126
personen.
Weer is er te Charbin een dokter
gestorven aan de pest, n.l. dr. Michel.
Hij is reeds de zestiende van den Rus-
sischen geneeskundigen staf de
assistenten meegerekend. Van deze
zestien waren acht niet behandeld met
het Haffkineserum. Zes hadden een
eerste behandeling met het middel
ondergaantwee waren volledig be
handeld. Van deze laatsten stierf er
een vijf dagen na de tweede behande
ling, een ander tien dagen daarna.
De Chineesche dokter Tsjoe stiert
twaalf dagen na de tweede behandeling
de Engelsche dokter Jackson negen
dagen er na. Het schynt dat een dag
of acht na de behandeling de immuni
teit ophoudt. Ofschoon in deze epidemie
het nut van het Haffkineserum niet
overtuigend is gebleken, blijven de
dokters het gebruiken, omdat zij niets
beters hebben. Ook met ,606" zijn
proeven genomen, naar het schijnt
zonder veel resultaat.
•GoedDan blijven wij hier.... Wat
een noodlottig accidentHad ik toch
maar heel niet den mond over die
wapencollectie opengedaan Ja ja,
een ongeluk schuilt in een klein hoekje
Jürgen en Renate zaten nog bij elkaar.
De brieven der moeder waren allen
doorgezien en de belangrijkste ter zijde
gelegd, toen er driftig werd gescheld.
De majoor ging zelf zien wat er gaande
was. Renate hoorde van uit de gang
eene woordenwisseling, en een oogenblik
later kwam Jürgen terug, zoo bleek, dat
Renate een angstkreet slaakte. Hij hield
de tanden opeengeklemd, en eindelijk
stiet hij uit
•Er is een ongeluk gebeurd. Ik word
verwacht. Laat my gaan kind, laat mij
gaan.»
Renate liet zijne hand los. »Wij
gaan samen,» zeide zij.
Het is niets voor je.»
Wat is niets voor mij? Zou je
leed niet het mijne zyn Of ben je
bang voor mijne zenuwen?.... Ik heb
ergs genoeg beleefd. Ik ben sterk,»
zeide zij.
Hij hoorde niets meer. Zijne gedach
ten waren daarginds, in dat huis, waar
het treurspel was afgespeeld. Want bij
het eerste woord reeds, dat de ongeluks
bode hem bracht, had hij geweten wat
hij vau dit onheil te denken had.
Dus gingen zij samen, Jürgen en
Renate, door de nachtelijke straten naar
